Ο πρώην πρώτος αντιπρόεδρος της κυβέρνησης της Βόρειας Ιρλανδίας Μάρτιν ΜακΓκίνες και πρώην διοικητής του IRA Μάρτιν ΜακΓκίνες απεβίωσε σε ηλικία 66 ετών, μετέδωσε πριν από λίγο το Sky News.
O ΜακΓκίνες υπήρξε ηγέτης της οργάνωσης IRA, Ιρλανδικός Δημοκρατικός Στρατός, πριν καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τον Σιν Φέιν κατά τη διάρκεια των ειρηνευτικών διαδικασιών στη Βόρειο Ιρλανδία. Γεννήθηκε στις 23 Μαΐου του 1950 και το πλήρες όνομά του είναι Τζέιμς Μάρτιν Πατσέλι ΜακΓκίνες (το μεσαίο όνομά του αναφέρεται στον Πάπα Πίο τον 12ο).
Δούλεψε ως χασάπης κατά τη διάρκεια των ταραγμένων χρόνων του '60 στη χώρα του. Εξοργισμένος από τον τρόπο που αντιμετώπιζαν τους διαδηλωτές που ζητούσαν περισσότερες ελευθερίες για τους Καθολικούς, δεν άργησε να εισέλθει στις τάξεις του IRA. Ως τον Ιανουάριο του 1972, όταν στρατιώτες αλεξιπτωτιστές προσγειώθηκαν στην γενέτειρά του και σκότωσαν 14 ανθρώπους, σε ένα γεγονός που έμεινε στην ιστορία ως "Ματωμένη Κυριακή", ο ΜακΓκίνες είχε ήδη αναρριχηθεί ως δεύτερος της τάξη στον IRA για την τοπική οργάνωση της πόλης.
Την επόμενη χρονιά συνελήφθη να οδηγεί ένα αυτοκίνητο γεμάτο με εκρηκτικά και καταδικάστηκε από το ειδικό δικαστήριο της Βορείου Ιρλανδίας. Στα χρόνια που ακολούθησαν έφτασε στην υψηλότερη θέση της ένοπλης οργάνωσης και έμεινε στην ιστορία περισσότερο ίσως για το σχέδιο δολοφονίας της Μάργκαρετ Θάτσερ, στο Γκραν Χοτέλ του Μπράιτον, το 1984.
Η Σιδηρά Κυρία έτρεφε αντίστοιχα συναισθήματα για την επικεφαλής του IRA και έλεγε πως επιθυμούσε να "αποκόψει την οργάνωση από το οξυγόνο της δημοσιότητας". Ωστόσο, το ενδιαφέρον για τις δραστηριότητές της, οδήγησε ως και το BBC, την κρατική βρετανική τηλεόραση να αφιερώσει εκπομπή στον IRA και τον ΜακΓκίνες.
Πολλές βομβιστικές επιθέσεις του αποδόθηκαν, ωστόσο εκείνος δεν αποδέχτηκε καμία. Από το 1987 και έπειτα βρέθηκε σε μυστικές συζητήσεις με τις βρετανικές υπηρεσίες πληροφοριών, θέτοντας τις βάσεις για τις ειρηνευτικές διαδικασίες και την επίτευξη κατάπαυσης πυρός. Αυτές κατέληξαν στη "Συμφωνία της καλής Παρασκευής" τον Απρίλιο του 1998, σύμφωνα με την οποία έμπαιναν οι βάσεις για τις σχέσεις της περιοχής με την Ιρλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Στην πρώτη κυβέρνηση συνεργασίας ανέλαβε υπουργός Παιδείας και έκτοτε συμμετείχε σχεδόν αδιάκοπα στις κυβερνήσεις της Β. Ιρλανδίας. Πριν από λίγους μήνες είχε παραιτηθεί από αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, αλλά και από την πολιτική ζωή γενικότερα επικαλούμενος λόγους υγείας.
AP Photo/Alastair Grant//Peter Morrison, File/Max Nash