Ο IBRAHIM MAALOUF ΣΤΟΝ ΛΥΚΑΒΗΤΤΟ: ΧΟΡΟΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΡΓΥΡΟΣ ΚΑΙ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΓΑΖΑ
Ο Ibrahim Maalouf με τα χάλκινά του και την σούπερ μπάντα του, ξεσήκωσε τον Λυκαβηττό. Τα μηνύματα για την Παλαιστίνη, η guest εμφάνιση του Κωνσταντίνου Αργυρού και η ιστορία του πατέρα του. Δείτε βίντεο.
Θα υπάρξει πρόταση γάμου, γάμος και after party, θα χορέψουμε!
Ο πολυσχιδής βιρτουόζος της τρομπέτας Ibrahim Maalouf, δεν είναι απλώς ένας ταλαντούχος και βραβευμένος μουσικός. Είναι κατά βάση ένας γεφυροποιός πολιτισμών, όπως αυτοπροσδιορίζεται και ο ίδιος. Το βράδυ της Τρίτης γέμισε το Δημοτικό Θέατρο του Λυκαβηττού στα πλαίσια του Rockwave Festival και παρουσίασε το… νέο, “wedding project” του μαζί με δέκα μουσικούς στο πλευρό του.
Μετά από δύο υποψηφιότητες για GRAMMY, ο Ibrahim Maalouf ήρθε έχοντας στις βαλίτσες του το 17ο άλμπουμ του, Trumpets of Michel Ange, έναν δίσκο που προέκυψε κατά τη διάρκεια μιας σειράς ζωντανών ηχογραφήσεων στο στούντιο Meudon έξω από το Παρίσι. Ο δίσκος είναι ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο του δημιουργού, καθώς στοχεύει στο να κάνει την τρομπέτα τετάρτου τόνου (τετράφωνη τρομπέτα), που εφηύρε ο πατέρας του, Nassim Maalouf, τη δεκαετία του ’60, διάσημη ανά τον πλανήτη. Εκτός από τις τρεις κανονικές βαλβίδες, υπάρχει μια επιπλέον τέταρτη βαλβίδα που χαμηλώνει το ύψος κάθε νότας κατά ένα τέταρτο του τόνου και της δίνει έναν πολύ ευέλικτο και εκφραστικό ήχο.
Παράλληλα, όπως μας είπε, παραδίδει δωρεάν μαθήματα online για τους ενδιαφερόμενους. “Προϋπόθεση βέβαια να αγοράσετε την τρομπέτα μου”, ανέφερε αυτοσαρκαστικά, τονίζοντας πως “Λιβανέζος είμαι, έχω στο αίμα μου το να πουλάω”.
Ο Nassim είχε φύγει από τον Λίβανο κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου και ο Ibrahim πήγαινε σχολείο στη Γαλλία από την ηλικία των έξι ετών. Ωστόσο, επέστρεφαν συχνά στον Λίβανο και σήμερα ο πατέρας του ζει σε ένα ορεινό χωριό, περίπου μία ώρα από τη Βηρυτό.
“Αυτή η τρομπέτα με το τέταρτο πλήκτρο που εφηύρε ο πατέρας μου είναι ένα εργαλείο για να μας φέρει κοντά. Θυμάμαι παλιά, του είπα πως θέλω να μάθω τρομπέτα, αλλά όχι σαν τη δικά σου. Μου κάνει, “ΟΚ, αλλά σε τριάντα χρόνια να ξέρεις πως όλοι θα παίζουν τρομπέτα με τέταρτο πλήκτρο και εσύ θα είσαι μόνος που παίζεις την άλλη”. Ε λοιπόν, μετά από τριάντα χρόνια εγώ παίζω με τέσσερα πλήκτρα και όχι οι περισσότεροι αλλά δεν πειράζει”, αστειεύτηκε ο Ibrahim.
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ SUPERBAND
“Με αυτό το άλμπουμ έχω μια υπέροχη ευκαιρία να εκπληρώσω το όνειρο του πατέρα μου να μοιραστεί την τρομπέτα του με τέταρτη νότα με τον υπόλοιπο κόσμο”, μας δήλωσε, παρουσιάζοντας έναν έναν και αναλυτικά, τους σπουδαίους οργανοπαίκτες που τον συνόδευαν.
Ειδική μνεία έκανε για τον Mihai Pirvan, ο οποίος έπαιζε σαξόφωνο. Όταν τον παρουσίασε, ο Maalouf τόνισε: “Τον αγαπώ τόσο πολύ που τον βάζω να κάνει σόλο στις δικές μου συναυλίες και τον παρακολουθώ από τη γωνία”. Παρουσιάζοντας τον Julien Tekeyan, ο οποίος παίζει ντραμς, είπε ότι πάντα συζητούσαν για το πώς θα ανέβαιναν μαζί στη σκηνή και ότι αυτή ήταν η κατάλληλη στιγμή. Ο Maalouf συνεργάζεται επίσης με τον σπουδαίο κιθαρίστα François Delporte εδώ και χρόνια. Περιέγραψε μάλιστα τον δεσμό του μαζί του λέγοντας: “Αδερφέ από άλλη μητέρα”.
Όπως αναφέραμε, γεννημένος στον Λίβανο και μεγαλωμένος στη Γαλλία ο Ibrahim δημιούργησε έναν καινοτόμο, διαπολιτισμικό ήχο που δεν γνωρίζει ταμπέλες και στεγανά. Το επιβεβαίωσε και μόνος του. “Παίζουμε τζαζ, φανκ, ροκ εν ρολ, πειραματιζόμαστε συνέχεια, ακούμε μουσικές από όλο τον κόσμο γιατί πιστεύουμε πως ακριβώς αυτός είναι ο ρόλος της μουσικής. Να ενώνει”. Καθόλου τυχαία φέρει το παράσημο του Ιππότη του Τάγματος των Τεχνών της Γαλλίας και είναι μέλος της κριτικής επιτροπής του φεστιβάλ των Καννών. Μεταξύ άλλων έχει συνεργαστεί με τον Wynton Marsalis και τον Jon BaHste, αλλά και τον Josh Groban και τον A$AP Rocky.
“Γιατί ενωνόμαστε; Γιατί δημιουργούμε οικογένειες; Όλα έχουν να κάνουν με το μοίρασμα και την αγάπη. Αυτή είναι η φιλοσοφία αυτού του άλμπουμ” μας είπε, ενώ πρόσθεσε: “Σήμερα θα παντρευτούμε όλοι μαζί. Ο δίσκος αυτός είναι εμπνευσμένος από τον γάμο μου. Από τον έρωτα στην αρχή, την πρόταση γάμου, το “ναι” και ό,τι αυτό συνεπάγεται, την τελετή ανταλλαγής όρκων, τη γιορτή, και τον έγγαμο βίο. Οπότε σήμερα θα γιορτάσουμε”, συνέχισε, κάνοντας τον κατάμεστο Λυκαβηττό – κυριολεκτικά – να χοροπηδάει, με πολλούς παρευρισκόμενους να κατεβαίνουν από τις κερκίδες για να ενωθούν μαζί μας σε ένα “χάλκινο πανηγύρι ζωής” στην “πλατεία”.
Φυσικά, από έναν “γάμο”, δεν μπορούν να λείπουν και οι εκπλήξεις, όπως είπε ο Ibrahim. Και κάπου εκεί, ήρθε η έκπληξη. Ο Κωνσταντίνος Αργυρός εμφανίστηκε επί σκηνής στο πλάι της superband από τη Γαλλία, φορώντας μπλούζα της εθνικής των “Les Bleus” και ερμήνευσε το “Ελεύθερος” σε μια διαφορετική εκτέλεση. Όπως δήλωσε ο Maalouf, εκείνος επέλεξε τον Κωνσταντίνο επειδή του άρεσε το εν λόγω κομμάτι και ήθελε να τον καλέσει στη σκηνή μαζί του. Όπως και έγινε.
“ΔΕΝ ΛΕΩ ΠΟΤΕ ΑΝΤΙΟ”
Ο Ibrahim ευχαρίστησε τον Κωνσταντίνο και ανέφερε πως το “Ελεύθερος” συμβολίζει τη μεγαλύτερη αξία του. Την ελευθερία που πρέπει να υπάρχει σε όλο τον πλανήτη. Από την πολύπαθη χώρα του, ως τη Γάζα. Σε αυτό το σημείο εμφανίστηκαν σημαίες της Παλαιστίνης και συνθήματα για τη λευτεριά στην περιοχή, με τον Maalouf, εμφανώς συγκινημένο να λέει:
“Σας νιώθω απόλυτα. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να παίξω το “Au Revoir”. Ακριβώς επειδή δεν μου αρέσει να λέω ποτέ “αντίο”. Ξέρετε, όταν ήμουν παιδάκι, δεν ήθελα να λέω αντίο όταν έφευγα από τη χώρα μου, γιατί δεν ήξερα αν θα βρω τους δικούς μου ανθρώπους πίσω όταν θα γυρνούσα. Έτσι, ακόμα και σήμερα, είμαι ο άνθρωπος που δεν λέει “αντίο”. Φεύγω από τα γεύματα των δικών μου χωρίς να χαιρετώ. Επίσης, ξέρετε, έχω μια κόρη που είναι 15. Δεν μπορώ να σκεφτώ πως σε τρία χρόνια θα φύγει από το σπίτι, γιατί στη Γαλλία τα παιδιά φεύγουν στα 18 (εκεί παραδέχθηκε πως στον Λίβανο φεύγουν μετά τα 30 όπως και στη χώρα μας)”.
Και συνέχισε: “Πρόσφατα έκλαιγα κάθε βράδυ. Έκανα scroll στα social και έβλεπα τόσα παιδιά στη Γάζα. Και σκεφτόμουν πως εγώ έχω τα παιδιά μου ελεύθερα και ασφαλή στο σπίτι. Ενώ εκεί ο κόσμος πεθαίνει. Σκεφτόμουν, πώς μπορώ να συνεχίσω; Και η γυναίκα μου, μου αποκάλυψε πως υπάρχει μόνο ένας τρόπος: Η μουσική. Η μουσική που στοχεύει στο να ενώνει, να κάνει τον κόσμο να χορεύει μαζί, να αφήνει στην άκρη τις διαφορές, να στέλνει μήνυμα ενότητας και καταδίκης της αδικίας. Ε λοιπόν, αυτό μου δίνει δύναμη και αυτό θα συνεχίσω να κάνω”.
Στο Au Revoir ο Maalouf ζήτησε να σβήσουν τα φώτα και το κοινό να ανάψει τους φακούς των κινητών του για να φωτίσουν τον χώρο. “Ας στείλουμε το δικό μας μήνυμα για τα παιδιά στη Γάζα, για αυτά τα παιδιά που δεν μπορούν να ζήσουν με τη δική τους ελεύθερη βούληση”.
Κορυφαίες στιγμές της συναυλίας ήταν το The Proposal που “τραγουδήσαμε” όλοι μαζί, φωνάζοντας ένα δυνατό “ναι” στον αέρα, το Love Anthem, το αυτοσχεδιαστικό Zajal, το Au Revoir και φυσικά το συγκλονιστικό True Sorry (από το άλμπουμ του 2013 Illusions). Το “True Sorry” είναι ένας ύμνος στην ειρήνη. Η τρομπέτα τεσσάρων βαλβίδων επιτρέπει στον “χειριστή” της να παίζει ξεχωριστές μικροτονικές τρίλιες (“maqams” στα αραβικά), και πραγματικά το όργανο αποθεώνεται εδώ.
Τι να σχολιάσουμε για τα παραπάνω; Μόνο πως φύγαμε από τον λόφο του Λυκαβηττού γεμάτοι συναισθήματα, με μια ψυχική ανάταση και με μια σκέψη: Πως ό,τι κι αν καταρρέει γύρω μας, το μόνο που μας ενώνει είναι η κοινή έκφραση όταν πέφτουν τα στεγανά. Τίποτα άλλο. Και ο Maalouf είναι εκφραστής αυτής ακριβώς της στάσης ζωής και ύπαρξης.
Τον περιμένουμε ξανά, με τα νέα του project.
Πάρτε μια γερή γεύση από το Live του Maalouf στον Λυκαβηττό, παρακάτω:
(στο 2:20 η έκπληξη με τον Κωνσταντίνο Αργυρό)
Ο Ibrahim Maalouf έχει συνεργαστεί με τους Wynton Marsalis, Angélique Kidjo, Melody Gardot, το Kronos Quartet, Trilok Gurtu, Josh Groban, Marcus Miller, Salif Keita, και πολλούς άλλους σπουδαίους καλλιτέχνες. Το 2021, έκανε μια εμφάνιση στο Late Show του Stephen Colbert δίπλα στον Jon Batiste, ο οποίος τον παρουσίασε ως “ζωντανό θρύλο της τζαζ”.
Τα τελευταία χρόνια έχει αναδειχθεί σε σύμβολο του διαπολιτισμικού διαλόγου: Προσκλήθηκε από τον Sting να παίξει μαζί του στην επαναλειτουργία του Bataclan στο Παρίσι, στη συνέχεια απέτισε φόρο τιμής στην κηδεία του Tignous (ήταν ένας από τους σκιτσογράφους του Charlie Hebdo, θύμα της δολοφονικής επίθεσης), την ίδια χρονιά τίμησε τη μνήμη των θυμάτων των τρομοκρατικών επιθέσεων στο Παρίσι σε εθνικό αφιέρωμα, συνθέτοντας έναν ύμνο που τραγούδησε η νεαρή Γαλλίδα σταρ Louane και τέλος το 2021 επιλέχθηκε να ερμηνεύσει τον εθνικό ύμνο μπροστά σε 6 εκατομμύρια θεατές στη βάση του Πύργου του Άιφελ στο Παρίσι.