Ο ΑΚΙΛΕ ΠΟΛΟΝΑΡΑ ΨΑΧΝΕΙ ΞΑΝΑ ΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ

Στις 2 Ιουνίου ο Ακίλε Πολονάρα έπαιζε έξι λεπτά, σκοράροντας 2π, εναντίον της Αρμάνι που νικούσε εύκολα μέσα στη Μπολόνια με 85-66 και έσπαγε το πλεονέκτημα έδρας της Βίρτους Μπολόνια, στον δεύτερο αγώνα της ημιτελικής σειράς των πλέι-οφ της Serie A. Κανείς δεν υποψιαζόταν ότι αυτό θα ήταν το τελευταίο παιχνίδι του πριν μάθει τα χειρότερα νέα που θα μπορούσε να ακούσει. Η αλήθεια είναι ότι δεν αισθανόταν πολύ καλά και οι γιατροί της ομάδας του συνέστησαν εξετάσεις, που σε αρχική φάση έδειξαν να υποφέρει από μονοπυρήνωση. Η πιο ακριβής ανάλυση, έκρυβε κάτι πολύ πιο ανησυχητικό: Μυελώδης λευχαιμία!

Η σοκαριστική είδηση έκανε τον γύρο του κόσμου και για όσους ήξεραν την ιστορία του παίκτη, πήρε ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις. Μόλις πριν ενάμιση χρόνο ο Ιταλός πάουερ φόργουορντ είχε επιστρέψει στα γήπεδα, μετά από επιτυχημένη αφαίρεση του όγκου που είχε διαγνωστεί στους όρχεις του!

Όλοι το ξέρουμε πως ο Αχιλλέας δεν ήταν άτρωτος, η ζωή όμως έπαιξε εις διπλούν ένα πολύ ζοφερό παιχνίδι στον συνονόματου του ομηρικού ήρωα, μπασκετμπολίστα. Παρόλα αυτά, είναι αποφασισμένος να κερδίσει και αυτή τη μάχη κι αν τα καταφέρει να επιστρέψει γερός στα γήπεδα για να πει αντίο στην καριέρα του, που κάθε άλλο παρά αμελητέα ήταν.

Γεννημένος στην Ανκόνα το Νοέμβριο του 1991, ο Πολονάρα ξεκίνησε να παίζει μπάσκετ στην Τέραμο το 2009, μετακόμισε διαδοχικά σε Βαρέζε, Ρετζιάνα και Σάσαρι, κερδίζοντας δυο φορές τον τίτλο του καλύτερου Ιταλού μπασκετμπολίστα κάτω των 22 ετών. Το 2019 τόλμησε αποφάσισε να ξενιτευτεί και έπαιξε δυο σπουδαίες σεζόν με την Μπασκόνια, ειδικά στη δεύτερη, όταν με κόουτς τον Ντούσκο Ιβάνοβιτς, καθιερώθηκε ως ένας από τους καλύτερους Ευρωπαίους στη θέση “4”.

Ακολούθησαν η Φενέρ (2021-22), η όχι και τόσο επιτυχημένη συνεργασία του με τoν Εργκίν Αταμάν στην Εφές, από την οποία έφυγε τον Ιανουάριο του 2023, ολοκληρώνοντας τη χρονιά στη Λιθουανία με τη Ζαλγκίρις, πριν επιστρέψει στην πατρίδα του για να φορέσει τη φανέλα της ομάδας που στα νιάτα του είχε απασχολήσει, αλλά χωρίς οι επαφές να καρποφορήσουν. Της Βίρτους Μπολόνια.

Όπου κι αν πήγε ο Πολονάρα στέφθηκε πρωταθλητής. Με την Μπασκόνια στη λίγκα ACB, τη Φενέρ στην Τουρκία, τη Ζαλγκίρις στη Λιθουανία, τη Βίρτους στην Ιταλία. Ο όρος stretch four, το τεσσάρι δηλαδή που μπορεί να σουτάρει από μακριά, αλλά είναι το ίδιο δυνατός και μέσα στο καλάθι, ενσαρκώθηκε πολύ πειστικά από τη μορφή του όλα αυτά τα χρόνια. Ένας πολύ δυνατός εργάτης πολυτελείας, ενίοτε όμως και καθοριστικός για την έκβαση μεγάλων ματς, στα οποία συνήθως έπαιζε με περισσό πάθος. Ένας αριστερόχειρας με εξαιρετικό σουτ τριών πόντων, αλλά και σπουδαίος αμυντικός, ειδικά απέναντι στα πικ εν ρολ.

Από μικρός φόρεσε και τη φανέλα της Σκουάντρα Ατζούρα. Πρώτα των εφήβων και των νέων κι ύστερα εκείνη των ανδρών, μετρώντας συνολικά 94 συμμετοχές.

Το πρώτο χτύπημα…

Επιστρέφοντας στην Ιταλία το καλοκαίρι του 2023, ο Πολονάρα, αισθανόταν περίφημα. Είχε μπροστά του δυο-τρία χρόνια στο υψηλό επίπεδο της Ευρωλίγκας με την αναγεννημένη από τον επιχειρηματία Μάσιμο Ζανέτι, πάλαι ποτέ πρωταθλήτρια Ευρώπης, Βίρτους  Μπολόνια. Καθώς η χρονιά ξεκινούσε -στις 6 Οκτωβρίου του 2023- πέρασε από ένα έλεγχο ντόπινγκ ρουτίνας. Το e-mail, ωστόσο, που ερχόταν από το εργαστήριο του ντόπινγκ-κοντρόλ του έκοψε τα πόδια. Τον ειδοποιούσαν ότι υπήρχαν κάποιες σοβαρές ενδείξεις και τον καλούσαν για περαιτέρω εξετάσεις. Σκέφτηκε αμέσως το χειρότερο.

Η εξομολόγηση του: “Μόλις είχα βάλει την κόρη μου για ύπνο, είδα το σχετικό μέιλ. Δεν είχε συμβεί ποτέ κάτι τέτοιο, όπως καταλαβαίνετε έπεσα από τα σύννεφα. Πανικός, φόβος; Όλα μαζί. Άρχισα να ψάχνω στο ιντερνετ και βρήκα ένα άρθρο, που έλεγε ότι και ο Φραντσέσκο Αρτσέμπι (ποδοσφαιριστής της Ίντερ) είχε πάθει ακριβώς το ίδιο πράγμα. Ήμουν σίγουρος ότι δεν είχα βρεθεί θετικός στο ντόπινγκ, αλλά το σώμα μου κάτι ήθελε να μου πει. Την επόμενη μέρα μαζί με τον γιατρό της Βίρτους, Ντιέγκο Ρίτσο, επισκέφτηκα ένα ουρολόγο και άρχισα να του κάνω διάφορες ερωτήσεις. Του μίλησαν και για τη νεοπλασία του Αρτσέμπι. Μου απάντησε “ναι, ναι, αλλά όπως είδες επέστρεψε στα γήπεδα. Ήθελε να μου πει ότι η ζωή μου δεν κινδύνευε, αν αντιμετώπιζα το πρόβλημα αμέσως”.

Στο επόμενο ματς, εναντίον της Βαρέζε, ο τότε κόουτς της Βίρτους, Λούκα Μπάνκι, ανακοίνωσε στα αποδυτήρια το πρόβλημα του Ακίλε: “Κανείς μέσα στην ομάδα δεν ήξερε. Όλοι στάθηκαν στο πλευρό μου, ενώ η γυναίκα μου προσπάθησε να μου δώσει θάρρος λέγοντας ότι δεν πρόκειται για κάτι πολύ σοβαρό. Ήξερα πόσο είχε ανησυχήσει, ωστόσο και την προσπάθεια της να μην το πάρει κατάκαρδα η κόρη μας”.

Ο γενναίος Ακίλε δεν το έβαλε κάτω: “Δεν μπορούσα να σκεφτώ ότι θα σταματούσα το μπάσκετ στα 32. Ένιωθα πολύ μεγάλη απογοήτευση, αλλά είχα ελπίδες”. Οι πεντάωρες χημειοθεραπείες, σχεδόν, τον εξόντωναν. Αλλά έκαναν δουλειά. Και η επέμβαση στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία. Όταν στις 3 Δεκεμβρίου 2023, η Μπολόνια υποδεχόταν την Ντερτόνα, ο Πολονάρα, χωρίς τα μαλλιά του που σιγά-σιγά ξανάβγαιναν, και μια λευκή κορδέλα στο κεφάλι, έπαιζε ξανά σε επίσημο ματς. Ο Μπάνκι τον χρησιμοποιούσε για οκτώ λεπτά και ο μεγάλος νικητής της ζωής, σημείωνε 5 πόντους…

Είχε δώσει μια μεγάλη μάχη με πολύ θάρρος και αποφασιστικότητα. Ακόμα και το σώμα του, το επανέφερε στην πρότερη κατάσταση κι ας είχε πάρει, όπως έλεγε, πέντε κιλά από την απραξία: “Είδα τους κοιλιακούς μου να εξαφανίζονται…” Αλλά η δουλειά του στο γυμναστήριο ξανάκανε τον Πολονάρα, ένα επαγγελματία μπασκετομπολίστα.

Δέκα οκτώ μήνες μετά

Τι να σκεφτόταν τα βράδια που έπεφτε για ύπνο ο Ακίλε; Το μπάσκετ είχε επιστρέψει στη ζωή του, στην οικογένεια εκτός από τη Βιτόρια (σημαίνει και Νίκη) προστέθηκε και ο Ακίλε ο νεότερος. Η ασθένεια του, οι φόβοι του, ανήκαν στο παρελθόν.  Αλλά κάπου εκεί παραμόνευε εφιάλτης. Η εισαγωγή του στο Sant Orsola Malpighi, έγινε επειγόντως καθώς έπρεπε να υποβληθεί σε διεξοδικές εξετάσεις.

Αυτή τη φορά ο “εχθρός” μοιάζει πιο επικίνδυνος. Παρόλα αυτά, ο Πολονάρα, δηλώνει έτοιμος ξανά να νικήσει μια ακόμα μάχη ζωής. Η λευχαιμία αντιμετωπίζεται, πλέον, από την ιατρική. Η μεταμόσχευση μυελού των οστών βοηθάει σημαντικά ενώ οι γενετικές θεραπείες έχουν αποτέλεσμα. Ο Αχιλλέας είναι έτοιμος να φορέσει ξανά την πανοπλία του και να πολεμήσει με δύναμη.

Από την πρώτη στιγμή, ολόκληρος ο οργανισμός της Βίρτους Μπολόνια, βρέθηκε στο πλευρό του Ακίλε. Η φωτογραφία του με το τρόπαιο του πρωταθλήματος, που κατέκτησε η Βίρτους μετά το 3-0 εναντίον της Μπρέσια, δίπλα στον Αλεσάντρο Παγιόλα, τον Μάρκο Μπελινέλι και τον Τόκο Σενγκέλια, είχε και ένα σπουδαίο μήνυμα από τον ίδιο τον Πολονάρα:

Έγραψε τις σκέψεις του, έγραψε στην καρδιά όλων:

“Γεια σας παιδιά,

Αρχικά θα ήθελα να ζητήσω συγγνώμη που δεν μπόρεσα να απαντήσω σε όλα τα μηνύματα και τις κλήσεις αυτές τις μέρες.

Ήταν, είναι και θα είναι δύσκολες μέρες για διάφορους λόγους.

Η είδηση της ασθένειας, ο φόβος, η σκέψη ότι θα πρέπει να μείνω μακριά από τα παιδιά μου για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά παρόλα αυτά προσπαθώ να βλέπω τα πράγματα θετικά.

Θα ήθελα έστω και για ένα δευτερόλεπτο να αγκαλιάσω ή να χαιρετήσω πολλούς ανθρώπους, αλλά σε αυτή την κατάσταση δεν μπορώ!

Θα ήθελα να γιορτάσω το πρώτο μου ιταλικό πρωτάθλημα, που μου χάρισαν οι συμπαίκτες μου και το προπονητικό επιτελείο παίζοντας έναν εξαιρετικό τελικό, αλλά δυστυχώς δεν γίνεται.

Αν μου επιτρέπετε να σας δώσω μια συμβουλή:

Εκτιμήστε αυτά που έχετε γιατί σας διαβεβαιώνω ότι δεν ξέρω τι θα έκανα για να είμαι με την οικογένειά μου, με τους φίλους μου, για να κάνω μια βόλτα και πολλά άλλα απλά πράγματα που φαίνονται δεδομένα αλλά είναι πολύτιμες στιγμές!

Πρωταθλητές Ιταλίας 2025

Τώρα έρχεται η πιο δύσκολη, η πιο απαιτητική μάχη, αλλά πάντα ήμουν ανταγωνιστικός και είμαι έτοιμος να αντιμετωπίσω αυτή την ασθένεια!

Μια αγκαλιά σε όλους σας. Άκι…”

“Για σένα το πήραμε”

Στα αποδυτήρια αμέσως μετά το 3-0 κόντρα στη Μπρέσια και την κατάκτηση του 17ου πρωταθλήματος Ιταλίας, οι παίκτες της Βίρτους συνδέθηκαν μέσω τηλεφώνου με τον Ακίλε, που παρακολουθούσε την προσπάθεια των συμπαικτών του και πανηγύρισε το σκουντέτο

Όπως ήταν φυσικό οι παίκτες της Βίρτους αφιέρωσαν τον τίτλο στον “Ακι”. Στην προθέρμανση εμφανίστηκαν όλοι με μπλουζάκια με το νο 33 και το όνομα του συμπαίκτη τους. Όλοι μαζί τον αποθέωσαν στα αποδυτήρια, φωνάζοντας του, “το πήραμε για σένα”.

Ο Τόκο Σενγκέλια, σε δήλωσή του, μετά την αποχώρηση του από την Μπολόνια για την Μπαρτσελόνα, δεν ξέχασε τον συμπαίκτη του: “Αυτό το πρωτάθλημα είναι δικό του, εκατό τοις εκατό. Αυτό που μένει είναι για όλους μας. Είναι ένας μαχητής, ένας σπουδαίος άνθρωπος. Όταν ακούσαμε για την ασθένεια, ήμασταν συντετριμμένοι, η ενέργειά μας ήταν στο μηδέν, αλλά ούτε για ένα δευτερόλεπτο δεν σκεφτήκαμε την ιδέα να μην κερδίσουμε τον τίτλο: το χρωστούσαμε. Πήγαμε να τον επισκεφτούμε για αυτόν ακριβώς τον λόγο, γιατί είμαστε σίγουροι ότι αυτός ο καταπληκτικός αδερφός θα κερδίσει τη μάχη του” σχολίασε.

Ολόκληρο το ιταλικό μπάσκετ (και το ευρωπαϊκό) του έστειλε μηνύματα συμπαράστασης. Ο ομοσπονδιακός προπονητής της Ιταλίας, Τζιανμάρκο Ποτσέκο, δήλωσε ότι είναι “ένας πραγματικός πρωταθλητής”, ενώ στο νοσοκομείο τον επισκέφτηκε ο πρόεδρος της ομοσπονδίας, Τζιοβάνι Πετρούτσι. Ο κόσμος της Βίρτους δεν σταμάτησε να φωνάζει ρυθμικά το όνομα του και ένα πανό στον 3ο τελικό με την Μπρέσια, έγραφε: “Οι πιο μεγάλες μάχες φίνονται έξω από τα γήπεδα. Μαζί σου Άκι”

“Πάλεψε όπως μόνο εσύ ξέρεις”

Πιο πολύ απ’ όλους, όμως, τον ξέρει η γυναίκα του Έρικα Μπουφάνο. Η φωτογραφία τους από το κρεβάτι του νοσοκομείου και το μήνυμα της συντρόφου σε όλες τις μάχες, είχε τη δική της σημασία.

“Είμαι σίγουρη ότι θα νικήσεις και αυτή τη μάχη” έγραψε η Έρικα για να προσθέσει: “Είσαι βράχος. Ο δικός μου βράχος. Πάλεψε όπως μόνο εσύ ξέρεις, αγάπη μου, με αυτό το χαμόγελο που γεμίζει το πρόσωπό σου, με το θάρρος και την αποφασιστικότητα που δε διακρίνει. Σε θέλω για ολόκληρη την υπόλοιπη ζωή μου. Μείνε γενναίος, κάνε υπομονή και θα αφήσουμε όλα αυτά πίσω. Σε αγαπώ πάρα πολύ…”

Ε, ναι. Ο Ακίλε Πολονάρα ξέρει να παλεύει και να κερδίζει. Το πιο γλυκό πρωτάθλημα, αυτό της ίδιας της ζωής του, το έχει κατακτήσει ήδη μια φορά. Είναι σίγουρο ότι θα το ξαναπάρει…