ΟΙ ΑΝΤΙΣΥΜΒΑΤΙΚΕΣ ΗΡΩΙΔΕΣ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΝΕΟΥ STAR TREK
Οι πρωταγωνίστριες του απολαυστικού “Star Trek: Strange New Worlds” – Ρεμπέκα Ρομέιν, Κριστίνα Τσονγκ και Τζες Μπους- μιλούν στο Magazine για το πώς οι ηρωίδες τους εξελίχθηκαν πολύ πέρα από τους αρχικούς περιορισμούς τους.
Δεν είναι η πρώτη φορά στην κουλτούρα μας που ασχολούμαστε με πρίκουελ. Ξανά και ξανά, επιστρέφουμε σε παλιούς γνώριμους ήρωες και καταστάσεις, για να μπορέσουμε ως θεατές να βαδίζουμε μέσα σε κάτι γνώριμο.
Αυτό συνήθως γίνεται με έναν φτωχό τρόπο, με μια άκριτη νοσταλγία που καλεί τον θεατή να αντιδρά διαρκώς απέναντι σε κάθε τι γνώριμο.
Κι όμως, το Star Trek: Strange New Worlds δεν είναι μια τέτοια σειρά. Όχι απλά ένα από τα καλύτερα πρίκουελ που έχουμε δει ποτέ, αλλά και το καλύτερο Star Trek εδώ και δεκαετίες, το Strange New Worlds μας τοποθετεί στο εμβληματικό Enterprise λίγα μόλις χρόνια πριν τα γεγονότα της Original Series που έκανε πρεμιέρα πίσω στο 1966.
Όπως και τα παλιά Star Trek –οι παλιές τηλεοπτικές σειρές γενικότερα– έτσι και το Strange New Worlds (που επιστρέφει επιτέλους φέτος με την 3η του σεζόν στην COSMOTE TV) χρησιμοποιεί μια σκληροπυρηνικά εβδομαδιαία βάση αφήγησης, χωρίς να ασχολείται με μια μεγάλη πλοκή και χωρίς να μοιάζει με μεγάλη ταινία κομμένη στα 6-7-8 μέρη. Όχι, είναι σειρά. 100% σειρά. Κάθε επεισόδιο είναι κάτι ξεχωριστό, κάτι δικό του, και ποτέ δε ξέρεις τι θα σε βρει.
Μέχρι σήμερα έχουμε δει από fantasy ρομαντική κομεντί μέχρι crossover με ένα animation, κι από ‘60s μυστήρια φόνου μέχρι καθαρόαιμο μιούζικαλ. Και ναι, προφανώς, αν αναρωτιέστε: Και τρόμο, και αγνή περιπέτεια, και τα πάντα, ό,τι βάζει κανείς στο μυαλό του. Αντλώντας πολύ συχνά μοτίβα και είδη επεισοδίων από εκείνη, την ορίτζιναλ σειρά.
Σχεδόν 60 χρόνια μετά, το ορίτζιναλ Star Trek γεννά ακόμα νέες περιπέτειες από μέσα του.
Στο Strange New Worlds ακολουθούμε το πλήρωμα του Enterprise με καπετάνιο τον Πάικ (που παίζει στη σειρά ο Άνσον Μάουντ, με μια απολαυστικά παλιομοδίτικη κορμοστασιά κι ένα ύφος όλο γοητεία και παιχνιδιάρικη διάθεση) καθώς εκτελεί μια πενταετή αποστολή εξερεύνησης.
Δεν είναι λίγα τα μέλη του πληρώματος που ήδη αναγνωρίζουμε από το μέλλον: Εδώ υπάρχει ο Σποκ, που παίζει αυτή τη φορά ο Ίθαν Πεκ, διχασμένος ανάμεσα στην κληρονομιά του Βάλκαν και στα πρωτόγνωρα για εκείνον συναισθήματα. Υπάρχει ο μηχανικός Σκότι, υπάρχουν ένα σωρό εξωτερικές και εσωτερικές απειλές που θυμόμαστε από παλιότερες Star Trek σειρές, υπάρχει φυσικά η Ουχούρα που στα ‘60s έπαιζε η Νισέλ Νίκολς – μέχρι και το holodeck υπάρχει, πριν καν κατασκευαστεί! Εκεί τα μέλη του πληρώματος μπορούν να ζωντανεύουν μια πραγματικότητα όπως την επιθυμούν, και να ενσαρκώνουν ό,τι είδους ήρωα και ηρωίδα θέλουν.
Έχει λοιπόν πολύ ενδιαφέρον: Τι, όντως, ήρωες και ηρωίδες θέλουν να παίζουν;
Τρεις από τους συναρπαστικότερους χαρακτήρες αυτής της νέας σειράς αναμετρώνται με αυτό ακριβώς το θεμελιώδες ερώτημα, πετυχαίνοντας στην διαδρομή της εξέλιξής τους κάτι καινούριο. Ειδικά για πρίκουελ σειρά όπου τα πάντα μοιάζουν εξαρχής καθορισμένα και περιορισμένα.
Ναι, το να βλέπεις γνώριμους χαρακτήρες και καταστάσεις είναι όμορφο σαν αγκαλιά. Αλλά έχετε δοκιμάσει να επισκεφθείτε γνώριμους χαρακτήρες, για να διαπιστώσετε πολύ σύντομα πως έχουν απομακρυνθεί τελείως από εκείνο το αρχικό τους «προγραμματισμό»; Αυτό δεν είναι απλά όμορφο, είναι κάτι πολύ παραπάνω, είναι αγνά ενθουσιώδες.
Ηρωίδες εξαρχής καθορισμένες μέσα από τη σχέση τους με κάποιον κεντρικό χαρακτήρα ή με κάποιο συγκεκριμένο κομμάτι μυθολογίας του Star Trek και, που επεισόδιο μετά το επεισόδιο, σεζόν μετά τη σεζόν, τις βλέπουμε να αναπτύσσονται πολύ πέραν αυτού – σε κάτι αληθινά ολοκληρωμένο.
Η ΝΟΣΟΚΟΜΑ ΤΣΑΠΕΛ ΚΑΙ ΤΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΠΟΚ
Η Κριστίν εδώ είναι μια βετεράνος πολέμου με μεγάλες επαγγελματικές και επιστημονικές βλέψεις, που προσπαθεί να χωρέσει τη συναισθηματική διαχείριση μέσα στη ζωή της, δίνοντάς της μια αληθινά μοντέρνα διάσταση.
«Με την Τσάπελ, οι σεναριογράφοι μου έδωσαν πολύ περισσότερο χώρο να κινηθώ και να βγω αρκετά ακόμα από τα όρια της ιατρικής!», λέει η αυστραλή ηθοποιός Τζες Μπους που ερμηνεύει τον χαρακτήρα, σχεδόν 40 χρόνια μετά την τελευταία φορά που εμφανίστηκε. «Καθώς προχωρούσαμε στις σεζόν, σιγά-σιγά επέκτειναν τα όρια αυτού που ίσως θεωρούσαν δυνατόν στην αρχή. Ήταν μια πολύ συναρπαστική διαδρομή».
«Όταν πήρα για πρώτη φορά τον ρόλο της Τσάπελ, είχα μια συνάντηση με τον Ακίβα [Γκόλντσμαν] και τον Χένρι [Αλόνσο Μάιερς] [σσ. οι δύο showrunners της σειράς] και είχα όλες αυτές τις μεγάλες ερωτήσεις, όπως: “Πώς την βλέπετε εσείς; Πώς μπορώ να αρχίσω να την χτίζω;”», μας λέει η Μπους.
«Ήθελαν να αφήσουμε τους εαυτούς μας να μπουν στους χαρακτήρες με φυσικό τρόπο. Όταν μπαίνεις σε έναν χαρακτήρα με μεγάλη κληρονομιά, περιμένεις ότι θα υπάρχουν όλα αυτά τα πολύ σημαντικά πράγματα που θέλουν να υπηρετήσεις, αλλά νομίζω ότι απλά εμπιστεύονταν ότι τα είχαμε αυτά τα πράγματα οργανικά».
«Ένιωθα λίγη νευρικότητα για το να αντικαταστήσω έναν χαρακτήρα με μεγάλη κληρονομιά», παραδέχεται η 33χρονη ηθοποιός, «αλλά νομίζω ότι είχα το πλεονέκτημα της άγνοιας, επειδή δεν ήμουν πολύ εξοικειωμένη με το Star Trek». Εξάλλου, είναι πολλοί οι διαφορετικοί τόνοι που συνδυάζει η σειρά, από κάτι το διασκεδαστικότατα σαχλό, μέχρι βαρύ δράμα γεμάτο πληγές και PTSD.
«Πραγματικά πιστεύω ότι είναι ένα απόλυτο δώρο για έναν ηθοποιό να το έχει αυτό», μας εξηγεί ο Μπους μέσω zoom. «Μόλις νιώσω άνετα με κάτι, αλλάζουν σε κάτι άλλο. Και συνεχώς κινείσαι και εξελίσσεσαι με έναν τρόπο που είναι σαν μια κούνια για έναν ηθοποιό. Και δεν νομίζω ότι συχνά έχεις τέτοιες ευκαιρίες σε μακροχρόνιες σειρές. Είναι προκλητικό και συναρπαστικό… οι ηθοποιοί είναι μαζοχιστές», λέει γελώντας σα να διακόπτει προς στιγμήν τον εαυτό της.
«Το λατρεύω», συμπληρώνει.
Σε κάθε περίπτωση, ομολογεί πως το να μπεις στο Enterprise είναι πολύ σημαντικό, ό,τι σχέση κι αν έχεις με το Trek, όπου κι αν σκοπεύεις να πας τον χαρακτήρα σου. «Μπαίνεις σε αυτό το τεράστιο σύμπαν. Είναι τόσο αγαπητό από ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Είναι πραγματικά διαγενεακό. Ένιωσα μεγάλη ευθύνη να γίνω ο επόμενος δίαυλος που θα συνδέσει τους ανθρώπους με αυτόν τον κόσμο και αυτό το σύμπαν» μας λέει.
«Δεν ξέρω, το Star Trek για μένα μοιάζει σχεδόν με ένα σύστημα πεποιθήσεων, με το οποίο οι άνθρωποι συνδέονται».
Και δεν δυσκολεύεται να εντοπίσει κι αυτό που έχει αγαπήσει περισσότερο στην ίδια την ιδέα της σειράς: «Αυτό που με συγκινεί πάντα στο Star Trek και δεν έχει εξασθενήσει καθόλου στα πέντε χρόνια που κάνουμε αυτή τη σειρά, είναι ότι είναι ανοιχτόκαρδο. Είναι τόσο ανεπιφύλακτα αισιόδοξο και γεμάτο καρδιά, πιστεύει στην εγγενή καλοσύνη της ανθρωπότητας, στη θετική εκδοχή του τι θα μπορούσε να είναι το μέλλον», λέει με ενθουσιασμό.
«Σε πολλές άλλες τηλεοπτικές εκπομπές υπάρχει κυνισμός ή αυτοσαρκασμός ή φόβος του να είσαι ειλικρινά υπέρ κάποιου πράγματος. Το Star Trek είναι πραγματικά διαφορετικό από αυτή την άποψη. Είναι πολύ θετικό και πολύ θαυμαστό και πολύ περίεργο», καταλήγει.
Η ΟΥΝΑ ΤΣΙΝ-ΡΑΪΛΙ, ΟΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΙΣΜΑ ΤΗΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ
Αν η Τσάπελ μας κερδίζει με τον προσεκτικό τρόπο με τον οποίον εξελίσσεται σε κάτι πολύπλευρο, πατώντας πάνω στα όρια και τα χαρακτηριστικά ενός προϋπάρχοντος χαρακτήρα, η Νούμερο Ένα μοιάζει με ένα πείραμα από ένα ακόμα πιο σκληροπυρηνικό κοινό.
H Ούνα Τσιν-Ράιλι (Ρεμπέκα Ρομέιν) είχε μόλις 13 λεπτά συνολικού χρόνου εμφάνισης στην ορίτζιναλ σειρά, ως η #2 στην ιεραρχία του Enterprise μετά τον καπετάνιο Πάικ. Όμως στο Strange New Worlds μέσα από μια παγωμένης αυτοπεποίθησης ερμηνεία, αποκτά αληθινό βάθος και μετατρέπεται σε αλληγορικό σύμβολο επιβίωσης από την καταπίεση και τον κατατρεγμό – σε ένα ήρεμο χέρι, σε μια μονάδα αληθινά ανεκτίμητη για τον Πάικ και για το Enterprise.
«Η Ούνα αναγκάστηκε να είναι εξαιρετικά επαγγελματική και αυστηρή και να κρύβεται πίσω από το Πρωτόκολλο του Starfleet, επειδή έκρυβε το γεγονός ότι είναι Ιλλυριανή και φοβόταν πολύ να την ανακαλύψουν» μας εξηγεί η Ρεμπέκα Ρομέιν. «Μετά τη δεύτερη σεζόν, όπου η Ούνα είναι επιτέλους ελεύθερη να ζει αυθεντικά και να είναι ανοιχτά Ιλλυριανή, βλέπουμε και μια πιο ελεύθερη πλευρά της Ούνα, ίσως ακόμη και για την ίδια».
Το επεισόδιο στο οποίο αναφέρεται είναι ένα από τα κορυφαία της σειράς, νωρίς στη 2η σεζόν, όπου η Ούνα δικάζεται για παράνομη απόκρυψη γενετικών επεμβάσεων πάνω της – κάτι που είναι πλήρως παράνομο, αλλά και κάτι για το οποίο η ίδια δεν φέρει ευθύνη καθώς έτσι μεγάλωσε. Και γι’αυτό και έπεσε θύμα διακρίσεων και καταπίεσης.
«Το επεισόδιο του δικαστηρίου είναι το πιο συναισθηματικό δυνατό που έχω κάνει. Η Ούνα πρέπει να είναι απόλυτα ειλικρινής για την καταγωγή της και για το γιατί κρύβεται με τον τρόπο που κρύβεται, γιατί ζει τη ζωή της τόσο αναληθώς. Πώς θα το αποδεχθεί και θα ζήσει με αυτό;», αναρωτιέται η Ρομέιν. Είναι μια ιστορία και μια ηρωίδα που έχει πολλά να πει «για όποιον έχει χρειαστεί ποτέ να κρύψει την πραγματική του ταυτότητα», σύμφωνα με την ηθοποιό.
Η ιστορία της Ρεμπέκα Ρομέιν με το Star Trek πάει πολλά χρόνια πίσω. «Έβλεπα την αρχική σειρά ως παιδί σε επαναλήψεις με τη μαμά μου, και αυτό πυροδότησε πολλές ενδιαφέρουσες συζητήσεις για την περιέργεια και την εξερεύνηση και για το αν υπάρχει ή όχι ζωή σε άλλους πλανήτες. Είμαστε μόνοι στο σύμπαν; Και φυσικά δεν είμαστε, γιατί θα ήταν εγωκεντρικό να πιστεύουμε ότι είμαστε μόνοι σε αυτό το σύμπαν», λέει γελώντας.
«Νομίζω ότι το Star Trek έχει αποτελέσει πηγή έμπνευσης για γενιές ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένου και εμένα», λέει, καθώς θυμάται μια άλλη εντυπωσιακή ιστορία. «Πήγα σε ένα συνέδριο στο Χιούστον, όπου έχει την έδρα της η NASA», θυμάται. «Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες ερωτήσεις που έχω λάβει ποτέ από έναν θαυμαστή ήταν από κάποιον που εργάζεται στη NASA, ο οποίος είπε: “Γιατί δεν σας αποκαλούν αστροναύτες;”».
«Πήγα αμέσως στους Ακίβα και Χένρι και τους είπα: “Έχω μια εξαιρετική ερώτηση από έναν πραγματικό αστροναύτη, που είναι: γιατί δεν μας αποκαλούν αστροναύτες;”. Και μου απάντησαν: “Πρέπει να το αντιμετωπίσουμε αυτό. Θα πρέπει να το γράψουμε σε ένα από τα επεισόδια μας κάποια στιγμή”. Η λέξη αστροναύτης είναι παρωχημένη για το Starfleet, επειδή τώρα δεν είμαστε πλέον απλοί αστροναύτες».
Στο άπειρο, λοιπόν, κι ακόμα παραπέρα. Καθώς μέσα από την πορεία του Strange New Worlds και τα διαφορετικά, ευρηματικά του επεισόδια (από ρομαντικά παραμύθια μέχρι παλιομοδίτικες ιστορίες μυστηρίου), η Ρομέιν είχε την ευκαιρία να παίξει κάτι παραπάνω από μία ηρωίδα – και μία εκδοχή της.
Στο επεισόδιο A Space Adventure Hour, μέσα σε μια πρώιμη εκδοχή του holodeck, το πλήρωμα ερμηνεύει ρόλους από μια περασμένη δεκαετία – έναν περασμένο αιώνα! Όλα στην υπηρεσία της λύσης ενός μυστηρίου που στο επίκεντρό του έχει τη δημιουργία μιας σειράς “σαν” το Star Trek.
«Εκεί έπαιξα ένα είδος χαρακτήρα Λουσίλ Μπολ», μας λέει η Ρομέιν. «Και για όσους δεν το γνωρίζουν, η Λουσίλ Μπολ ως παραγωγός — όχι ως διάσημη κωμικός, αλλά ως παραγωγός — είναι αυτή που έδωσε το πράσινο φως για το αρχικό Star Trek». Παρατηρεί πως, «στα επεισόδια μας υπάρχουν πάντα τόσες πολλές ευκαιρίες να αναλάβουμε αυτούς τους νέους χαρακτήρες, να αναλάβουμε έναν διαφορετικό χαρακτήρα ή μια διαφορετική εκδοχή του χαρακτήρα που ήδη παίζουμε».
Τελικά, είναι σε αυτό το φαντασιακό που βρίσκει η ίδια κίνητρο για πολλές από τις ηρωίδες που παίζει, από την Μυστίκ των X-Men μέχρι την Femme Fatale στο άκρως διασκεδαστικό νουάρ του Μπράιαν Ντε Πάλμα.«Με έχει προσελκύσει πολύ το είδος της επιστημονικής φαντασίας στα κόμικς, επειδή οι γυναικείοι χαρακτήρες εκεί είναι συχνά ισχυροί, διασκεδαστικοί και λίγο πιο ενδιαφέροντες να τους υποδύεσαι, και δεν πέφτουν ποτέ στο παραδοσιακό στερεότυπο των γυναικείων χαρακτήρων», τονίζει.
«Είναι εξίσου ισχυροί, δυνατοί, ενδιαφέροντες και πολύπλευροι με τους ανδρικούς χαρακτήρες. Γι’ αυτό με έχουν προσελκύσει περισσότερο οι χαρακτήρες των κόμικς και της επιστημονικής φαντασίας, αλλά και επειδή μεγαλώνω κόρες και θέλω να μπορώ να τους δείξω τι κάνω. Και θέλω να είμαι περήφανη για αυτούς τους χαρακτήρες και να είμαι μια ισχυρή γυναικεία πηγή έμπνευσης για τα μικρά κορίτσια».
ΛΑ’ΑΝ ΝΟΥΝΙΕΝ-ΣΙΝΓΚ: ΠΩΣ ΞΕΦΕΥΓΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΚΙΑ ΕΝΟΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑ;
Ίσως όμως συναρπαστικότερη όλων να είναι μια άλλη ηρωίδα, μία που έχει μια εντελώς διαφορετικού είδους σχέση με το lore της ορίτζιναλ σειράς. Η Λα’αν Νούνιεν-Σινγκ (Κριστίνα Τσονγκ) δεν είναι, όπως οι δύο παραπάνω, χαρακτήρας από το ορίτζιναλ, αλλά είναι κάτι μάλλον ακόμα πιο περίπλοκο.
Πρόκειται για την απόγονο του πιο διαβόητου εγκληματία στην ιστορία του Star Trek, δηλαδή του Καν (ξέρετε, της γνωστής Οργής), η οποία υπηρετεί τη θητεία της στο Enterprise. Με όνομα βαρύ σαν Ιστορία και με μια απίστευτη τάση εσωτερίκευσης συναισθημάτων και επιθυμιών, η Λα’αν μπορεί να είναι νέος χαρακτήρας, αλλά όπως κι η Τσάπελ κι η Ούνα, δε μπορεί παρά να καθορίζεται κι εκείνη από τη σχέση με κάτι το προϋπάρχον.
Δηλαδή, πώς θα διαφέρει από τον πρόγονό της; Πώς θα αφήσει το δικό της στίγμα – ειδικά όταν ξέρουμε πως δεν αναφέρεται ποτέ σε καμία από τις σειρές που έπονται, χρονολογικά; Πώς θα γράψει την δική της ιστορίας, όταν ήδη έρχεται ως ένα μικρό κουτί μυστηρίου;
«Για μένα, ήταν μια πολύ απελευθερωτική εμπειρία. Είχα περισσότερες ευκαιρίες επειδή δημιουργώ εγώ την Λα’αν», μας λέει η Κριστίνα Τσονγκ. «Κατάφερα να προσθέσω αρκετά στοιχεία, μερικά από τα οποία δεν μπορώ να αναφέρω αυτή τη στιγμή, αλλά θα τα δείτε στην επόμενη σεζόν. Είναι πολύ διαφορετική από τον Καν, αλλά έχει επίσης ηγετικές ικανότητες και είναι μια τακτική πολεμίστρια. Αλλά είναι εντελώς διαφορετική από αυτόν!».
«Η Λα’αν στην τρίτη σεζόν αρχίζει να ελαφραίνει προοδευτικά», μας εξηγεί. «Μέχρι την τρίτη σεζόν, έπρεπε να είμαι πολύ αυστηρή και επιφυλακτική… σχεδόν σποκική με τον χαρακτήρα της! Ήταν ωραίο να χαλαρώσω λίγο».
«Υπάρχει μια συνεχής εξέλιξη με τη Λα’αν. Ξεκίνησε ως ένα άκαμπτο, αυστηρό άτομο. Και σιγά-σιγά, κατά τη διάρκεια της σειράς, έχει χαλαρώσει και αυτό μου επέτρεψε να έχω σταδιακά περισσότερη ελευθερία. Μέσα από την τέχνη μου και τα διαφορετικά κινηματογραφικά είδη που μας δίνουν να παίξουμε, μας επιτρέπουν να ανακαλύψουμε νέα στοιχεία των χαρακτήρων μας», υπογραμμίζει.
Να και πάλι τα διαφορετικά είδη, και το πόσο σημαντικά είναι για τον αυτο-καθορισμό των ηρωίδων αυτών, πέρα από τις αρχικές τους, περιοριστικές συνθήκες.
Ένα από αυτά είναι το προαναφερθέν επεισόδιο του παλιομοδίτικου μυστηρίου. «Εγώ, ή μάλλον η Λα’αν, υποδύθηκα έναν διαφορετικό χαρακτήρα για να μπορέσω να μπω στον κόσμο του νουάρ των ’60s», λέει η Τσονγκ. Αλλού, έχει υποδυθεί από ηρωίδα ενός παιδικού παραμυθιού φαντασίας, μέχρι δεινή πολεμίστρια με οριακά Ιντιάνα Τζόουνς skills.
Στο 9ο της 2ης σεζόν, το κλειδί είναι το τραγούδι. Το Enterprise μπλέκεται σε ένα εξωγήινο νέφος που αναγκάζει τα μέλη του πληρώματος να εκφράζονται τραγουδιστά (τι ψάχνεις τώρα να βρεις), κι η Τσονγκ –που εκτός από ηθοποιός είναι και τραγουδίστρια– είχε μια λαμπρή στιγμή. «Θα το εκμεταλλευτώ απροκάλυπτα για να διαφημίσω το γεγονός ότι το single μου θα κυκλοφορήσει στις 25 Ιουλίου, στο οποίο συμμετέχει και ο Ίθαν Πεκ, και ονομάζεται Baby Blue Day», μας λέει γελώντας στη διάρκεια της συνέντευξης.
Το καλύτερο κατά την ίδια επεισόδιό της, και ένα από τα απόλυτα fan favorites της σειράς, είναι το επεισόδιο Tomorrow and Tomorrow and Tomorrow της 2ης σεζόν, όπου η Λα’αν βρίσκεται στο παρελθόν μαζί με έναν καπετάνιο Κερκ (Πολ Γουέσλι) από ένα παράλληλο μέλλον. Οι δυο τους θα πρέπει να σώσουν το μέλλον του κόσμου, αλλά αφού πρώτα έρθουν πολύ κοντά – σε μια σχέση της οποίας η ίδια η παροδική ύπαρξη αποτελεί ένα παράδοξο που δε μπορεί να αντέξει.
«Εκείνη η σκηνή όπου τον καλώ στο πραγματικό μέλλον και δεν θυμάται ποια είμαι… αυτό ήταν πολύ συγκινητικό για μένα», μας λέει η Τσονγκ. «Με άγγιξε και σε προσωπικό επίπεδο. Μισώ να λέω αντίο. Μισώ να λέω αντίο. Μάλλον έχω προβλήματα εγκατάλειψης… μάλλον όλοι έχουμε. Αλλά το να λες αντίο είναι πολύ δύσκολο», ομολογεί η ηθοποιός ανοίγοντας ένα παράθυρο σε ένα ευάλωτο κομμάτι του ψυχισμού της.
Είναι αυτό ακριβώς, το εντελώς προσωπικό που φέρνουν ηθοποιοί και σεναριογράφοι σε μια ηρωίδα σαν την Λα’αν, σε ηρωίδες σαν τις παραπάνω. Δείχνοντας πώς μπορείς να πάρει κάτι το εντελώς περιορισμένο και αναμενόμενο – και να δημιουργήσεις μέσα από αυτό κάτι γιγάντιο, κάτι προσωπικό – κάτι εντελώς καινούριο.
Η 3η σεζόν του Star Trek: Strange New Worlds προβάλλεται κάθε Παρασκευή στην COSMOTE TV. Αμέσως μετά την προβολή του, κάθε νέο επεισόδιο της σειράς είναι διαθέσιμο στην On Demand υπηρεσία της COSMOTE TV.
