Η κυβέρνηση εγκαταλείπει οριστικά το κέντρο

Τις κεντρώες, φιλελεύθερες και μεταρρυθμιστικές μάσκες πετά πλέον ξεδιάντροπα η κυβέρνηση, υιοθετώντας στο μεταναστευτικό “δόγμα Τραμπ”, υπό το φόβο των διαρροών προς τα δεξιά και με φόντο τις κινήσεις για ένα νέο κόμμα Σαμαρά.

Ούτε η αυστηρή κριτική του Ευάγγελου Βενιζέλου, με τον οποίο η Νέα Δημοκρατία έχει συγκυβερνήσει και τον οποίο ουδείς μπορεί να χαρακτηρίσει “δικαιωματιστή”, πτοεί το Μέγαρο Μαξίμου.

Μετά τις “βόμβες” Βενιζέλου για ξεχείλωμα του Συντάγματος και παραβίαση του κράτους δικαίου, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης επέμεινε ειδικότερα ότι η τροπολογία για αναστολή αιτήσεων ασύλου σε μετανάστες μέσω Λιβύης είναι “σύννομη” και “για το καλό των πολιτών” και “το συμφέρον της χώρας”. 

Στον πρώην πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ ανέλαβε να απαντήσει στη Βουλή και ο (προερχόμενος από το ΠΑΣΟΚ) υπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Γεραπετρίτης. “Δεν θεωρούμε ότι η διάταξη είναι μία ευτυχής διάταξη, αλλά είναι μία αναγκαία διάταξη. Διότι διαφορετικά βρισκόμαστε σε έναν άμεσο κίνδυνο να έχουμε ένα τεράστιο αριθμό ανθρώπων, που δεν μπορούμε να διαχειριστούμε”, υποστήριξε ο κ.Γεραπετρίτης.

Το επιχείρημα περί “έκτακτης κατάστασης”

Χαρακτήρισε υπερβολική την επισήμανση Βενιζέλου πως η τροπολογία ισοδυναμεί με εγκατάσταση κατάστασης πολιορκίας σύμφωνα με το άρθρο 48 του Συντάγματος. “Γίνεται αναφορά επειδή συντρέχουν οι προϋποθέσεις. Ενεργοποίηση δεν υπάρχει και δεν προβλέπεται να υπάρξει, εφόσον δεν υπάρχει σοβαρή επιδείνωση της κατάστασης”, είπε ο υπουργός Εξωτερικών.

Επικαλέστηκε δε πως η αναστολή αιτήσεων ασύλου είναι προσωρινή, για να απαντήσει και στην κριτική ότι η κυβέρνηση παραβιάζει τη συνθήκη της Γενεύης, τη στιγμή που το βασικό επιχείρημα της Ελλάδας την εξωτερική πολιτική είναι η τήρηση του διεθνούς δικαίου.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προσέφερε πάντως πολιτική κάλυψη στην κυβέρνηση, αν και με εμφανή αμηχανία. Ο εκπρόσωπος της Κομισιόν, αρμόδιος για θέματα μετανάστευσης, Μάρκους Λάμπερτ, δήλωσε ειδικότερα: “Γνωρίζουμε τα σχέδια που ανακοίνωσε η ελληνική κυβέρνηση. Πρόκειται για μια έκτακτη κατάσταση” και πρόσθεσε: “Οποιαδήποτε μέτρα ληφθούν από την Ελλάδα πρέπει να γίνουν κατανοητά σε αυτό το πλαίσιο”. 

Την ίδια στιγμή πάντως ο Επίτροπος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης, Μάικλ Ο’ Φλάχερτι, κάλεσε την ελληνική Βουλή να απορρίψει την τροπολογία. Ενώ στο εξωτερικό αλλά και στο εσωτερικό της χώρας συνεχίστηκαν οι αντιδράσεις, με το Συνήγορο του Πολίτη να υπογραμμίζει τον κίνδυνο απόκλισης από το κράτος δικαίου.

Η κυβέρνηση κοιτάζει μόνο δεξιά

Η παρέμβαση Βενιζέλου σε κάθε περίπτωση ήταν εκείνη που ξεγύμνωσε πολιτικά την κυβέρνηση απέναντι στο κεντρώο ακροατήριο. Όμως το Μαξίμου πλέον έχει εγκαταλείψει ουσιαστικά την προσπάθεια ανοίγματος στο κέντρο και επιλέγει να χαϊδέψει δεξιά αυτιά, καθώς προς τα δεξιά χάνει κυρίως η ΝΔ.

Τα νέα μέτρα για το μεταναστευτικό υπενθυμίζεται ότι ανακοίνωσε προχθές στη Βουλή ο ίδιος ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, επιχειρώντας να κατευνάσει το δεξιό ακροατήριο της ΝΔ μετά το φιάσκο με Χαφτάρ. Φιάσκο το οποίο μπορεί να είναι ευρωπαϊκό (“Δεν υπάρχει απέλαση Πλεύρη”, τόνισε ο κ. Μαρινάκης), αλλά εκθέτει την κυβέρνηση η οποία βασιζόταν στη διαμεσολάβηση της ΕΕ για να πείσει τη Βεγγάζη να συνεργαστεί. 

Και χωρίς τη συνεργασία της κυβέρνησης Χαφτάρ στην ανατολική Λιβύη δεν μπορούν στην πραγματικότητα να αποτραπούν οι ροές μεταναστών προς την Κρήτη. Η ΝΔ βρίσκεται βέβαια αντιμέτωπη τώρα με την κριτική που ασκούσε ως αξιωματική αντιπολίτευση στην προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ για απροθυμία φύλαξης των θαλασσίων συνόρων: Τώρα ως κυβέρνηση διαπιστώνει πως σε μεγάλες ροές στη θάλασσα τα πράγματα δεν είναι καθόλου απλά.

Φρεγάτες για σόου

Ενώ οι δυο φρεγάτες του Πολεμικού Ναυτικού αποδεικνύεται τελικά ότι εστάλησαν έξω από τα χωρικά ύδατα της Λιβύης μόνο για επικοινωνιακούς λόγους. Άλλωστε, παρότι διαθέτουν συστήματα ικανά να ανιχνεύσουν τα σκάφη των διακινητών, τα πλοία του ΠΝ αποτελούν ελληνικό έδαφος και έτσι εάν μάζευαν μετανάστες αυτοί θα είχαν δικαίωμα υποβολής ασύλου.

Αλλά και με την αναστολή αιτήσεων ασύλου, χωρίς τη συνεργασία των λιβυκών αρχών και πάλι δημιουργείται αδιέξοδο, καθώς τα πλοία του ΠΝ πρακτικά το μόνο που θα μπορούσαν να κάνουν θα ήταν να μεταφέρουν μετανάστες στην Ελλάδα. Αυτό ακριβώς που δεν θέλει η κυβέρνηση.

Προφανώς, η κυβέρνηση δεν μπορεί επίσης να δώσει εντολή σε πολεμικά πλοία να βουλιάζουν βάρκες ή να ανοίγουν πυρ. Διότι αυτό θα έδινε άλλες διαστάσεις στο θέμα, θα ήταν κατάφωρη παραβίαση διεθνούς δικαίου, χώρια ότι δεν θα το δέχονταν ποτέ οι έντιμοι αξιωματικοί του ΠΝ, καθώς ο νόμος της θάλασσας επιβάλλει τη διάσωση.

Αντιμέτωπη λοιπόν με την αδυναμία να μετατρέψει το Λιβυκό Πέλαγος σε… Έβρο και την “πόρτα” από και τα δύο κέντρα εξουσίας στη Λιβύη, η κυβέρνηση επενδύει τώρα στη “λογική” Βορίδη- Πλεύρη “θα κάνουμε στους μετανάστες τη ζωή δύσκολη ώστε να μην έρχονται ή να γυρίζουν πίσω”. 

Αποφεύγει βέβαια να πει ότι το 80% των μεταναστών που έρχονται αυτή τη στιγμή μέσω Λιβύης προέρχονται από την Αίγυπτο και το Μπανγκλαντές, δύο χώρες με τις οποίες η Αθήνα έχει υπογράψει διμερείς συμφωνίες για νόμιμη μετανάστευση και άρα από τις οποίες θα έπρεπε να ζητήσει συνεργασία για επιστροφές.

Ακροδεξιό ρεσιτάλ Πλεύρη

Στα ταπεινά αντανακλαστικά μερίδα της δεξιάς βάσης ανέλαβε να απευθυνθεί χθες ο  υπουργός Μετανάστευσης, Θάνος Πλεύρης, με αντιμεταναστευτικά παραληρήματα.

Πρώτα δήλωσε (ΣΚΑΪ) ότι θα μειώσει την ποσότητα κρέατος και ψαριού που περιλαμβάνουν τα γεύματα στις δομές μεταναστών. Δήλωση για την οποία τον κάλυψε το Μαξίμου, με τον κ.Μαρινάκη να υποστηρίζει ότι το κόστος της σίτισης είναι… “pull factor για κάποιον να έρθει” στην Ελλάδα.

Με άλλα λόγια η κυβέρνηση θεωρεί πως οι άνθρωποι που διέσχισαν τη μισή Σαχάρα για να ξεφύγουν από τον αιματηρό εμφύλιο στο Σουδάν, έδωσαν όλες τους τις οικονομίες σε διακινητή και μπήκαν σε μία σάπια βάρκα για να φτάσουν στην Ελλάδα, θα γυρίσουν πίσω επειδή στη δομή που θα πάνε θα τους σερβίρουν… μπάμιες.

Στη συνέχεια ο υπουργός Μετανάστευσης και από βήματος της Βουλής επέμεινε σε ακραία ρητορική περί “εισβολής” και “λαθρομεταναστών”. Επικαλέστηκε επίσης ότι το μέτρο αναστολής αιτήσεων ασύλου λαμβάνεται εν γνώσει της Κομισιόν, ότι έχει γεωγραφικό πλαίσιο εφαρμογής (εκεί που υπάρχουν οι μεγαλύτερες ροές) και χρονική λογική διάρκεια (τρίμηνο) για την εφαρμογή της, ώστε να είναι συμβατό τυπικά και νομικά με το ευρωπαϊκό πλαίσιο.