Το στοιχείο που μπορεί να κρίνει τον πόλεμο Ισραήλ – Ιράν

Η σύγκρουση Ισραήλ – Ιράν έχει φτάσει σε κρίσιμο σημείο, με δύο βασικούς παράγοντες να καθορίζουν τη διάρκειά της: οι δυνατότητες αντιπυραυλικής άμυνας του Ισραήλ και το απόθεμα βαλλιστικών πυραύλων του Ιράν.

Από την αρχή των εκατέρωθεν επιθέσεων την περασμένη εβδομάδα, το σύστημα αεροπορικής άμυνας του Ισραήλ, το οποίο είναι παγκοσμίως το πιο προηγμένο, έχει αναχαιτίσει τους περισσότερους από τους εισερχόμενους βαλλιστικούς πυραύλους του Ιράν, δίνοντας έτσι περισσότερο χρόνο στην ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία να πλήξει το Ιράν χωρίς να υποστεί σοβαρές ζημιές στο εσωτερικό.

Ωστόσο, καθώς η σύγκρουση παρατείνεται, το Ισραήλ χρησιμοποιεί αντιπυραυλικά συστήματα με μεγαλύτερη συχνότητα απ’ ό,τι μπορεί να τα παράγει. Αυτό έχει εγείρει ανησυχίες στο ισραηλινό στρατιωτικό κατεστημένο για το αν η χώρα θα εξαντλήσει τα αποθέματά της πριν το Ιράν εξαντλήσει τα βαλλιστικά του αποθέματα, όπως αναφέρει δημοσίευμα των ΝΥΤ.

Ήδη, Ισραηλινοί αξιωματούχοι έχουν ξεκινήσει να δίνουν προτεραιότητα στην άμυνα πυκνοκατοικημένων περιοχών και στρατηγικής υποδομής, αναγνωρίζοντας τους περιορισμούς των αποθεμάτων αντιπυραυλικών. Ο Υποστράτηγος Ραν Κοχάβ, πρώην διοικητής του συστήματος αεροπορικής άμυνας του Ισραήλ, επεσήμανε ότι τα αντιπυραυλικά συστήματα είναι περιορισμένα.

«Αν ένας πύραυλος στοχεύει διυλιστήρια στη Χάιφα, είναι σαφές ότι είναι πιο σημαντικό να αναχαιτίσουμε αυτόν τον πύραυλο παρά αυτόν που κατευθύνεται προς την έρημο Νεγκέβ», είπε, αναγνωρίζοντας την πρόκληση της διατήρησης των αντιπυραυλικών αποθεμάτων.

Ο ισραηλινός στρατός δήλωσε ότι είναι πλήρως προετοιμασμένος για να διαχειριστεί κάθε σενάριο και ότι εκτελεί επιθέσεις και αμυντικές επιχειρήσεις για την προστασία των Ισραηλινών πολιτών. Σημειώνεται άλλωστε ότι το σύστημα αεροπορικής άμυνας του Ισραήλ περιλαμβάνει πολλές στρώσεις προστασίας, όπως τα συστήματα Arrow, David’s Sling και Iron Dome, καθώς και επιπλέον συστήματα που παρέχονται από τις ΗΠΑ. Σε περίπτωση ανάγκης, το Ισραήλ μπορεί ακόμα να χρησιμοποιήσει μαχητικά αεροσκάφη και λέιζερ.

Στην αρχή της σύγκρουσης, οι Ισραηλινοί αξιωματούχοι υπολόγισαν ότι το Ιράν είχε περίπου 2.000 βαλλιστικούς πυραύλους. Περίπου οι μισοί εξ αυτών έχουν ήδη χρησιμοποιηθεί — είτε εκτοξευθεί προς το Ισραήλ είτε καταστραφεί από ισραηλινές επιθέσεις στις αποθήκες τους. Ωστόσο, ο ρυθμός των ιρανικών εκτοξεύσεων έχει επιβραδυνθεί, κάτι που ίσως δείχνει ότι το Ιράν εξαντλεί τα πυρομαχικά του.

Εν τω μεταξύ, το Ισραήλ καταναλώνει γρήγορα τα αποθέματα των αντιπυραυλικών του. Μέχρι την Τετάρτη το πρωί, το Ιράν είχε εκτοξεύσει περίπου 400 πυραύλους, εκ των οποίων οι σχεδόν 40 απέφυγαν το σύστημα αεροπορικής άμυνας του Ισραήλ και έπληξαν ισραηλινές γειτονιές. Οι υπόλοιποι αναχαιτίστηκαν ή παρακολουθήθηκαν μέχρι να πέσουν σε ακατοίκητες περιοχές ή στη θάλασσα.

Κανένας Ισραηλινός αξιωματούχος δεν αποκάλυψε τον αριθμό των αντιπυραυλικών που απομένουν στη διάθεση του Ισραήλ, καθώς η αποκάλυψη αυτού του καλά φυλασσόμενου μυστικού θα μπορούσε να προσφέρει στρατηγικό πλεονέκτημα στο Ιράν.

Όπως επισημαίνουν οι ΝΥΤ, η έκβαση αυτής της σύγκρουσης εξαρτάται όχι μόνο από την ικανότητα του Ισραήλ να διατηρήσει τις δυνατότητες αεροπορικής άμυνάς του, αλλά και από το ευρύτερο γεωπολιτικό πλαίσιο. Το ερώτημα αν οι Ηνωμένες Πολιτείες θα επέμβουν σε μια πιθανή επίθεση κατά των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν, ειδικά στο εργοστάσιο εμπλουτισμού του Φορντό, ή αν το Ιράν θα σταματήσει το πυρηνικό του πρόγραμμα για να αποφύγει μια τέτοια επέμβαση, παραμένει.

Η λήξη του πολέμου θα εξαρτηθεί επίσης από το πόσο καιρό μπορούν και οι δύο πλευρές να αντέξουν το οικονομικό και ψυχολογικό κόστος, ειδικά όσο ο αριθμός των θυμάτων αυξάνεται.

Κάποιοι στο Ισραήλ θεωρούν ότι είναι καιρός να τελειώσει ο πόλεμος πριν τα συστήματα άμυνας του Ισραήλ υποστούν υπερβολική πίεση. Ήδη, τουλάχιστον 24 Ισραηλινοί πολίτες έχουν σκοτωθεί και περισσότεροι από 800 έχουν τραυματιστεί. Στρατηγικές υποδομές, όπως διυλιστήρια πετρελαίου και κατοικίες πολιτών, έχουν πληγεί, και οι απώλειες μπορεί να αυξηθούν περαιτέρω αν το Ισραήλ αναγκαστεί να περιορίσει τη χρήση των αντιπυραυλικών του, για να διασφαλίσει την προστασία στρατηγικών τοποθεσιών, όπως το πυρηνικό εργοστάσιο της Ντιμόνα.

Ορισμένοι είναι πεπεισμένοι ότι το Ισραήλ θα δώσει τέλος στη σύγκρουση, καταστρέφοντας τους εκτοξευτές πυραύλων του Ιράν και αποτρέποντας τον ιρανικό στρατό από το να χρησιμοποιήσει τα αποθέματα που διαθέτει.

Βέβαια, σύμφωνα με δύο Ισραηλινούς αξιωματούχους το Ιράν διαθέτει τόσο σταθερούς όσο και κινητούς εκτοξευτήρες σε όλη την επικράτειά του ενώ ορισμένοι από τους πυραύλους του είναι αποθηκευμένοι υπόγεια, όπου είναι και πιο δύσκολο να καταστραφούν.

Μέχρι στιγμής, ο ισραηλινός στρατός δηλώνει ότι έχει καταστρέψει περισσότερο από το 1/3 των εκτοξευτήρων. Οι αξιωματούχοι και οι ειδικοί λένε ότι αυτό έχει ήδη περιορίσει τον αριθμό των πυραύλων που μπορεί να εκτοξεύσει το Ιράν σε μία μόνο επίθεση. Οι Αμερικανοί αξιωματούχοι ανέφεραν επίσης ότι οι ισραηλινές επιθέσεις κατά των εκτοξευτήρων έχουν εξαντλήσει την ικανότητα του Ιράν να εκτοξεύει πυραύλους και έχουν πλήξει την ικανότητά του να πραγματοποιεί μεγάλες επιθέσεις.

«Το πραγματικό πρόβλημα είναι ο αριθμός των εκτοξευτήρων, περισσότερο ακόμα και από τον αριθμό των πυραύλων», δήλωσε ο Ασάφ Κοέν, πρώην Ισραηλινός διοικητής που ηγήθηκε του τμήματος Ιράν στην υπηρεσία στρατιωτικής πληροφοριών του Ισραήλ. «Όσο περισσότερους καταστρέφουμε, τόσο πιο δύσκολο θα είναι για το Ιράν να εξαπολύει μεγάλες επιθέσεις» πρόσθεσε. «Αν συνειδητοποιήσουν ότι έχουν πρόβλημα με τη δυνατότητα εκτόξευσης, θα στραφούν σε επιθέσεις παρενόχλησης: έναν ή δύο πυραύλους κάθε τόσο, στοχεύοντας ταυτόχρονα σε δύο διαφορετικές περιοχές».

Το Ισραήλ φαίνεται να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για να αντιμετωπίσει αυτό το πρόβλημα, διασφαλίζοντας ότι η αμυντική του πολιτική παραμένει ευέλικτη και προσαρμοστική στις εξελισσόμενες συνθήκες του πολέμου. Ωστόσο, η συνέχιση των επιθέσεων και η εξάντληση των πόρων από πλευράς και των δύο χωρών θα συνεχίσουν να καθορίζουν την πορεία του πολέμου.