Χαρίτσης: Η κυβέρνηση εδώ και καιρό έχει επενδύσει στην τραμπική ατζέντα

Με μια εκτενή ανάρτηση, ο Αλέξης Χαρίτσης κάνει τον δικό του απολογισμό της εβδομάδας που πέρασε, θέτοντας στο επίκεντρο της κριτικής του τη στάση της κυβέρνησης στο μεταναστευτικό, τον ΟΠΕΚΕΠΕ, τις θεσμικές λειτουργίες, αλλά και τη συνολική οικονομική και κοινωνική πολιτική.

Παράλληλα, ο πρόεδρος της Νέας Αριστεράς σχολιάζει το “παρών” του ΠΑΣΟΚ στην τροπολογία Πλεύρη και θέτει ερωτήματα για τη διαχείριση ευρωπαϊκών κονδυλίων.

Ολόκληρη η ανάρτηση του Αλέξη Χαρίτση:

«Καλημέρα σε όλες και όλους.
Αυτές είναι οι σημειώσεις μου για την εβδομάδα που πέρασε

1. Νέα Δημοκρατία: η πολιτική του φόβου

Η κυβέρνηση εδώ και καιρό έχει επενδύσει στην τραμπική ατζέντα. Δίχως ασκήσεις ισορροπίας. Αντιμέτωπη με την κατακραυγή για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, αποφάσισε να δείξει πυγμή εκεί που νομίζει ότι υπερέχει: στην πολιτική του φόβου. Η στάση της στο προσφυγικό παραβιάζει το Διεθνές Δίκαιο, κάθε έννοια ανθρωπισμού αλλά και την κοινή λογική. Βασίζεται σε τερατολογίες (3 εκατομμύρια πρόσφυγες έρχονται στην Ελλάδα!) και σε μια ατμόσφαιρα ηθικού πανικού. Σας θυμίζουν κάτι όλα αυτά; Ναι, είναι η συνταγή Τραμπ με το τείχος που θα όρθωνε στο Μεξικό και τις απελάσεις μεταναστών.

Η Νέα Αριστερά από αύριο ξεκινάει εκστρατεία συλλογής ειδών πρώτης ανάγκης για τους πρόσφυγες που έχουν φτάσει στην Κρήτη. Δεν θα κουραστούμε να λέμε το αυτονόητο: δεν υπάρχουν λαθραίοι άνθρωποι, δεν θέλουμε να ζήσουμε άλλο έγκλημα σαν αυτό της Πύλου, δεν υπάρχει κουμπί “pause” στο Διεθνές Δίκαιο.

2. ΠΑΣΟΚ: ο φόβος της σκιάς τους

Η ακατανόητη -φαινομενικά- στάση του ΠΑΣΟΚ δείχνει ποιο είναι το πρόβλημα της ηγεσίας του: δεν θέλει σύγκρουση με τη Νέα Δημοκρατία και κυρίως τον πυρήνα της ιδεολογίας της Δεξιάς. Άκουσα τον κύριο Ανδρουλάκη να μιλά για «υβριδικό πόλεμο» και στη συνέχεια φυσικά είδαμε το πρωτάκουστο: το ΠΑΣΟΚ να υποστηρίζει ότι η τροπολογία Πλεύρη είναι αντισυνταγματική -που σαφώς και είναι- και να ψηφίζει τελικά «παρών». Δεν είναι η πρώτη φορά. Στο νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια, στη συζήτηση για το ReArm Europe, στο θέμα των ιδιωτικών πανεπιστημίων το ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται να πατά σε δύο βάρκες: της επίκλησης της πρόοδου και της επιλογής της συντήρησης.
Πάλι με τον φόβο της σκιάς τους πήγανε. Αλλά αυτή η επιλογή, δεν σε πάει μακριά.

3. Ναι ή όχι κύριε Πιερρακάκη;

Την Τετάρτη ο Υπουργός Οικονομικών κ. Πιερρακάκης μου επιτέθηκε προσωπικά. Αφήνω κατά μέρος το γεγονός ότι εκείνη την ώρα δεν βρισκόμουν αίθουσα και δεν θα μπορούσα να του απαντήσω. Τόσο καταλαβαίνει, τόσο κάνει.

Πάμε όμως στην ουσία. Ο κύριος Πιερρακάκης αν ήθελε να μου απαντήσει ευθέως για τα 2.5 δισεκατομμύρια ευρώ που δόθηκαν -σύμφωνα με δημοσιεύματα- σε 10 εταιρίες και για το αν υπάρχει έρευνα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας για το θέμα, θα μπορούσε να έρθει την Παρασκευή στη Βουλή που ήταν προγραμματισμένη η συζήτηση της επίκαιρης ερώτησης που είχα καταθέσει.

Δεν το έκανε. Έκανε ένα φτηνό σόου για τις κάμερες και εξαφανίστηκε. Δύο πράγματα και θα έχουμε και συνέχεια. Πρώτον, ο Υπουργός Οικονομικών πρέπει να μάθει ότι το να απαντάει στην Αντιπολίτευση είναι υποχρέωσή του. Δεν είναι ανέλεγκτος. Και το να του θέτει κανείς ερώτηση για το έργο του δεν είναι «τοξικό». Είναι κανόνας της Δημοκρατίας.

Δεύτερον: την επόμενη φορά που θα εμφανιστεί ας μας πει με ένα ναι ή ένα όχι: υπάρχει έρευνα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας για τη διαχείριση του Ταμείου Ανάκαμψης; Δεν είναι δύσκολο.

4. Τοξική και ταξική

Η κυβέρνηση αυτή είναι και τοξική και ταξική.
Τοξική γιατί κάθε μέρα μαθαίνουμε για ένα σκάνδαλο που διαβρώνει την εμπιστοσύνη των πολιτών στη Δημοκρατία.
Ταξική γιατί κάθε μέρα επιβεβαιώνεται ότι το μόνο που νοιάζει την κυβέρνηση είναι η ενίσχυση των εργοδοτών και των πλουσίων σε βάρος όλων των άλλων.

Ο πληθωρισμός παραμένει πάνω από τους ευρωπαϊκούς μέσους όρους, η ακρίβεια είναι πια κανονικότητα και η κυβέρνηση νομοθετεί για τη θέσπιση των 13 ωρών εργασίας δίχως κανόνες. Έβλεπα τον Υφυπουργό Εργασίας κ. Καραγκούνη να χάνει τα λόγια του όταν ένας δημοσιογράφος τον ρώτησε κάτι απλό: «και αν ένας εργαζόμενος απολυθεί επειδή θα αρνηθεί να δουλέψει 13 ώρες;». Κάτι ψέλλισε ότι μπορεί να προσφύγει στην Επιθεώρηση Εργασίας ή να ψάξει το δίκιο του στα δικαστήρια.

Αλήθεια, κύριε Καραγκούνη και κυρία Κεραμέως; Το γεγονός ότι η κυβέρνησή σας νομοθέτησε ώστε οι εργοδότες να μπορούν να απολύουν ελεύθερα, δίχως αιτιολόγηση, σας διαφεύγει; Κάντε μια βόλτα στις κουζίνες των εστιατορίων και των ξενοδοχείων, στα ταμεία των super market και των πολυεθνικών, στα γραφεία των εργαζόμενων στον ιδιωτικό τομέα να τα πείτε αυτά.

Το ερώτημα επανέρχεται με όλο και μεγαλύτερη ένταση: θα ζούμε για πάντα σε μια χώρα που θα τη διαφεντεύει μια κυβέρνηση που είναι ταυτισμένη με τη διαφθορά και τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα;

Αν όχι, τότε δυνατή Νέα Αριστερά για το κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο της ανατροπής τους».