6 ΤΑΙΝΙΕΣ ΠΟΥ ΤΙΜΗΣΑΝ ΤΟ PRIDE ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΟΘΟΝΗ

Ειδύλλια, φιλικές προς την οικογένεια κωμωδίες, αποκαλυπτικά ντοκιμαντέρ: Ο Μήνας Pride είναι μία ώριμη εποχή για να ανακαλύψεις το πώς οι ταινίες μπορούν να αντικατοπτρίσουν τις queer ζωές, όπως ήταν και μπορεί ακόμα να είναι.

Ακολουθούν έξι από τις καλύτερες ταινίες που έχουν απεικονίσει ή συμπεριλάβει το Pride στις ιστορίες τους.

The Life and Death of Marsha P. Johnson

Ο υποψήφιος για Όσκαρ David France (How to Survive a Plague) τιμά τη ζωή και το έργο της πρωτοπόρου τρανς ακτιβίστριας, καλλιτέχνιδας και υψηλού προφίλ ηγέτριας στην εξέγερση του Stonewall, Marsha P. Johnson, 25 χρόνια αφότου βρέθηκε νεκρή στον ποταμό Hudson.

Η ταραχώδης ιστορία της ειπώνεται μέσα από αρχειακό υλικό και συνεντεύξεις φίλων της, πλαισιώνοντάς την όμως ως έρευνα για τα πραγματικά αίτια θανάτου της Johnson ο France τον παραλληλίζει εύστοχα με τη βία που αντιμετωπίζουν ακόμη σήμερα οι μαύρες τρανς γυναίκες. Οι αναμνήσεις του παρελθόντος γίνονται στιγμιότυπα στο παρόν.

Gay USA

Ο Arthur J. Bressan Jr. γύριζε ταινίες για ενήλικες, ενώ είχε γυρίσει και το δράμα γύρω από το AIDS Buddies το 1985 (δύο χρόνια αργότερα πέθανε από την ασθένεια). Έκανε ωστόσο επίσης και τούτο το προσεγμένο ντοκιμαντέρ για το Pride στη Νέα Υόρκη και σε άλλες πόλεις. Είναι μία συναρπαστική χρονοκάψουλα της ζωής της κοινότητας στην Αμερική μετά το Stonewall, πριν από την επιδημία του AIDS, καταγράφοντας το γλέντι και τις διαμαρτυρίες που υποδέχτηκε το σύγχρονο κίνημα απελευθέρωσης. Το Gay USA περιλαμβάνει επίσης πλάνα τραβηγμένα από την ακτιβίστρια Lilli Vincenz, από την πρώτη παρέλαση υπερηφάνειας της Νέας Υόρκης το 1970.

Before Stonewall

Για τη γενιά των ανθρώπων που ενηλικιώθηκαν πριν από τις εξεγέρσεις του Stonewall το 1969, μία παρέλαση θα ήταν μονάχα το πιο πρόσφατο, αν και πιο ορατό, σημάδι δημόσιας αντίστασης και αυτοσεβασμού. Η αποκάλυψη αυτού του παρελθόντος είναι η αποστολή του ντοκιμαντέρ που σκηνοθέτησαν με τρυφερότητα οι Greta Schiller και Robert Rosenberg.

Η ταινία που έχει μπει στο Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου των Η.Π.Α. είναι γεμάτη με κοκκώδη πλάνα από τις πρώτες παρελάσεις του Pride, αλλά πιο γοητευτικές ακόμη είναι οι στιγμές που δείχνουν το πώς ο queer κόσμος είχε ήδη σφυρηλατήσει το μέλλον του πριν το Pride πάρει επίσημα την πορεία μιας παρέλασης.

Milk

Σε μία αξιομνημόνευτη σκηνή της ταινίας, ο Harvey Milk, ο πρώτος ανοιχτά γκέι εκλεγμένος αξιωματούχος στην Καλιφόρνια που υποδύθηκε ο Sean Penn στη βιογραφική ταινία του Gus Van Sant, παροτρύνει το πλήθος σε μία συγκέντρωση υπερηφάνειας να βγει και να «καταρρίψει τους μύθους και να καταστρέψει τα ψέματα και τις διαστρεβλώσεις» που διαιωνίζονται από τους ομοφοβικούς. Η χολιγουντιανή απόδοση είναι ξεσηκωτική, αξίζει όμως επίσης να δείτε πλάνα του ίδιου του Milk από το UCLA Film & Television Archive.

Pride

Συνειδητοποιώντας ότι μοιράζονται κοινούς εχθρούς – τη Margaret Thatcher, την αστυνομία και τον συντηρητικό Τύπο – οι γκέι και οι λεσβίες με έδρα το Λονδίνο παρέχουν την υποστήριξή τους στους απεργούς ανθρακωρύχους της Ουαλία το 1984. Πολλοί από τους χαρακτήρες της πιο feelgood ντραμεντί του 2014 είναι βασισμένοι σε πραγματικά πρόσωπα από της LGBTQ κοινότητας και αυτής των ανθρακωρύχων, ενώ η ταινία κάνει φινάλε με Pride παρελάσεις.

BPM (Beats Per Minute)

Το συγκλονιστικό δράμα του Robin Campillo για το παράρτημα της ακτιβιστικής ομάδας Act Up για το AIDS στο Παρίσι είναι, πέρα από μία βιογραφία, και μία ανάμνηση του πώς οι άνθρωποι της κοινότητας βρήκαν τρόπους να αγαπούν και να γλεντάνε παρά τον θάνατο και την απελπισία.

Η κινηματογράφηση της ταινίας πετυχαίνει μία περιρρέουσα εμπειρία που σε καταλαμβάνει πλήρως, αναμειγνύοντας αβίαστα την πολιτική, το σεξ, τη ζωή, το θάνατο και την τέχνη. Η ταινία αντιλαμβάνεται επίσης ότι η σύγκρουση δεν είναι κακοποίηση και ότι οι κινηματικοί σύντροφοι δεν χρειάζεται να είναι φίλοι. Θα σε βυθίσει σε ζωές πάθους, θυμού, τρυφερότητας, της απογοήτευσης, χάους, υπερηφάνειας, πόνου, γέλιου, οικειότητας και πικρίας.