ΟΤΑΝ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΟ ΕΝΟΙΚΙΟ ΚΑΙ ΤΑ ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΑ

Σε μια εποχή όπου το κόστος ζωής ανεβαίνει πιο γρήγορα απ’ όσο μπορούν να το προλάβουν οι μισθοί, όλο και περισσότερα νέα ζευγάρια στην Ελλάδα επιλέγουν να συγκατοικήσουν. Η συγκατοίκηση, που άλλοτε αποτελούσε ένα φυσικό βήμα μετά από χρόνια σχέσης, σήμερα συχνά έρχεται νωρίτερα, ως μια ρεαλιστική απάντηση στην οικονομική πίεση της καθημερινότητας.

Ενοίκια που θυμίζουν δόση δανείου, λογαριασμοί που «καίνε» και ένα καλάθι σούπερ μάρκετ που αδειάζει πιο γρήγορα απ’ όσο γεμίζει -όλα αυτά συνθέτουν ένα σκηνικό που φέρνει πολλούς νέους ανθρώπους αντιμέτωπους με δύσκολες επιλογές. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, η συγκατοίκηση μοιάζει με σανίδα σωτηρίας: δύο άνθρωποι, ένα ενοίκιο, μοιρασμένα έξοδα.

Η Μαρία (23 ετών) και ο Άκης (28 ετών) συγκατοικούν τα τελευταία δύο χρόνια. Η απόφαση να μείνουν μαζί δεν ήταν προγραμματισμένη ως “μεγάλο βήμα” της σχέσης τους· προέκυψε κυρίως από την ανάγκη να διευκολύνουν την καθημερινότητά τους, αλλά και για να μοιραστούν τα έξοδα του σπιτιού.

Μέσα από αυτή τη διαδικασία, όμως, έχουν μάθει να οργανώνουν από κοινού τα οικονομικά τους, να προγραμματίζουν τις υποχρεώσεις τους και να διαχειρίζονται τη ρουτίνα ενός σπιτιού. Κι όμως, μέσα από αυτή την ανάγκη γεννήθηκε κάτι παραπάνω: μια κοινή καθημερινότητα που άλλοτε ενώνει και άλλοτε δοκιμάζει. Οι ίδιοι απαντούν ξεχωριστά σε μια σειρά κοινών ερωτήσεων για το πώς βιώνουν αυτή τη συμβίωση.

Μέσα από τις δικές τους φωνές, επιχειρούμε να δούμε μια νέα πραγματικότητα για μια γενιά που ενηλικιώθηκε μέσα σε κρίσεις και που επαναπροσδιορίζει τι σημαίνει «μαζί». Γιατί, εν τέλει, η συγκατοίκηση δεν είναι απλώς ένα μοιρασμένο ενοίκιο -είναι και μια μοιρασμένη, κοινή προσπάθεια να λειτουργήσει η καθημερινότητα μαζί, με ισορροπία, υποχωρήσεις και συνεργασία.

-Πώς πήρατε την απόφαση να μείνετε μαζί; Ήταν κάτι που προγραμματίσατε ή προέκυψε λόγω συγκυριών;

Άκης: Προέκυψε να μείνουμε μαζί καθώς θέλαμε να βρισκόμαστε σχεδόν καθημερινά μέσα στη βδομάδα. Έτσι, ήταν πιο βολικό να έχουμε ρούχα – προσωπικά είδη στο ίδιο μέρος για να μπορούμε να πηγαίνουμε στις υποχρεώσεις – δουλειές μας και ταυτόχρονα να βρισκόμαστε όσο συχνά θέλουμε και να γλιτώνουμε από περιττές μετακινήσεις.

Μαρία: Ήταν κάτι που προέκυψε.

-Πόσο εύκολα καταφέρατε να προσαρμοστείτε στη νέα, κοινή καθημερινότητα; Υπήρξε κάτι που σας εξέπληξε;

Άκης: Η προσαρμογή χρειάστηκε αρκετές υποχωρήσεις και συμβιβασμούς και από τους δύο, αλλά το γεγονός ότι μας άρεσε πολύ να είμαστε μαζί βοήθησε στο να γίνει η προσαρμογή πιο εύκολη.

Μαρία: Αρκετά εύκολα, επειδή έγινε αβίαστα όλο αυτό και σταδιακά.

-Σε ποιον βαθμό νιώθετε ότι η συγκατοίκηση σάς έχει βοηθήσει να διαχειριστείτε καλύτερα τα οικονομικά σας;

Άκης: Η συγκατοίκηση έχει βοηθήσει σημαντικά γιατί μοιραζόμαστε έξοδα και μπορούμε πιο εύκολα να κάνουμε πράγματα που μας αρέσουν και να κάνουμε και κάποια αποταμίευση.

Μαρία: Σε ένα βαθμό έχει βοηθήσει.

-Πώς οργανώνετε τις κοινές σας υποχρεώσεις, όπως τα οικονομικά και τις δουλειές του σπιτιού;

Άκης: Προσπαθούμε όσο το δυνατόν περισσότερο να μοιραζόμαστε τα έξοδα του σπιτιού. Επειδή εγώ ήμουν στρατό αυτό το διάστημα, εγώ κάλυπτα κυρίως τα λειτουργικά – μεταβλητά έξοδα, ενώ οι γονείς της κοπέλας τα πάγια. Τώρα που τελείωσα τον στρατό και βρήκα δουλειά, σκοπεύουμε να τα κατανείμουμε πιο ισόποσα. Σχετικά με τις δουλείες του σπιτιού, εγώ κάνω κυρίως το μαγείρεμα, πλύσιμο πιάτων και ρούχων, ενώ η κοπέλα μου κυρίως καθάρισμα, συγύρισμα, τακτοποίηση ρούχων. Τα ψώνια συνήθως τα κάνουμε μαζί.

Μαρία: Όλα γίνονται από κοινού. Όσον αφορά τις δουλειές, έχουν οριστεί από τον καθένα τι θα αναλαμβάνει.

-Ποιο είναι το πιο εύκολο και ποιο το πιο δύσκολο κομμάτι της συγκατοίκησης με σύντροφο;

Άκης: Το πιο εύκολο κομμάτι είναι μέχρι στιγμής η διαχείριση των οικονομικών καθώς δεν έχουν υπάρξει ιδιαίτερες διαφωνίες. Το πιο δύσκολο είναι κάποιες φορές η διαχείριση των επιπτώσεων της καθημερινότητας ή προσωπικών θεμάτων του καθενός που μπορεί να προκαλούν νεύρα και τσακωμούς.

Μαρία: Το πιο εύκολο είναι ότι μοιράζεσαι το βάρος της καθημερινότητας είτε συναισθηματικά είτε όσον αφορά τις δουλειές. Το πιο δύσκολο είναι ότι πρέπει να υπομένεις τις συνήθειες του άλλου, που μπορεί να μη σου αρέσουν.

-Ποιο θεωρείτε πως είναι το πιο θετικό στοιχείο του να ζεις με κάποιον άλλον;

Άκης: Το πιο θετικό στοιχείο του να ζεις με κάποιον άλλον είναι ότι έρχεσαι σε πολύ περισσότερη επαφή και τον γνωρίζεις καλύτερα σε όλες τις πτυχές της καθημερινότητας του. Οπότε μπορείς να βγάλεις πιο σίγουρα συμπεράσματα για το κατά πόσο ταιριάζεις με τον άλλον και θες να ζήσεις μαζί του.

Μαρία: Έχεις πάντα παρέα και περνάς όμορφα.

-Μέσα από τη συγκατοίκηση, τι πιστεύετε ότι έχετε μάθει ο ένας για τον άλλον ή για τον εαυτό σας;

Άκης: Μέσα από τη συγκατοίκηση, έχουμε μάθει πως είναι να κάνεις υποχωρήσεις και να συζητάς τα προβλήματα και όποιες διαφορετικές προσεγγίσεις υπάρχουν ώστε να βρεθεί μια κοινή συνισταμένη. Εγώ για τον εαυτό μου έχω δει πως αντιδρώ σε κάποιες καταστάσεις και προσπαθώ να το βελτιώσω.

Μαρία: Αναμφίβολα, έχουμε γνωρίσει πολύ καλά ο ένας τον άλλον, τα καλά και τα στραβά. Όσον αφορά το προσωπικό κομμάτι, σίγουρα δουλεύεις την υπομονή και μαθαίνεις να μοιράζεσαι και να λειτουργείς το “εμείς”.

-Αν σας ζητούσαν μια συμβουλή άτομα που σκέφτονται να κάνουν το ίδιο, τι θα τους λέγατε;

Άκης: Πιστεύω ότι πλέον είναι μια καλή λύση για ζευγάρια η συγκατοίκηση λόγω των οικονομικών δυσκολιών που υπάρχουν. Επίσης, αν δε το δοκιμάσεις δε θα ξέρεις πως είναι για να καταλήξεις αν σου κάνει η όχι. Ακόμα θα μάθεις σίγουρα σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό τον σύντροφο σου και θα καταλάβεις αν όντως ταιριάζετε και σε πρακτικά κομμάτια της καθημερινότητας. Οπότε εγώ θα το πρότεινα.

Μαρία: Είμαι υπέρ του να συγκατοικείς με τον άλλον, εφόσον υπάρχουν γερά θεμέλια στη σχέση και αν υπάρχει διάθεση για συμβιβασμούς και υποχωρήσεις.