ΟΙ FONTAINES D.C. ΚΑΤΕΚΤΗΣΑΝ ΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΝΕΡΟΥ – ΜΙΑ ΜΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗ

Οι Fontaines D.C. επέστρεψαν πανηγυρικά στην Ελλάδα πιο ώριμοι, πιο δυνατοί, και – όπως αποδείχτηκε – απολύτως έτοιμοι να σταθούν στις μεγαλύτερες σκηνές του κόσμου.

Στο Release Athens Festival, το βράδυ της Παρασκευής, το συγκρότημα από το Δουβλίνο – κατά πολλούς το σημαντικότερο της γενιάς του – μας χάρισαν μια συναυλία που δύσκολα θα ξεχάσουμε. Μια βραδιά όπου το πάθος, η μουσική και η πολιτική συνδέθηκαν με ένα αόρατο νήμα.

Αυτή ήταν η τρίτη φορά που οι Fontaines D.C. επισκέπτονται τη χώρα μας, αλλά αυτή τη φορά δεν ήρθαν ως ανερχόμενοι – ήρθαν ως ένα συγκρότημα που έχει ήδη χτίσει τη δική του μυθολογία.

Και αν κάτι απέδειξαν στην Πλατεία Νερού, είναι πως το ταξίδι τους κάθε άλλο παρά έχει φτάσει στο τέλος του.

Fontaines D.C. και ένα κοινό που τους περίμενε με πάθος

Παρά την αποπνικτική ζέστη, ο κόσμος είχε κατακλύσει την Πλατεία Νερού από νωρίς. Το ελληνικό κοινό έχει αναπτύξει μια ιδιαίτερη σχέση με τους Ιρλανδούς και αυτό ήταν εμφανές: οι φωνές, οι στίχοι, τα χέρια ψηλά – όλα μαρτυρούσαν έναν αυθεντικό ενθουσιασμό.

Τη βραδιά άνοιξαν οι Shame, οι οποίοι με τον χαρακτηριστικό post punk ήχο τους έδωσαν μια δόση ωμής ενέργειας που έδεσε ιδανικά με το κλίμα. Ο Charlie Steen, για άλλη μια φορά, έδωσε ρεσιτάλ επί σκηνής.

Ακολούθησαν οι Boy Harsher, με την ηλεκτρονική, σκοτεινή αισθητική τους να προσθέτει μια άλλη διάσταση στη βραδιά. Ήταν φανερό πως είχαν ήδη το δικό τους φανατικό κοινό, αλλά κατάφεραν να κερδίσουν και όσους βρέθηκαν εκεί για να γνωρίσουν για πρώτη φορά τη μπάντα.

Όταν οι Fontaines D.C. ανέβηκαν στη σκηνή με την… καρδιά τους

Με το κοινό ήδη φορτισμένο και έτοιμο, οι Fontaines D.C. εμφανίστηκαν με το “Here’s the Thing”, φέρνοντας μαζί τους το μεγάλο σύμβολο του νέου τους άλμπουμ Romance.

Αυτή η παραμορφωμένη, ρευστή καρδιά, που μοιάζει να φλερτάρει με την ιδέα ότι κάπως έτσι είναι ο ευάλωτος εσωτερικός μας κόσμος.

Και δίπλα, μια σημαία της Παλαιστίνης που συνόδευσε όλη τη συναυλία. Η μπάντα, σταθερά πολιτική και με άποψη, δεν άφησε περιθώριο παρερμηνειών: ήρθαν για να μοιραστούν τη μουσική τους, αλλά και μηνύματα με πανανθρώπινη βαρύτητα.

Η σκηνική τους παρουσία ήταν άμεση, δυνατή, σχεδόν ανελέητη. Ο Grian Chatten δεν είναι ο τυπικός frontman – κινείται με ένταση, πετάει φράσεις με μανία, χορεύει νευρικά και μοιάζει να βρίσκεται συνεχώς σε μια μάχη με τον εαυτό του και το κοινό. Είναι αυτός ο μαγνητισμός που έχει χτίσει τη φήμη τους ως ένα από τα κορυφαία live acts της εποχής.

Μια συναυλία που τα είχε όλα

Από το “Nabokov” μέχρι το “Jackie Down the Line”, και από το αδιαμφισβήτητο fan favorite “Hurricane Laughter” έως το φινάλε με το “Starburster”, οι Fontaines D.C. μας έδωσαν ένα setlist που συνδύαζε τις πιο γνωστές τους επιτυχίες με τον πιο πρόσφατο δίσκο τους, δείχνοντας πως δεν επαναπαύονται.

Τα συνθήματα στις οθόνες υπέρ της Παλαιστίνης ήταν εκεί καθ’ όλη τη διάρκεια της συναυλίας, ως φυσική επέκταση της πολιτικής τους στάσης. Και είδαμε το ελληνικό κοινό να μοιράζεται το ίδιο πάθος για τη δικαιοσύνη και την αλήθεια.

Το encore ήταν το επιστέγασμα μιας ήδη έντονης βραδιάς: “Romance”, “In The Modern World”, “I Love You” και το εκρηκτικό κλείσιμο με το “Starburster”, μας άφησε να ζητάμε λίγο ακόμα.

Οι Fontaines D.C. δεν είναι πια απλώς «μια από τις καλύτερες post-punk μπάντες της γενιάς τους». Είναι μια φωνή της εποχής μας, που δεν φοβάται να πάρει θέση, να εξελίσσεται μουσικά και να παραμένει ταυτόχρονα ωμή, ειλικρινής και καθηλωτική.