Η απεργία ως συνειδητή επιλογή

Οι δημοσιογράφοι που μετέχουν, αλλά και τα διαδικτυακά μέσα ενημέρωσης, που αντιμετωπίζουν με σεβασμό την απεργία, το κάνουν συνειδητά, γνωρίζοντας ότι δεν λειτουργεί κανένας τεχνικός ή θεσμικός μηχανισμός μέχρι στιγμής, που να έχει αποδείξει πως μπορεί να την περιφρουρήσει αποτελεσματικά. Είναι μια στάση ευθύνης απέναντι στον κλάδο, αλλά και απέναντι στην λειτουργία της ενημέρωσης ως δημοκρατικό πυλώνα.

Ως NEWS 24/7, επιλέγουμε να σεβαστούμε την απεργία της ΕΣΗΕΑ. Το κάνουμε γιατί πιστεύουμε πως η συλλογική διεκδίκηση, αποτελεί θετική συμβολή στην διαμόρφωση των όρων παροχής του αγαθού της ενημέρωσης.

Η λειτουργία όμως απεργοσπαστικών μηχανισμών στο διαδίκτυο παραμένει μια εύκολη και συχνά ανώδυνη επιλογή για πολλούς.

Η εμπειρία της προηγούμενης εβδομάδας το απέδειξε: Παρά το θετικό βήμα της ΕΣΗΕΑ να κατονομάσει δημόσια, αρκετές ενημερωτικές ιστοσελίδες λειτούργησαν κανονικά. Υπονόμευσαν έτσι το συλλογικό μήνυμα, δημιουργώντας συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού.

Η ΕΣΗΕΑ δεν μπορεί παρά να επιμείνει στην αντιμετώπιση των απεργοσπαστών, σε περίπτωση που τα θλιβερά φαινόμενα επαναληφθούν. Η δημόσια ονομαστική αναφορά είναι εμφανές πως πρέπει να καθιερωθεί ως πάγια τακτική, με διαφάνεια και τεκμηρίωση, ώστε να γνωρίζει το κοινό ποιοι σέβονται τις συλλογικές αποφάσεις και ποιοι όχι.

Παράλληλα όμως η ΕΣΗΕΑ οφείλει να ενεργοποιήσει το σύνολο των θεσμικών μηχανισμών της στην ίδια κατεύθυνση. Άλλωστε διαθέτει τα απαραίτητα εργαλεία. Ένα από αυτά είναι τα εκλεγμένα από το «σώμα» των δημοσιογράφων εποπτικά όργανα δεοντολογίας και πειθαρχικά συμβούλια.

Άλλωστε ή ίδια η διοίκηση της ΕΣΗΕΑ έχει την καταστατική αρμοδιότητα για την λήψη μέτρων σε ανάλογη κατεύθυνση. Παράλληλα η ΕΣΗΕΑ αποτελεί μέλος διεθνών οργανισμών και ενώσεων των δημοσιογράφων, που επίσης θα μπορούσαν να ρίξουν το «ειδικό βάρος» τους στην ίδια κατεύθυνση.

Η αξιοποίηση των χαρακτηριστικών του ίδιου του διαδικτύου θα μπορούσε να αποτελέσει μία επιπλέον συμβολή. Ο εκσυγχρονισμός των μορφών περιφρούρησης των διεκδικήσεων θα μπορούσε να περιλαμβάνει την πιθανότητα συνεργασίας με πλατφόρμες και Social Media, ώστε να επισημαίνεται ή να περιορίζεται η προβολή περιεχομένου από μέσα που παραβιάζουν απεργιακές κινητοποιήσεις, ενισχύοντας έτσι το ηθικό και κοινωνικό κόστος της απεργοσπασίας.

Ωστόσο πέρα από την περιφρούρηση της απεργίας, θα πρέπει η ΕΣΗΕΑ και οι δημοσιογράφοι, εφόσον θέλουν να διεκδικήσουν αποτελεσματικά τα δίκαια αιτήματά τους να πλαισιώσουν την απεργία και με άλλες δράσεις:

• Εκστρατείες ενημέρωσης για τα αιτήματα του κλάδου και τις συνθήκες εργασίας, ώστε η κοινωνία να κατανοεί γιατί απεργούμε και τι διακυβεύεται για τη δημοσιογραφία.
• Ενίσχυση της συλλογικής δράσης με συνεργασίες πέρα από τα στενά όρια της δημοσιογραφίας, αξιοποιώντας τη δύναμη εργασιακών ενώσεων για να ενισχυθεί η πίεση προς εργοδότες και Πολιτεία.
• Συμβολικές ψηφιακές κινητοποιήσεις, που θα μπορούσαν για παράδειγμα να αφορούν τη μη κάλυψη μιας δραστηριότητας της κυβέρνησης, χωρίς πλήρη διακοπή της ροής ενημέρωσης.

Η απεργία στο διαδίκτυο απαιτεί φαντασία, νέα εργαλεία και συλλογική οργάνωση. Η κατονομασία των απεργοσπαστών είναι ένα πρώτο βήμα, αλλά δεν αρκεί. Χρειάζεται μεγαλύτερη προσπάθεια και συντονισμός για να πειστούν και όσα ΜΜΕ δεν το κάνουν, να σεβαστούν την κινητοποίηση.