ΛΕΟΝΑΡΝΤΟ ΝΤΙ ΚΑΠΡΙΟ: Ο ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΠΟΤΕ ΛΑΘΟΣ

Έχει κάνει ποτέ κακή επιλογή ο Ντι Κάπριο; Για να απαντήσουμε στην ερώτηση αξίζει να αναρωτηθούμε τι είναι αυτό που θέλει ο Ντι Κάπριο από την καριέρα του.

Ακόμα και κοιτάζοντας το imdb του καταλαβαίνεις πως είναι ένας τρομερά επιλεκτικός σταρ που συνειδητοποιεί την αξία που έχει σήμερα το να δίνεις τεράστια βαρύτητα στο όνομα και την εικόνα σου. Ο Ντι Κάπριο ανήκει στους μετρημένους στα δάχτυλα του ενός χεριού σούπερ σταρ του σινεμά που είναι, αποκλειστικά και μόνο, αυτό.

Σούπερ σταρ του σινεμά.

Δεν κάνει ποτέ τηλεόραση, δεν κάνει funko pop ταινίες, δεν κάνει καν αυτού του τύπου τα περιπετειώδη καλλιτεχνικά πειράματα που κάνει κάποιος σαν τον Ρόμπερτ Πάτινσον ή το να δίνει το όνομά του ώστε να ξεμπλοκάρουν δύσκολα, προσωπικά πρότζεκτ μεγάλων καλλιτεχνών, όπως κάνει ο Άνταμ Ντράιβερ.

Όχι, ο Ντι Κάπριο πάει μόνο για τις κορυφές. Δουλεύει με μεγάλους σκηνοθέτες, σε ταινίες που μοιάζουν σημαντικές αλλά και προσβάσιμες, και δεν ρισκάρει το όνομά του κάνοντας οτιδήποτε άλλο. Κάθε ταινία είναι event. Ποιοι άλλοι μπορούν να το ισχυριστούν αυτό; Ο Τομ Κρουζ; Ο Τίμοθι Σαλαμέ που ακολουθεί στα ίχνη τους; Ο Μπραντ Πιτ, ίσως; Και… τέλος;

Έχει ενδιαφέρον όμως μέσα από αυτές τις συνεργασίες να αναζητήσουμε τι είναι αυτό που κινεί τον Ντι Κάπριο, τι είναι αυτό που ζητά από τον εαυτό του ως κινηματογραφικό σούπερ σταρ.

Ήδη από πιτσιρικάς ξεχώριζε λόγω της ομορφιάς του, και στο δεύτερο μισό των ‘90s η ακολουθία Romeo+Juliet και Τιτανικού τον έκανε τον απόλυτο νεαρό σταρ. Αξίζει να προσέξουμε πως ακόμα κι αυτοί οι breakthrough ρόλοι έρχονται μέσα από ταινίες του Τζέιμς Κάμερον και του Μπαζ Λούρμαν, δηλαδή ήδη από τότε οι σκηνοθέτες που συναντάμε στη διαδρομή του είναι auteurs πρώτης γραμμής.

Πολύ γρήγορα όμως έκτοτε, φάνηκε κάτι συναρπαστικό να συμβαίνει: Ήταν σαν ο Ντι Κάπριο τα επόμενα χρόνια της καριέρας του, να παίζει κόντρα στην φύση και το παρουσιαστικό του. Το babyface του από ευλογία έγινε για τον ίδιο περίπου κατάρα, και δε σταμάτησε να κυνηγά ρόλους σα να ήθελε μονίμως να ξεφύγει από αυτό. Για πάρα πολλά χρόνια ο Ντι Κάπριο απλά έμοιαζε clean-cut 21χρονο αγόρι, μια πολύ σκληρή μοίρα όταν θες να παίζεις διαρκώς καταραμένους σκορσεζικούς αντι-ήρωες!

Όταν επιτέλους μεγάλωσε αρκετά ώστε να αφήσει πίσω του το εφηβικό του πρόσωπο, είναι σα να απελευθερώθηκε περισσότερο. Είναι ένα κινούμενο διαβολικό καρτούν στον Λύκο της Γουόλ Στριτ, ένα αγρίμι στο Revenant, ενώ στους Δολοφόνους του Ανθισμένου Φεγγαριού καταφέρει και ζαρώνει αρκετά τον εαυτό και την παρουσία του πίσω από την εμβέλεια της Λίλι Γκλάντστοουν – ακόμα και στο τεράστιο κομμάτι της ταινίας που εκείνη απουσιάζει.

Στο Μια Μάχη Μετά την Άλλη παίζει έναν συμπαθή ανεπρόκοπο με κάτι από Μεγάλο Λεμπόφσκι. Φαίνεται να απολαμβάνει τόσο πολύ το χιούμορ και τη συγκίνηση αυτού του ρόλου, σα να είναι ενθουσιασμένος που επιτέλους μπορεί να παίξει αγνά κάτι τέτοιο.

Η άσκηση ισορροπίας που εκτελούσε, πάντα ήταν το πώς μπορεί να είναι αρκετά κρυμμένος πίσω από τον ίδιο του τον εαυτό, πώς μπορεί να παίζει κόντρα στην pretty boy εμφάνισή του, αλλά παραμένοντας πάντα ο ίδιος – ο Ντι Κάπριο ΔΕΝ μεταμορφώνεται, δεν αλλοιώνει το σώμα και το πρόσωπό του για ρόλους, γιατί είναι ο Ντι Κάπριο. Αλλά ταυτόχρονα, δεν θέλει να είναι κιόλας. Βγάζει νόημα;

Με αφορμή το Μια Μάχη Μετά την Άλλη – την πρώτη του συνεργασία με τον Πολ Τόμας Άντερσον και για αρκετούς ήδη τον κορυφαίο ρόλο στην καριέρα του – κάνουμε μια αναδρομή στην super star era του Λεονάρντο Ντι Κάπριο. Μετά τον Τιτανικό (και χωρίς να μετράμε τις 2 ταινίες που βγήκαν τους αμέσως επόμενους μήνες, καθώς αναζητάμε τις επιλογές που έκανε ΑΦΟΥ έγινε ο μεγαλύτερος σταρ της στιγμής), και πιάνοντας από το 2000 μέχρι σήμερα, κοιτάζουμε κάθε έναν από τους ρόλους του. Και εξετάζουμε τι ήθελε να πετύχει με αυτούς, γιατί τους ανέλαβε, και κατά πόσον τελικά η επιλογή κρίνεται πετυχημένη ή αποτυχημένη.

Μην φοβάστε, είναι μόνο 20. Είπαμε, είναι επιλεκτικός.

(Ξεκινάμε από το 2000, που εκτός από ωραίο και στρογγυλό, είναι και όταν ο Ντι Κάπριο έπαιξε στην πρώτη του αληθινή επιλογή μετά τον Τιτανικό. Η μόνη ταινία του έκτοτε που δεν θα λάβουμε υπόψην είναι το Don’s Plum που κυκλοφόρησε μεν το 2001, αλλά είχε γυριστεί 6 χρόνια νωρίτερα και είχε μπλοκαριστεί από το να κυκλοφορήσει.)

Η Παραλία (The Beach, 2000)

Πώς ξεκίνησε: Ο Ντάνι Μπόιλ ήταν από καθοριστικότερους σκηνοθέτες των ‘90s κι ο Ντι Κάπριο έψαχνε ένα αιχμηρό πρότζεκτ που θα τον τραβούσε όσο γινόταν σε απόσταση από την δίνη του Τιτανικού. Δύσκολο να ξεφύγεις από ένα generational φαινόμενο σαν την ταινία του Κάμερον, αλλά στα μάτια του Ντι Κάπριο, η διασκευή του βιβλίου του Άλεξ Γκάρλαντ θα ήταν μια καλή αρχή.

Πώς κατέληξε: Και όντως ήταν! Η ταινία δεν είχε τρομερή υποδοχή, και μέχρι σήμερα έχει μια παράξενη φήμη – όχι ακριβώς θετική, αλλά όχι και στα αλήθεια αρνητική – όμως ποτέ δεν υπήρξε αδιάφορη ή ξεχασμένη και το επιθετικό της περιεχόμενο έδωσε στον Ντι Κάπριο το βήμα προς μια διαφορετική κατεύθυνση, που ζητούσε.

Pass ή Fail; Pass

Οι Συμμορίες της Νέας Υόρκης (Gangs of New York, 2002)

Πώς ξεκίνησε: Μια ταινία που ο Σκορσέζε ονειρευόταν να γυρίσει από τα τέλη των ‘70s θα γινόταν επιτέλους πραγματικότητα. Το όνομα του Ντι Κάπριο σίγουρα θα βοηθούσε, ενώ από την πλευρά του ηθοποιού θα ήταν προφανώς όνειρο να δουλέψει με τον μεγαλύτερο αμερικάνο σκηνοθέτη – και μάλιστα δίπλα σε έναν θρύλο σαν τον Ντάνιελ Ντέι Λιούις.

Πώς κατέληξε: Αναμφίβολα μεγάλη ταινία παρά τις ατέλειές της. 10 υποψηφιότητες Όσκαρ, αλλά η μεγάλη της κληρονομιά είναι η εκκίνηση μιας από τις καθοριστικές συνεργασίες σκηνοθέτη-πρωταγωνιστή του 21ου αιώνα, με τον Σκορσέζε να κοιτάζει πίσω από το babyface του Ντι Κάπριο και να βρίσκει εκείνο τον νέο του Ρόμπερτ Ντε Νίρο.

Pass ή Fail; Pass

Πιάσε Με Αν Μπορείς (Catch Me If You Can, 2002)

Πώς ξεκίνησε: Ο Ντι Κάπριο είχε συμφωνήσει να πρωταγωνιστήσει ήδη από το στάδιο του σεναρίου και χωρίς να υπάρχει σκηνοθέτης, και μπορείς να δεις το γιατί – παίζει το ρόλο ενός πιτσιρικά που είναι πολύ πιο ικανός από ό,τι του φαίνεται.

Πώς κατέληξε: Αφού πάλεψε να βρει σκηνοθέτη για το πρότζεκτ και δεν τα κατάφερνε, ο Σπίλμπεργκ σκέφτηκε «μωρέ και δεν το σκηνοθετώ ο ίδιος;». Το αποτέλεσμα ήταν μια τρομερά απολαυστική ταινία που άρεσε στο κοινό, άρεσε στους κριτικούς, έφτασε ως τα Όσκαρ, έγινε επιτυχία στο box office και έφερε μια από τις καλύτερες ερμηνείες που έχει δώσει ο Ντι Κάπριο μέχρι και σήμερα.

Pass ή Fail; Pass

Ιπτάμενος Κροίσος (The Aviator, 2004)

Πώς ξεκίνησε: Ο ρόλος του Χάουαρντ Χιουζ ήταν όνειρο για πολύ κόσμο στο Χόλιγουντ και πρώτα απ’όλα για τον Γουόρεν Μπίτι. Όταν μια εκδοχή του πρότζεκτ έφτασε στον Ντι Κάπριο, τη σκηνοθεσία επρόκειτο να αναλάβει ο Μάικλ Μαν στο επόμενό του φιλμ μετά τα Insider και Ali. Οπότε κάτι ο ζουμερός ρόλος, κάτι το ενδεχόμενο να δουλέψει με τον Μαν, είναι λογικό ο Ντι Κάπριο να θέλει να εμπλακεί.

Πώς κατέληξε: Τελικά μετά από πολλά τη σκηνοθεσία ανέλαβε ο Σκορσέζε, θεμελιώνοντας τη σχέση του με τον Ντι Κάπριο. Και πάλι η ταινία προτάθηκε για 11 Όσκαρ, και μάλιστα αυτή τη φορά ήταν επιτέλους υποψήφιος κι ο ίδιος. Δεν υπήρχε αμφιβολία μετά την πρώτη του υποψηφιότητα το ‘94 για το Τι Βασανίζει τον Γκίλμπερτ Γκρέιπ, ότι έκτοτε ο Ντι Κάπριο έριξε πολύ ερμηνευτικό σκάψιμο μέχρι να η Ακαδημία να τον πάρει ξανά στα σοβαρά πίσω από το teen idol προσωπείο του – Τιτανικός και Συμμορίες της Νέας Υόρκης είχαν προταθεί στα Όσκαρ μέχρι και για τα πόμολα, αλλά ο Ντι Κάπριο έφαγε χι. Με το Πιάσε Με Αν Μπορείς, ο υπέροχος στην ταινία Κρίστοφερ Γουόκεν είχε σωστά προταθεί, αλλά ο Ντι Κάπριο σε απίστευτη ερμηνεία, όχι. Έδωσε μια μάχη μετά την άλλη θα λέγαμε, αλλά επιτέλους οι αντιστάσεις κάμφθηκαν.

Pass ή Fail; Pass

Ο Πληροφοριοδότης (The Departed, 2006)

Πώς ξεκίνησε: Ο Σκορσέζε ανέλαβε το πρότζεκτ όταν διάβασε το σενάριο του Γουίλιαμ Μόναχαν και του άρεσε. Με τον Σκορσέζε σκηνοθέτη και με τη βάση του φιλμ να είναι μια σπουδαία τριλογία από το Χονγκ Κονγκ, νομίζω δεν ήταν και ιδιαίτερα πολύπλοκη η εξίσωση για τον Ντι Κάπριο.

Πώς κατέληξε: Το μοναδικό Όσκαρ Σκηνοθεσίας του Μάρτιν Σκορσέζε, η ταινία προτάθηκε για 5 Όσκαρ και κέρδισε 4, και παραμένει μια μεγάλη εμπορική επιτυχία ταυτόχρονα.

Pass ή Fail; Pass

Ματωμένο Διαμάντι (Blood Diamond, 2006)

Πώς ξεκίνησε: Ο Εντ Ζούικ είναι μάλλον με διαφορά ο λιγότερο σημαντικός σκηνοθέτης με τον οποίο έχει επιλέξει να συνεργαστεί ο Ντι Κάπριο μέχρι και σήμερα, αλλά το θέμα της ταινίας ήταν που τράβηξε τον ηθοποιό, ο οποίος πραγματικά ήθελε αυτό το ρόλο. Ένα στοιχείο που φαίνεται έντονα μέσα από όλη αυτή την εξερεύνηση, είναι πως παρότι ο Ντι Κάπριο συνεργάζεται διαρκώς με σπουδαίους σκηνοθέτες, δε βουτάει τυφλά σε πρότζεκτ απλώς για να δουλέψει μαζί τους – το κείμενο μετράει σχεδόν εξίσου πολύ.

Η συγκεκριμένη ταινία μιλά για τα «ματωμένα διαμάντια» τα οποία εμμέσως χρηματοδοτούν εμφυλίους πολέμους ενώ ταυτόχρονα ασκεί κριτική στη Δύση για την εμπλοκή της. Σε μια περίοδο που ο Ντι Κάπριο αρχίζει να έχει ένα πιο δημόσιο ακτιβιστικό προφίλ, αυτό το πρότζεκτ έπαιξε καθοριστικό ρόλο.

Πώς κατέληξε: Από τις λιγότερο αγαπητές από την κριτική ταινίες του Ντι Κάπριο, όμως θεματικά και πολιτικά έκανε τα points της, ενώ απέφερε στον ίδιο μια ακόμα υποψήφιοτητα για Όσκαρ ερμηνείας – τη χρονιά του Πληροφοριοδότη, μάλιστα.

Pass ή Fail; Pass

Η Πλεκτάνη (Body of Lies, 2008)

Πώς ξεκίνησε: Ο Ντι Κάπριο θέλησε τον ρόλο σε ένα ακόμα σενάριο του Γουίλιαμ Μόναχαν μετά την επιτυχία του Πληροφοριοδότη, που επιπλέον θα γύριζε ο Ρίντλεϊ Σκοτ – ένας από τους Μεγάλους με τον οποίο ο ηθοποιός δεν είχε δουλέψει ακόμα. Επιπλέον, ήθελε να παίξει στην ταινία καθώς την έβλεπε σαν ένα throwback στην εποχή των κλασικών πολιτικών θρίλερ των ‘70s.

Πώς κατέληξε: Ντεμί προς ΟΚ απόδοση στα ταμεία, ντεμί προς ΟΚ υποδοχή από την κριτική. Μια κατά κοινή ομολογία mid στιγμή στην καριέρα όλων των εμπλεκόμενων, αλλά οι ερμηνείες των Ντι Κάπριο και Ράσελ Κρόου ξεχώρισαν, η πρόθεση της συνεργασίας με τον Σκοτ είναι απόλυτα λογική, και γενικά αν μια ταινία σαν αυτή είναι μες στα 2-3 απόλυτα χαμηλά της φιλμογραφίας σου τότε κάτι έχεις κάνει πάρα πολύ καλά.

Pass ή Fail; Pass, Δεν είναι κάτι σπουδαίο, αλλά fail δεν το λες.

Ο Δρόμος της Επανάστασης (Revolutionary Road, 2008)

Πώς ξεκίνησε: Η Κέιτ Γουίνσλετ έστειλε το σενάριο στον Ντι Κάπριο και του πρότεινε να κάνουν την ταινία μαζί. Εκείνος ιντριγκαρίστηκε από το ‘50s σκηνικό και τη δυναμική ενός γάμου, αλλά σίγουρα από εκεί και μετά το υλικό έδινε και στους δύο ηθοποιούς μια ευκαιρία να αφήσουν συμβολικά εντελώς πίσω τους την era του Τιτανικού, παίζοντας κάτι που βρίσκεται τελείως στον αντίποδα εκείνου του φιλμ – και της δυναμικής τους σε αυτό.

Πώς κατέληξε: Σχετικά διχαστικό, αλλά με δυνατή φήμη το φιλμ του Σαμ Μέντες, έφτασε μέχρι τα Όσκαρ και νομίζω πως έδωσε και στους δύο ηθοποιούς αυτό που ζητούσαν από αυτό – και από την μάλλον αναπόφευκτη αργά ή γρήγορα, κινηματογραφική επανένωσή τους.

Pass ή Fail; Pass

Το Νησί των Καταραμένων (Shutter Island, 2010)

Πώς ξεκίνησε: Δεν είναι περίπλοκη αυτή η εξίσωση. Σενάριο βασισμένο σε βιβλίο του Ντένις Λιχέιν ελκύει τον Σκορσέζε και τον Ντι Κάπριο πακετάκι, και κάπως έτσι μπαίνουμε στην θρυλική ύστερη περίοδο του Μάρτιν Σκορσέζε, που περιλαμβάνει μερικά από τα πιο μνημειώδη έργα της καριέρας του.

Πώς κατέληξε: Απολαυστικό το φιλμ, το οποίο εξελίχθηκε στη δεύτερη μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία της καριέρα του Σκορσέζε, και άφησε σαν legacy κι ένα από τα κορυφαία line readings των ‘10s:

Pass ή Fail; Pass

Inception (2010)

Πώς ξεκίνησε: Ο Νόλαν προσπαθούσε για χρόνια να δουλέψει με τον Ντι Κάπριο και όταν κατάφερε να στήσει αυτό το πρότζεκτ του προσέφερε τον ρόλο. Έχει ενδιαφέρον εδώ ότι ο Ντι Κάπριο, που προφανώς και θα ήθελε επί της αρχής να δουλέψει με έναν από τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες αυτή τη στιγμή στο Χόλιγουντ, ήθελε να βεβαιωθεί πως η ίδια η ταινία θα έχει γερή βάση και θα μπορέσει να είναι επιτυχημένη. Δεν είπε τυφλά ναι επειδή τον αναζήτησε ο Νόλαν, παρά δούλεψε μαζί του ώστε ο χαρακτήρας του να έχει μια πολύ σαφή και αναγνωρίσιμη συναισθηματική διαδρομή η οποία να οδηγεί το φιλμ.

Με όλα αυτά δεν θέλω να πω ότι αυτός είναι ο ‘σωστός τρόπος’ να κάνεις κάτι, αλλά θέλω να πω ότι είναι ο τρόπος του Ντι Κάπριο να κάνει κάτι. Για να το πω αλλιώς, ο Ντι Κάπριο δε θα είχε παίξει ποτέ στο Tenet. (Κάτι που δεν το λέω σαν diss για την ταινία– αγαπώ το Tenet περισσότερο από το Inception.)

Πώς κατέληξε: Ε, πώς κατέληξε. Μια από τις μεγαλύτερες εμπορικές επιτυχίες της δεκαετίας, ένα από τα σπάνια ορίτζιναλ προέλευσης μπλοκμπάστερ του σύγχρονου Χόλιγουντ, πολλές υποψηφιότητες Όσκαρ, και ένα από τα διασημότερα meme formats στο ίντερνετ.

Λίγα είναι αυτά;

Pass ή Fail; Pass

J Edgar (2011)

Πώς ξεκίνησε: Ο Κλιντ Ίστγουντ ανέλαβε να σκηνοθετήσει μια βιογραφία για τον Χούβερ βασισμένος σε ένα σενάριο του Ντάστιν Λανς Μπλακ. Ο Ντι Κάπριο όρμηξε.

Πώς κατέληξε: Μια ταινία που μοιάζει με SNL σκετσάκι, δυστυχώς. Η κριτική στήριξε την ερμηνεία του Ντι Κάπριο παρά την απόρριψη του φιλμ, και τσίμπησε και μερικές ερμηνευτικές υποψηφιότητες εδώ κι εκεί (όχι Όσκαρ, αλλά έφτασε μέχρι Χρυσή Σφαίρα), αλλά συνολικά η ταινία σίγουρα δεν ήταν επιτυχία. Και κοιτάξτε: Αν η πιο κοντά στο fail στιγμή μιας ολόκληρης φιλμογραφίας, είναι η μια συνεργασία με τον Κλιντ φάκιν Ίστγουντ, για την οποία ο Ντι Κάπριο προτάθηκε και για Χρυσή Σφαίρα ερμηνείας, τότε μιλάμε για μια πραγματικά εντυπωσιακή φιλμογραφία.

Pass ή Fail; Pass, έστω οριακό. Ας σας ζητήσει εσάς ο Κλιντ Ίστγουντ να παίξετε σε ταινία του και ας πείτε όχι!

Django, ο Τιμωρός (Django Unchained, 2012)

Πώς ξεκίνησε: Ο Ντι Κάπριο δεν έχει αφήσει ποτέ να φανεί πως θέλει να ‘συλλέγει’ σκηνοθέτες όπως ας πούμε ο Ρόμπερτ Πάτινσον, αλλά σίγουρα θα ήθελε να δουλέψει κάποια στιγμή με τον Κουέντιν Ταραντίνο, ποιος δε θα ήθελε; Επίσης σε αυτό το σημείο της καριέρας του, με σχεδόν κάθε ταινία του να φτάνει στα Όσκαρ και τον ίδιο να έχει αφήσει πίσω του πια την βιτρίνα του pretty boy (αλλά να μην έχει κερδίσει ακόμα Όσκαρ ο ίδιος), σίγουρα φάνταζε πολύ ελκυστικό το ενδεχόμενο να παίξει –μάλλον για πρώτη φορά στην καριέρα του– έναν απόλυτο, ξεκάθαρο villain.

Πώς κατέληξε: Η ταινία προτάθηκε για 5 Όσκαρ και κέρδισε 2, κι ακόμα κι αν ο ίδιος δεν προτάθηκε, η ερμηνεία του έχει επιβιώσει ως κάτι το απολαυστικό. Αρχίζει να είναι εμφανές ένα trend πια – με έναν απίθανο τρόπο, οι ερμηνείες του Ντι Κάπριο είναι πολύ συχνά από τα πιο υποτιμημένα στοιχεία της εκάστοτε ταινίας του, παρά το γεγονός πως ο ίδιος είναι πάντα ο κεντρικός πόλος έλξης!

Α, κι επίσης, επειδή μιλάμε για legacy, δε μπορούμε να μην αναφέρουμε άλλο ένα iconic reaction meme.

Pass ή Fail; Pass

Ο Υπέροχος Γκάτσμπυ (The Great Gatsby, 2013)

Πώς ξεκίνησε: Εν μέρει η θέση του Γκάτσμπι στη συλλογική κουλτούρα συνάρπαζε τον Ντι Κάπριο που ήθελε να εξερευνήσει το κείμενο, από την άλλη είχε και αμφιβολίες ακριβώς λόγω της δυσκολίας του να ερμηνεύσει έναν τόσο διφορούμενο χαρακτήρα. Ο Μπαζ Λούρμαν τελικά τον έπεισε – το γεγονός πως είχαν δουλέψει προηγουμένως μαζί σε μια από τις δύο ταινίες που εκτόξευσαν τον Ντι Κάπριο σαν όνομα, σίγουρα βοήθησε.

Πώς κατέληξε: Η μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία του Λούρμαν, 2 βραβεία Όσκαρ, και μια γενικότερα ενδιαφέρουσα συζήτηση γύρω από την ταινία. Σίγουρα όχι καθαρά θετική, αλλά εν τέλει ένα κινηματογραφικό αντικείμενο συναρπαστικό και όμορφο. Α, και μαντέψτε. ΆΛΛΟ ένα κλασικό reaction gif.

Pass ή Fail; Pass

Ο Λύκος της Wall Street (The Wolf of Wall Street, 2013)

Πώς ξεκίνησε: Ο Σκορσέζε ανέλαβε το πρότζεκτ όταν εγκαταλείφθηκε η εκδοχή Ρίντλεϊ Σκοτ – Μπραντ Πιτ που ετοιμαζόταν, οπότε αυτομάτως ο Ντι Κάπριο ανέλαβε τον πρωταγωνιστικό ρόλο.

Πώς κατέληξε: Μια από τις κορυφαίες ταινίες του Σκορσέζε, μια από τις καθοριστικές ταινίες για το τέλος ευφορικής Δύσης και του αμερικάνικου ονείρου, μια από τις ερμηνείες ζωής του Ντι Κάπριο… τι να πρωτοπείς για αυτό το φιλμ. Ο Ντι Κάπριο προφανώς και έπρεπε να έχει κερδίσει επιτέλους το Όσκαρ εδώ, αλλά η Ακαδημία το έδωσε στον Μακόναχι επειδή τους άρεσαν τα τσιτάτα που του έγραφε ο Νικ Πιτσολάτο στο True Detective. Αντ’αυτού έγινε ένα ακόμα σκορσεζικό masterwork που έφυγε με άδεια χέρια από τα Όσκαρ (5 υποψηφιότητες αυτή τη φορά), αλλά προφανώς και δεν πειράζει – η φήμη του είναι ασφαλής.

Α, και… συγγνώμη δεν το κάνω επίτηδες, αλλά από ό,τι φαίνεται μάλλον ο Ντι Κάπριο το κάνει επίτηδες και ξέρει πώς να παίζει για τα memes, δεν εξηγείται αλλιώς.

Pass ή Fail; Pass

Η Επιστροφή (The Revenant, 2015)

Πώς ξεκίνησε: Ο Ινιάριτου κληρονόμησε το πρότζεκτ που κάποια στιγμή σχεδιαζόταν ως συνεργασία του Παρκ Τσαν-γουκ με τον Σάμιουελ Τζάκσον (ΓΙΑΤΙ το στερηθήκαμε αυτό), ήθελε τον Ντι Κάπριο στο ρόλο, κι εκείνος απάντησε. Ο Ινιάριτου είχε επιτυχία μες στο industry, οπότε ήταν λογικό να θέλει ο Ντι Κάπριο να συνεργαστεί μαζί του.

Πώς κατέληξε: Δε θα πω πολλά για αυτή την ταινία, δεν υπάρχει λόγος. Την βρίσκω πολύ κακή, αλλά ο Ντι Κάπριο πήρε επιτέλους το Όσκαρ του οπότε τώρα μπορούμε να συνεχίσουμε με τις ζωές μας. Μπράβο Λίο, σε καλή μεριά!

Pass ή Fail; Pass

Κάποτε… στο Χόλιγουντ (Once Upon a Time… in Hollywood, 2019)

Πώς ξεκίνησε: Εκτός από το προφανές, της συνεργασίας ξανά με τον Ταραντίνο, ο ρόλος του Ρικ Ντάλτον στην τελευταία (ως σήμερα…;; ) ταινία του Ταραντίνο, εκπροσωπούσε και κάποια ακόμα στοιχεία που προφανώς αποζητούσε ο Ντι Κάπριο σε αυτό το στάδιο της καριέρας του. Καλείται να παίξει έναν ηθοποιό που πλέον μεγαλώνει, σε μια σημαδιακή περίοδο για την εξέλιξη της σύγχρονης κουλτούρας. Έχοντας πια πάρει και Όσκαρ, ο Ντι Κάπριο μετατοπίζει ξανά το ενδιαφέρον του, σε ρόλους που έχουν μέσα τους μεγάλα κενά, και μια αδυναμία κατανόησης και συγχρονισμού με τον κόσμο και την κουλτούρα γύρω τους.

Πώς κατέληξε: Έδωσε την πρώτη του συνέντευξη στο OneMan, οπότε σίγουρα κάτι κέρδισε από όλο αυτό.

Και είχε και το απαραίτητο iconic reaction, αυτό έλειπε.

Pass ή Fail; Pass

Μην Κοιτάτε Πάνω (Don’t Look Up, 2021)

Πώς ξεκίνησε: Μέσα στην εποχή της πανδημίας, ο Ντι Κάπριο συνεργάζεται με τον Άνταμ ΜακΚέι –έναν από τους λιγοστούς σκηνοθέτες στο Χόλιγουντ με αληθινά καλά politics– στη νέα ταινία του μετά τα οσκαρικά πετυχημένα που προηγήθηκαν (The Big Short, Vice). Σε μια ταινία με σαφή πολιτική αλληγορία, άκρως επίκαιρη σε μια εποχή πανδημίας και επέλασης του νεο-φασισμού, που ταίριαξε με το ακτιβιστικό προφίλ του ηθοποιού.

Πώς κατέληξε: Η κριτική το κατακρεούργησε, αλλά παραμένει μια από τις διασημότερες και πιο ευρέως διαδεδομένες ταινίες που έχει κάνει ο Ντι Κάπριο. Είναι σίγουρα αστερίσκος στη φιλμογραφία του καθώς είναι η μόνη φορά που έκανε ταινία για streaming, αλλά το ταλέντο που εμπλέκεται είναι καθαρά κινηματογραφικό και τελοσπάντων ήταν δύσκολες εποχές, τι να κάνουμε τώρα. Παραμένει μια από τις ελάχιστες ταινίες του Netflix με διάρκεια ζωής που ξεπέρασε τα τρία λεπτά μετά την πρεμιέρα της. A, κι επίσης προτάθηκε για 4 Όσκαρ.

Pass ή Fail; Pass

Οι Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού (Killers of the Flower Moon, 2023)

Πώς ξεκίνησε: Μέσα από μια πολύπλοκη δημιουργική διαδικασία που είδε το σενάριο και το focus της ιστορίας να αλλάζει, ο Ντι Κάπριο παίρνει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία που τον βλέπει να επανενώνεται όχι μόνο με τον Σκορσέζε, αλλά και με τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο –δηλαδή τον πρώην Ντι Κάπριο του Σκορσέζε– 18 χρόνια μετά το Marvin’s Room. (Και ίσως 3 χρόνια πριν ο Ντι Κάπριο παίξει τον νεότερο Ντε Νίρο σε μια από τις πιο πολυαναμόμενες ταινίες της ζωής μου…;;;;)

Πώς κατέληξε: Με απόλυτη ψυχραιμία, μια από τις κορυφαίες ταινίες του 21ου αιώνα.

Pass ή Fail; Pass

Μια Μάχη Μετά την Άλλη (One Battle After Another, 2025)

Πώς ξεκίνησε: Ο Ντι Κάπριο δεν είχε δουλέψει ξανά με τον Πολ Τόμας Άντερσον, αλλά ο Πολ Τόμας Άντερσον είχε βοηθήσει ανεπισήμως με το σενάριο των Δολοφόνων του Ανθισμένου Φεγγαριού. Οπότε είναι κάπως δίκαιο που τώρα συνεργάστηκαν για να φτιάξουν άλλη μία καθοριστική ταινία της τρέχουσας δεκαετίας.

Πώς κατέληξε: Αυτό θα το κρίνει η Ιστορία αλλά σπάνια έχω αντικρύσει κάτι τόσο άμεσα και εμφανώς άμεσο classic. Η ταινία και στα Όσκαρ θα φτάσει, και στον κόσμο θα αρέσει, και σημείο αναφοράς θα γίνει, και με έναν περίεργο τρόπο όλα αυτά δεν περιγράφουν καν τη δύναμή της.

Pass ή Fail; Pass

***

Ναι λοιπόν, όπως το υποψιαζόμασταν. Στην μετα-Τιτανικού σταρ καριέρα του, σε όλη τη διάρκεια του 21ου αιώνα ως τώρα, ο Ντι Κάπριο έχει κάνει μόνο καλές επιλογές, παίζοντας σχεδόν αποκλειστικά σε ταινίες που είναι events μόνο και μόνο που υπάρχουν.

Και τώρα; Εκτός από τον νέο Σκορσέζε που έχει ανακοινωθεί, οι εντονότατες φήμες λένε πως θα είναι ο πρωταγωνιστής του Heat 2, του σίκουελ-πρίκουελ που φαίνεται πως επιτέλους θα καταφέρει να γυρίσει ο θρύλος Μάικλ Μαν μες στο 2026. Θα είναι το πρώτο σίκουελ του Ντι Κάπριο από τότε που ως πιτσιρικάς γύριζε το Critters 3 και θα είναι και η πρώτη του συνεργασία με τον Μαν. Θα είναι επιτυχία η ταινία άραγε; Χμ, αφήστε μας να μαντέψουμε.