Ο ιδρυτής της Dignitas πέθανε με υποβοηθούμενο θάνατο – Αφιέρωσε τη ζωή του στον σκοπό αυτό

Ο επικεφαλής της ελβετικής οργάνωσης Dignitas, που υπερασπίζεται το δικαίωμα στον θάνατο, επέλεξε να τερματίσει τη ζωή του μέσω υποβοηθούμενου θανάτου, σύμφωνα με ανακοίνωση της οργάνωσης.

Ο Λούντβιχ Μινέλι, ο οποίος ίδρυσε την ομάδα το 1998, πέθανε το Σάββατο, λίγες μέρες πριν από τα 93α γενέθλιά του, ανέφερε η Dignitas.

Η Dignitas δήλωσε, σύμφωνα με τον Guardian, ότι «θα συνεχίσει να διαχειρίζεται και να αναπτύσσει τον σύλλογο στο πνεύμα του ιδρυτή του ως επαγγελματικού και μαχητικού διεθνούς οργανισμού για την αυτοδιάθεση και την ελευθερία επιλογής στη ζωή και στο τέλος της ζωής».

Ο Μινέλι, δικηγόρος στο επάγγελμα, αντιμετώπισε πολλές νομικές προκλήσεις και άσκησε αρκετές επιτυχημένες προσφυγές στο Ανώτατο Δικαστήριο της Ελβετίας και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ).

H Dignitas δήλωσε ότι το έργο του είχε διαρκή επιρροή στο ελβετικό δίκαιο, επικαλούμενος μια απόφαση του ΕΔΑΔ του 2011 που αναγνώρισε το δικαίωμα ενός ατόμου να αποφασίζει τον τρόπο και τον χρόνο του τέλους της ζωής του.

Η διαφορά ευθανασίας και υποβοηθούμενου θανάτου

Στην περίπτωση της ευθανασίας, η πράξη εκτελείται από γιατρό ή άλλο τρίτο πρόσωπο. 

Ο γιατρός χορηγεί ο ίδιος το φάρμακο που προκαλεί τον θάνατο, ενώ ο ασθενής έχει συναινέσει, αλλά δεν εκτελεί ο ίδιος την τελική ενέργεια.

Σε πολλές χώρες είναι παράνομη ή πολύ αυστηρά ρυθμισμένη.

Στην περίπτωση του υποβοηθούμενου θανάτου, την τελική πράξη την κάνει ο ίδιος ο ασθενής.

Ο γιατρός παρέχει τα μέσα (π.χ. συνταγογράφηση φαρμάκου) και την επίβλεψη, αλλά δεν προκαλεί ο ίδιος τον θάνατο.

Επιτρέπεται σε χώρες όπως η Ελβετία, ο Καναδάς, ορισμένες πολιτείες των ΗΠΑ κ.ά.

Η ελβετική νομοθεσία δεν επιτρέπει την ευθανασία, αλλά o υποβοηθούμενος θάνατος είναι νόμιμος εδώ και δεκαετίες.

Σε αντίθεση με ορισμένες παρόμοιες οργανώσεις στην Ελβετία, η Dignitas, η οποία λέει ότι έχει περισσότερα από 10.000 μέλη, προσφέρει επίσης τις υπηρεσίες της σε άτομα που ζουν εκτός της χώρας.