ΕΙΔΑΜΕ ΤΟΝ ΛΕΞ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 

Ορκίστηκε ότι θα τα καταφέρει και τα κατάφερε. 

Ο ΛΕΞ στέκεται στα πορτοκαλί καθίσματα της Θύρας 10. Το προσκλητήριο που έστειλε στην πόλη του βρήκε 45.000 αποδέκτες. 

Βγαίνει μέσα από τις θέσεις του σταδίου και μας υποδέχεται με ένα λευκό τζάκετ και λευκά παπούτσια. Είναι η δεύτερη φορά που επιλέγει να μη φορέσει μαύρα. 

Μπροστά στα κιγκλιδώματα στέκονται δεκάδες παιδιά, που όταν κυκλοφόρησε τον πρώτο του δίσκο το 2014, πρέπει να έβγαιναν από το νηπιαγωγείο. 

Το Vittorio είναι από τα πρώτα κομμάτια, και ήδη από νωρίς αισθάνεσαι ένα νέφος να συνδέει όλους αυτούς, τους άγνωστους μεταξύ τους ανθρώπους. 

Ο ΛΕΞ είναι για πρώτη φορά ομιλητικός. Επικοινωνεί έντονα με το κοινό του, πικάρει τον Dof και τον DJ Squeezy. Σε αντίθεση με κάθε προηγούμενη συναυλία είναι σαφές πως δεν ήρθε κλεισμένος στον εαυτό του να εκτελέσει τα κομμάτια του. Ήρθε να το απολαύσει – και το απολαμβάνει. 

Τραγουδάει ακαπέλα τα κομμάτια που νιώθει ότι του πάνε, είναι stress free και ζητά με θράσος από το κοινό: 

«Το σημερινό live πρέπει να γίνει καλύτερο από της Αθήνας. Εδώ είναι το σπίτι μου!»

Στην κεντρική οθόνη, καθ’ όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης, παρακολουθούμε μια κινηματογραφική αναπαράσταση του 24ωρου καταστήματος TGK, που είδαν οι θεατές στην Αθήνα. Μοιάζει με ένα σκηνικό far west. Όσο και αν ήταν απογοητευτικό να μη δούμε αυτό το σκηνικό στην πόλη μας, η γιγαντοοθόνη κρύβει ένα easter egg, το οποίο θα αποκαλύψουμε στη συνέχεια. 

 

Το πιάνο από το track «Αλήτικη Αγάπη» παίζει στα ηχεία και τα παιδιά της χορωδίας, τις φωνές των οποίων ακούμε στο τραγούδι, εμφανίζονται επί σκηνής. Μαυροντυμένοι, από τις πιο μικρές ηλικίες μέχρι τους νέους ενήλικες. 

Οι guest αναβαθμίζουν το show. Πρώτος τραγουδά ο Ζήνων. Ακολουθεί ο Ηγεμόνας, που καταλαμβάνει τη σκηνή για τρία τραγούδια, με μια μαύρη μπαντάνα και τους ιστούς της αράχνης να τον τυλίγουν. Θα ακολουθήσουν ο ΜΚ με τον Tsaki και ο Vlospa, ο οποίος είχε το πιο fresh look από όλους. Το πράγμα γίνεται ακόμη πιο βρώμικο όταν βγαίνει ο Sadam με γυαλιά ηλίου. «Σάλουγκα μου, αγάπη μου γλυκιά», ουρλιάζει ο πόντιος με μια βραχνή και γλυκιά φωνή. 

Αυτός όμως που ξεσήκωσε όλο το γήπεδο ήταν ο Bloody Hawk. Μετά το «Αντιγονιδών» το κλίμα με τον ΛΕΞ ήταν πολύ θερμό. Ζεστάθηκε, έβγαλε το μπουφάν του και τραγούδησε μερικά ακόμη κομμάτια. Αν υπάρχει σκυτάλη και κούρσα διαδοχής, φαίνεται πως υπάρχει φαβορί. «ΛΕΞ είναι τιμή μου», λέει φεύγοντας. 

Από την μεγάλη αυτή παράσταση δεν έλειψε μια μεγάλη γιούχα για τον Άρη Πορτοσάλτε, κατά την αναπαραγωγή του ηχητικού στιγμιότυπου από το τραγούδι «Χειρότερη Γενιά», ενώ δεν έλειψε να ακουστεί και το γνωστό σύνθημα για τον πρωθυπουργό της χώρας. 

Σε μια πόλη που τα παιδιά επιλέγουν σκλαβιά ή νταλαβέρι, ένας ράπερ γινόταν όλο και πιο κακός κάθε 25 του Σεπτέμβρη. Ο ράπερ αυτός μεγάλωσε, μαλάκωσε, έγινε πιο γλυκός και εκτέθηκε στην πόλη που τον γέννησε. 

Ένα τσούρμο ανθρώπων με tracksuit και καπέλα κατέκλυσε τη σκηνή. Οι νυχτερίδες του ΛΕΞ. Τα παιδιά με τα μαύρα. Τα παιδιά από τα 24ωρα. 

Στη γιγαντοοθόνη βλέπουμε το μαγαζί TGK που έχτισε στο μυαλό του ο ΛΕΞ να παίρνει φωτιά. Καταστρέφει τη σκλαβιά του 24ώρου ή δίνει ένα τέλος σε κάτι άλλο;

Η κυρία Μαρία, στο γωνιακό περίπτερο Αγγελάκη με Σβώλου μου είπε πριν το live: «Τα παιδιά αυτά δεν είναι ούτε καλά, ούτε κακά. Δεν έμαθαν να αγαπούν, να επικοινωνούν και να μοιράζονται. Για ένα διάστημα τους έκοψαν την επαφή. Αν ο ΛΕΞ τους ενώνει όλους μαζί, μπράβο του». 

Από εκεί που θα τους ένωνε όλους τους σε μία κηδεία, είδε ότι το να μιλάς δεν είναι ντροπή. Έγινε εκφραστής μιας γενιάς και έδειξε ότι όταν μιλάμε όλοι μαζί, καμία φορά οι φωταγωγοί μυρίζουν γιασεμί. 

Θεωρητικά όλα πήγανε καλά. Έτσι δεν είναι;