Η Τουρκία συνεχίζει τα παζάρια με ΕΕ για την άμυνα- Η απάντηση της Αθήνας

Η συζήτηση για την άμυνα της ΕΕ είναι δίκοπο μαχαίρι για την Ελλάδα: Από τη μία η χώρα μας προσδοκά στη ρήτρα διαφυγής για μεγαλύτερο δημοσιονομικό χώρο. Από την άλλη, είναι ορατός ο κίνδυνος οι εταίροι να εντάξουν στην αμυντική ομπρέλα της ΕΕ την Τουρκία. 

Στη “Λευκή Βίβλο” της Κομισιόν για την άμυνα της ΕΕ υπήρχε άλλωστε ξεχωριστό κεφάλαιο για την ενίσχυση της ευρωπαϊκής ασφάλειας μέσω συνεργασιών. Βασικός στόχος ήταν βέβαια η συνεργασία με τη Μεγάλη Βρετανία, που δεν είναι πλέον μέλος της ΕΕ, αλλά παραμένει μεγάλη στρατιωτική δύναμη με ανεπτυγμένη αμυντική βιομηχανία.

Ωστόσο πληθαίνουν οι φωνές και στο εσωτερικό της ΕΕ για πιο στενή συνεργασία και με την Τουρκία, κάτι που επεδίωκαν ήδη από τη δεκαετία του 1990 η Μεγάλη Βρετανία, αλλά και οι ΗΠΑ.

Η Άγκυρα προσδοκά μάλιστα σε σημαντικό μερίδιο από το πακέτο 100 δισ. ευρώ που η Κομισιόν έχει ανακοινώσει πως θα διατεθούν στο πλαίσιο της ενιαίας ευρωπαϊκής άμυνας με το βλέμμα στη Ρωσία, με την οποία η Τουρκία βέβαια διατηρεί μία άσπονδη φιλία.

Το σενάριο η Τουρκία να αποκτήσει μία προνομιακή ειδική σχέση με την ΕΕ είναι καταστροφικό για την ελληνική εξωτερική πολιτική. Και αυτό καθώς θα είχε όλα τα προνόμια χωρίς καμία από τις υποχρεώσεις σεβασμού του διεθνούς δικαίου, του ευρωπαϊκού κεκτημένου και της εδαφικής κυριότητας των κρατών μελών όπως η Ελλάδα και η Κύπρος.

Εξάλλου ένας βασικός λόγος που ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έβαλε την Ελλάδα στην τότε ΕΟΚ ήταν η προστασία της χώρας μας από εξωτερικές απειλές. Και διαχρονικά η Ελλάδα ήταν υπέρμαχος της στρατηγικής αυτονομίας της ΕΕ με το βλέμμα προς Ανατολάς.

Τα μηνύματα Μητσοτάκη στο ΕΛΚ για την Τουρκία

Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που ο Κυριάκος Μητσοτάκης, κατά τη χθεσινή ομιλία του στο συνέδριο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, προειδοποίησε εκ νέου τους ηγέτες της ευρωπαϊκής κεντροδεξιάς για τους κινδύνους από την ένταξη της Τουρκίας στην άμυνα της ΕΕ. 

“Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στις στρατηγικές εταιρικές σχέσεις με χώρες εκτός ΕΕ. Αυτές οι σχέσεις πρέπει να διασφαλίζουν και να λαμβάνουν υπόψη τα συμφέροντα ασφαλείας όλων των κρατών μελών”, τόνισε ο πρωθυπουργός και πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας.

Υπογράμμισε άλλωστε ότι: “Στο τέλος της ημέρας, στόχος είναι η μείωση των εξαρτήσεων μας αντί να τις διαιωνίζουμε. Έχουμε αρκετές δυνατότητες να επιτύχουμε μέσω των ευρωπαϊκών αμυντικών βιομηχανιών”. 

Το ίδιο μήνυμα είχε στείλει ο κ. Μητσοτάκης και κατα τη συνάντηση του προχθές με τον εκλεγμένο καγκελάριο της Γερμανίας, Φρίντριχ Μερτς.

Αν και το Μαξίμου είχε σχεδόν πανηγυρίσει για τη νίκη των Χριστιανοδημοκρατών στις γερμανικές εκλογές, με το σκεπτικό ότι ως “αδελφό” κόμμα με τη ΝΔ θα υπάρχει καλύτερη συνεργασία, ο κ.Μερτς θεωρεί την Τουρκία απαραίτητη στην αμυντική κοινότητα της Ευρώπης, καθώς διαθέτει το δεύτερο μεγαλύτερο στρατό στο ΝΑΤΟ. Και η Αγκυρα από την πλευρά της προσβλέπει στη νέα γερμανική κυβέρνηση για να πάρει τα Eurofighter και μαζί με αυτά τους πυραύλους Meteor.

Τα “γλυκά μάτια” Ερντογάν στη Μελόνι

Στην κοινοπραξία που κατασκευάζει τα Eurofighter μετέχουν εκτός από τη Γερμανία, η Μεγάλη Βρετανία (η οποια διακαώς επιθυμεί να κλείσει το deal με την Τουρκία, καθώς θα αφορά και την αγορά 40 μεταχειρισμένων δικών της αεροσκαφών), η Γαλλία (που παρά τις ελληνικές αντιδράσεις μοιάζει να νίπτει τας χείρας της) και η Ιταλία, με την οποία η Αγκυρα επιχειρεί να διαμορφώσει μία ειδική αμυντική και όχι μονον σχέση. 

Για αυτό, αλλά και με το βλέμμα στο ευρωπαϊκό πακέτο των 100 δισ ευρώ για την άμυνα, ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επισκέφθηκε προχθές τη Ρώμη και συναντήθηκε με την Ιταλίδα πρωθυπουργό, Τζόρτζια Μελόνι.

Κατά την πτήση επιστροφής από τη Ρώμη, ο Ερντογάν συνομιλώντας με δημοσιογράφους δεν έκρυψε το σχέδιο του να χρησιμοποιήσει την Ιταλία ως “Δούρειο Ίππο” για την ευρωπαϊκή άμυνα. 

“Η αμυντική βιομηχανία είναι ένας τομέας στον οποίο εστιάζουν οι ευρωπαϊκές χώρες τον τελευταίο καιρό. Έχουμε κάνει πολύ σημαντικά βήματα από αυτή την άποψη όλα αυτά τα χρόνια και έχουμε φτάσει σε κάποια απόσταση. Συνεχίζουμε την πρόοδό μας. Τα οπλικά συστήματα, αεροπορικά, χερσαία και θαλάσσια πυρομαχικά και εξοπλισμός που αναπτύσσουμε παρακολουθούνται με μεγάλο ενδιαφέρον από τον κόσμο”, είπε ο Τούρκος πρόεδρος.

“Η Ιταλία είναι μια χώρα με εμπειρία στην αμυντική βιομηχανία. Η αμοιβαία μεταφορά τεχνολογίας θα ενισχύσει την εγχώρια αμυντική βιομηχανία της Τουρκίας και θα προσφέρει στην Ιταλία μια νέα προοπτική και ενέργεια”, συνέχισε ο Ερντογάν και πρόσθεσε: “Η αλληλεγγύη που θα δημιουργήσουμε με μια σημαντική χώρα όπως η Ιταλία σε αυτόν τον τομέα θα αυξήσει την απόσταση που θα διανύσουν οι χώρες μας. Η άποψή μας για αυτό το θέμα είναι να πετύχουμε τον στόχο μας για 100% εγχώρια και εθνική αμυντική βιομηχανία”. 

Το “παραθυράκι” από όπου μπορεί να μπει η Τουρκία

Σημειωτέον ότι η Λευκή Βίβλος της Κομισιόν για την άμυνα αποκλείει την πρόσβαση κρατικών αμυντικών βιομηχανιών τρίτων χωρών στο πακέτο των 100 δισ ευρώ. Αλλά από αυτό τον περιορισμό θα μπορούσε να ξεγλιστρήσει η Baykar, που ανήκει στον Σελτζούκ Μπαϊρακτάρ, γαμπρό του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Μάλιστα απαιτείται αυξημένη πλειοψηφία και όχι ομόφωνη απόφαση και των 27 μελών για να ανάψει το πράσινο φως για τη συμμετοχή της σε ευρωπαϊκά αμυντικά προγράμματα. Και η Baykar, που κατασκευάζει τα drones UAV TB-2 Bayraktar έχει ήδη κλείσει συμφωνία με την ιταλική Leonardo για την κατασκευή μη επανδρωμένων αεροσκαφών.

Υπενθυμίζεται δε ότι η διακυβερνητική διάσκεψη Ιταλίας- Ελλάδας που ήταν προγραμματισμένη για τις 19 Φεβρουαρίου έχει αναβληθεί αορίστως, με φόντο τη συζήτηση που είχε γίνει για καταγγελία της σύμβασης με τη Hellenic Train (θυγατρική της ιταλικής κρατικής Trenitalia S.p.A.) εφόσον αποδεικνυόταν η ύπαρξη επικίνδυνου φορτίου στην εμπορική αμαξοστοιχία στα Τέμπη.

Πάντως στο θέμα της συμμετοχής ή μη τουρκικών βιομηχανιών στο αμυντικό πακέτο της ΕΕ, η Γαλλία μπορεί να αποδειχθεί για άλλη μία φορά σύμμαχος της Ελλάδας. Για τους δικούς της λόγους φυσικά και όχι από αλληλεγγύη. Ειδικότερα η Γαλλία δεν θέλει τα κονδύλια για την ευρωπαϊκή άμυνα να φύγουν εκτός ΕΕ σε αμυντικές βιομηχανίες τριτων χωρών, δεδομένου ότι και η ίδια διαθέτει μία από τις μεγαλύτερες αμυντικές βιομηχανίες.