Γυναίκες στην πρώτη Γραμμή: Ιστορίες Αφοσίωσης και Δύναμης από τις Γιατρούς Χωρίς Σύνορα
Διαβάζεται σε 9'
Τέσσερις γυναίκες, τέσσερις ιστορίες δύναμης και αφοσίωσης από την πρώτη γραμμή της ανθρωπιστικής δράσης.
- 08 Μαρτίου 2025 07:20
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα παρουσιάζουν τις προσωπικές ιστορίες τεσσάρων γυναικών που αμφισβητούν τα στερεότυπα, υπερβαίνουν τα εμπόδια και αποδεικνύουν ότι οι γυναίκες μπορούν να διαπρέψουν σε κάθε τομέα, από την τεχνική υποστήριξη και τη νοσηλευτική μέχρι τη διαχείριση κρίσεων και την εφοδιαστική αλυσίδα.
Marline Loki, τεχνικός AC στην Juba
Ονομάζομαι Marlindo Kifranco Ani και είμαι εξειδικευμένη τεχνικός στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα στην Juba του Νοτίου Σουδάν. Εντάχθηκα στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα τον Ιούλιο του 2022, και οι κύριες αρμοδιότητές μου περιλαμβάνουν την εγκατάσταση, την εξυπηρέτηση και τη συντήρηση συστημάτων κλιματισμού, καθώς και τον υλοποίηση ηλεκτρολογικών εργασιών.
Αυτό που με ενέπνευσε να γίνω τεχνικός στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα ήταν όταν άκουσα την απίστευτη ιστορία του οργανισμού. Όταν έμαθα για την αποστολή της οργάνωσης, είπα στον εαυτό μου: “Θέλω να γίνω μέρος αυτής της ιστορίας”!. Αυτό το πάθος με ώθησε να ενταχθώ στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα, αν και εκείνη την εποχή δεν ήξερα πολλά για τον ανθρωπιστικό τομέα.
Από τότε που έγινα μέλος της ομάδας, έχω μάθει τόσα πολλά. Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα μου παρείχαν την εκπαίδευση και την εμπειρία για να γίνω ικανή να χειρίζομαι όλες τις πτυχές της εργασίας μου. Είχα ακόμη και την ευκαιρία να ταξιδέψω στη Νότια Αφρική για εξειδικευμένη εκπαίδευση. Η εμπειρία που απέκτησα, ιδίως από την εργασία μου σε έργα πεδίου, μου έδωσε αυτοπεποίθηση. Τώρα, δεν φοβάμαι πλέον καμία πρόκληση – ξέρω ότι μπορώ να ανταπεξέλθω στα καθήκοντά μου! Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα με βοήθησαν πραγματικά να αναπτύξω τις ικανότητές μου και με διαμόρφωσαν σε μια εξειδικευμένη επαγγελματία.
Αυτό που αγαπώ περισσότερο στη δουλειά μου είναι η εγκατάσταση και η συντήρηση. Αυτή είναι η καριέρα που διάλεξα για μένα, και αυτή η ελευθερία με κάνει ευτυχισμένη κάθε μέρα. Ωστόσο, δεν με έχουν υποστηρίξει όλοι. Κάποιοι άνθρωποι προσπαθούν να με αποθαρρύνουν, λέγοντας ότι αυτή η δουλειά είναι για άνδρες. Αλλά όταν αναλογίζομαι την πορεία μου και βλέπω τι έχω καταφέρει, υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι αυτή είναι η επιλογή μου. Είμαι αποφασισμένη να ολοκληρώσω την αποστολή μου.
Κοιτάζοντας μπροστά, φιλοδοξώ να γίνω συντονίστρια στα logistics τα επόμενα χρόνια. Ελπίζω επίσης να μοιραστώ τις γνώσεις μου με άλλες γυναίκες στην κοινότητα, ενθαρρύνοντας και δίνοντάς τους την δύναμη να ακολουθήσουν τεχνική σταδιοδρομία. Αν μπορώ να το κάνω εγώ, μπορούν κι εκείνες. Στόχος μου είναι να συμβάλλω με τέτοιο τρόπο ώστε να σπάσουν τα στερεότυπα και να δείξω ότι οι γυναίκες μπορούν να διαπρέψουν σε οποιονδήποτε τομέα επιλέξουν.
Akuol Elizabeth, επικεφαλής των Γιατρών Χωρίς Σύνορα για τους εργαζόμενους στην κοινότητα υγείας στην Renk
Το όνομά μου είναι Akuol Elizabeth και είμαι η επικεφαλής των εργαζομένων στον τομέα της υγείας στην Renk. Είμαι επικεφαλής μιας αφοσιωμένης ομάδας δέκα υγειονομικών της κοινότητας που εργάζονται ακούραστα τόσο στο Νοσοκομείο της Renk όσο και σε όλη την περιφέρεια.
Κάθε μέρα, πηγαίνουμε από νοικοκυριό σε νοικοκυριό, εντοπίζοντας τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη, παρέχοντας συμβουλές και παραπέμπουμε όσους χρειάζονται επείγουσα φροντίδα στο νοσοκομείο. Υποστηρίζουμε τα παιδιά και τις θηλάζουσες γυναίκες που κινδυνεύουν από υποσιτισμό, ενώ παράλληλα παρέχουμε βασική εκπαίδευση υγείας σχετικά με τους εμβολιασμούς, την υγιεινή και την πρόληψη ασθενειών. Στόχος μας είναι να έχουμε ουσιαστικό αντίκτυπο στις ζωές αυτών που υποστηρίζουμε!
Πέρα από την παροχή φροντίδας, φροντίζω να εξασφαλίζω ότι η ομάδα μου συνεχώς αναπτύσσεται και βελτιώνεται. Οργανώνω μηνιαίες συνεδρίες εκπαίδευσης για να ενισχύσω τις ικανότητές τους, και κάθε πρώτη Τετάρτη του μήνα, συναντιόμαστε για να κάνουμε την ανασκόπηση για την πρόοδό μας και να συζητήσουμε τις προκλήσεις. Η δουλειά δεν είναι εύκολη—οι πλημμύρες, η σύγκρουση και το τραύμα έχουν επηρεάσει βαθιά αυτήν την περιοχή—αλλά παραμένω αφοσιωμένη στο να κάνω ό,τι μπορώ για να εξασφαλίσω τα καλύτερα αποτελέσματα για τον πληθυσμό της Renk.
Αυτό που με παρακινεί περισσότερο είναι η αγάπη για την κοινότητα.
Η ομάδα μου και εγώ βρισκόμαστε στην πρώτη γραμμή της ανθρωπιστικής βοήθειας των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στην Renk, παρέχοντας την απαραίτητη στήριξη σε αυτούς που τη χρειάζονται περισσότερο. Παρά τις προκλήσεις, συνεχίζουμε να προχωράμε γιατί ξέρουμε ότι αυτό που κάνουμε σώζει ζωές.
Martha Korok, Νοσοκόμα στην Boma
Το όνομά μου είναι Martha Korok και είμαι μία από τις τέσσερις νοσοκόμες από το Νότιο Σουδάν που εργάζονται στην πόλη Boma, στη διοικητική περιοχή Greater Pibor. Στην κουλτούρα μας, πολλοί πιστεύουν ότι ένα κορίτσι δεν πρέπει να πηγαίνει σχολείο, γι’ αυτό και έχουμε τόσο λίγες μορφωμένες γυναίκες.
Αλλά αποδεικνύουμε ότι αυτή η νοοτροπία είναι λάθος. Είμαστε παράδειγμα για τις κοινότητές μας. Όταν οι άνθρωποι μας βλέπουν να δουλεύουμε, λένε: Αν μια γυναίκα είναι μορφωμένη, μπορεί να είναι ακόμα καλύτερη από έναν άνδρα». Γι’ αυτό είμαι τόσο παθιασμένη με τη δουλειά μου—θέλω η κοινότητά μου να καταλάβει ότι οι γυναίκες είναι σημαντικές. Χρειαζόμαστε περισσότερες κοπέλες να αποκτήσουν εκπαίδευση.
Εντάχθηκα στην Ακαδημία των Γιατρών Χωρίς Σύνορα για Υγειονομική Περίθαλψη και τώρα είμαι μέντορας για νοσοκόμες στην ακαδημία για τις νέες γυναίκες στην Boma. Με γεμίζει περηφάνια το γεγονός ότι είμαι μέρος αυτής της αλλαγής.
Αγαπώ να είμαι με τους ασθενείς γιατί αυτή είναι η δουλειά μου, η κλήση μου. Υπηρετώ την κοινότητά μου και το σπίτι μου, και αυτό με κάνει ευτυχισμένη.
Οι άνδρες παραδοσιακά κυριαρχούσαν στον τομέα της νοσηλευτικής στο Νότιο Σουδάν, αλλά αυτό αλλάζει. Και είμαι περήφανη που είμαι μέρος αυτής της αλλαγής.
Susan James Jokudu, Επόπτρια Αποθήκης στην Juba
Γεννήθηκα στο Kajo Keji, στο Νότιο Σουδάν, το 1989, αλλά η οικογένειά μου διέφυγε στην Ουγκάντα όταν ήμουν τριών ετών λόγω του πολέμου. Η ζωή στον καταυλισμό προσφύγων Rhino ήταν δύσκολη—μερικές φορές δεν είχαμε φαγητό για μέρες, αλλά η μητέρα μου πάντα έβρισκε τρόπο να μας παρέχει. Η εκπαίδευση ήταν ένα προνόμιο που λίγοι μπορούσαν να αντέξουν οικονομικά, αλλά εγώ ήμουν αποφασισμένη να σπουδάσω. Όταν ήμουν στο λύκειο, ο πατέρας μου πέθανε, αφήνοντας τη μητέρα μου να φροντίσει πέντε παιδιά μόνη της. Από τα αδέλφια μου, ήμουν η μόνη που κατάφερε να φτάσει στο πανεπιστήμιο.
Ονειρευόμουν να γίνω γιατρός, εμπνευσμένη από τις ομάδες των Γιατρών Χωρίς Σύνορα που έβλεπα στον καταυλισμό, αλλά οι οικονομικές δυσκολίες το καθιστούσαν αδύνατο. Αντί αυτού, με την υποστήριξη του μεγαλύτερου αδελφού μου, σπούδασα logistics. Το 2015, εντάχθηκα στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα στο τμήμα προμηθειών, με την επιθυμία να επιστρέψω αυτό που είχα λάβει. Όταν είδα το λογότυπο των Γιατρών Χωρίς Σύνορα ξανά στην Juba, το ίδιο που θυμόμουν από την παιδική μου ηλικία, ένιωσα ότι ήταν η κλήση μου.
Στην κοινότητά μου, οι γυναίκες στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα συχνά συνδέονται με ρόλους όπως η νοσηλευτική ή μαιευτική – η λογιστική, η μηχανική και η οδήγηση θεωρούνται δουλειές για τους άνδρες. Αμφισβητώ αυτά τα στερεότυπα, λέγοντας στις νεαρές γυναίκες ότι το φύλο δεν πρέπει ποτέ να περιορίζει το τι μπορούν να επιτύχουν. Το 2024, έκανα αίτηση για μια θέση προϊσταμένου αποθήκης, ανταγωνιζόμενη πέντε άνδρες. Δούλεψα σκληρά, προετοιμάστηκα διεξοδικά και απέδειξα ότι οι γυναίκες μπορούν να διαπρέψουν σε οποιονδήποτε ρόλο.
Πριν ξεκινήσω με τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα, το ταξίδι μου δεν ήταν εύκολο – κάποτε δούλευα νυχτερινές βάρδιες πλένοντας πιάτα για να συντηρήσω την οικογένειά μου. Ο αείμνηστος αδελφός μου θυσίασε τη δική του εκπαίδευση για να χρηματοδοτήσει τη δική μου, και παρόλο που πέθανε πριν μπορέσουμε να εκπληρώσουμε το όνειρό μας να επιστρέψει στην σχολείο, τώρα φροντίζω να εξασφαλίσω στα παιδιά του την εκπαίδευση που ήθελε εκείνος.
Η δουλειά μου είναι κάτι περισσότερο από μια απλή εργασία—αλλάζει ζωές. Έχω επισκεφθεί προγράμματα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα και έχω δει μητέρες να λαμβάνουν kit υγιεινής που ετοιμάσαμε, παιδιά να παίρνουν τα σωτήρια φάρμακα που στείλαμε. Αυτές οι στιγμές μου υπενθυμίζουν γιατί η δουλειά μου έχει σημασία. Είμαι περήφανη για το πόσο έχω προχωρήσει και ελπίζω να συνεχίσω να εξελίσσομαι στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα, να παρακολουθήσω κάποιο μεταπτυχιακό και να συμμετέχω σε διεθνείς αποστολές.