“Ξέρεις τι μου αρέσει”: Πώς ο Έπσταϊν έβρισκε τα ανήλικα θύματά του

Δεν πρόκειται απλώς για έναν ακόμα φάκελο που ανοίγει. Πρόκειται για την ανατομία ενός συστήματος κακοποίησης, δομημένου με ψυχρή μεθοδικότητα, που αντιμετώπιζε ανήλικα κορίτσια όχι ως ανθρώπους αλλά ως αναλώσιμα. Τα νέα έγγραφα που αποδεσμεύει το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ φωτίζουν με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες πώς ο Τζέφρι Έπσταϊν και το περιβάλλον του είχαν στήσει μια σχεδόν βιομηχανική «γραμμή παραγωγής» θυμάτων — με στρατολόγηση, διαλογή και συνεχή αναζήτηση «αποθέματος».

Πίσω από τις κλειστές πόρτες των πολυτελών κατοικιών, πίσω από τα προσχήματα για μασάζ και «εύκολη δουλειά», ξεδιπλώνεται μια πραγματικότητα όπου η ζήτηση για «νεαρές, λεπτές, ανήλικες» δεν καλυπτόταν ποτέ αρκετά. Οι σημειώσεις πρακτόρων, οι μαρτυρίες και τα αστυνομικά έγγραφα συνθέτουν που δίνονται στη δημοσιότητα φωτίζουν την εικόνα ενός κυκλώματος που λειτουργούσε με όρους αγοράς: όταν «τελείωναν τα κορίτσια», έπρεπε να βρεθούν κι άλλα. Και όσο περισσότερα έρχονται στο φως, τόσο πιο καθαρό γίνεται ότι το σκάνδαλο Έπσταϊν δεν ήταν μια σειρά μεμονωμένων εγκλημάτων, αλλά μια οργανωμένη, συστηματική εκμετάλλευση που διήρκεσε χρόνια.

Όταν ο Έπσταϊν ζήτησε ταυτότητα από θύμα για να βεβαιωθεί ότι ήταν ανήλικη

Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2000, η σεξουαλική κακοποίηση έφηβων κοριτσιών από τον Τζέφρι Έπσταϊν είχε γίνει συστηματική. Μόνο την περίοδο 2002–2005, ο Έπσταϊν κακοποίησε «δεκάδες» ανήλικες, προσελκύοντάς τες σε σεξουαλικές πράξεις έναντι αμοιβής, ορισμένες από αυτές μόλις 14 ετών, σύμφωνα με τους εισαγγελείς.

Ο Έπσταϊν βασιζόταν σε έναν κύκλο υπαλλήλων και συνεργατών — μεταξύ των οποίων και η Βρετανίδα κοσμική Γκισλέιν Μάξγουελ — για να εξασφαλίζει μια «σταθερή ροή ανήλικων θυμάτων». Σύμφωνα με τους εισαγγελείς, στρατολογούσε επίσης τα ίδια τα θύματά του για να προσελκύουν άλλα κορίτσια, με το ψευδές πρόσχημα της παροχής υπηρεσιών μασάζ.

Αν και το εύρος των εγκλημάτων του Έπσταϊν είναι καλά τεκμηριωμένο, έγγραφα που περιλαμβάνονται σε αρχεία που δόθηκαν  πρόσφατα στη δημοσιότητα από το Υπουργείο Δικαιοσύνης έφεραν στο φως λεπτομέρειες για το πώς ο ίδιος και οι συνεργάτες του είχαν αναπτύξει μια διαδικασία σχεδόν «γραμμής παραγωγής» για την εξεύρεση θυμάτων.

Αυτά τα έγγραφα φέρνουν επίσης πιο καθαρά στο φως πώς τα κορίτσια και οι νεαρές γυναίκες αντιμετωπίζονταν ως εμπορεύματα: απλώς σώματα προορισμένα να εξυπηρετούν τις διεστραμμένες προτιμήσεις ενός θηρευτή – και πιθανώς αυτών των συνεργατών του.

Το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ λέει ότι μπορεί να χρειαστεί «μερικές εβδομάδες ακόμα» για να επεξεργαστεί 1 εκατ. επιπλέον έγγραφα του Έπσταϊν προκειμένου μετά να δημοσιευτούν.

Ένα έγγραφο από το 2001 περιγράφει πώς η Μάξγουελ, η οποία εκτίει ποινή φυλάκισης 20 ετών για συνδρομή στα εγκλήματα του Έπσταϊν, παρενόχλησε τρεις φοιτήτριες σε πανεπιστημιακό campus στο Παλμ Μπιτς της Φλόριντα.

«Η Μάξγουελ είπε ότι χρειαζόταν νεαρές, όμορφες άγαμες γυναίκες να απαντούν σε τηλέφωνα και να κάνουν γραφειακή δουλειά στο σπίτι της στο Παλμ Μπιτς», αναφέρεται σε έγγραφο της αστυνομίας. Τουλάχιστον μία από τις φοιτήτριες πήγε στο σπίτι αρκετές φορές και «περιέγραψε τις κλήσεις ως άντρες που τηλεφωνούσαν λέγοντας πότε θα έφερναν συγκεκριμένα κορίτσια».

«Οι τρεις κοπέλες είπαν ότι η Μάξγουελ και ο Έπσταϊν δεν μιλούσαν ανοιχτά για όσα γίνονταν στο σπίτι, και τουλάχιστον δύο από αυτές παραπονέθηκαν ότι ο Έπσταϊν τις άγγιζε ακατάλληλα. Είπαν ότι η Μάξγουελ ζήτησε λίστα με άλλα κορίτσια που θα μπορούσε να καλέσει για άμεση εργασία», αναγράφεται στην αναφορά. Η Μάξγουελ «είπε ότι χρειαζόταν μεγάλο πλήθος κοριτσιών να καλεί, καθώς δεν ήξερε πόσα θα χρειαζόταν οποιαδήποτε στιγμή».

Σημειώσεις έρευνας από το 2019 περιγράφουν αυτό που φαινόταν να είναι κρίση για τον Έπσταϊν: δεν υπήρχαν αρκετά κορίτσια. 

Σημειώσεις πράκτορα του FBI από ανάκριση ανέφεραν: «Φίλοι των [διαγραμμένο] φίλων. Μεγάλη βραζιλιάνικη ομάδα. Απελπισμένες στιγμές» και «εξαντλούνται τα κορίτσια».

«Δεν μπορείς απλώς να φέρνεις κορίτσια που δεν του αρέσουν», αναφέρεται ακόμα στις σημειώσεις του πράκτορα. «Της είπε να συνεχίσει να ψάχνει κορίτσια». Κάποιος είδε τον Έπσταϊν «να ζητάει ταυτότητα από κορίτσι για να βεβαιωθεί ότι είναι κάτω των 18 επειδή δεν τους πίστευε επειδή η [διαγραμμένη] έφερε μεγαλύτερες κοπέλες».

Ο πράκτορας σημείωσε επίσης ότι ο μάρτυρας θυμόταν σχόλια του Έπσταϊν όπως «ξέρεις τι μου αρέσει» και «ξέρεις τι με τραβάει». «Κατάλαβε ότι ήθελε “νεαρές, λεπτές, ανήλικες”», ανέφεραν επίσης οι σημειώσεις του πράκτορα.

Πώς χρησιμοποιούσαν τα θύματα για να βρουν κι άλλα κορίτσια

Στα έγγραφα περιγράφεται επίσης πώς τα θύματα ενθαρρύνονταν να προμηθεύουν κορίτσια και νεαρές γυναίκες στον Έπσταϊν. Κατά τη διάρκεια της ομοσπονδιακής δίκης της Μάξγουελ, ένας αστυνομικός κατέθεσε όσα είχε αναφέρει ένα από τα θύματα για το τι τους ζητούσαν.

Το θύμα είχε πει στον αστυνομικό ότι η Μάξγουελ είπε κάποτε: «Ξέρεις κάποιον που να μπορεί να του κάνει στοματικό σήμερα, δεν έχω όρεξη». Το θύμα θυμόταν επίσης ότι όταν η Μάξγουελ της ζήτησε να φέρει άλλα κορίτσια, «πρέπει να φαίνονται νεαρές τουλάχιστον», είχε πει. .

Αυτό το θύμα δεν έφερε κανένα κορίτσι ή γυναίκα στο δίκτυο του Έπσταϊν, λέγοντας στις αρχές ότι «δεν ήθελε να περάσει κανείς άλλος από αυτό».

Άλλο θύμα είπε στις αρχές ότι έφερε άλλα κορίτσια στο σπίτι του Έπσταϊν. «Της είπαν ότι θα κέρδιζε περισσότερα λεφτά», είπε ο αστυνομικός

Το θύμα είπε ότι αυτή η οδηγία προερχόταν από τον Έπσταϊν και τη Μάξγουελ. «Της ζήτησαν αν μπορεί να φέρει νεότερα κορίτσια», είπε ο αστυνομικός.

Οι “συνωμότες” που έβλεπαν τα κορίτσια ως αντικείμενα

Αυτά τα έγγραφα παρέχουν ακόμα περισσότερες πληροφορίες για την πιθανή συμμετοχή άλλων σε εγκλήματα που αντιμετώπιζαν τα κορίτσια ως αντικείμενα προς χρήση. Ένα email με ημερομηνία 7 Ιουλίου 2019 αναφέρει: «Όταν βρεις ευκαιρία, μπορείς να με ενημερώσεις για την κατάσταση των 10 συνωμοτών CO;»

Εκτός από τη Μαξγουελ, ένα από τα ονόματα που αναφέρονται σε αυτή την συνομιλία σχετικά με τους συνωμότες είναι το «Brunel». Ο Έπσταϊν ήταν φίλος με έναν Γάλλο πράκτορα μοντέλων με όνομα Ζαν-Λυκ Μπρουνέλ.

Η αστυνομία συνέλαβε τον Μπρουνέλ τον Δεκέμβριο του 2020 στο αεροδρόμιο Σαρλ ντε Γκολ στο Παρίσι για εγκλήματα όπως βιασμός και σεξουαλική παρενόχληση ανηλίκων, καθώς και διακίνηση ανήλικων κοριτσιών για σεξουαλική εκμετάλλευση.

Ο Μπρουνέλ, ο οποίος κατηγορήθηκε ότι προμήθευε ανήλικα στον Έπσταϊν, βρέθηκε νεκρός στη φυλακή περίπου δύο χρόνια μετά τη σύλληψή του. Οι αρχές δήλωσαν ότι η αιτία θανάτου του ήταν αυτοκτονία.

Μοιράζονταν υλικό με φρικτό περιεχόμενο

Παράλληλα υπάρχουν στοιχεία ότι ο Έπσταϊν και άλλοι μπορεί να μοιράζονταν μεταξύ τους εικόνες παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης. Ένας δικηγόρος που εκπροσωπούσε συνεκτελεστή της περιουσίας του Έπσταϊν έγραψε στο FBI τον Απρίλιο του 2023 ζητώντας καθοδήγηση· εξέταζαν έγγραφα και εντόπισαν βίντεο με πιθανή σεξουαλική κακοποίηση παιδιών.

«Φέρεται ότι το σχετικό βίντεο στάλθηκε στον Έπσταϊν από άτομο που είχε καταδικαστεί για αδίκημα όπως παιδική πορνογραφία», αναφέρει το γράμμα.

Η πιθανή μεταφορά εικόνων παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης αναφέρθηκε σε αρχείο του FBI σχεδόν 30 χρόνια νωρίτερα. Η Μαρία Φάρμερ, μια ζωγράφος καλών τεχνών που εργάστηκε για τον Έπσταϊν στα μέσα της δεκαετίας του 1990, είπε στις αρχές το 1996 ότι αυτός «έκλεψε» γυμνές φωτογραφίες και φωτογραφικά αρνητικά των αδελφών της, ηλικίας 12 και 16 ετών.

Η Φάρμερ, της οποίας η αδελφή Άνι κακοποιήθηκε από τον Έπσταϊν, είπε στο FBI ότι «πιστεύεται ότι πούλησε τις φωτογραφίες». Οι ομοσπονδιακές αρχές δεν ακολούθησαν την καταγγελία της Φάρμερ.