‘Ελλάς-Γαλλία, συμμαχία’, μέρος δεύτερο

Ένα πρόγευμα εργασίας με… πλούσιο μενού έχουνκ σήμερα Αλέξης Τσίπρας και ο Εμανουέλ Μακρόν στο προεδρικό μέγαρο των Ηλυσίων Πεδίων, καθώς Αθήνα και Παρίσι επιμένουν στον κοινό βηματισμό ενόψει της συζήτησης που εκκρεμεί για τις απαραίτητες αλλαγές στην αρχιτεκτονική και την λειτουργία της Ε.Ε. και της Ευρωζώνης.

Το γεγονός ότι ο Εμανουέλ Μακρόν έδειξε διάθεση να συνεχίσει -και, μάλιστα, κατ’ ιδίαν – την συζήτηση με τον πρωθυπουργό μερικές μόλις ημέρες μετά την κοινή παρουσία τους στη Σύνοδο για την Κοινωνική Ευρώπη στο Γκέτεμποργκ της Σουηδίας δείχνει ότι ο έλληνας πρωθυπουργός συγκαταλέγεται στους σταθερούς εταίρους και συνομιλητές του γάλλου προέδρου.

Άλλωστε, η Γαλλία στηρίζει με κάθε τρόπο την Ελλάδα, όπως εξάλλου κατέστη σαφές χθες από τις επαφές που είχε ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, με επιχειρηματίες, στο πρόγευμα εργασίας πριν βραβευθεί με το «Βραβείο Πολιτικού Σθένους». Με άλλα λόγια, δεν πρόκειται μόνο για στήριξη πολιτική, αλλά και για μία συγκεκριμένη επενδυτική και αναπτυξιακή ατζέντα, η οποία, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, καταρτίστηκε στην προ μηνών επίσκεψη του Εμανουέλ Μακρόν στην Αθήνα και έκτοτε εμπλουτίζεται και επικαιροποιείται. Συν τοις άλλοις, στο Μέγαρο Μαξίμου δεν ξεχνούν και το «γαλλικό κλειδί» για το χρέος, δηλαδή την πίεση του γάλλου υπουργού Οικονομίας, Μπρουνό Λεμέρ, στο Eurogroup της 15ης Ιουνίου, για σύνδεση των μέτρων για την διαχειρισιμότητα του χρέους με την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας. Γι’ αυτό, άλλωστε, χθες ο πρωθυπουργός δεν παρέλειψε να υπενθυμίσει αυτό το «γαλλικό κλειδί», μιλώντας στα μέλη της πολιτικής επιθεώρησης κατά την βράβευσή του.

Φωτογραφίες απ’ την άφιξή του στο Μέγαρο των Ηλυσίων Πεδίων ανέβασε ο πρωθυπουργός στο λογαριασμό του στο Twitter:

Με το βλέμμα στο Βερολίνο

Σε κάθε περίπτωση, το σημερινό πρόγευμα εργασίας των δύο ηγετών έχει ως κύριο μενού το… Βερολίνο και την πολιτική εκκρεμότητα στη Γερμανία, που έχει “παγώσει” όλες τις συζητήσεις στην Ευρώπη. Άλλωστε, ο πρωθυπουργός δεν έκρυψε χθες την ανησυχία του για την αστάθεια στη Γερμανία, υπογραμμίζοντας την ανάγκη να δοθεί σύντομα λύση στο αδιέξοδο.

Πάντως, όσο η συζήτηση για τις αλλαγές στην Ευρώπη εκκρεμεί, εξαιτίας ακριβώς της κατάστασης στη Γερμανία, τόσο οι υπόλοιποι “παίκτες” έχουν περισσότερο χρόνο για συνεννοήσεις και συμμαχίες. Ο πρωθυπουργός, λοιπόν, μεταβαίνει σήμερα στο προεδρικό μέγαρο των Ηλυσίων με την “ευρωπαϊκή ατζέντα” της κυβέρνησης, δηλαδή με τις προτάσεις στις οποίες η Αθήνα έχει καταλήξει και με τις οποίες προσέρχεται στη συζήτηση για τις αναγκαίες αλλαγές στην Ευρώπη. Εξάλλου, σε πολλές απ’ αυτές τις προτάσεις, Παρίσι και Αθήνα συμπίπτουν.

Το έδαφος για την “ευρωπαϊκή ατζέντα”, πάντως, έστρωσε ήδη από χθες το βράδυ ο Αλέξης Τσίπρας, με όσα είπε στον Δικηγορικό Σύλλογο Παρισίων για την Ευρώπη, παραλαμβάνοντας το βραβείο προσήλωσης στο ευρωπαϊκό ιδεώδες. Με μία κουβέντα, ο Αλέξης Τσίπρας ξεκαθάρισε πως ο πραγματικός ευρωπαϊστής σήμερα είναι εκείνος που ασκεί κριτική στον τρόπο που έχει δομηθεί και πορεύεται η Ευρώπη. “H Ευρώπη πορεύεται στο χρόνο με τις αντιφάσεις και αντινομίες της. Την Ευρώπη της δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την Ευρώπη της μισαλλοδοξίας, των εθνικισμών, του Ολοκαυτώματος. Την Ευρώπη του Διαφωτισμού, της Γαλλικής Επανάστασης, αλλά και δύο παγκοσμίων πολέμων. Τη νεοφιλελεύθερη Ευρώπη των τεχνοκρατών και των περιορισμών, αλλά και τη δημοκρατική Ευρώπη των δικαιωμάτων και των ανοιχτών οριζόντων. Η Ευρώπη υπνοβατεί προς τη διαίρεση, αλλά ταυτόχρονα αναζητεί και την ακόμα μεγαλύτερη ένωση”, υπογράμμισε χαρακτηριστικά ο Αλέξης Τσίπρας.

“Η διαδικασία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης βρίσκεται αντιμέτωπη με τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης, η οποία βάθυνε το ρήγμα Βορρά-Νότου. Η διαχείριση της μετέφερε ατύπως, αλλά ουσιαστικά το κέντρο λήψης αποφάσεων από τους υπερεθνικούς, ευρωπαϊκούς θεσμούς στους διακυβερνητικούς”, πρόσθεσε ο Αλέξης Τσίπρας, θέτοντας τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων για τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν στην Ευρώπη:

“Οργανική ενότητα δεν μπορεί να υπάρξει στην Ευρώπη όσο αυτή παραμένει μόνο νομισματική, αλλά όχι και οικονομική-κοινωνική. Όσο δεν μετασχηματίζεται και σε πολιτική ένωση. Η Ευρωζώνη πρέπει γρήγορα να μετατραπεί από θεσμό ενισχυμένης συνεργασίας σε θεσμό ενισχυμένης αλληλεγγύης”, επισήμανε, για να προσθέσει πως “η θεσμική και δημοκρατική εμβάθυνση της Ευρωζώνης, με περισσότερα κοινά εργαλεία πολιτικής και εργαλεία επιμερισμού των κινδύνων εντός της, είναι σήμερα απολύτως αναγκαία”.