Ο ΠΗΧΗΣ ΤΟΥ 25% ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΙΑΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΗΣ ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΙΑΣ

Οι πρώτες δημοσκοπήσεις μετά τα μέτρα για ενοικιαστές και συνταξιούχους έφεραν μία μικρή ανάσα αισιοδοξίας στο γαλάζιο στρατόπεδο. Και αυτό καθώς η Νέα Δημοκρατία για πρώτη φορά μετά από καιρό “τσιμπάει” μία μονάδα.

Τα νούμερα ωστόσο παραμένουν απογοητευτικά για ένα κόμμα που κυβερνά και φιλοδοξεί να κυβερνήσει ξανά. Στη δημοσκόπηση της Pulse για παράδειγμα, η ΝΔ στην πρόθεση ψήφου φτάνει μόλις το 24% και στην εκτίμηση ψήφου το 29%. Κάτω δηλαδή από το ψυχολογικό όριο του 30% και πολύ μακριά ακόμη από τον πήχη αυτοδυναμίας.

Το γεγονός δε ότι η ΝΔ παραμένει κάτω από το όριο του 25% στην πρόθεση ψήφου, αγχώνει τους γαλάζιους βουλευτές ιδιαίτερα. Διότι με τον ισχύοντα εκλογικό νόμο για να λάβει το μπόνους των 20 εδρών το πρώτο κόμμα πρέπει να έχει ποσοστό τουλάχιστον 25% και από εκεί και πέρα το μπόνους αυξάνεται κλιμακωτά ανάλογα με το ποσοστό.

Δηλαδή εάν διεξάγονταν την επόμενη Κυριακή εκλογές και η ΝΔ λάμβανε 24% δεν θα έπαιρνε το μπόνους καθώς ουσιαστικά θα ίσχυε η απλή αναλογική, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον αριθμό βουλευτών που θα εξέλεγε.

Βέβαια, η εκτίμηση ψήφου υπάρχει ακριβώς διότι στην πραγματικότητα τα κόμματα, ιδίως τα κόμματα εξουσίας, έχουν δεξαμενές για να αντλήσουν και στην τελική προεκλογική ευθεία οι ψηφοφόροι συχνά συσπειρώνονται. Ωστόσο οι βουλευτές θα εξακολουθούν να κάθονται σε αναμμένα κάρβουνα και άρα να ασκούν κριτική και να διαφοροποιούνται όταν θεωρούν ότι αυτό θα τους δώσει προβάδισμα έναντι των συνυποψηφίων τους στη μάχη του σταυρού. Άλλωστε, οι αντίπαλοι σου είναι στα άλλα κόμματα, οι εχθροί σου είναι στο ίδιο κόμμα.

Ακόμη και με την αναγωγή πάντως, η ΝΔ δεν έχει μέχρι στιγμής ξεπεράσει το κατώφλι του 30% και βέβαια βρίσκεται ακόμη πολύ μακριά από το 36%- 37% που απαιτείται για αυτοδυναμία.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει απορρίψει και δημοσίως τις εισηγήσεις στελεχών της ΝΔ για αλλαγή του εκλογικού νόμου. Και την απόφαση του αυτή επανέλαβε προσφάτως, στα τέλη Απριλίου, διαμηνύοντας ταυτόχρονα εκ νέου ότι ο ίδιος θα ηγηθεί της ΝΔ στις εκλογές του 2027 και δηλώνοντας ότι θα διεκδικήσει την αυτοδυναμία.

Μέσα σε δύο χρόνια φυσικά πολλά μπορεί να αλλάξουν. Μπορεί όμως και όχι. Αυτή η αβεβαιότητα του “μπορεί” είναι που ανησυχεί τους γαλάζιους. Για αυτό και τα σενάρια περί αλλαγής του εκλογικού νόμου εξακολουθούν να κυκλοφορούν ως ψίθυροι στα γαλάζια παρασκήνια. Στο τραπέζι έχει πέσει και η ιδέα να λαμβάνεται υπόψη η διαφορά του πρώτου από το δεύτερο κόμμα, κάτι που με τα σημερινά δεδομένα συμφέρει τη ΝΔ.

Οι φόβοι για την επομένη των εκλογών

Ακόμη όμως και να μείνει σταθερός στην απόφαση να μην αλλάξει τον εκλογικό νόμο ο πρωθυπουργός, το πιθανότερο είνα η χώρα να πάει ξανά σε διπλές ή και τριπλές εκλογές μέχρι να βγει κυβέρνηση. Ο κατακερματισμός δε της αντιπολίτευσης μόνο σε ένα πρώτο επίπεδο εξυπηρετεί τη ΝΔ.

Σε δεύτερο επίπεδο, η ΝΔ χρειάζεται έναν αντίπαλο για να μπορεί να συσπειρώσει το δικό της ακροατήριο. Εσχάτως πάντως το Μαξιμου θεωρεί ότι έχει βρει τον ιδανικό αντίπαλο στο πρόσωπο της Ζωής Κωνσταντοπούλου, αλλά μένει να φανεί εάν θα παγιωθεί η δεύτερη θέση της Πλεύσης Ελευθερίας στις δημοσκοπήσεις.

Και σε ένα τρίτο επίπεδο, ο κατακερματισμός της αντιπολίτευσης σημαίνει επίσης ότι η ΝΔ εάν δεν καταφέρει να φτάσει τον πήχη αυτοδυναμίας, θα δυσκολευθεί ιδιαίτερα να βρει κυβερνητικό εταίρο. Διότι ακόμη και εάν συμφωνούσε το ΠΑΣΟΚ σε μία ακόμη συγκυβέρνηση ενδεχομένως καταστροφική για το ίδιο, με τα σημερινά τουλάχιστον δεδομένα δε βγαίνουν τα κουκιά, αλλά ένα σχήμα με τη συμμετοχή και κάποιου ακραία δεξιού κόμματος φαντάζει εξαιρετικά δύσκολο.

Το Μαξίμου, βέβαια, θα χρησιμοποιήσει την απειλή της ακυβερνησίας ή μίας πολυκομματικής και δυσκίνητης κυβέρνησης συνεργασίας ως επιχείρημα για να συσπειρώσει τους κεντροδεξιούς, δεξιούς και κεντρώους ψηφοφόρους. Το δίλημμα “Μητσοτάκης ή χάος” θα ακούγεται όλο και περισσότερο όσο η χώρα πλησιάζει σε κάλπες. Το ερώτημα είναι βέβαια εάν θα πιάσει ξανά το αφήγημα της σταθερότητας, όπως έπιασε το 2023.