Η ΙΣΠΑΝΙΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΕ ΤΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΣΤΗ ΓΑΖΑ- ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ ΣΤΟΝ ΠΟΔΗΛΑΤΙΚΟ ΓΥΡΟ

Κυριακή, 14 Σεπτεμβρίου 2025. Ο ποδηλατικός Γύρος της Ισπανίας είναι έτοιμος να ολοκληρωθεί με το 21ο και τελευταίο ετάπ της 80ης διοργάνωσης, σε μια διαδρομή 103,6 χιλιομέτρων, από το Αλαλπάρδο στη Μαδρίτη, εκεί όπου οι αθλητές θα πραγματοποιήσουν εννέα στροφές σε ένα σιρκουί 5,8 χιλιομέτρων, που περνάει μέσα από τους πλέον κεντρικούς δρόμους της ισπανικής πρωτεύουσας.

Τα πρώτα 50 χλμ διεξάγονται χωρίς προβλήματα, με τους 153 ποδηλάτες που “επιβίωσαν” μετά από τρεις εβδομάδες σκληρού αγώνα, να βγάζουν τις αναμνηστικές φωτογραφίες και να απολαμβάνουν την παραδοσιακή “παρέλαση”, αφού τα πάντα σε επιμέρους κατατάξεις και βαθμολογίες έχουν κριθεί και απομένει μόνο ένα τελευταίο μαζικό σπριντ στο Paseo del Prado, για να ακολουθήσουν οι απονομές μπροστά στο δημαρχείο της πόλης.

Τη στιγμή όμως που το πελοτόν μπαίνει στο κέντρο της Μαδρίτης, διαδηλωτές υπέρ της Παλαιστίνης κλείνουν τον δρόμο, εμποδίζοντας τους αθλητές να συνεχίσουν τον αγώνα. Ακολουθούν μερικές στιγμές έντασης, αφού κάποιοι ανεγκέφαλοι επιτίθενται σε κάποιους ποδηλάτες που θέλησαν να συνεχίσουν στη διαδρομή, τελικά όμως όλο το κομβόι της Vuelta ακινητοποιείται, περιμένοντας να μάθει ποια θα είναι η τύχη του ετάπ. Η ισπανική τηλεόραση δείχνει παράλληλα εικόνες από άλλα σημεία του σιρκουί, με χιλιάδες διαδηλωτές να μπλοκάρουν τους δρόμους από όπου θα περνούσαν στη συνέχεια οι αθλητές.

Ο περισσότερος κόσμος συνωστίζεται μπροστά από την εξέδρα των απονομών και πολύ γρήγορα γίνεται αντιληπτό ότι σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να διεξαχθεί αγώνας κάτω από αυτές τις συνθήκες. Οι άνθρωποι της διοργάνωσης συνομιλούν με τους υπεύθυνους της αστυνομίας και λίγα λεπτά αργότερα, ομάδες και αθλητές ενημερώνονται ότι το ετάπ έχει ακυρωθεί για λόγους ασφαλείας, το ίδιο και οι απονομές στους νικητές. Η 80η Vuelta a España, τη χρονιά που συμπληρώνει 90 χρόνια ιστορίας, υποχρεώνεται να ρίξει τίτλους τέλους, με τον πλέον επεισοδιακό τρόπο.

Πώς φτάσαμε όμως στο σημείο ένα πολύ μεγάλο και σημαντικό αθλητικό γεγονός όπως η Vuelta, να μετατραπεί σε ένα οργισμένο κύμα διαμαρτυρίας για τα εγκλήματα του Ισραήλ στη Γάζα και να αποτελέσει την αφετηρία για μια συνολική “αφύπνιση” και σε άλλα αθλήματα σχετικά με τον πιθανό αποκλεισμό των ισραηλινών ομάδων από ευρωπαϊκές και διεθνείς διοργανώσεις; Το Magazine παρουσιάζει σήμερα το χρονικό των αντιδράσεων στη διάρκεια του φετινού Γύρου Ισπανίας, από το ξεκίνημά τους στο Φιγέρας της Καταλονίας μέχρι την κορύφωσή τους στη Μαδρίτη.

Ο SYLVAN ADAMS ΚΑΙ Η ISRAEL PREMIER TECH

Πριν προχωρήσουμε στα γεγονότα, να πούμε πρώτα ότι στον Γύρο Ισπανίας συμμετείχε η Israel Premier Tech, μια ομάδα με έδρα το Ισραήλ, που ανήκει στον Σίλβαν Άνταμς, έναν Καναδό δισεκατομμυριούχο ισραηλινής καταγωγής. Ο Άνταμς (γεννημένος το 1958 στο Μόντρεαλ) που έκανε τεράστια περιουσία μέσω του real estate, πούλησε το 2015 το μερίδιό του στην οικογενειακή επιχείρηση, έφυγε από τον Καναδά και εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Τελ Αβίβ. Έχοντας επίγνωση της δύναμης του αθλητισμού και του πολιτισμού ως εργαλεία “ήπιας” διπλωματίας, έχει επενδύσει την τελευταία δεκαετία εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ σε πρωτοβουλίες που στοχεύουν στην προβολή μιας σύγχρονης και ελκυστικής εικόνας της χώρας.

Αυτοπροσδιορίζεται ως “παγκόσμιος πρεσβευτής του Ισραήλ” και δηλώνει “περήφανα Σιωνιστής”. Ο Άνταμς, παθιασμένος με την ποδηλασία, προώθησε το 2015 τη δημιουργία της Israel Cycling Academy, μιας Continental ομάδας, που αποτέλεσε τον προπομπό της σημερινής UCI ProTeam Israel Premier Tech, η οποία παίρνει μέρος στο UCI World Tour (τους 36 σημαντικότερους αγώνες στο καλεντάρι της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας). Η IPT, με βασικό χορηγό τον Άνταμς, πραγματοποίησε τα τελευταία χρόνια εντυπωσιακές μεταγραφές, όπως αυτή του Βρετανού Κρις Φρουμ, τέσσερις φορές νικητή του Γύρου Γαλλίας, ενώ στο σημερινό της ρόστερ έχει αθλητές από 14 διαφορετικές εθνικότητες.

Παρά το γεγονός ότι η Israel Premier Tech είναι ιδιωτικός οργανισμός, έχει λάβει κατ’ επανάληψη επίσημη υποστήριξη από την ισραηλινή κυβέρνηση, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα την εκκίνηση του Γύρου Ιταλίας το 2018 από την Ιερουσαλήμ, ένα εγχείρημα το οποίο χρηματοδότησε ο Άνταμς με το ποσό των 20,5 εκατομμυρίων ευρώ. “Θέλουμε να δείξουμε σε εκατομμύρια ανθρώπους σε όλον τον κόσμο, την όμορφη και ελεύθερη χώρα μας”, είχε δηλώσει τότε ο Εβραίος μεγιστάνας, δικαιολογώντας την επένδυση στο Giro, κίνηση η οποία είχε χαρακτηριστεί ευθέως ως “sportswashing” (αθλητικό ξέπλυμα), παρόμοιο με εκείνα που εφαρμόζουν η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ στο ποδόσφαιρο.

Είναι γνωστές οι στενές σχέσεις του Άνταμς με τον πρωθυπουργό του Ισραήλ, Μπενιαμίν Νετανιάχου. Ο Άνταμς έχει υποστηρίξει σε κάθε ευκαιρία ανοιχτά και δημόσια τις πολιτικές του φίλου του. Διετέλεσε πρόεδρος της ισραηλινής αντιπροσωπείας στο Παγκόσμιο Εβραϊκό Συνέδριο και συμμετείχε στην ορκωμοσία του Ντόναλντ Τραμπ, τον οποίο χαρακτήρισε “ευλογία για το Ισραήλ”. Με δικά του χρήματα (ένα εκατομμύριο ευρώ) έκλεισε το 2019 στο Τελ Αβίβ την Μαντόνα για να τραγουδήσει στον διαγωνισμό της Eurovision, ενώ την ίδια χρονιά ήταν αυτός που έφερε στο Ισραήλ την Εθνική ομάδα της Αργεντινής με τον Μέσι, για ένα φιλικό αγώνα με την Ουρουγουάη.

IU, Η ΠΡΩΤΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

Ας περάσουμε τώρα στα γεγονότα που σημάδεψαν τη φετινή Vuelta. Ο Γύρος Ισπανίας ξεκίνησε στις 23 Αυγούστου από την Ιταλία. Τα τρία πρώτα ετάπ διεξήχθησαν στο διαμέρισμα του Πιεμόντε, ενώ το 4ο ετάπ εκκίνησε από ιταλικό έδαφος και τερμάτισε στο Βουαρόν της Γαλλίας. Το πρώτο τετραήμερο κύλησε απόλυτα φυσιολογικά και η αλήθεια είναι πως τίποτα δεν προμήνυε τα όσα ακολούθησαν. Στις 27 Αυγούστου, η Vuelta έφτασε στην Ισπανία, με το 5ο ετάπ, ένα ομαδικό χρονόμετρο στο Φιγέρας, εκεί δηλαδή όπου η κάθε μια από τις 23 ομάδες (με 8 αθλητές εκάστη) αγωνιζόταν μόνη της στη διαδρομή των 24 χιλιομέτρων, με μοναδικό αντίπαλο τον χρόνο.

Όλα κυλούσαν ομαλά, μέχρι τη στιγμή που στη διαδρομή μπήκε η ομάδα της Israel Premier Tech (στο εξής IPT). Λίγα χιλιόμετρα μετά την εκκίνηση, μια μικρή ομάδα διαδηλωτών μπήκε στον δρόμο θέλοντας να εμποδίσει τους αθλητές. Οι πρώτοι κατάφεραν να περάσουν από τον “κλοιό”, οι υπόλοιποι όμως υποχρεώθηκαν να σταματήσουν, τη στιγμή που άνθρωποι της ασφάλειας του αγώνα, μαζί με αστυνομικούς προσπαθούσαν να απομακρύνουν τους “εισβολείς”. Τελικά οι αθλητές της IPT που είχαν εγκλωβιστεί, μπόρεσαν να συνεχίσουν, χάνοντας χρόνο, τον οποίο τους επέστρεψαν οι διοργανωτές στον τερματισμό.

Όμως η ανησυχία για το τί θα μπορούσε να συμβεί στη συνέχεια είχε αρχίσει να κάνει έκδηλη την παρουσία της, αφού οι εικόνες από τον αγώνα, έδειχναν χιλιάδες παλαιστινιακές σημαίες στο μήκος όλης της διαδρομής, με διαδηλωτές που φώναζαν συνεχώς συνθήματα υπέρ της Παλαιστίνης και κατά του Ισραήλ. Την ίδια εκείνη μέρα, είχαμε και την πρώτη πολιτική πράξη, αφού η Izquierda Unida (IU), ο συνασπισμός δηλαδή των αριστερών κομμάτων, με το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ισπανίας στην κεφαλή, κατέθεσε ερώτημα στο ισπανικό κοινοβούλιο, ζητώντας από την κυβέρνηση του Πέδρο Σάντσεθ να προβεί στις απαραίτητες επαφές με την Παγκόσμια Ομοσπονδία Ποδηλασίας (UCI), ώστε να αποβληθεί από τη Vuelta η ομάδα του Ισραήλ.

Η ανησυχία μεγάλωσε ακόμα περισσότερο, όταν την επόμενη μέρα, στο Ολότ της Καταλονίας, οι διαδηλωτές καθυστέρησαν – κλείνοντας πάλι τον δρόμο – την εκκίνηση του 6ου ετάπ που θα τερμάτιζε στην Ανδόρρα. Όλοι πλέον είχαν στραμμένη την προσοχή τους στην 3η Σεπτεμβρίου, τότε που ο αγώνας θα έφτανε στη Χώρα των Βάσκων, εκεί όπου ήδη συγκεκριμένα πολιτικά κόμματα καλούσαν τον κόσμο σε οργανωμένες διαδηλώσεις κατά της παρουσίας της ομάδας του Ισραήλ. Μετά την Ανδόρρα, τα ετάπ που ακολούθησαν, κύλησαν φυσιολογικά σε γενικές γραμμές, όμως ήταν φανερό ότι η ένταση ανέβαινε καθημερινά, με το Μπιλμπάο να πλησιάζει επικίνδυνα…

EH BILDU & PODEMOS EUSKADI

Την Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου, η Vuelta έφτασε στη Χώρα των Βάσκων για το 11ο ετάπ, με πόλη εκκίνησης και τερματισμού το Μπιλμπάο. Είχε προηγηθεί η δήλωση του Ισπανού Υπουργού Εξωτερικών, Χοσέ Μανουέλ Αλμπάρες, ο οποίος είχε ζητήσει δημόσια, μέσα από συνέντευξή του στο κρατικό ισπανικό ραδιόφωνο, την αποβολή της IPT από τον αγώνα. Παράλληλα, ο τεχνικός διευθυντής της Vuelta, Κίκο Γκαρθία, είχε επίσης προβεί στην εξής δήλωση: “Γνωρίζουμε όλοι ότι υπάρχει μόνο μια λύση. Να αντιληφθεί η ίδια η IPT ότι η παρουσία της δημιουργεί τεράστιο πρόβλημα στη διοργάνωση και να αποχωρήσει με δική της πρωτοβουλία από τον αγώνα”.

Κάτι που φυσικά δεν υπήρχε περίπτωση να συμβεί, αφού πλέον το όλο θέμα είχε ξεφύγει από το αγωνιστικό και εξελισσόταν σε ένα πολιτικό μπρα ντε φερ ανάμεσα στην ισπανική κυβέρνηση (και συνολικά την Ισπανία) και εκείνη του Ισραήλ. Να πούμε εδώ, ότι τόσο ο Σάντσεθ, όσο και η Unipublic (η εταιρεία που διοργανώνει τον Γύρο της Ισπανίας), είχαν ξεκαθαρίσει πως δεν είχαν καμία δικαιοδοσία, άρα και νομιμοποίηση να αποβάλλουν την IPT από τον αγώνα. Αυτό το δικαίωμα το είχε μόνο η UCI, η οποία όμως έλεγε πως αυτή ήταν μια απόφαση που θα μπορούσε να πάρει αποκλειστικά η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή, όπως δηλαδή είχε γίνει με τις ρωσικές ομάδες μετά την εισβολή των Ρώσων στην Ουκρανία.

Για να επιστρέψουμε στη Χώρα των Βάσκων, η πρωτοβουλία στο κάλεσμα των Βάσκων να διαδηλώσουν κατά της IPT και του Ισραήλ, ανήκε κυρίως σε δυο πολιτικούς σχηματισμούς. Κατά πρώτο λόγο στην Euskal Herria Bildu (συνασπισμός αριστερών, υπέρ της βασκικής ανεξαρτησίας κομμάτων) και κατά δεύτερο στο Podemos Euskadi. Στα πρώτα χιλιόμετρα του ετάπ, μερικοί διαδηλωτές θέλησαν να κλείσουν τον δρόμο, καθυστερώντας για λίγο το πέρασμα των αθλητών, όμως τα “δύσκολα” περίμεναν τους διοργανωτές στον τερματισμό. Εκεί, χιλιάδες κόσμου με παλαιστινιακές σημαίες και πλακάτ εναντίον της γενοκτονίας στη Γάζα, έσπασαν τον αστυνομικό κλοιό και εισέβαλλαν στον δρόμο, εκεί όπου θα τερμάτιζαν οι αθλητές.

Η κραυγή “Palestina askatu”, δηλαδή “ελεύθερη Παλαιστίνη” στα βασκικά, μαζί με άλλα συνθήματα κατά του Ισραήλ, είχε δημιουργήσει μια σχεδόν “πολεμική” ατμόσφαιρα. Η Ertzaintza, η βασκική αστυνομία, ενημέρωσε τους διοργανωτές ότι ήταν αδύνατον να περιφρουρήσει τον τερματισμό και η Unipublic αντέδρασε αστραπιαία. Ειδοποίησε μέσω του Radio Tour (η κλειστή συχνότητα, μέσω της οποίας η διοργάνωση ενός ποδηλατικού αγώνα ενημερώνει τα αυτοκίνητα συνοδείας των ομάδων για κάθε πιθανή εξέλιξη στη διάρκεια της διεξαγωγής του) όλες τις ομάδες για την κατάσταση που είχε δημιουργηθεί στο Μπιλμπάο και μετέφερε τη γραμμή του τερματισμού τρία χιλιόμετρα πριν, χωρίς όμως να αναδείξει νικητή στο ετάπ.

Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΑΝΤΑΜΣ ΚΑΙ ΝΕΤΑΝΙΑΧΟΥ

Μετά από αυτή την εξέλιξη και με τους Βάσκους να πανηγυρίζουν λέγοντας χαρακτηριστικά ότι ο νικητής του 11ου ετάπ ήταν η Παλαιστίνη, δεν άργησαν να έρθουν οι αντιδράσεις από όλους τους εμπλεκόμενους, κυρίως όμως από την πλευρά των Ισραηλινών. Πρώτος ήταν ο Σίλβαν Άνταμς, ο οποίος – παρών πλέον στη Vuelta – σε δηλώσεις του στο ισραηλινό κανάλι Sports 5, καταφέρθηκε με σκληρά λόγια εναντίον των Βάσκων διαδηλωτών: “Γνωρίζουμε την ιστορία της Χώρας των Βάσκων και την παράδοση που έχουν σε κινήματα της άκρας αριστεράς και της ανεξαρτησίας, αλλά ποτέ δεν είχα νιώσει εχθρότητα σε τέτοιο επίπεδο, με μηνύματα και σύμβολα τόσο μεγάλου μίσους. Τους αποκαλώ τρομοκράτες, γιατί είναι βίαιοι, άλλωστε όλοι ξέρουμε τις σχέσεις που είχαν διαχρονικά με την ΕΤΑ”.

Σε ερώτηση των δημοσιογράφων αν σκέφτεται να αποσύρει την ομάδα του από τον αγώνα, ήταν κάθετος: “Ποτέ και σε καμία περίπτωση”. Αρνήθηκε μάλιστα τις φήμες, σύμφωνα με τις οποίες οι αθλητές της IPT θα αφαιρούσαν την ονομασία ISRAEL από τις φανέλες τους, για να μειώσουν τις αντιδράσεις του κόσμου: “Είμαστε εδώ εκπροσωπώντας το Ισραήλ και είμαστε περήφανοι γι’ αυτό”, ήταν τα λόγια του. Σχεδόν ταυτόχρονα είχαμε και την πρώτη τοποθέτηση του πρωθυπουργού του Ισραήλ, Μπενιαμίν Νετανιάχου, από τον επίσημο λογαριασμό του στο twitter: “Καταπληκτική δουλειά από τον Σίλβαν και την ποδηλατική ομάδα του Ισραήλ, που δεν υποχωρούν μπροστά στο μίσος και τον εκφοβισμό. Κάνετε το Ισραήλ περήφανο!”.

Ο ΣΑΝΤΣΕΘ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΩΝ

Η επόμενη που πήρε επίσημη θέση, ήταν η Πιλάρ Αλεγρία, υπουργός Παιδείας και Αθλητισμού στην ισπανική κυβέρνηση, η οποία μίλησε για τις ειρηνικές διαδηλώσεις των Ισπανών, συμπληρώνοντας πως όλη αυτή η κινητοποίηση της κοινωνίας, δεν μπορεί και δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη από τους διεθνείς οργανισμούς: “Ο αθλητισμός δεν είναι μια απομακρυσμένη βραχονησίδα, ξένη σε όσα συμβαίνουν στον κόσμο”, τόνισε χαρακτηριστικά, την ίδια στιγμή που ο Ιμανόλ Πραδάλες, Lehendakari, δηλαδή πρόεδρος της τοπικής κυβέρνησης της Χώρας των Βάσκων, ξεκαθάρισε ότι είναι υπέρ των διαδηλώσεων κατά του Ισραήλ, προτρέποντας και άλλους πολίτες της Ισπανίας να κατέβουν στους δρόμους για να διαδηλώσουν υπέρ της Παλαιστίνης.

Να πούμε εδώ, ότι από τη δεύτερη εβδομάδα του αγώνα, μέχρι και το τέλος του στη Μαδρίτη, σχεδόν καθημερινά το Radio Tour του αγώνα χακαριζόταν, με αποτέλεσμα οι άνθρωποι των ομάδων μέσα στα αυτοκίνητά τους, να ακούνε συνθήματα υπέρ της Παλαιστίνης, παλαιστινιακά τραγούδια και μηνύματα κατά της παρουσίας της IPT στη Vuelta. Παρά πάντως τις κάθετες τοποθετήσεις του Σίλβαν Άνταμς, την επόμενη μέρα μετά το επεισοδιακό ετάπ στο Μπιλμπάο, αφαιρέθηκαν από το λεωφορείο και τα αυτοκίνητα της IPT, όλα τα διακριτικά που είχαν σχέση με τη λέξη “Israel”, έτσι ώστε να μη γίνονται στόχος των διαδηλωτών.

Δόθηκε μάλιστα εντολή σε όλους τους αθλητές της ομάδας, όταν έβγαιναν στον δρόμο για προπόνηση, να φοράνε φανέλες χωρίς τη λέξη ISRAEL, παρά μόνο με το άστρο του Δαυίδ και την ονομασία του χορηγού Premier Tech. Η δεύτερη εβδομάδα του αγώνα ολοκληρώθηκε χωρίς κάποιο άλλο σημαντικό επεισόδιο, αλλά με τις διαδηλώσεις να συνεχίζονται καθημερινά και τον όγκο των παρευρισκόμενων να αυξάνεται συνεχώς, πλημμυρίζοντας τους δρόμους του Αστούριας και της Γαλικίας με χιλιάδες παλαιστινιακές σημαίες και κεφίγιες (παλαιστινιακές μαντήλες). Μια μικρή εισβολή στον δρόμο έγινε στη διάρκεια του 13ου ετάπ, λίγο πριν ξεκινήσει η ανάβαση στο Ανγκλίρου, αλλά εμποδίστηκε χωρίς να δημιουργηθούν παρατράγουδα.

Κάτι άλλο, πολύ σημαντικό που πρέπει να αναφερθεί, είναι η γενικότερη συμπεριφορά της ισπανικής αστυνομίας, όλες αυτές τις μέρες της διεξαγωγής του αγώνα. Τόσο η Policía Nacional όσο και η Guardia Civil, τα δυο δηλαδή σώματα της ισπανικής αστυνομίας, απέφυγαν επιμελώς να συγκρουστούν με τους διαδηλωτές. Το ίδιο ακριβώς συνέβη και στο Μπιλμπάο με την Ertzaintza, όσοι γνωρίζουν τη δυναμική της βασκικής αστυνομίας, καταλαβαίνουν ότι υπήρχαν σαφείς άνωθεν εντολές να είναι συγκρατημένη στην αντιμετώπιση των πολιτών.

Σε όλα τα επεισόδια συνολικά, οι Ισπανοί αστυνομικοί επέδειξαν αυτοσυγκράτηση και δεν κατέφυγαν στη βίαιη καταστολή, εξαιρώντας τη Μαδρίτη, όπου υπήρξαν συγκρούσεις με διαδηλωτές, και πάλι όμως χωρίς την ένταση και την έκταση που θα περίμενε κανείς. Ήταν προφανές ότι τόσο η κεντρική κυβέρνηση, όσο και οι τοπικές κυβερνήσεις των αυτόνομων διαμερισμάτων, είχαν δώσει σχετική ντιρεκτίβα στις αστυνομικές δυνάμεις να επιδείξουν τη μέγιστη δυνατή ανοχή. Κάτι τελείως αντίθετο με τον φετινό Γύρο της Γαλλίας, όπου ένας και μοναδικός διαδηλωτής εισέβαλλε στη διαδρομή ενός ετάπ λίγο πριν τον τερματισμό, με έναν Γάλλο αστυνομικό να τον πετάει πίσω από τα προστατευτικά κιγκλιδώματα και στη συνέχεια να τον χτυπάει αλύπητα, σε μια εικόνα που προκάλεσε ουκ ολίγα αρνητικά σχόλια.

Η ΤΡΙΤΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΤΗΣ VUELTA

Στη διάρκεια της δεύτερης ημέρας ξεκούρασης των αθλητών, τη Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου, κυκλοφόρησαν οι πρώτες φήμες για πιθανή μεταφορά του 21ου ετάπ έξω από τη Μαδρίτη (στο αγωνιστικό σιρκουί της Χαράμα) ή ακόμα και για ολοκληρωτική ακύρωσή του, αφού πλέον ήταν δεδομένο ότι το πλήθος που θα συγκεντρωνόταν στους δρόμους της ισπανικής πρωτεύουσας θα ήταν τεράστιο σε όγκο και αδύνατον να ελεγχθεί από τις αστυνομικές δυνάμεις. Την ίδια μέρα, ο διευθυντής της Vuelta, Χαβιέρ Γκιγέν, απέκλεισε οποιοδήποτε από τα δυο ενδεχόμενα, δήλωσε πως η διοργάνωση δεν είχε plan B και πως ο Γύρος θα ολοκληρωνόταν στη Μαδρίτη, όπως είχε προγραμματιστεί από την αρχή.

Στο μεταξύ, παρά τις βαρύγδουπες δηλώσεις του Σίλβαν Άνταμ, η ομάδα του αποφάσισε να αφαιρέσει τελείως τη λέξη ISRAEL και από τις αγωνιστικές φανέλες των αθλητών της για προφανείς λόγους ασφάλειας, αφήνοντας πάνω σε αυτές μόνο το άστρο του Δαυίδ και ένα κεφαλαίο P από τον χορηγό Premier Tech. Ο αγώνας μπήκε στην τρίτη και τελευταία εβδομάδα την Τρίτη, 9 Σεπτεμβρίου, με το 16ο ετάπ μέσα στο διαμέρισμα της Γαλικίας (βορειοδυτική Ισπανία). Πριν την εκκίνηση στο Πόιο, δημιουργήθηκε ένταση με τους διαδηλωτές να ψάχνουν τα αυτοκίνητα της IPT, αλλά τελικά να την πληρώνει ο Βασίλης Αναστόπουλος και το αυτοκίνητο της XDS Astana, που γλύτωσε τα χειρότερα με έναν σπασμένο καθρέφτη, αφού οι Ισπανοί μπέρδεψαν τα χρώματα των δυο ομάδων!

Τρία χιλιόμετρα πριν τον τερματισμό, στο Κάστρο δε Ερβίγε, περίπου 2.000 διαδηλωτές είχαν συγκεντρωθεί κλείνοντας και πάλι τον δρόμο, με τους διοργανωτές να υποχρεώνονται για μια ακόμη φορά να σταματήσουν το ετάπ 8 χιλιόμετρα νωρίτερα από το προκαθορισμένο. Εκείνο το ίδιο βράδυ, η CPA (Ένωση Επαγγελματιών Ποδηλατών) συνεδρίασε διαδικτυακά για να αποφασίσει ποια θα ήταν η θέση των αθλητών στα ετάπ που απέμεναν. Υπήρξαν αρκετές εντάσεις ανάμεσα σε αθλητές που προωθούσαν ως λύση την αποβολή της IPT και σε άλλους που ήταν αντίθετοι με αυτό. Στο τέλος όλοι ψήφισαν έχοντας τρεις επιλογές: 1. Να συνεχίσουν τη Vuelta, αλλά αν προκύψει θέμα ασφάλειας για τους ίδιους, να σταματήσουν τον αγώνα. 2. Να συνεχίσουν τη Vuelta μέχρι τη Μαδρίτη ό,τι και αν γίνει. Και 3. Να μην παρουσιαστούν στο 17ο ετάπ και να σταματήσουν τελείως τον αγώνα.

Τελικά επικράτησε η πρώτη επιλογή και ο Γύρος συνεχίστηκε κανονικά την επόμενη μέρα. Όμως στον ορίζοντα υπήρχε ένα ακόμα πρόβλημα, που προκαλούσε πονοκέφαλο στους διοργανωτές: το 18ο ετάπ, ένα ατομικό χρονόμετρο 27 χιλιομέτρων στην πόλη και τα περίχωρα του Βαγιαδολίδ. Η αποτελεσματική περιφρούρηση μιας τόσο μεγάλης απόστασης, με τους αθλητές να τρέχουν ο καθένας μόνος του, έμοιαζε αξεπέραστο εμπόδιο. Παρά το γεγονός ότι η διοργάνωση ενισχύθηκε ειδικά για εκείνο το ετάπ με 1.500 επιπλέον αστυνομικούς, η Unipublic αποφάσισε τελικά να μειώσει τη διαδρομή στα 12 χιλιόμετρα, για προφανείς λόγους ασφάλειας. Πέρα από κάποιες μεμονωμένες προσπάθειες διαδηλωτών να εισβάλλουν στον δρόμο, το ετάπ ολοκληρώθηκε χωρίς κάποιο σημαντικό απρόοπτο.

ΜΙΑ ΘΛΙΒΕΡΗ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑ ΗΛΙΘΙΩΝ

Πριν “φτάσουμε” στη Μαδρίτη και την κορύφωση των γεγονότων, να ανοίξουμε μια χρήσιμη παρένθεση για να αναφερθούμε σε μια μικρή μειοψηφία, που όμως αποδείχτηκε καθοριστικά επικίνδυνη για κάποιους αθλητές. Στη διάρκεια όλης της Vuelta, παρακολουθήσαμε εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές που ένωσαν τις φωνές τους για να διαμαρτυρηθούν για όσα συμβαίνουν στη Γάζα, αλλά και για την παρουσία της IPT στον αγώνα. Η συντριπτική πλειοψηφία διαδήλωσε ειρηνικά, υπήρξαν όμως και μερικοί κλινικά ηλίθιοι, οι οποίοι αρνήθηκαν να κατανοήσουν ότι οι αθλητές δεν είχαν την παραμικρή ευθύνη για τα εγκλήματα του Ισραήλ. Στην προσπάθειά τους να φανούν υπέρ το δέον “μαχητικοί”, μετατράπηκαν σε επικίνδυνους “καμικάζι”, εισβάλλοντας στη διαδρομή τη στιγμή που από εκεί περνούσαν οι ποδηλάτες με πολύ υψηλές ταχύτητες.

Το αποτέλεσμα ήταν να προκαλέσουν πτώσεις σε αθλητές, με μεγαλύτερα θύματα τον Ιταλό Simone Petilli της Intermarché Wanty και τον Ισπανό Javier Romo της Movistar. Ο μεν Ιταλός μπόρεσε να συνεχίσει τον αγώνα, όμως ο Ισπανός, με πολλά τραύματα, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει δυο μέρες αργότερα, με καλυμμένο σχεδόν όλο του το σώμα με γάζες. Κάποιοι άλλοι, εξίσου “παλικαράδες” και ηλίθιοι, επιτέθηκαν σε κάποιους ποδηλάτες που θέλησαν να σπάσουν το πρώτο μπλόκο που στήθηκε στη Μαδρίτη, χτυπώντας τους με γροθιές, αλλά επενέβησαν οι ψυχραιμότεροι και δεν υπήρξε κλιμάκωση. Το θέαμα όμως ήταν και θλιβερό και απαράδεκτο. Μια χούφτα καθυστερημένων πήγε να αμαυρώσει – ευτυχώς χωρίς να το πετύχει – ένα λαϊκό και κοινωνικό κίνημα που μέσα σε 15 μέρες έστειλε σαφές και ξεκάθαρο μήνυμα σε όλον τον κόσμο.

Η ΚΟΡΥΦΩΣΗ ΤΗΣ ΜΑΔΡΙΤΗΣ

Το 19ο και το 20ο ετάπ, στο οροπέδιο της Καστίγια ι Λεόν και στα βουνά του διαμερίσματος της Μαδρίτης, διεξήχθησαν χωρίς απρόοπτα. Οι ειρηνικές διαδηλώσεις φυσικά συνεχίστηκαν και πλέον όλοι περίμεναν το 21ο ετάπ στους δρόμους της ισπανικής πρωτεύουσας. Όμως ένα φαινομενικά ασήμαντο γεγονός που συνέβη στο τέλος του 20ου ετάπ, μετά τον τερματισμό στην Μπόλα δελ Μούντο, δεν πέρασε καθόλου απαρατήρητο από τους Ισπανούς. Στην κατάταξη των νέων (κάτω των 25 ετών), ο Αμερικανός Μάθιου Ριτσιτέλο της IPT προσπέρασε τον Ιταλό Τζούλιο Πελιτσάρι της Red Bull και ανέβηκε στην κορυφή, κάτι που σήμαινε ότι γινόταν ο κάτοχος της λευκής φανέλας.

Αυτή θα ήταν η πρώτη φορά που οποιοσδήποτε αθλητής της Israel Premier Tech θα ανέβαινε στο βάθρο των απονομών στη φετινή διοργάνωση. Όπως θα θυμάστε, πιο πριν στο κείμενο ανέφερα ότι ήδη από το 14ο ετάπ, όλοι οι αθλητές της IPT είχαν αφαιρέσει από τις φανέλες τους τη λέξη ISRAEL. Όμως ο Ριτσιτέλο εμφανίστηκε στο βάθρο φορώντας την κανονική φανέλα της ομάδας, με την ονομασία του Ισραήλ φαρδιά πλατιά τυπωμένη πάνω της. Αυτό έγινε αμέσως αντιληπτό από τους παρευρισκόμενους θεατές, οι οποίοι χάρισαν μια ξεγυρισμένη γιούχα στον νεαρό – και φανερά αμήχανο – Αμερικανό. Ήταν προφανές ότι η συγκεκριμένη φανέλα δεν ήταν αβλεψία των ανθρώπων της IPT, αλλά μια ξεκάθαρη πολιτική απόφαση της ομάδας, που εξόργισε ακόμα περισσότερο τον κόσμο.

Και κάπως έτσι φτάσαμε στην τελευταία ημέρα του αγώνα, την Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου. Ήδη από το πρωί, έγινε γνωστό από τους διοργανωτές ότι η διαδρομή του 21ου ετάπ είχε μειωθεί κατά 4.4 χιλιόμετρα, κάνοντας μια παράκαμψη για να αποφύγουν το πέρασμα από την πόλη Αραβάκα, ένα ανατολικό προάστιο της Μαδρίτης, επειδή είχαν ενημερωθεί πως διαδηλωτές που είχαν συγκεντρωθεί εκεί, σκόπευαν να μπλοκάρουν τον δρόμο. Τα πάντα στο κέντρο της ισπανικής πρωτεύουσας ήταν έτοιμα. Η ασφάλεια του αγώνα είχε ενισχυθεί με 4.500 επιπλέον αστυνομικούς, που είχαν επιφορτιστεί με την περιφρούρηση του σιρκουί των 5,8 χιλιομέτρων στο κέντρο της πόλης, εκεί όπου οι αθλητές θα έκαναν εννέα στροφές, πριν ολοκληρώσουν το ετάπ.

Ήδη από το μεσημέρι (η ώρα εκκίνησης του τελευταίου ετάπ είχε οριστεί στις 5 το απόγευμα) χιλιάδες διαδηλωτές είχαν αρχίσει να παίρνουν τις θέσεις τους στη διαδρομή του σιρκουί, ενώ οι εικόνες της Ισαβέλ Ντίαθ Αγιούσο, προέδρου της τοπικής κυβέρνησης του αυτόνομου διαμερίσματος της Μαδρίτης και πολιτικά προσκείμενης στο Λαϊκό Κόμμα (Partido Popular), η οποία είχε επισκεφθεί το “στρατηγείο” της ΙΡΤ χαιρετώντας εγκάρδια όλα τα μέλη της ισραηλινής ομάδας, προφανώς για να προκαλέσει τον συγκεντρωμένο κόσμο, απλά χειροτέρεψε την όλη κατάσταση. Όπως έγραψα και στον πρόλογο του κειμένου, τα πρώτα 50 χιλιόμετρα διεξήχθησαν χωρίς προβλήματα.

Με την είσοδο όμως των αθλητών στο σιρκουί, είχαμε το πρώτο μπλόκο στον δρόμο, το οποίο ακινητοποίησε το πελοτόν. Μετά από σύντομες διαβουλεύσεις ανάμεσα στους διοργανωτές, την αστυνομία και τους αθλητές, οι τελευταίοι ζήτησαν να μην συνεχιστεί ο αγώνας, αφού σε αρκετά σημεία της διαδρομής, οι διαδηλωτές είχαν σπάσει τον αστυνομικό κλοιό και δεν υπήρχε καμία πιθανότητα να ολοκληρωθεί το ετάπ. Πράγματι, λίγα λεπτά αργότερα, η Unipublic ανακοίνωσε επίσημα την ακύρωση των 52 τελευταίων χιλιομέτρων και το οριστικό αγωνιστικό τέλος του Γύρου. Οι δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές που είχαν κατακλύσει τον χώρο των απονομών, υποχρέωσαν τους διοργανωτές να ακυρώσουν τελείως και αυτό το τελετουργικό.

Στη συνέχεια, ξέσπασαν επεισόδια, αφού το πλήθος πέταξε σε πολλά σημεία του σιρκουί τα προστατευτικά κιγκλιδώματα, φτιάχνοντας πρόχειρα οδοφράγματα με αυτά, με την αστυνομία να απαντάει με ελεγχόμενη χρήση δακρυγόνων και περιορισμένο αριθμό συλλήψεων. Όλοι οι συλληφθέντες αφέθηκαν ελεύθεροι λίγο αργότερα, ενώ ασκήθηκε δίωξη σε τρεις από αυτούς για τα πλημμελήματα της διατάραξης κοινής ησυχίας και της φθοράς ξένης περιουσίας. Η υπουργός αθλητισμού και κυβερνητική εκπρόσωπος, Πιλάρ Αλεγρία, επαίνεσε για μια ακόμη φορά τη μαζική κινητοποίηση των Ισπανών (μόνο στη Μαδρίτη βρέθηκαν πάνω από 100.000) και δεν παρέλειψε να ρίξει την σπόντα της για την επίσκεψη της Ισαβέλ Ντίαθ Αγιούσο στην IPT, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι η εικόνα της προέδρου του διαμερίσματος της Μαδρίτης να χαιρετάει τα μέλη της ισραηλινής ομάδας, της προκάλεσαν οργή και ναυτία.

ΤΟ ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΟ ΒΑΘΡΟ ΤΩΝ ΝΙΚΗΤΩΝ

Μετά την ακύρωση του 21ου ετάπ, ποδηλάτες και συνοδευτικά οχήματα χρειάστηκε να περιμένουν αρκετή ώρα μέχρι η αστυνομία να δημιουργήσει ασφαλή δίοδο ανάμεσα στους διαδηλωτές, για να φτάσουν πρώτα στα λεωφορεία των ομάδων και κατόπιν στα ξενοδοχεία διαμονής τους. Είναι και προφανής και κατανοητή η στεναχώρια των αθλητών από την κατάληξη του αγώνα, ειδικά εκείνων που θα ανέβαιναν στο βάθρο των απονομών για να παραλάβουν τα βραβεία τους. Όπως αναφέραμε πιο πάνω, η Unipublic απέκλεισε κάθε πιθανότητα για απονομές, αφού ο χώρος είχε κατακλυστεί από χιλιάδες Ισπανούς, ενώ παράλληλα είχαν ξεκινήσει και τα επεισόδια με την αστυνομία.

Ήταν η μητέρα του τρίτου της γενικής, Τομ Πίντκοκ, εκείνη που έδωσε την ιδέα του στησίματος ενός αυτοσχέδιου βάθρου και αμέσως ξεκίνησαν οι προετοιμασίες στο πάρκινγκ του ξενοδοχείου της Visma Lease a Bike. Επιστρατεύτηκαν τρία φορητά ψυγεία, γράφτηκαν πάνω τους το 1, 2 και 3 με μαρκαδόρο, έφτασαν και οι σαμπάνιες και τα έπαθλα από τους διοργανωτές και οι αθλητές έστησαν ένα μικρό πάρτι που το μόνο σίγουρο είναι ότι θα τους μείνει αξέχαστο! Ήταν μια αυθόρμητη πρωτοβουλία που δικαίωσε τις προσπάθειες των αθλητών επί τρεις εβδομάδες, χαρίζοντάς μας μερικά πολύ όμορφα φωτογραφικά κλικ, όπως αυτό που βλέπετε στην αρχή της ενότητας.

Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΗΣ UCI ΚΑΙ Ο ΣΑΝΤΣΕΘ

Πριν καν συμπληρωθούν 24 ώρες από την επεισοδιακή λήξη της Vuelta, η Παγκόσμια Ομοσπονδία Ποδηλασίας (UCI) δια του προέδρου της, Νταβίντ Λαπαρτιάν, εξέδωσε ανακοίνωση, στην οποία από τη μια υπήρχαν έπαινοι για τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκε η διοργάνωση την όλη κατάσταση που δημιουργήθηκε στη διάρκεια του Γύρου και από την άλλη ευθείες κατηγορίες στην ισπανική κυβέρνηση για τη στάση που κράτησε απέναντι στους διαδηλωτές. Ο Λαπαρτιάν εξέφρασε “την πλήρη αποδοκιμασία του και τη βαθιά ανησυχία του για τα γεγονότα που σημάδεψαν τη Vuelta” και μίλησε για “σοβαρή παραβίαση του Ολυμπιακού Χάρτη και των θεμελιωδών αρχών του αθλητισμού”.

Αφού κατηγόρησε ονομαστικά τον πρωθυπουργό Πέδρο Σάντσεθ και την κυβέρνησή του επειδή “υποστήριξαν ενέργειες που εμπόδισαν την ομαλή διεξαγωγή του αγώνα, εκφράζοντας τον θαυμασμό τους για τους διαδηλωτές, μια στάση η οποία έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις Ολυμπιακές αξίες της ενότητας, του αμοιβαίου σεβασμού και της ειρήνης”, στη συνέχεια αμφισβήτησε ανοιχτά την ικανότητα της Ισπανίας να φιλοξενεί μεγάλες διεθνείς αθλητικές διοργανώσεις  και καταδίκασε έντονα την εκμετάλλευση του αθλητισμού για πολιτικούς σκοπούς γενικά και από μια κυβέρνηση ειδικότερα. Ο Λαπαρτιάν κατέληξε με την φράση “ο αθλητισμός πρέπει να παραμείνει αυτόνομος για να εκπληρώσει τον ρόλο του ως εργαλείο στην υπηρεσία της ειρήνης”.

Η απάντηση της ισπανικής κυβέρνησης δεν άργησε να έρθει, αυτή τη φορά μέσω του Χοσέ Μανουέλ Ροντρίγκεθ Ουρίμπες, προέδρου του Ανώτατου Συμβουλίου Αθλητισμού (Consejo Superior de Deportes): “Στην Ισπανία, όπως και σε όλες τις δημοκρατικές κοινωνίες, η ελεύθερη και ειρηνική διαδήλωση είναι θεμελιώδες δικαίωμα, που κατοχυρώθηκε στο Σύνταγμά μας το 1978. Εάν επιπλέον, ο σκοπός είναι δίκαιος και ευγενής υπέρ της υπεράσπισης των ανθρώπινων δικαιωμάτων, τότε αποκτά το καθεστώς ηθικής υποχρέωσης. Ως εκ τούτου, όπως δήλωσε και ο Πρωθυπουργός μας, είμαστε πολύ περήφανοι για το μεγαλείο του ισπανικού λαού και την ευαισθησία του απέναντι σε βαθιά απαράδεκτες καταστάσεις”.

“Εκφράζοντας την αντίθεσή μας σε κάθε βίαιη συμπεριφορά, πιστεύουμε ότι ο αθλητισμός δεν μπορεί να μένει αδιάφορος για όσα συμβαίνουν στον κόσμο. Δεν υπάρχει ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη και το να ξεπλένεις μέσω του αθλητισμού μια γενοκτονία όπως αυτή που διαπράττεται στη Γάζα, είναι μια πολιτική θέση που αντιβαίνει στον Ολυμπιακό Χάρτη και τις βασικότερες αξίες του αθλητισμού. Μας εκπλήσσει το ότι στη δήλωσή σας δεν απευθύνετε κανένα ρητό αίτημα προς την κυβέρνηση Νετανιάχου, καλώντας τη να σταματήσει τη σφαγή και τη βαρβαρότητα που υφίσταται ο παλαιστινιακός λαός. Αναμφίβολα, ο διάλογος και η κατανόηση, ο αθλητισμός ως γέφυρα επικοινωνίας μεταξύ των εθνών που προάγει την ενότητα και όχι τη διαίρεση, είναι ένας σκοπός που μοιραζόμαστε. Αλλά μην ξεχνάτε ότι, όπως είπε ο Καντ, η ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη είναι η ειρήνη των νεκροταφείων”.

Η ΜΕΓΑΛΗ ΗΤΤΑ ΤΟΥ “NO POLITICA”

Ας περάσουμε τώρα σε μερικά συμπεράσματα σχετικά με τα όσα συνέβησαν στη φετινή Vuelta. Καταρχάς πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι η ισπανική κυβέρνηση είναι ίσως η μόνη μέσα στην Ε.Ε. που έχει εδώ και πολύ καιρό τόσο ξεκάθαρη στάση στο ζήτημα της Παλαιστίνης και στα όσα συμβαίνουν στη Λωρίδα της Γάζας. Ο Σάντσεθ έχει καταδικάσει με κάθε τρόπο τη γενοκτονία των Παλαιστίνιων από τις δυνάμεις του Νετανιάχου και σε κάθε ευκαιρία τονίζει ότι τόσο η Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και όλοι οι Διεθνείς Οργανισμοί πρέπει να επιβάλλουν μέτρα κατά του Ισραήλ. Η ευαισθητοποίηση των Ισπανών ήταν δεδομένη, αυτό που “έλειπε”, ήταν να βρεθεί το κατάλληλο πεδίο για να εκφραστεί.

Ο Γύρος της Ισπανίας, με τις ιδιαιτερότητες που έχει ένας τέτοιος αγώνας, αποδείχτηκε η ιδανική ευκαιρία για τη μαζικοποίηση της διαμαρτυρίας κατά του Νετανιάχου, ενώ η παρουσία της Israel Premier Tech στη Vuelta, έδωσε ένα ακόμα ισχυρό επιχείρημα στους διαδηλωτές. Αν εξαιρέσουμε εκείνη τη θλιβερή μειοψηφία, στην οποία αναφερθήκαμε νωρίτερα, ο συντριπτικός όγκος των διαδηλώσεων ήταν ειρηνικός και τα κόμματα και κινήματα που τις οργάνωσαν, συμπεριφέρθηκαν αρκετά έξυπνα, ώστε να γίνουν κεντρική είδηση σε όλον τον κόσμο. Τι εννοώ όταν λέω “έξυπνα”; Αναφέρομαι στην ιδιότυπη παρτίδα “σκακιού” που έπαιξαν, καταφέρνοντας να βρίσκονται σχεδόν πάντα ένα βήμα μπροστά από τη διοργάνωση.

Πριν εξηγήσω τι εννοώ με αυτό, να ξεκαθαρίσω ότι ο Γύρος της Ισπανίας, από ένα σημείο και μετά, βρέθηκε – προφανώς άθελά του – στη μέση μιας πολιτικής σύγκρουσης ανάμεσα στην Ισπανία και το Ισραήλ. Όταν το όλο θέμα ξέφυγε τελείως από το αγωνιστικό και πέρασε στο κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, το μόνο που μπορούσε να κάνει η Unipublic ήταν να περιορίσει τις “απώλειες”. Και νομίζω ότι το πέτυχε σε τεράστιο βαθμό, παίρνοντας εξαιρετικά γρήγορα τις σωστές αποφάσεις, όποτε και όπου χρειάστηκε. Η μόνη μου ένσταση βρίσκεται στο τελευταίο ετάπ, το οποίο – κατά την ταπεινή μου γνώμη – δεν έπρεπε ποτέ να μπει μέσα στη Μαδρίτη.

Οι διοργανωτές θα μπορούσαν να το ολοκληρώσουν είτε στα περίχωρα της πρωτεύουσας, πριν δηλαδή γίνει το πρώτο μπλόκο, είτε να το πάνε στην πίστα της Χαράμα, είτε – στη χειρότερη περίπτωση – να μην το ξεκινήσουν ποτέ και να ολοκληρώσουν τον αγώνα μια ημέρα νωρίτερα, στην Μπόλα δελ Μούντο. Το λέω αυτό, διότι ήταν ηλίου φαεινότερο πως με τόσες χιλιάδες διαδηλωτές στο σιρκουί της Μαδρίτης, δεν υπήρχε καμία περίπτωση να μην μπλοκαριστεί η διαδρομή. Όχι μια φορά, αλλά πολλές και επαναλαμβανόμενες σε διαφορετικά σημεία. Αυτό όμως σε τίποτα δεν αφαιρεί τον μεγάλο έπαινο που αξίζουν οι άνθρωποι της διοργάνωσης για τα αντανακλαστικά που επέδειξαν από τη στιγμή που ο αγώνας μπήκε σε ισπανικό έδαφος.

Προφανώς, το ίδιο ισχύει και για τους ποδηλάτες. “Εγκλωβισμένοι” σε ένα καθαρά πολιτικό μπρα ντε φερ, για το οποίο δεν έφεραν την παραμικρή ευθύνη, πέρασαν σίγουρα δύσκολες στιγμές. Δεν ήταν μόνο ο φόβος μιας πτώσης και των πιθανών τραυματισμών από τους λίγους ανεγκέφαλους “εισβολείς”, αλλά – πολύ περισσότερο – η συνεχής αβεβαιότητα και ανησυχία για την καθημερινή κατάληξη κάθε ετάπ, γεγονός που δεν τους επέτρεψε να είναι συγκεντρωμένοι και αφοσιωμένοι 100% στο αγωνιστικό κομμάτι. Πολλοί ξένοι δημοσιογράφοι ζητούσαν επίμονα από τους αθλητές να πάρουν θέση για τα όσα συνέβαιναν, προσπαθώντας κυρίως να αποσπάσουν μια δήλωση καταδίκης για τις διαδηλώσεις.

Σε γενικές γραμμές πάντως, οι ποδηλάτες επέδειξαν μεγάλη ψυχραιμία, έμειναν μακριά από εμπρηστικά σχόλια, κάποιοι πήραν σαφή θέση υπέρ των διαδηλωτών, ζητώντας μάλιστα στις μεταξύ τους συζητήσεις την αποβολή της ΙΡΤ από τον αγώνα, κάποιοι άλλοι – όπως ο τελικός νικητής Γιόνας Βίνγκεγκορντ – παραδέχτηκαν ότι τα όσα συμβαίνουν στη Γάζα είναι φυσιολογικό να έχουν εξοργίσει τον κόσμο και το μοναδικό το οποίο ζητούσαν όλες αυτές τις μέρες ήταν να σεβαστούν οι διαδηλωτές την ασφάλεια και την προσπάθειά τους. Βρέθηκαν και αυτοί, όπως και όλη η διοργάνωση, σε μια εξαιρετικά άβολη και αμήχανη θέση, παρόλα αυτά, κράτησαν μια αξιοπρεπέστατη στάση, κάτι που σίγουρα πρέπει να επαινεθεί.

Επιστρέφω σε αυτό που περιέγραψα λίγο πριν ως “παρτίδα σκακιού”. Η ποδηλασία δρόμου είναι ίσως το πιο ακατάλληλο άθλημα για περιφρούρηση. Από τη φύση του είναι “εκτεθειμένο”, αφού όπως είναι εύκολο να αντιληφθεί κανείς, είναι αδύνατον να καλυφθούν τα χιλιάδες χιλιόμετρα ενός μεγάλου γύρου από αστυνομικές δυνάμεις ή από τους ανθρώπους της ασφάλειας του αγώνα. Κάτι που όμως δεν είναι απαραίτητο υπό φυσιολογικές συνθήκες, αφού δεν υπάρχουν αντεγκλήσεις ή συγκρούσεις ανάμεσα σε οπαδούς. Η συντριπτική πλειοψηφία των φιλάθλων που κατεβαίνει στους δρόμους, το κάνει για να χειροκροτήσει όλους ανεξαιρέτως τους αθλητές.

Αυτό το εκτεθειμένο καθημερινά για δεκάδες χιλιόμετρα τερέν εκμεταλλεύτηκαν οι διαδηλωτές. Γνωρίζοντας ακριβώς ότι η συνολική περιφρούρηση των διαδρομών ήταν πρακτικά αδύνατη, αλλά και έχοντας υπόψη τους ότι η αστυνομία είχε άνωθεν εντολές για όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ανοχή, διάλεγαν συγκεκριμένα τοπικά και χρονικά σημεία μέσα στον αγώνα για να κλείσουν τον δρόμο, συνήθως λίγα χιλιόμετρα πριν τον τερματισμό και όταν τα ετάπ έμπαιναν στην τελευταία ώρα διεξαγωγής τους. Με αυτόν τον τρόπο, το μοναδικό περιθώριο που άφηναν στους διοργανωτές, ήταν να μεταφέρουν τους τερματισμούς λίγο πριν από το αρχικά προγραμματισμένο, όπως έγινε στο Μπιλμπάο και στο Κάστρο δε Ερβίγιε.

Το σημαντικότερο όμως σε όλη αυτή την ιστορία, ήταν η κατά κράτος ήττα του “no politica” στον αθλητισμό. Οι Ισπανοί, από την πρώτη μέρα που η Vuelta μπήκε σε ισπανικό έδαφος, παρουσιάστηκαν αποφασισμένοι να καταγγείλουν σε κάθε άκρη της γης τα εγκλήματα του Ισραήλ και να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στους Παλαιστίνιους. Οι ισπανικές σημαίες αντικαταστάθηκαν από τις παλαιστινιακές, ακόμα και σε διαμερίσματα όπως η Καταλονία και η Χώρα των Βάσκων, όπου είχαμε συνηθίσει να βλέπουμε μια “θάλασσα” από σενιέρας και ικουρίνιας. Στη διάρκεια των τριών εβδομάδων, τα μοναδικά συνθήματα που ακούστηκαν ήταν αυτά εναντίον της γενοκτονίας στη Γάζα και υπέρ της ελεύθερης Παλαιστίνης.

Οι Ισπανοί – Καταλανοί, Βάσκοι, Αστουριάνοι, Γαλικιανοί, Καστιλιάνοι, όλοι ανεξαιρέτως – βγήκαν στους δρόμους, θέλοντας να δείξουν ότι κάποιες καταστάσεις είναι πάνω από τον αθλητισμό, ότι υπάρχουν γεγονότα που ξεπερνούν την ποδηλασία ή οποιοδήποτε άλλο άθλημα. Και πως ο αθλητισμός ούτε είναι ούτε επιτρέπεται να είναι αποκομμένος από την κοινωνική πραγματικότητα. Ναι, ο αθλητισμός πρέπει να ενώνει, να εμπνέει, να ρίχνει γέφυρες συνεννόησης και αδελφοσύνης, όμως από την άλλη, δεν γίνεται να κλείνει τα μάτια του μπροστά σε ανθρώπινα δράματα, μπροστά σε ανθρώπινες τραγωδίες, μπροστά στην βίαιη καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

Η υποκρισία της UCI, που το 2022, 48 ώρες μετά την εισβολή των Ρώσων στην Ουκρανία, έσπευσε να εξαφανίσει από τον χάρτη τη ρωσική Gazprom RusVelo, μη δεχόμενη καν μια μικρή προθεσμία που της ζητήθηκε, ώστε η ομάδα να μπορέσει να βρει καινούργιους χορηγούς, αλλά σε ό,τι αφορά την Israel Premier Tech, μίλησε ανερυθρίαστα στην ανακοίνωσή της για “τις ολυμπιακές αξίες του αμοιβαίου σεβασμού και της ειρήνης”, εξόργισε τους Ισπανούς και συνέβαλε στην ακόμα μεγαλύτερη μαζικοποίηση των διαδηλώσεων. Η Παγκόσμια Ομοσπονδία φρόντισε να “νίψει τας χείρας της”, πετώντας το μπαλάκι στην Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή, τους άλλους – ακόμα μεγαλύτερους – υποκριτές της υπόθεσης.

Και όταν προς το τέλος της δεύτερης εβδομάδας του αγώνα, διέρρευσε στην ισπανική Marca, η ατάκα που είχε ακουστεί από μέλος της ΔΟΕ, όταν ερωτήθηκε off the record για τη στάση της απέναντι συνολικά στην παρουσία των ισραηλινών ομάδων στις διεθνείς διοργανώσεις, ότι δηλαδή “σε τουλάχιστον 30 διαφορετικά μέρη της γης εκτυλίσσονται αυτή τη στιγμή πολεμικές συγκρούσεις, αν τους αποβάλλουμε όλους από το ολυμπιακό κίνημα, στο τέλος θα μείνουμε εμείς κι εμείς“, οι Ισπανοί τότε εξαγριώθηκαν ακόμα περισσότερο, χαρίζοντας μια μεγαλοπρεπέστατη σφαλιάρα στη γελοιότητα του “no politica” στον αθλητισμό. Δίνοντας με τη στάση τους μια ανάσα ελπίδας και πάνω απ’ όλα αξιοπρέπειας στον ίδιο τον αθλητισμό.

ΤΟ ΝΤΟΜΙΝΟ ΤΩΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΩΝ

Όλα όσα συνέβησαν στον Γύρο Ισπανίας, έγιναν γνωστά σε όλη την υφήλιο, μέσα από τις εικόνες της ισπανικής τηλεόρασης, αλλά και τα ρεπορτάζ των 1.000 διαπιστευμένων δημοσιογράφων και φωτογράφων που κάλυψαν τον αγώνα. Μπορεί στην Ελλάδα η ποδηλασία δρόμου να μην είναι ιδιαίτερα δημοφιλής, όμως για τον υπόλοιπο κόσμο, η Vuelta είναι ένα αθλητικό γεγονός πρώτης γραμμής που το παρακολουθούν εκατομμύρια τηλεθεατές. Ήταν λοιπόν αναμενόμενο, η μαζική κινητοποίηση των Ισπανών, να προκαλέσει ένα ντόμινο αντιδράσεων σε πολλά άλλα κράτη, αλλά και σε προσωπικότητες του αθλητισμού, που πήραν πλέον ανοιχτά θέση κατά του Ισραήλ, όπως για παράδειγμα ο Ερίκ Καντονά.

Στην ίδια την Ισπανία, οι αντιδράσεις ήταν άμεσες και αλυσιδωτές. Αφού θυμίσω ότι του χρόνου ο Γύρος Γαλλίας θα ξεκινήσει από τη Βαρκελώνη (με τα τρία πρώτα ετάπ να διεξάγονται επίσης στην Καταλονία), να προσθέσω ότι μια ημέρα μετά την ολοκλήρωση της Vuelta, το δημοτικό συμβούλιο της καταλανικής πρωτεύουσας εξέδωσε ανακοίνωση, σύμφωνα με την οποία σε καμία περίπτωση δεν επιθυμεί την παρουσία της Israel Premier Tech στον αγώνα: “Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να τρέξει στους δρόμους της Βαρκελώνης η ομάδα ενός γενοκτόνου κράτους, ζητάμε τον αποκλεισμό της από τον Γύρο Γαλλίας του 2026. Ούτε ο αθλητισμός ούτε τίποτα άλλο στη ζωή δεν είναι ουδέτερα. Δεν γίνεται να χρησιμοποιείται ο αθλητισμός για το ξέπλυμα μιας γενοκτονίας”.

Ακόμα πιο αυστηρή ήταν η θέση του διαμερίσματος των Καναρίων Νήσων, στα οποία είναι προγραμματισμένο να ολοκληρωθεί ο Γύρος Ισπανίας το 2026. Ο πρόεδρος του τοπικού συμβουλίου της Γκραν Κανάρια, Αντόνιο Μοράλες, ξεκαθάρισε πως σε περίπτωση που η Unipublic επιτρέψει του χρόνου τη συμμετοχή της IPT, ο αγώνας δεν πρόκειται να φτάσει στο Αρχιπέλαγος: “Θέλω να δηλώσω με απόλυτη σιγουριά, πως η Γκραν Κανάρια δεν πρόκειται να ανεχθεί το ξέπλυμα της γενοκτονίας στη Γάζα. Θα δούμε τί θα συμβεί τους επόμενους μήνες, πάντως αν η IPT πάρει μέρος στη Vuelta, τότε ο αγώνας με κανέναν τρόπο δεν πρόκειται να έρθει στα Κανάρια Νησιά”.

Όμως τα προβλήματα άγγιξαν ήδη και την ίδια την Israel Premier Tech. Λίγα 24ωρα μετά την ολοκλήρωση της Vuelta, η Factor, η αγγλική εταιρεία κατασκευής ποδηλάτων που προμηθεύει την IPT, ενημέρωσε την ομάδα ότι αν δεν αφαιρέσει το ISRAEL από την ονομασία της και τα σύμβολα που παραπέμπουν στο κράτος του Ισραήλ (άστρο του Δαυίδ, σημαία) τότε θα σταματήσει τη συνεργασία μαζί της. Αμέσως μετά ακολούθησε και ο βασικός χορηγός της ομάδας, η Premier Tech (καναδική εταιρεία συσκευασίας τύρφης και ποάνθρακα), που επίσης δήλωσε πως αναμένει μια συνολική αλλαγή ταυτότητας και branding στην ομάδα, με την πλήρη απουσία του ISRAEL: “Αν δεν συμβεί αυτό, θα τερματίσουμε τη συνεργασία μας, αφού η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, δεν είναι πλέον βιώσιμη”.

Η διοργάνωση του Ο Gran Camiño, του ποδηλατικού γύρου της Γαλικίας, ήδη έχει ενημερώσει ότι δεν θα δεχτεί του χρόνου την ΙΡΤ στον αγώνα της, ενώ αμφίβολη αυτή τη στιγμή είναι και η συμμετοχή της ΙΡΤ στον επερχόμενο Giro dell’Emilia, έναν μονοήμερο αγώνα που θα διεξαχθεί στις 4 Οκτωβρίου στην Μπολόνια της Ιταλίας. Οι διοργανωτές ήδη την έχουν αποκλείσει, όμως περιμένουμε να δούμε ποια θα είναι η στάση της UCI. Το σίγουρο είναι ότι επιβεβαιώνεται ο Χαβιέρ Γκιγέν, διευθυντής του Γύρου Ισπανίας, όταν το βράδυ της 14ης Σεπτεμβρίου, είπε ότι “η φετινή Vuelta θα είναι ένα σημείο καμπής”.

Απομένει να δούμε αν θα επιβεβαιωθεί και η πρόβλεψη της Πιλάρ Αλεγρία, της κυβερνητικής εκπροσώπου, που προειδοποίησε ότι η Vuelta ήταν μόνο η αρχή και πως θα δούμε ανάλογες εικόνες τόσο στα ποδοσφαιρικά γήπεδα του Champions League και των υπόλοιπων ευρωπαϊκών διοργανώσεων, όσο και στα κλειστά του μπάσκετ της Ευρωλίγκας, αλλά και συνολικά σε άλλα αθλήματα. Επίσης σίγουρο είναι ότι η ίδια η Israel Premier Tech βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση, αφού πλέον βάλλεται από παντού, ενώ στο ρόστερ της για του χρόνου, έχει μόνο 17 επιβεβαιωμένους αθλητές. Οι επόμενες εβδομάδες θα είναι οπωσδήποτε κρίσιμες για το μέλλον της, με τον Σίλβαν Άνταμς να πρέπει να βρει αποδεκτές λύσεις σε αναρίθμητα προβλήματα.