Η πέτρα του Τσίπρα στη “βιτρίνα” της πολιτικής σκηνής

Τις απαντήσεις για το μεγάλο ζητούμενο της περιόδου, δηλαδή την επανίδρυση της προοδευτικής παράταξης και της προοπτικής της να κυβερνήσει δεν θα το δώσουν συζητήσεις ηγεσιών που έχουν ξεπεραστεί από τα πράγματα αλλά ο διάλογος με τους ίδιους τους πολίτες.

Αυτό το μήνυμα στέλνεται από την Αμαλίας προς πολλές κατευθύνσεις, σχολιάζοντας τις συνθήκες που δημιουργήθηκαν μετά την ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στο Παλλάς την περασμένη Τετάρτη, για την παρουσίαση της «Ιθάκης».

Εκεί όπου δόθηκε το έναυσμα για την εκκίνηση της διαδικασίας ανασύνθεσης τόσο του ευρύτερου χώρου της κεντροαρισεράς και – αντικειμενικά – του πολιτικού σκηνικού.

Στην Αμαλίας καταγράφουν τόσο τις αντιδράσεις από το κυβερνητικό στρατόπεδο όσο και τις δεκάδες δηλώσεις στελεχών από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς. Όπως φαίνεται να εκτιμούν στο περιβάλλον του Αλέξη Τσίπρα μια τέτοιου είδους παρέμβαση που συνιστά «πέτρα που έριξε ο Τσίπρας και έβαλε τέλος στη στασιμότητα του πολιτικού βάλτου» δεν θα μπορούσε παρά να συναντήσει «φθαρμένο και αναξιόπιστο πολιτικό σύστημα» που δεν «μπορεί να αλλάξει από τη μια στιγμή στην άλλη».

Επισημαίνεται ως άκρως θετικό πως άνοιξε η συζήτηση για την «επανίδρυση ανασύνθεση, επιστροφή, της μεγάλης προοδευτικής παράταξης» ξεκαθαρίζεται όμως ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει «με όρους συναλλαγής και συγκολλήσεων, αλλά από τα κάτω». Στην βάση αυτή ξεκαθαρίζεται πως «στην κοινωνία, στους πολίτες που σηκώνουν τα βάρη της σημερινής πολιτικής και όχι στις ηγεσίες των κομμάτων, απευθύνεται η πρόταση του Αλέξη Τσίπρα. Μια πρόταση βαθιά και ουσιαστικά ενωτική, έξω από συμβατικούς υπολογισμούς κορυφών, που μπορεί να δώσει ελπίδα και προοπτική στη χειμαζόμενη προοδευτική πλειοψηφία. Και που η τοποθέτηση απέναντί της θα κρίνει πολλά για πολλούς»

Στην Αμαλίας αποτιμούν ως αμήχανη την αντίδραση του Μεγάρου Μαξίμου και τις δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου για «reunion του παλιού ΣΥΡΙΖΑ» και για «εξορία του παλιού ΣΥΡΙΖΑ στον εξώστη». Σημειώνοντας πως πίσω από αυτή την στάση κρύβονται όσοι «επιμένουν και επενδύουν σε ένα σύστημα διαφθοράς και μια πολιτική φθοράς και κοινωνικής παράλυσης».

Επισημαίνουν επίσης ότι οι δεκάδες χιλιάδες πολίτες που άμεσα ή μέσω των ΜΜΕ μετείχαν στην συγκέντρωση του Παλλάς αντιμετωπίζονται με προπαγανδιστικές κατασκευές σε μία «αγωνιώδη προσπάθεια να πετάξουν «τη μπάλα στην εξέδρα». Να ευτελίσουν τη συζήτηση σε κουτσομπολιό και μίζερη διεκδίκηση θέσεων -αυτά δηλαδή ακριβώς που για τον Τσίπρα παράγουν και αναπαράγουν τη σημερινή απογοητευτική εικόνα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης και απομακρύνουν τους πολίτες από την πολιτική».

Στην Αμαλίας θεωρούν την στάση του Μεγάρου Μαξίμου προβλέψιμη. Όχι όμως και τον τρόπο που αντέδρασαν οι ηγεσίες του αριστερού και προοδευτικού χώρου. Εκεί διαπιστώνεται «αντιφατικότητα», «ανάγνωση της συγκυρίας με κριτήρια ξεπερασμένα» αλλά ακόμη και «εμπάθεια σε κάποιες περιπτώσεις». Όπως σημειώνεται οι αντιδράσεις αυτές «αποκαλύπτουν τις προθέσεις του καθενός με γνώμονα την προοπτική της χώρας».

Από την πλευρά του πάντως ο Αλέξης Τσίπρας προτίθετει να επιμείνει σε αυτή την συζήτηση εντός του προοδευτικού χώρου και μάλιστα να την κάνει δημόσια απέναντι στους πολίτες. Όπως επισημαίνεται από την Αμαλίας «αυτή η συζήτηση, όσο δύσκολη κι αν είναι, πρέπει να γίνει, όχι με όρους καταγγελίας, αλλά με όρους πολιτικής, συναίσθησης της κατάστασης και ενσυναίσθησης. Και θα γίνει έτσι κι αλλιώς στις εκδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα για την παρουσίαση της Ιθάκης και όχι μόνο, με ομιλητή τον Αλέξη Τσίπρα».

Ο πρώην πρωθυπουργός στην συζήτηση με τους πολίτες εστιάζει την προσοχή του αφού στην Αμαλίας ξεκαθαρίζουν πως δεν πρόκειται να περιορίσουν τον διάλογο που έχει ξεκινήσει «σε αψιμαχίες, ή αντιπαραθέσεις κορυφής» αφού «το θέμα για τον Τσίπρα, δεν είναι οι όποιες κομματικές ηγεσίες. Ούτε έχει πρόθεση και διάθεση να απαξιώσει, να νουθετήσει, και πολύ περισσότερο να επιβάλει σ’ αυτές τις απόψεις του. Δηλώνει ηχηρά απών σε διεργασίες κορυφής και ενεργά παρών στη δύσκολη προσπάθεια για κινητοποίηση των αριστερών και προοδευτικών ανθρώπων, είτε ανήκουν σε συγκεκριμένους κομματικούς σχηματισμούς, είτε έχουν γυρίσει την πλάτη τους σ’ αυτούς».

Τονίζεται μάλιστα πως «στην προσπάθεια αφύπνισης, της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας που σηκώνει τα βάρη της σημερινής πολιτικής και αναζητά μια διέξοδο από το βάλτο, θα κριθεί η προοπτική της επανίδρυσης της προοδευτικής παράταξης αλλά και το όραμα μιας νέας μεταπολίτευσης που θα αποκαταστήσει τη χαμένη αξιοπιστία των πολιτών στο πολιτικό σύστημα και στη δημοκρατία».