Μέρα πρώτη: Καλώς ορίσατε στην Τανζανία

Είναι πολύ φιλόξενος αυτός ο τόπος. Και όχι με την κλασική έννοια του όρου. Όχι με την υπόκλιση που θα σε καλοδεχτούν στην Ινδία ή με το χτύπημα στην πλάτη που θα έχεις σε ένα ελληνικό νησί. Αλλά με έναν τρόπο που κάθε φορά που πατάς το πόδι σου σε αφρικανικό έδαφος, νιώθεις ότι κατά κάποιο τρόπο, επιστρέφεις στο σπίτι σου.

Αυτό το “my friend” που θα ακούσεις τόσο συχνά στις χώρες της Αφρικής, αυτό το “rafiki” που άκουγα σήμερα να μου λένε στην αγορά, έχει μια ξεχωριστή χροιά γιατί όλα γύρω του μοιάζουν τόσο σημαντικά όσο και ασήμαντα, τόσο αρμονικά όσο και χαώδη.

Είναι σχεδόν τρομακτικό το πόσος κόσμος μπορεί να βρίσκεται ταυτόχρονα στο ίδιο σημείο σε μια πόλη σαν το Dar Es Salaam. Σε μια στάση λεωφορείου, σε μια αγορά, σε έναν απλό δρόμο. Αλλά την ίδια στιγμή είναι και τόσο όμορφο γιατί το κάνουν οι άνθρωποι να είναι όμορφο. Αυτά τα μιλιούνια ανθρώπων που τριγυρνούν πολυάσχολα με τσάντες στις πλάτες, με πραμάτια στα χέρια, με βήμα που σε κάνει να νιώθεις ότι είναι ζωντανοί, πιο ζωντανοί από εσένα.

Δεν είναι για όλους η Αφρική.

Ή τουλάχιστον δεν είναι για εκείνους που θα δυσανασχετήσουν στις μυρωδιές μιας πόλης που δεν έχει ταμπού. Για εκείνους που δεν βρίσκουν την ομορφιά στο μποτιλιάρισμα στο δρόμο μιας αφρικανικής πρωτεύουσας. Για εκείνους που διστάζουν να δοκιμάσουν κάτι καινούριο που μπαίνει στο πιάτο τους. Για εκείνους που τρομάζουν σε μια αγορά γεμάτη εκατοντάδες ανθρώπους. Για εκείνους που φοβούνται να δεχτούν μία άγνωστη αγκαλιά.

Κι είμαι πολύ τυχερός που οι 23 άνθρωποι με τους οποίους μοιράζομαι αυτό το ταξίδι έχουν την αγκαλιά τους ανοιχτή από την ημέρα που έγιναν Ανάδοχοι της ActionAid Ελλάς. Πιθανότατα και πριν από αυτό. Άνθρωποι με διαφορετικές αφετηρίες, διαφορετικές καθημερινότητες, διαφορετικές δουλειές και συνισταμένες, βρίσκονται εδώ με έναν σκοπό. Να προσφέρουν για άλλη μια φορά σε εκείνους που το έχουν ανάγκη.

Το ταξίδι ενσωμάτωσης σε ένα από τα 23 χωριά του νησιού Mafia ξεκινά για εμάς σε λίγες ώρες από τώρα (την Τρίτη το πρωί). Την ώρα που θα διαβάζετε εσείς αυτές τις γραμμές, εμείς θα περνάμε τις πρώτες μας ώρες με τους ανθρώπους για τους οποίους διανύσαμε τόσα μίλια από την Ελλάδα και την Κύπρο. Κι η ανυπομονησία όλων όσοι μοιραζόμαστε την ίδια στέγη αυτό το βράδυ στο Dar Es Salaam είναι τεράστια. Για εκείνα που θα αντικρύσουμε από αύριο, για όσα θα μας επιφυλάξουν οι κάτοικοι του νησιού Mafia.

Η αλήθεια είναι ότι σήμερα πήραμε μια μικρή γεύση με τη βοήθεια της ομάδας της ActionAid Tanzania η οποία μας υποδέχτηκε σύσσωμη στα γραφεία της για να μας μιλήσει για το έργο της οργάνωσης στη χώρα και όσα θα βιώσουμε στο νησί. Η οργάνωση έχει θέσει κάποιους στόχους για το έργο της στο νησί Mafia αλλά και στην Τανζανία εν γένει.

Το όραμά τους, όπως μοιράστηκαν μαζί μας το πρωί, είναι να δουν μία Τανζανία χωρίς φτώχια, αδικία και ανισότητα. Οι τέσσερις στόχοι τους συνοψίζονται εν συντομία στους παρακάτω:

• να αντιμετωπίσουν τις αιτίες που οδηγούν στη βία κατά των γυναικών, να προωθήσουν την ισότητα αλλά να βελτιώσουν τις συνθήκες οικονομικής δικαιοσύνης για τις γυναίκες.
• να βελτιώσουν την συμμετοχή στα κοινά αλλά και να ενισχύσουν τον έλεγχο της κυβέρνησης από την κοινωνία των πολιτών.
• να προστατεύσουν το περιβάλλον, δημιουργώντας συνθήκες ελέγχου της παραγωγής και βελτιώνοντας τις συνθήκες ιδιοκτησίας της γης.
• να προωθήσουν τα δικαιώματα των παιδιών.

Αν ακούγονται δύσκολοι αυτοί οι στόχοι για μία αναπτυγμένη κοινωνία πολιτών, φανταστείτε πόσο δύσκολοι μοιάζουν για μία κοινωνία που κινείται – φαινομενικά τουλάχιστον – σε δύο ταχύτητες. Μία απλή βόλτα στο Dar Es Salaam, την πόλη που μέχρι πρότινος ήταν η πρωτεύουσα της χώρας πριν παραδώσει τα σκήπτρα στην Dodoma, αρκεί για να αντιληφθείς ότι δίπλα στις τσίγκινες υπαίθριες αγορές χτίζονται γέφυρες και κτίρια γραφείων. Δίπλα στα πολυτελή ξενοδοχεία υπάρχουν παράγκες και καλύβες. Τη μία στιγμή βρισκόμασταν σε μία αγορά περιτριγυρισμένοι από μικροπωλητές που ικέτευαν να αγοράσεις ένα σουβενίρ και την άλλη ήμασταν καθισμένοι στην αμμουδιά μιας ονειρικής παραλίας στα όρια της πόλης, τρώγοντας κάτω από ένα φεγγάρι που φώτιζε όλη την παραλία.

Η Τανζανία είναι μία πανέμορφη χώρα με πλούτο στα εδάφη και τη θάλασσά της. Κι έχει κάποια κομμάτια της, τα οποία για θρησκευτικούς ή λόγους παράδοσης, κρατούν κάποια άλλα κομμάτια της χώρας, πίσω. Τα προβλήματα είναι αναμφίβολα πολλά και πολύ σημαντικά για να τα αναφέρουμε κοντολογίς σε αυτό το πρώτο κείμενο. Θα δούμε κάποια από τα προβλήματα μπροστά μας τις επόμενες ημέρες επισκεπτόμενοι ανθρώπους που ζουν για το σήμερα, βασιζόμενοι σε αυτά που βγάζει η γη και η θάλασσά τους. Κι ελπίζω να έχουμε την ευκαιρία να καταλάβουμε λίγο καλύτερα τι έχουν εκείνοι στο μυαλό τους για το μέλλον της χώρας τους.

Μια λέξη μου έχει κολλήσει από την παρουσίαση των ανθρώπων της ActionAid για το νησί Mafia. Η λέξη “muhali”. Μία παράδοση που θέλει τους ανθρώπους να κρατούν κρυφό κάτι κακό που έχει συμβεί στην κοινότητά τους. Κι όταν πρόκειται για ζητήματα βίας κατά των γυναικών, για ανισότητες ή για την καθημερινότητα μικρών παιδιών, το να μένουν όλα αυτά στη σκιά είναι τουλάχιστον επικίνδυνο. Θέλω να πιστεύω ότι η δική μας αγάπη και παρουσία στο νησί Mafia θα κάνει τους ανθρώπους του νησιού να μιλήσουν λίγο παραπάνω για όσα τους απασχολούν στη δική τους καθημερινότητα. Ακριβώς επειδή θα γίνει και δική μας, ακόμα και για λίγες ημέρες.

Το επόμενο κείμενο θα έχει πλέον νέα από το νησί Mafia. Μπορείτε να ενημερώνεστε για το ταξίδι μας μέσα από αυτή την στήλη στο News247.gr, τα social accounts της 24MEDIA, το Instagram account της@actionaidhellas, τα προσωπικά μας Instagram accounts@christoschatziκαι@nmastorasαλλά και το hashtag #talesfromtanzania.

Φωτογραφίες: Νικόλας Μάστορας