ΑΠΟ ΤΟ “ΝΑ ΦΥΓΕΤΕ ΝΑ ΠΑΤΕ ΑΛΛΟΥ” ΣΤΟΝ ΑΓΗΣΙΛΑΟ ΚΑΙ ΤΟ #DUCKFACE. Η ΤΡΙΤΗ ΗΛΙΚΙΑ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΡΙΑ ΣΤΑ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΑ ΣΠΟΤ

Trend ή αλλαγή νοοτροπίας; Οι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας, που παραδοσιακά επιλέγονταν για την προώθηση προϊόντων που απευθύνονται αποκλειστικά και μόνο σε ανθρώπους της “σειράς” τους, τελευταία πρωταγωνιστούν όλο και περισσότερο σε διαφημιστικά σποτ, για προϊόντα και υπηρεσίες που απευθύνονται σε σαφώς νεότερους καταναλωτές.

Ποιος φανταζόταν πριν από λίγα χρόνια, ότι μία γιαγιά θα έβγαζε selfie στην παραλία, κάνοντας duckface ή ότι ένας παππούς, θα ήθελε τα χρήματά του πάντα διαθέσιμα, ώστε αν γνωρίσει μία κοπελίτσα να έχει να την πάει μία βολτίτσα… ένα ταξιδάκι.

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ηλικιωμένων, την 1η Οκτωβρίου, το WE του NEWS 247 κάνει μία “στάση” στη νέα σελίδα που φαίνεται να έχει γυρίσει στον χώρο της διαφήμισης, με “μπροστάρηδες” αξιολάτρευτους ηλικιωμένους, που παραδίδουν μαθήματα υποκριτικής και αφήνουν εποχή με τις ατάκες τους!

Κι αν τα μωρά και τα ζωάκια ήταν μέχρι πρόσφατα εγγύηση επιτυχίας, δείτε στα παρακάτω βίντεο, γιατί η τρίτη ηλικία μπορεί και “πουλάει” καλύτερα.

“Δεν πρόκειται για trend, αλλά για κατάλυση ενός ταμπού”

Σύμφωνα με την Αλέκα Παπαδία, επικεφαλής του Δημιουργικού Τμήματος της DDB Athens, αν και παρατηρείται μεγαλύτερη συχνότητα στη συμμετοχή ανθρώπων της τρίτης ηλικίας σε διαφημιστικά σποτ, δεν πρόκειται για επιλογή lifestyle, αλλά για την κατάλυση ενός ταμπού, που κρατούσε χρόνια.

“Παλιότερα βλέπαμε τους ηλικιωμένους ανθρώπους, να συμμετέχουν σε διαφημίσεις για πάνες ακράτειας, συνταξιοδοτικά προγράμματα ή για κάποιο κοινωνικό μήνυμα. Τώρα πια, έχει απενεχοποιηθεί η συμμετοχή τους στα διαφημιστικά σποτ. Μάλιστα, χρησιμοποιούνται σε ρόλους χιουμοριστικούς ή για την προώθηση παραδοσιακών προϊόντων. Πάντα βέβαια, η συμμετοχή αυτών των ανθρώπων στις διαφημίσεις συνδεόταν με συναισθήματα αγάπης και τρυφερότητας”.

“Δεν πρόκειται όμως για κάποια τάση. Το γεγονός ότι καταλύθηκε ένα ταμπού που υπήρχε, δεν σημαίνει ότι είναι trend, αν και πρόκειται πράγματι για πολύ ισχυρό καταναλωτικό κοινό. Απλώς, συνέπεσε χρονικά με την κατάλυση αυτού του στερεότυπου. Άλλωστε, είναι θαρραλέα η επιλογή των πελατών των διαφημιστικών εταιρειών, που θέλουν να δείξουν τα προϊόντα τους στο κοινό και για τον λόγο αυτόν επιλέγουν ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας”, είπε η κα Παπαδία.

“Και παλιότερα, η συμμετοχή τους στις διαφημίσεις είχε να κάνει με την ιδέα της διαφήμισης. Για παράδειγμα, στη διαφήμιση με τα παξιμάδια Κρήτης, η ίδια η ιδέα ήταν βασισμένη στην ηλικία, αφού μεγαλύτεροι άνθρωποι απολαμβάνουν τη μακροζωία επειδή τρώνε τα κρητικά παξιμάδια”.

“Ο ρόλος της Θεοπούλας έδωσε μία άλλη εικόνα”

“Ακόμα και σήμερα, που βλέπουμε ηλικιωμένους ανθρώπους να χρησιμοποιούν την τεχνολογία, η ιδέα είναι ότι κάποιοι άνθρωποι κάνουν κάποια πράγματα, επειδή έχουν ξανανιώσει”.

Όπως συμβαίνει με τη διαφήμιση, όπου πρωταγωνιστεί ο Αγησίλαος, που προσπαθεί να βγάλει selfie, αλλά η συμπαθέστατη “σύζυγός” του κάνει συνέχεια duckface!

“Και με τη Θεοπούλα και τη σειρά ‘Στο παρά πέντε’, αλλά και άλλους ρόλους και έξυπνα σενάρια, δόθηκε μία άλλη εικόνα των ηλικιωμένων ανθρώπων”, είπε η κα Παπαδία.

Το οξύμωρο της επιλογής ηλικιωμένων σε ένα πρόγραμμα που απευθύνεται σε νεανικά κοινά

Την αντίθεση μεταξύ της συχνότερης τα τελευταία χρόνια επιλογής ηλικιωμένων για τις διαφημίσεις και επιμονής των τηλεοπτικών σταθμών στη διαμόρφωση ενός προγράμματος που απευθύνεται σε ανθρώπους 15-44 ετών, υπογράμμισε μεταξύ άλλων η δημοσιογράφος, συντάκτρια media Αγγέλα Νταρζάνου.

“Ένα θέμα σε σχέση με τα ηλικιωμένα άτομα, αφορά τα προϊόντα τα οποία διαφημίζουν. Για παράδειγμα, όταν πρόκειται για τεχνητές οδοντοστοιχίες ή πάνες ακράτειας, προϊόντα δηλαδή που απευθύνονται στην τρίτη ηλικία, είναι λογικό να επιλέγονται και αυτής της ηλικίας άνθρωποι. Είναι φορές όμως, που βλέπουμε, ότι χρησιμοποιούνται και για προϊόντα πιο νεανικά. Για παράδειγμα, στη διαφήμιση του παγωτού, όπου ο ηλικιωμένος λέει ‘Να φύγετε, να πάτε αλλού’, όπου όμως έχω την αίσθηση, ότι με αυτόν τον τρόπο μετατρέπεται σε ενός είδους καρικατούρα. Υπάρχει με αυτόν τον τρόπο ένας κίνδυνος, να γελοιοποιηθεί ο ηλικιωμένος, γυρνώντας μας σε ένα στερεότυπο. Προκειμένου να γίνει στο τέλος της διαφήμισης συμπαθής, περνάει από αυτό το στερεότυπο”, σημείωσε η κα Νταρζάνου.

“Το δεύτερο θέμα είναι η επιμονή των τηλεοπτικών σταθμών στη διαμόρφωση προγράμματος για ηλικίες 15 έως 44 ετών, για νεανικά δηλαδή κοινά. Γι’ αυτό και πολλές φορές, τα στοιχεία της τηλεθέασης είναι από αυτές τις ηλικίες. Κι αυτό είναι μια τάση, που παρατηρείται τα τελευταία δέκα χρόνια”.

“Άρα, και τα προϊόντα που θέλεις να διαφημιστούν στο πρόγραμμα, είναι για ηλικίες 15 έως 44 ετών, αφού το τηλεοπτικό πρόγραμμα διαμορφώνουν τα διαφημιστικά προϊόντα. Πολλές φορές δε, φτιάχνονται και επί τούτου εκπομπές, για την προώθηση συγκεκριμένων προϊόντων. Αυτή όμως η ηλικιακή ομάδα δεν έχει εισοδήματα. Οι περισσότερες διαφημίσεις αφορούν αυτοκίνητα, ασφάλειες ζωής, ασφάλειες αυτοκινήτων, αλκοόλ, τραπεζικά προγράμματα, προϊόντα και υπηρεσίες δηλαδή που απευθύνονται σε μεγαλύτερες ηλικίες. Κι εδώ υπάρχει μία αντίθεση”, πρόσθεσε η κα Νταρζάνου.

Πώς εξηγείται όμως η επιλογή ανθρώπων της τρίτης ηλικίας, για την προβολή διαφημιστικών σποτ σε ένα πρόγραμμα που απευθύνεται ως επί το πλείστον σε νεανικά κοινά;

“Με αυτόν τον τρόπο, έστω και με τη συμμετοχή τους στις διαφημίσεις, τα άτομα αυτά εντάσσονται στο σύνολο. Μπορεί να έχουν τα συμπεριφορικά και εξωτερικά χαρακτηριστικά των ηλικιωμένων ανθρώπων, αλλά με αυτά που κάνουν στα σποτ, η εικόνα αυτή ανατρέπεται. Χρησιμοποιούνται αρχέτυπα πρότυπα, αλά στο τέλος ανατρέπονται”.

Το πρότυπο της γιαγιάς ‘Θεοπούλας’ που απέχει από την πραγματική ζωή

Τη συμβολή των ρόλων σαν αυτών της Θεοπούλας, στη σειρά του Γιώργου Καπουτζίδη, στην απενεχοποίηση της πιο “ανάλαφρης” εικόνας των ανθρώπων της τρίτης ηλικίας, επεσήμανε και η κα Νταρζάνου.

“Το πρότυπο αυτής της γιαγιάς το εισήγαγε ο Γιώργος Καπουτζίδης. Το πήραν οι διαφημιστικές εταιρείες και το χρησιμοποίησαν με έναν τρόπο χαριτωμένο, που όμως δυστυχώς δεν έχει σχέση με την πραγματική εικόνα των ανθρώπων αυτών και τη ζωή τους. Η τρίτη ηλικία έχει ούτως ή άλλως πολλά προβλήματα. Δεν πιστεύω, ότι η διαφήμιση τους προσβάλλει, αλλά πολλές φορές εξωραΐζει αυτήν την εικόνα”, υπογράμμισε.

“Οι καταναλωτές ταυτίζονται γιατί γελάνε”

Όπως επεσήμανε μάλιστα η κα Νταρζάνου, παρά το οξύμωρο του πράγματος, το καταναλωτικό κοινό τελικά ταυτίζεται με τους ηλικιωμένους ανθρώπους, “γιατί γελάει”.

“Ο νεαρός που θα πάρει το αναψυκτικό για παράδειγμα, έχει μία γιαγιά κι έναν παππού. Έτσι, γίνεται πιο οικείο στον καταναλωτή, ακόμα κι αν ανήκει σε μικρότερη ηλικιακή ομάδα. Πάντως, θέλει προσοχή και τρυφερότητα και αγάπη στην προσέγγιση αυτών των ανθρώπων, κάτι που δεν ξέρω αν το πετυχαίνουν πάντα”, υπογράμμισε η κα Νταρζάνου.

Παγκόσμια Ημέρα για την Τρίτη Ηλικία

Η Παγκόσμια Ημέρα των Ηλικιωμένων, γνωστή και ως “Παγκόσμια Ημέρα για την Τρίτη Ηλικία” γιορτάζεται κάθε χρόνο την 1η Οκτωβρίου. Υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το 1990, για να αποτίσει τον οφειλόμενο φόρο τιμής στους ηλικιωμένους, αλλά και να επισημάνει τα προβλήματα, που αντιμετωπίζουν.

Σύμφωνα με στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για τους ηλικιωμένους, το 2000 ζούσαν σε όλο τον πλανήτη 600 εκατομμύρια άνθρωποι ηλικίας άνω των 60 ετών. Υπολογίζεται ότι μέχρι το 2025, ο αριθμός αυτός θα έχει φτάσει το 1,2 δισεκατομμύρια, ενώ το 2050 θα έχει ξεπεράσει τα 2 δισεκατομμύρια.

Όπως αναφέρουν ΟΗΕ και ΠΟΥ, η Παγκόσμια Μέρα Ηλικιωμένων έχει στόχο να αναγνωρισθεί η συμβολή των ηλικιωμένων στην κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη, και αυτό γιατί στη σύγχρονη εποχή, οι ηλικιωμένοι παίζουν ολοένα και σημαντικότερο ρόλο, μέσω του εθελοντικού έργου τους, της μετάδοσης των εμπειριών και των γνώσεών τους, της βοήθειας που δίνουν στα παιδιά τους, αναλαμβάνοντας να φροντίζουν τα εγγόνια τους, αλλά και της αυξανόμενης συμμετοχής τους στην αγορά εργασίας.

Μελέτες έχουν δείξει ότι ο μέσος χρόνος σε λεπτά που διαθέτουν οι ηλικιωμένοι για να φροντίσουν όσους συγγενείς τους έχουν ανάγκη, κυμαίνεται από 201 λεπτά στις ηλικίες 65-74 ετών έως 318 λεπτά στις ηλικίες 75 ετών και άνω. Αντιθέτως, οι νεότεροι άνθρωποι αφιερώνουν μόλις 50 λεπτά για να φροντίσουν κάποιον που τους έχει ανάγκη, καθώς δεν μπορούν να διαθέσουν περισσότερο χρόνο.

Αυτού του είδους η συμβολή των ηλικιωμένων στη σύγχρονη κοινωνία μπορεί να εξασφαλισθεί, μόνον εάν οι ηλικιωμένοι διατηρούν ένα ικανοποιητικό επίπεδο υγείας και μια καλή ποιότητα ζωής, όπως τονίζουν οι διεθνείς οργανισμοί.