Ιταλία: Ένα χωριό πανηγυρίζει για το πρώτο μωρό που γεννήθηκε μετά από 30 χρόνια

Στο Pagliara dei Marsi, ένα αγροτικό χωριό στις πλαγιές του όρους Girifalco, στην περιφέρεια Αμπρούτσο της Ιταλίας, οι γάτες είναι πολύ περισσότερες από τους ανθρώπους.

Όχι όμως από τον Μάρτιο και μετά, όταν ξέσπασαν πανηγυρικοί εορτασμοί για ένα σπάνιο γεγονός: τη γέννηση ενός παιδιού.

Η Λάρα Μπούσι Τραμπούκο είναι το πρώτο μωρό που γεννήθηκε στο Pagliara dei Marsi έπειτα από σχεδόν 30 χρόνια, ανεβάζοντας τον πληθυσμό του χωριού στους περίπου 20 κατοίκους.

Η βάπτισή της, στην εκκλησία ακριβώς απέναντι από το σπίτι της, συγκέντρωσε ολόκληρη την κοινότητα. Και είναι τόσο ασυνήθιστο πια να υπάρχει μωρό στο χωριό, ώστε, όπως γράφει ο Guardian, η Λάρα έχει μετατραπεί σε τουριστικό αξιοθέατο.

“Ήρθαν άνθρωποι που δεν ήξεραν καν ότι υπάρχει το Pagliara dei Marsi, μόνο και μόνο επειδή άκουσαν για τη Λάρα”, λέει η μητέρα της, Τσίντσια Τραμπούκο. “Μόλις εννέα μηνών και είναι ήδη διάσημη”.

Ο ερχομός της Λάρα είναι σύμβολο ελπίδας, αλλά και μια υπενθύμιση της επιδεινούμενης δημογραφικής κρίσης της Ιταλίας.

Η δημογραφική κρίση στην Ιταλία και οι αιτίες

Το 2024 οι γεννήσεις στη χώρα έπεσαν σε ιστορικό χαμηλό, φτάνοντας τις 369.944, συνεχίζοντας μια αρνητική πορεία 16 ετών, σύμφωνα με την Istat, την εθνική στατιστική υπηρεσία. Ο δείκτης γονιμότητας μειώθηκε επίσης σε επίπεδο-ρεκόρ.

Οι αιτίες της πτώσης είναι πολλές: εργασιακή ανασφάλεια, το τεράστιο κύμα μετανάστευσης των νέων, ανεπαρκής στήριξη των εργαζόμενων μητέρων και, όπως και σε άλλες χώρες, η αύξηση της ανδρικής υπογονιμότητας. Επιπλέον, όλο και περισσότεροι άνθρωποι επιλέγουν απλώς να μη κάνουν παιδιά.

Τα προκαταρκτικά στοιχεία της Istat για τους πρώτους επτά μήνες του 2025 δείχνουν περαιτέρω μείωση. Και από τις 20 διοικητικές περιφέρειες της Ιταλίας, πουθενά δεν ήταν πιο έντονη από ό,τι στο ήδη αραιοκατοικημένο Αμπρούτσο, όπου από τον Ιανουάριο έως τον Ιούλιο οι γεννήσεις μειώθηκαν κατά 10,2% σε σύγκριση με την ίδια περίοδο του 2024.

“Το Pagliara dei Marsi υποφέρει από δραστική ερήμωση, που επιδεινώθηκε από την απώλεια πολλών ηλικιωμένων χωρίς γενεακή ανανέωση”, λέει η δήμαρχος, Τζουζεππίνα Περότσι.

Η Περότσι, που ζει λίγα σπίτια πιο μακριά από τη μικρή Λάρα, λέει πως είναι ευγνώμων στην Τραμπούκο, 42 ετών, και στον σύντροφό της Πάολο Μπούσι, 56 ετών, που αποφάσισαν να κάνουν οικογένεια, και ελπίζει να παρακινήσουν κι άλλους.

Πώς βρέθηκαν στο Pagliara dei Marsi οι γονείς της Λάρα και οι ανησυχίες τους

Η περίπτωσή τους είναι ασυνήθιστη. Η Τραμπούκο, καθηγήτρια μουσικής, γεννήθηκε στο Φρασκάτι, κοντά στη Ρώμη, και εργάστηκε για χρόνια στην πρωτεύουσα, προτού αποφασίσει να μετακομίσει στο χωριό όπου γεννήθηκε ο παππούς της. Πάντα ήθελε να μεγαλώσει την οικογένειά της μακριά από το χάος της πόλης. Εκεί γνώρισε τον Μπούσι, οικοδόμο από την περιοχή, πριν από μερικά χρόνια.

Το ζευγάρι έλαβε το επίδομα των 1.000 ευρώ μετά τη γέννηση της Λάρα – ένα εφάπαξ επίδομα για κάθε παιδί που γεννιέται ή υιοθετείται από τον Ιανουάριο του 2025, το οποίο θέσπισε η ακροδεξιά κυβέρνηση της Τζόρτζια Μελόνι στο πλαίσιο της δέσμευσής της να αντιμετωπίσει αυτό που η πρωθυπουργός αποκαλεί “δημογραφικό χειμώνα” της Ιταλίας. Παράλληλα, λαμβάνουν και επίδομα τέκνου περίπου 370 ευρώ τον μήνα.

Ωστόσο, η μεγαλύτερη δυσκολία τους είναι να συνδυάσουν τη φροντίδα του παιδιού με την εργασία. Το σύστημα παιδικής μέριμνας στην Ιταλία είναι χρόνια ανεπαρκές και η κυβέρνηση Μελόνι, παρά τη δραματική ρητορική περί μάχης για την εθνική επιβίωση, μέχρι στιγμής δεν έχει καταφέρει να αυξήσει ουσιαστικά τον αριθμό των βρεφονηπιακών σταθμών. Πολλές γυναίκες που μένουν έγκυες αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την εργασία τους και αργότερα δυσκολεύονται να επιστρέψουν.

Το ζευγάρι ανησυχεί και για τη μελλοντική εκπαίδευση της Λάρα. Την τελευταία φορά που υπήρχε δάσκαλος στο Pagliara dei Marsi –με το σπίτι του να λειτουργεί ταυτόχρονα ως σχολείο– ήταν πριν από δεκαετίες. Υπάρχει νηπιαγωγείο και δημοτικό στο κοντινό Castellafiume, αλλά με τα κλεισίματα σχολείων σε όλη την Ιταλία λόγω της πτώσης των γεννήσεων, κανείς δεν ξέρει αν θα υπάρχουν αρκετά παιδιά για να διατηρηθεί μακροπρόθεσμα.

Η Τραμπούκο λέει ότι τα οικονομικά κίνητρα από μόνα τους δεν αρκούν. “Χρειάζεται να αλλάξει ριζικά ολόκληρο το σύστημα. Είμαστε μια χώρα με υψηλούς φόρους, αλλά αυτό δεν μεταφράζεται σε καλή ποιότητα ζωής ούτε σε ποιοτικές κοινωνικές υπηρεσίες”.

Σε απόσταση περίπου μίας ώρας οδικώς από το Pagliara dei Marsi βρίσκεται η Σουλμόνα, μια άλλοτε ακμάζουσα πόλη, όπου η επιτάχυνση της πληθυσμιακής μείωσης την τελευταία δεκαετία έχει οδηγήσει σε μάχη για τη διάσωση της μαιευτικής κλινικής στο νοσοκομείο Annunziata.

Η κλινική, που εξυπηρετεί την πόλη και τα γύρω χωριά, κατέγραψε 120 γεννήσεις το 2024, πολύ κάτω από τις 500 που απαιτούνται για να συνεχίσει να χρηματοδοτείται. Αν κλείσει, οι έγκυες θα πρέπει να μετακινούνται μέχρι τη Λ’ Άκουιλα, την περιφερειακή πρωτεύουσα, περίπου μία ώρα μακριά – κάτι που εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης.

Όσοι αγωνίζονται να παραμείνει ανοιχτή η κλινική υποστηρίζουν ότι το όριο των 500 γεννήσεων ετησίως, που θεσπίστηκε το 2010, δεν ανταποκρίνεται πλέον στην πραγματικότητα. «Ποτέ δεν φτάσαμε αυτόν τον “μαγικό αριθμό” εδώ», λέει η μαία Μπέρτα Γκαμπίνα, που εργάζεται στη μονάδα εδώ και 39 χρόνια. «Ακόμα και στις καλύτερες εποχές, είχαμε κατά μέσο όρο γύρω στις 380 γεννήσεις τον χρόνο. Παρ’ όλα αυτά, θα κάνω ό,τι μπορώ για να παραμείνει ανοιχτή – ο μεγαλύτερός μου φόβος είναι να εγκαταλείψουμε τις εγκύους».