Πέθανε η Βιόλα Φόρντ Φλέτσερ, επιζώσα της σφαγής της Τούλσα, σε ηλικία 111 ετών
Διαβάζεται σε 3'
Η Βιόλα Φόρντ Φλέτσερ, η μεγαλύτερη επιζώσα της σφαγής της Τούλσα, πέθανε σε ηλικία 111 ετών. Η Φλέτσερ είχε επιζήσει από τη σφαγή του 1921 και αφιέρωσε τη ζωή της στην ανάδειξη της τραγωδίας.
- 25 Νοεμβρίου 2025 23:10
Η Βιόλα Φόρντ Φλέτσερ, η μεγαλύτερη σε ηλικία επιζώσα της σφαγής της Τούλσα, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 111 ετών, όπως ανακοίνωσε ο δήμαρχος της πόλης τη Δευτέρα.
Η Φλέτσερ ήταν επτά ετών την άνοιξη του 1921, όταν λευκοί επιτέθηκαν στο Γκρινγουντ, μια ακμάζουσα γειτονιά μαύρων στην Τούλσα της Οκλαχόμα. Εκτιμάται ότι περίπου 300 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια του βίαιου επεισοδίου. Εκείνη και άλλοι επιζώντες αφιέρωσαν τα τελευταία χρόνια της ζωής τους στον αγώνα για την επίσημη αναγνώριση της σφαγής και την παροχή αποζημιώσεων. Ωστόσο, η αγωγή τους απορρίφθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο της Πολιτείας.
Ο δήμαρχος Μονρό Νίκολς χαρακτήρισε τη ζωή της κυρίας Φλέτσερ ως «φως που δείχνει τον δρόμο». Η τελευταία γνωστή επιζώσα της σφαγής είναι η 111χρονη Λέσι Μπένινγκφιλντ Ράντλ. Η σφαγή της Τούλσα, που σημειώθηκε από τις 31 Μαΐου έως την 1η Ιουνίου 1921, θεωρείται μία από τις χειρότερες επιθέσεις ρατσιστικής βίας στην ιστορία των ΗΠΑ.
Η αφορμή της σφαγής ήταν η κατηγορία ότι ένας μαύρος έφηβος, ο Ντικ Ρόουλαντ, είχε επιτεθεί σε μία λευκή γυναίκα σε ασανσέρ. Σύμφωνα με αναφορά του Υπουργείου Δικαιοσύνης των ΗΠΑ του 2025, τοπική εφημερίδα «έκανε αρκετά υπερβολικό το συγκεκριμένο περιστατικό», προκαλώντας τη συγκέντρωση ενός λευκού όχλου έξω από το δικαστήριο και απαιτώντας τη λιντσάρισμα του Ρόουλαντ.
«Οι μαύροι άντρες από το Γκρινγουντ πήγαν στο δικαστήριο για να προστατεύσουν τον Ρόουλαντ», αναφέρει η αναφορά. «Ο λευκός όχλος είδε αυτήν την προσπάθεια να σώσει τον Ρόουλαντ ως πρόκληση για την κοινωνική τάξη και γρήγορα προσέλκυσαν και άλλους. Ο όχλος μεγάλωσε. Έγινε σύγκρουση, και όταν κάποιος πυροβόλησε, «όλος ο κόσμος χάθηκε».
Το Γκρινγουντ λεηλατήθηκε και κάηκε κατά τη διάρκεια των βίαιων γεγονότων. Περισσότερα από 1.200 σπίτια, καταστήματα και εκκλησίες καταστράφηκαν. Κανείς δεν τιμωρήθηκε για τη βία και τους θανάτους, ενώ οι προσπάθειες ανασυγκρότησης της γειτονιάς απέτυχαν λόγω της αντίστασης των τοπικών αρχών.
Η κυρία Φλέτσερ ανέφερε την επίδραση της σφαγής στη ζωή της εκατό χρόνια μετά. «Βλέπω ακόμα μαύρους άντρες να πυροβολούνται, μαύρα σώματα να κείτονται στο δρόμο», είπε στην Επιτροπή Δικαιοσύνης της Βουλής των Αντιπροσώπων το 2021. «Ζω τη σφαγή κάθε μέρα. Η χώρα μας μπορεί να ξέχασε αυτή την ιστορία, αλλά εγώ δεν μπορώ».
Ο δήμαρχος Νίκολς, ο πρώτος μαύρος δήμαρχος του Τούλσα, επαίνεσε τη δουλειά της κυρίας Φλέτσερ για την ανάδειξη της σφαγής και της κληρονομιάς της. «Η μητέρα Φλέτσερ υπέστη περισσότερα από όσα θα έπρεπε, ωστόσο πέρασε τη ζωή της φωτίζοντας τον δρόμο με σκοπό», δήλωσε. «Ποτέ δεν σταμάτησε να αγωνίζεται για τη δικαιοσύνη για τους επιζώντες και τους απογόνους της σφαγής του Τούλσα του 1921, και ελπίζω όλοι να προχωρήσουμε την κληρονομιά της με το θάρρος και την αποφασιστικότητα που έδειξε κάθε μέρα της ζωής της».
Η κυρία Φλέτσερ ήταν ανάμεσα σε τρεις αιωνόβιους που μήνυσαν την πόλη ζητώντας αποζημιώσεις, υποστηρίζοντας ότι οι συνέπειες της βίας συνεχίζουν να διαμορφώνουν τη σύγχρονη ζωή στο Γκρινγουντ. Η απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου της Οκλαχόμα το 2024 απέρριψε την αγωγή, αλλά η πόλη του Τούλσα ανακοίνωσε πακέτο αποζημιώσεων ύψους 105 εκατομμυρίων δολαρίων νωρίτερα φέτος για να αντιμετωπίσει τις μακροχρόνιες συνέπειες της σφαγής.