Η ΜΟΝΙΚΑ ΜΠΕΛΟΥΤΣΙ ΣΤΟ NEWS 24/7: “ΙΣΩΣ ΕΚΕΙ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΩ ΤΗ ΜΑΡΙΑ ΚΑΛΛΑΣ, ΣΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΝΑ ΝΙΩΘΩ”

Δύο ημέρες πριν επιστρέψει στην Αθήνα για την προβολή της διεθνούς παραγωγής «Μαρία Κάλλας – Μόνικα Μπελούτσι: Μια Συνάντηση», η Μόνικα Μπελούτσι μίλησε στο NEWS 24/7, αποκαλύπτοντας το προσωπικό της ταξίδι μέσα από τον κόσμο και την ψυχή της μεγάλης ντίβας.

Η εκθαμβωτική Ιταλίδα σταρ θα είναι παρούσα στο θέατρο Παλλάς στις 5 Δεκεμβρίου στις 8 μ.μ.,, καλεσμένη του πολιτιστικού οργανισμού «Λυκόφως».

Η ταινία –ένα υβριδικό ντοκιμαντέρ των Γιάννη Δημολίτσα και Tom Volf– παρακολουθεί την παγκόσμια περιοδεία της θεατρικής παράστασης «Maria Callas: Letters and Memoirs», αλλά και τη βαθιά εσωτερική διαδρομή της Μπελούτσι καθώς προσεγγίζει την Κάλλας όχι ως μύθο, αλλά ως γυναίκα. Πρόκειται για μια παραγωγή Γαλλίας, Ιταλίας και Ελλάδας, που ήδη έχει ταξιδέψει σε κορυφαία φεστιβάλ όπως η Ρώμη, το MoMA της Νέας Υόρκης, το San Sebastián, το Lyon Lumière και το Marrakech.

Mόνικα Μπελούτσι: Στην Αθήνα ένιωσα μια αληθινή, αυθόρμητη σύνδεση

Η σχέση της Μπελούτσι με την Ελλάδα δεν είναι απλώς καλλιτεχνική – είναι βαθιά συναισθηματική. Και η νέα της επίσκεψη σφραγίζει αυτόν τον κύκλο με μια έντονη, σχεδόν τελετουργική επιστροφή. Στη συνέντευξή της στο NEWS 24/7, η Μπελούτσι μίλησε για τις τρεις ιστορικές βραδιές στο Ηρώδειο το 2021 και για το τι σημαίνει να επιστρέφει στην πόλη όπου γεννήθηκε το έργο:

«Έχω πολύ θερμές αναμνήσεις από την Αθήνα. Όταν εμφανίστηκα στο Ηρώδειο, ένιωσα μια ειλικρινή και άμεση σύνδεση με το κοινό — κάτι πολύ σπάνιο. Το να επιστρέφω τώρα, ειδικά τις ημέρες των γενεθλίων της Μαρίας, κάνει αυτή τη στιγμή ιδιαίτερα ξεχωριστή. Δεν είναι απλώς μια προβολή· είναι ένα κοινό συναίσθημα.»

Η σπουδαία ηθοποιός συνεχίζει μιλώντας για το πώς νιώθει πως συνδέεται με τη Μαρία Κάλλας: «Η Μαρία Κάλλας μετέτρεψε τα τραύματά της σε κάτι πανανθρώπινο. Αυτό με άγγιξε βαθιά. Ως ηθοποιοί, προσπαθούμε να κάνουμε το ίδιο — να παίρνουμε αυτό που νιώθουμε και να το επιστρέφουμε με έναν ουσιαστικό τρόπο. Καθώς δούλευα πάνω σε εκείνη, υπήρξαν στιγμές που η εξαιρετική της ευαισθησία άγγιξε κάτι μέσα μου. Ίσως εκεί να τη ‘συναντώ’ — στο θάρρος να νιώθω.»

Γιάννης Δημολίτσας: “Η κοινωνία ακόμα παλεύει με το παράδοξο να γιορτάζει τη δύναμη μιας γυναίκας”

Ο σκηνοθέτης του έργου Γιάννης Δημολίτσας μιλάει στο NEWS 24/7 για το ποια πλευρά της σύγχρονης γυναίκας πιστεύει ότι θα συγκινούσε σήμερα τη Μαρία Κάλλας”: “Η ιστορία της Μαρία Κάλλας δεν αντικατοπτρίζει μόνο το τίμημα της φήμης, αλλά και το πώς οι γυναίκες στις τέχνες συχνά αναγκάζονται να ματώσουν για τη λάμψη τους. Στην επιφάνεια, είχε τα πάντα. Κάτω από όλα αυτά υπήρχε μια γυναίκα που διαρκώς αναδιαμορφωνόταν για να ανταποκριθεί σε προσδοκίες που δεν ήταν ποτέ πραγματικά δικές της. Ο κόσμος ήθελε μια La Tigre και αυτή τους την έδωσε αλλά ποτέ δεν σταμάτησαν να την τιμωρούν για το ότι ήταν ανθρώπινη.

Η ζωή της Κάλλας μάς θυμίζει ότι η φήμη, ειδικά για τις γυναίκες, συνοδεύεται συχνά από έναν σκληρό συμβιβασμό. Για να πετύχει, έπρεπε να μεταμορφωθεί σωματικά, συναισθηματικά, κοινωνικά και ακόμα και τότε, δεν ήταν αρκετό. Δεν μπορώ να ξέρω με σιγουριά τι θα συγκινούσε τη Μαρία Κάλλας, ούτε να μιλήσω εκ μέρους των γυναικών γενικά, αλλά κοιτάζοντας τις γυναίκες σήμερα, πιστεύω ότι θα την συγκινούσε το θάρρος τους να διεκδικούν τη φωνή και την ταυτότητά τους. Δείχνουν ότι η μεγαλειότητα δεν χρειάζεται να διαγράφει τον εαυτό και ότι η ευαλωτότητα μπορεί να συνυπάρχει με τη λάμψη. Ταυτόχρονα, σκεπτόμενος τη σύνδεση μεταξύ της εποχής της Κάλλας και της δικής μας, νιώθω έναν συνδυασμό απώλειας και κέρδους. Έχουμε κερδίσει ορατότητα, επιλογές και τη γλώσσα για να απαιτήσουμε ισότητα και σεβασμό αλλά μερικές φορές σε βάρος της εσωτερικής ζωής”.

Η ταινία βάζει σε παράλληλη τροχιά την εποχή όπου η Κάλλας βρισκόταν στο απόγειο της καριέρας της και το σήμερα, δείχνοντάς μας δύο διαφορετικά πορτρέτα της γυναικείας ταυτότητας μέσα στην τέχνη. Τι “φοβάται” ο κ. Δημολίτσας ότι χάσαμε ως κοινωνία από τότε μέχρι σήμερα και τι πιστεύει ότι κερδίσαμε στο πώς επιτρέπουμε – ή δεν επιτρέπουμε – σε μια γυναίκα-καλλιτέχνιδα να είναι “μεγάλη”;

“Η κοινωνία ακόμα παλεύει με το παράδοξο να γιορτάζει τη δύναμη μιας γυναίκας ενώ ταυτόχρονα ελέγχει την ανεξαρτησία της, και ο τέλειος συμβιβασμός που κάποτε απαιτούσε η Κάλλας εμφανίζεται τώρα με πιο λεπτούς τρόπους, την ανάγκη για αυτοπροβολή, παραγωγικότητα, προσβασιμότητα, αποδοχή. Έχουμε κερδίσει ελευθερία σε ένα επίπεδο, αλλά ακόμα κινούμαστε σε έναν κόσμο που μετρά τις γυναίκες με ακατόρθωτα μέτρα. Οι γυναίκες σήμερα ξαναγράφουν τους κανόνες που κάποτε διαμόρφωνε η Κάλλας και, με αυτόν τον τρόπο, τιμούν την κληρονομιά της, όχι μιμούμενες τον αγώνα της, αλλά οραματιζόμενες έναν κόσμο όπου η λάμψη και η αυθεντικότητα μπορούν να συνυπάρχουν αδιαχώριστα” απαντα.