Έλλειψη επιδομάτων ή έλλειψη αξιοπρέπειας; Πριν τη ΔΕΘ

Πλαφόν στο ενοίκιο. Η λέξη πλαφόν τρομάζει, τρομάζει τους ιερούς νόμους της ελεύθερης αγοράς που αυτορυθμίζεται (;). Ωστόσο, όταν οικογένειες είναι στα όρια του να μείνουν στο δρόμο και νέοι αδυνατούν να μείνουν μόνοι τους ενώ δουλεύουν όλη μέρα, τότε νομίζω πως η ελεύθερη αγορά μπορεί αντέξει κάποιες παρεμβάσεις. Χρόνος για αυτορρύθμιση δόθηκε αρκετός.

Πλαφόν στην τιμή του ενοικίου ανάλογα με την ενεργειακή κλάση, τα τετραγωνικά και την περιοχή. Πρέπει να υπάρχει δικαιοσύνη και για τους καλούς ιδιοκτήτες.

Αν έχεις ένα σπίτι 10 τετραγωνικών, ενεργειακής κλάσης H, γιατί να μπορείς να εκμεταλλευτείς την έλλειψη διαθέσιμων σπιτιών και να νοικιάζεις όσο κάποιος με 30 τετραγωνικά, ενεργειακής κλάσης A;

Αν και οι δύο νοικιάσουν 250 ευρώ, όταν το αντιληφθεί ο ιδιοκτήτης του ποιοτικότερου σπιτιού θα αυξήσει το νοίκι. Μετά εκείνος με το φθηνότερο θα ακολουθήσει ανάλογη αύξηση. Και έτσι καταλήγουμε να παρατηρούμε το γράφημα με την αύξηση των ενοικίων να προσπαθεί να μιμηθεί τον πύργο της Βαβέλ, περιμένοντας μήπως εκ θαύματος έχει και την ίδια κατάληξη.

Στο επιχείρημα «Μπορούν απλά και να μην τα νοικιάσουν», ας δοθούν φοροελαφρύνσεις π.χ. στον ΕΝΦΙΑ για όσους νοικιάζουν και ποινές/αυξήσεις στον ΕΝΦΙΑ για όσους τα κρατάνε κλειστά. Στα αντεπιχειρήματα, καλό είναι να βρίσκονται απέναντι λύσεις και όχι χέρια σε ανάταση.

Νομοθεσία για Airbnb

Η λογική «Υπάρχει ένα σπίτι το οποίο ρημάζει στο χωριό, ας βγει έστω ένα μικρό εισόδημα» δεν υφίσταται πλέον, στις περισσότερες περιπτώσεις τουλάχιστον.

Εφόσον κάποιος έχει αποφασίσει να διεξάγει επιχειρηματική δραστηριότητα με συγκεκριμένο τρόπο, γιατί να μην υπακούει στους ίδιους νόμους με τους ανταγωνιστές του;

Ίδια νομοθεσία με τα ξενοδοχεία ή παρόμοια (αυστηρότερη από την ισχύουσα) για όσους έχουν 2 και παραπάνω Airbnb. Πρόβλεψη για περιπτώσεις που τα Airbnb είναι μοιρασμένα στα ονόματα συγγενών πρώτου βαθμού, γιατί ως απόγονοι του Οδυσσέα, η τεχνική μας στο να βρίσκουμε παραθυράκια παραμένει άρτια.

Πολλά από αυτά τα σπίτια είναι υψηλών ενεργειακών κλάσεων, δεν είναι λοιπόν παράλογη η σκέψη πως θα προτιμήσουν, κάποιοι από τους ιδιοκτήτες, να τα μετατρέψουν σε μακροχρόνιας μίσθωσης για να αποφύγουν τυχόν προβλήματα με την αυστηρότερη νομοθεσία.

Βασικά αγαθά

Δεύτερη φορά η λέξη πλαφόν; Ίσως. Σίγουρα πάντως δεν γίνεται να πληρώνει στο supermarket ο Έλληνας όσο πληρώνει ο Ολλανδός, ο οποίος Ολλανδός να σημειωθεί πως επίσης παραπονιέται.

Το Μάρτιο του 2025 η Ολλανδική κυβέρνηση κάλεσε τους ιδιοκτήτες των supermarket να παρευρεθούν σε συνάντηση και να δώσουν εξηγήσεις για τις υψηλές τιμές. Το καρτέλ της Ολλανδίας αρνήθηκε να παρευρεθεί στην συνάντηση.

Τα καρτέλ δεν βρίσκονται μόνο στην Ελλάδα. Αλλά η αντιμετώπιση τους σίγουρα δεν γίνεται με ευχολόγια. Ένας περιορισμός κέρδους σε συγκεκριμένα προϊόντα θα έκανε αισθητή διαφορά. Αν δεν φταίει το supermarket και φταίει κάποιος προηγούμενος μεσάζοντας, ας ελεγχθεί και ας μπει ο περιορισμός (και) εκεί. Το ψωμί, το γάλα δεν είναι είδη πολυτελείας και το απορρυπαντικό δεν έχει τριπλάσια τιμή στην Ελλάδα επειδή είναι καλύτερης ποιότητας, απλώς κάποιος είναι τριπλά άπληστος και πρέπει να μπει ένα φρένο.

Εργοστάσια

Η μεγαλύτερη κριτική που δέχεται η κυβέρνηση σε ότι αφορά τις δαπάνες, είναι οι δαπάνες για οπλισμό. Δεν μπορεί να είναι όλοι ευχαριστημένοι, αλλά μήπως μπορούν να είναι όλοι λιγότερο δυσαρεστημένοι;

Παραγωγή στρατιωτικών στολών, αρβυλών, βασικών σκευών ή ακόμα και σφαιρών. Μικρά εργοστάσια που δεν χρειάζονται μεγάλη τεχνογνωσία και θα μπορέσουν να ανοίξουν θέσεις εργασίας, να μειώσουν τις στρατιωτικές δαπάνες (έστω και λίγο, καθώς δεν είναι αυτά τα μεγάλα έξοδα) και να μας δώσουν ένα έναυσμα προς το να γίνουμε αυτάρκεις.

Ίσως το εγχείρημα να μην φαίνεται σημαντικό, όμως για ένα χωρίο που 20 οικογένειες καταφέρνουν να ωφεληθούν από μία τέτοια κίνηση, είναι η διαφορά ανάμεσα στην επιβίωση και την ανυπαρξία.

Οργάνωση

«Παθογένειες», αγαπημένη λέξη των ευθυνόφοβων (θα έλεγε κάποιος κακοπροαίρετος). Οι αιωνόβιοι από τους εκλογικούς καταλόγους σβήστηκαν ή θα τους θυμηθούμε στις επόμενες εκλογές;

Οι δάσκαλοι θα σταματήσουν να μαθαίνουν τελευταία στιγμή σε ποιο ακριτικό χωριό πρέπει να βρίσκονται;

Πράγματα που δεν θέλουν κονδύλια, θέλουν οργάνωση, θέλουν κάποιος να ασχοληθεί. Πράγματα αυτονόητα, που αν γίνονταν, μόνο θετικό αντίκτυπο θα είχαν.

Σχέδιο για φωτιές και πλημμύρες

Δεν ασχολείσαι το χειμώνα με τις πλημμύρες και το καλοκαίρι με τις φωτιές, τότε είναι αργά. Όχι άλλες ανακοινώσεις της μορφής «Είμαστε πιο έτοιμοι φέτος από ποτέ» (κάθε χρόνο). Το πόσο έτοιμοι είμαστε κρίνεται στο τέλος της χρονιάς, όχι προκαταβολικά. Υπάρχουν ελλείψεις, είτε λόγω των εμπρηστών, είτε λόγω της κλιματικής κρίσης, είτε της ανεπάρκειας όποιος και να είναι δεν έχει σημασία, πρόβλημα πάντως υπάρχει. Σημασία έχει να δοθούν λύσεις. Φταίνε οι εμπρηστές; Αυστηρή νομοθεσία, αστυνόμευση των δασών την αντιπυρική περίοδο με περιπολίες. Ίσως καταλληλότερο θα ήταν να ενισχυθεί ο θεσμός του δασοφύλακα. Αλλά αν έχουμε πλεόνασμα σε αστυνομικούς, ας τους χρησιμοποιήσουμε με δημιουργικότητα.

Καταλληλότεροι για να προτείνουν λύσεις είναι εκείνοι που βρίσκονται στο πεδίο και ρισκάρουν την ζωή τους. Ας τους ακούσουν και ας σταματήσουν να τους συμπεριφέρονται μόνο σαν αναλώσιμα εργαλεία εκτάκτου ανάγκης.

Οι εποχικοί πυροσβέστες είναι άνθρωποι και πρέπει να αντιμετωπίζονται σαν άνθρωποι, όταν μεγαλώνουν ηλικιακά μας είναι άχρηστοι και τους αποκλείουμε από τις προκηρύξεις;

Ας δοθεί έστω μια ενναλακτική, δυνατότητα πρόσληψης ως δασοφύλακα για παράδειγμα, όταν/αν γίνει το κακό ένα άτομο με εμπειρία στην πυρόσβεση και γνώση της περιοχής νομίζω πως θα είναι εξόχως χρήσιμο.

Δεν γίνεται πάντως με τα ίδια χέρια που τους χειροκροτάμε να πιάνουμε το πιεστικό και να τους ρίχνουμε νερό να φύγουν με το που τελειώνει η αντιπυρική περίοδος.

Επιδόματα

Μία σχέση εξάρτησης. Fuel pass, market pass, youth pass, power pass, food pass και πόσα άλλα. Γιατί να χρειάζομαι το κράτος να με επιδοτήσει για να βάλω βενζίνη; Να φάω; Να πάω διακοπές;

Είμαστε εκτός μνημονίων, έχουμε ανάπτυξη (;) και ταυτόχρονα έχουμε ανάγκη για επιδόματα;

Οι προηγούμενες προτάσεις δεν είναι ολοκληρωμένες και χρειάζονται ανάλυση, τεκμηρίωση και οικονομικό σχεδιασμό (δουλειά της κυβέρνησης). Δηλώνουν όμως μία κατεύθυνση. Δεν θέλω να ακούσω για άλλα επιδόματα σε αυτή την ΔΕΘ. Μετά από 6 χρόνια διακυβέρνησης και ετήσιων υπερπλεονασμάτων θέλω να ακούσω πώς αυτή η χώρα θα γίνει βιώσιμη.

Πως θα αναπτυχθεί, θα γίνει αυτάρκης και θα σταματήσει να στηρίζεται στην αυταπάρνηση.

*Ο Παναγιώτης Κυπριανός είναι Ναυπηγός Μηχανικός [MSc in Naval Architecture and Marine Engineering]