Πιέσεις για φορολογικές εξαιρέσεις και ο λογαριασμός στους πολίτες

Σε μια εποχή, που και το τελευταίο ευρώ μετράει για τη δημοσιονομική σταθερότητα, την ώρα μάλιστα, που η συζήτηση για τις ανισότητες, αλλά και τη χρήση των πόρων από τη φορολογία φουντώνει, κάποιοι -παρά τα μεγάλα κέρδη τους- επιμένουν να μη θέλουν να φορολογούνται.

Σύμφωνα με πληροφορίες, κάποιες εταιρίες, που δραστηριοποιούνται στην ελληνική αγορά τυχερών παιχνιδιών, ζητούν από την κυβέρνηση τη φορολόγησή τους μόνο στη χώρα έδρας τους στο εξωτερικό και όχι στην Ελλάδα.

Το επιχείρημα εστιάζει στο ότι η ύπαρξη server στην Ελλάδα, που απαιτείται από τη νομοθεσία για λόγους ελέγχου, δεν θα πρέπει να θεωρείται… “μόνιμη εγκατάσταση” και άρα να μην συνεπάγεται φορολογική υποχρέωση στη χώρα.

Η συζήτηση αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς συνδέεται άμεσα με το πώς διασφαλίζονται απαραίτητα δημόσια έσοδα που στηρίζουν τον προϋπολογισμό και βέβαια, κατ΄ επέκταση την προσπάθεια για άμβλυνση των ανισοτήτων, στήριξη των ευάλωτων και εν γένει θωράκιση του κοινωνικού κράτος.

Στο πλαίσιο αυτό ο νομοθέτης έκρινε σχετικά και έτσι η φορολογία στις εταιρείες τυχερών παιχνιδιών δεν είναι τυχαία υψηλή στην Ελλάδα. Κι αυτό γιατί τα έσοδα από μια τέτοια δραστηριότητα, κατευθύνονται σε δράσεις κοινωνικής πρόνοιας, προγράμματα πρόληψης και θεραπείας του εθισμού, αλλά και στη στήριξη των πιο ευάλωτων κοινωνικών ομάδων.

Σε μια χώρα, λοιπόν, όπου το ποσοστό του πληθυσμού που κινδυνεύει από φτώχεια ή κοινωνικό αποκλεισμό παραμένει υψηλό, η διασφάλιση αυτών των πόρων είναι κρίσιμη.

Τα επιχειρήματα του υπομνήματος, ωστόσο, δεν αντέχουν σε σοβαρή ανάλυση.

Πρώτον, σύμφωνα με τη σχετική νομολογία και τη θεωρία, η ύπαρξη υποδομής (server) στην Ελλάδα για την παροχή υπηρεσιών προς Έλληνες καταναλωτές ενδέχεται να θεωρηθεί ότι συνιστά μόνιμη εγκατάσταση και, υπό προϋποθέσεις, να συνεπάγεται φορολογική υποχρέωση στη χώρα. Αυτό εξαρτάται κυρίως από το αν οι δραστηριότητες που πραγματοποιούνται μέσω του server είναι ουσιώδεις για την επιχειρηματική λειτουργία της εταιρείας και όχι απλώς βοηθητικές ή προπαρασκευαστικές

Δεύτερον, το ενδεχόμενο διπλής φορολόγησης που επικαλείται η εταιρεία δεν υφίσταται στην πράξη, καθώς υπάρχουν σχετικές διεθνείς συμβάσεις και πρόνοιες στο ελληνικό δίκαιο που αποτρέπουν τέτοια φαινόμενα.

Η ουσία είναι ότι η απαίτηση για φορολογική εξαίρεση δημιουργεί ανισότητες έναντι των εταιρειών που λειτουργούν με έδρα στην Ελλάδα και τηρούν τις ίδιες υποχρεώσεις, αλλά και βάρη στους πολίτες.

Κι αυτό γιατί προφανώς, η μείωση των φορολογικών εσόδων από τέτοιες δραστηριότητες θα είχε άμεσο αντίκτυπο στη χρηματοδότηση κοινωνικών πολιτικών, σε μια περίοδο που η ανάγκη για στήριξη των ευάλωτων ομάδων είναι μεγαλύτερη από ποτέ.

Αναπόφευκτα, λοιπόν, η συζήτηση για το φορολογικό πλαίσιο των εταιρειών τυχερών παιχνιδιών δεν μπορεί να γίνεται αποκομμένη από τις κοινωνικές ανάγκες και τις αρχές ισονομίας.

Άλλωστε, η διατήρηση ενός δίκαιου και σαφούς πλαισίου, που διασφαλίζει τη συνεισφορά όλων όσοι δραστηριοποιούνται στην ελληνική αγορά, αποτελεί προϋπόθεση για τη βιωσιμότητα του κοινωνικού κράτους και την αντιμετώπιση των ανισοτήτων.

Κάποιοι, όμως, φαίνεται να μη το αντιλαμβάνονται, ωστόσο η τελική ευθύνη για την ικανοποίηση ή την απόρριψη τέτοιων εκτός εποχής αιτημάτων, βαραίνει πάντα την κυβέρνηση.