Ουκρανία: “Φρένο” Τραμπ στις προσδοκίες για συμφωνία φέρνει η σιωπή της Μόσχας

Μετά από μια δυναμική πορεία των ειρηνευτικών συνομιλιών για την Ουκρανία, είναι φανερό πως ο Τραμπ πάτησε “φρένο”. «Δεν έχει τίποτα στα χέρια του μέχρι να το εγκρίνω εγώ», ήταν η φράση με την οποία προανήγγειλε την επικείμενη επίσκεψη του Βολοντίμιρ Ζελένσκι στο Μαρ-α-Λάγκο.

Ο Ουκρανός πρόεδρος έχει μιλήσει για ένα ειρηνευτικό σχέδιο που είναι «κατά 90% έτοιμο», όμως, ενώ ο επισκέπτης προβάλλει τις δυνατότητές του, ο οικοδεσπότης προς το παρόν δεν δείχνει να πείθεται.

Όπως αναφέρει το skynews.com, κάθε πιθανή πρόοδος προσκρούει στη ρωσική άρνηση και ο Ντόναλντ Τραμπ δεν χρειάζεται υπενθύμιση: πρόκειται για μια διαχρονική πραγματικότητα που έχει υπονομεύσει τις προσπάθειες ειρήνευσης και έχει δοκιμάσει τις διπλωματικές του αντοχές απέναντι στη Μόσχα, συχνά με όχι ιδιαίτερα κολακευτικά αποτελέσματα.

Ο Ζελένσκι και οι σύμμαχοι τον απέτρεψαν από το χείλος του γκρεμού – αυτό που οι ίδιοι θεωρούσαν ξεπούλημα – όταν οι ΗΠΑ είχαν παρουσιάσει ένα σχέδιο 28 σημείων που έμοιαζε περισσότερο με ρωσική λίστα επιθυμιών.

Η εκδοχή των 20 σημείων που καταρτίστηκε στο Κίεβο περιλαμβάνει συμβιβασμούς, με τον Ζελένσκι να κάνει λόγο για μια «καλή συζήτηση» με τον απεσταλμένο του Τραμπ, Στιβ Γουίτκοφ, και τον γαμπρό του, Τζάρεντ Κούσνερ, στο πλαίσιο της προετοιμασίας μιας κατ’ ιδίαν συνάντησης με τον ίδιο τον Τραμπ.

Μέχρι εδώ, όλα δείχνουν ελπιδοφόρα – όμως η σχεδόν απόλυτη σιωπή από τη Μόσχα λέει μια διαφορετική ιστορία.

Ρώσοι αξιωματούχοι έχουν κάνει κάποιες συγκρατημένα αισιόδοξες δηλώσεις, αλλά περιορισμένες και μετρημένες. Ο Βλαντίμιρ Πούτιν έχει μετακινηθεί ελάχιστα από την αρχική του στάση για την Ουκρανία και οι προσδοκίες ότι αυτό θα αλλάξει το προσεχές Σαββατοκύριακο είναι μικρές.

Και γιατί να αλλάξει; Πρόκειται για έναν Ρώσο ηγέτη που απολαμβάνει το κλίμα καλής θέλησης από έναν πρόεδρο ο οποίος αναδιαμορφώνει τις σχέσεις των ΗΠΑ με τη Μόσχα προς όφελός της, και ο οποίος διαβλέπει ευκαιρία να προωθήσει τις εδαφικές του φιλοδοξίες. Η ένταση ανάμεσα στις ΗΠΑ και τους Ευρωπαίους συμμάχους αποτελεί ένα ακόμη πλεονέκτημα για τον Πούτιν στη σημερινή συγκυρία.

Υπό αυτές τις συνθήκες, ένα πλαίσιο προτάσεων που περιορίζει μακροπρόθεσμα τις φιλοδοξίες του δεν είναι βέβαιο ότι θα γίνει δεκτό θετικά στη Μόσχα.

Μήπως αυτός είναι ο λόγος που υποβάθμισε τη σημασία του σχεδίου Ζελένσκι;

Για ακόμη μία φορά, η όποια ρωσική απροθυμία θα αποτελέσει δοκιμασία για τον Ντόναλντ Τραμπ – ως προς τη δύναμη, τη διπλωματία του και, τελικά, ως προς το πού βρίσκονται οι πραγματικές του προτεραιότητες.