Η “βεντέτα” Σαμαρά – Μητσοτάκη δεν πάει διακοπές

Στην καρδιά του καλοκαιριού συνεχίζεται η κόντρα μεταξύ του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά και του Μεγάρου Μαξίμου, με το βλέμμα στους απογοητευμένους δεξιούς ψηφοφόρους, την ώρα που η Νέα Δημοκρατία παραμένει καθηλωμένη δημοσκοπικά.

Ο κ. Σαμαράς με την τελευταία συνέντευξη του στο Βήμα της Κυριακής εξαπέλυσε νέες βολές κατά της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη για τα εθνικά θέματα, αλλά και για ζητήματα ιδεολογικού χαρακτήρα. Έκανε λόγο για μετάλλαξη της ΝΔ “από κόμμα αρχών σε κόμμα ιδιοκτήτη”. 

Υποστήριξε ότι “παραγγέλνεις” ΝΔ και σου έρχεται στο “πιάτο” Ποτάμι, Σημιτικό ΠΑΣΟΚ και …ολίγη από ΝΔ”. Και εκτίμησε ότι υπάρχει “πολιτικό κενό” στο δεξιό χώρο, το οποίο προφανώς επιθυμεί να εκφράσει ή και να καλύψει ο ίδιος, αν και δεν απάντησε ευθέως για τα σενάρια σχετικά με νέο κόμμα. 

Επιχείρησε όμως να απευθυνθεί και στους δυσαρεστημένους καραμανλικούς ψηφοφόρους, απαντώντας και στις επιθέσεις Μητσοτάκη κατά της εξωτερικής πολιτικής των κυβερνήσεων του Κώστα Καραμανλή, πέρα από τις αιχμές του Μαξίμου για τα δικά του πεπραγμένα.

Κυβερνητικά στελέχη απάντησαν πως τα περί εξωτερικής πολιτικής είναι “χιλιοειπωμένα”. Επικαλέστηκαν μάλιστα ότι “στα περί μετάλλαξης της ΝΔ η απάντηση έχει δοθεί από τους πολίτες τρεις φορές με ποσοστά της τάξης του 40% σε αντίθεση με το 18% που έγινε 29% υπό την απειλή έλευσης του ΣΥΡΙΖΑ”. 

Ενόχληση στο στρατόπεδο Σαμαρά από τα καρφιά Μαξίμου για τις εκλογές του 2012

Η αναφορά στις εκλογές του 2012 ενόχλησε την πλευρά Σαμαρά και στο Μαξίμου ανέλαβε να απαντήσει ο στενός συνεργάτης του πρώην πρωθυπουργού, Νίκος Τσιούτσιας.

Χαρακτήρισε την απάντηση του Μαξίμου στον κ.Σαμαρά ως “άκρον άωτον της προπαγάνδας και ταυτόχρονα τη μεγαλύτερη επιβεβαίωση της αλαζονείας που διακατέχει τη σημερινή κυβέρνηση”. 

Ο κ. Τσιούτσιας μιλώντας στη Ναυτεμπορική επικαλέστηκε ότι το 2012 το ιστορικό τοπίο ήταν τελείως διαφορετικό. “Διότι το 2012 η Ελλάδα ήταν στο μνημόνιο, η τρόικα πάνω από το κεφάλι, οι Αγανακτισμένοι στους δρόμους και ο Αντώνης Σαμαράς κατέβηκε με αντιπάλους έξι δεξιά κόμματα. Το κόμμα της κ.Μπακογιάννη, το κόμμα του κ. Καρατζαφέρη, τη Χρυσή Αυγή, το κόμμα του κ.Μάνου, το κόμμα του κ.Καμμένου και το κόμμα του κ.Τζήμερου”, υπενθύμισε.

“Παρά ταύτα σε εκείνες τις εκλογές ο αριθμός ψήφων που πήρε η ΝΔ είναι μεγαλύτερος από αυτόν που πήρε πέρυσι η ΝΔ”, σχολίασε μάλιστα αναφερόμενος στις ευρωεκλογές του 2024.

“Λένε ότι είναι χιλιοειπωμένα. Αυτό λέμε κι εμείς. Το πρόβλημα δεν είναι ότι είναι χιλιοειπωμένα. Το πρόβλημα είναι ότι δεν είναι χιλιοακουσμένα. Τους τα λέει ο Σαμαράς. Τους τα λέει ο Καραμανλής. Τους τα λένε διεθνολόγοι. Τους τα λένε αναλυτές”, είπε επίσης ο κ.Τσιούτσιας. “Τα λένε όλοι αλλά δεν ακούει κανείς”, συνέχισε και πρόσθεσε: “Αυτό είναι ο ορισμός της αλαζονείας. Εγώ έχω δίκιο και όλοι οι άλλοι άδικο.” 

Δήλωσε επίσης ότι: “Ο κ. Σαμαράς παρεμβαίνει με γνώμονα τρεις βασικές του αξίες διαχρονικά: Την πατρίδα, την κοινωνία και την παράταξη. Αδυνατούν να το αντιληφθούν ορισμένοι επίτηδες σκόπιμα φυσικά.” Και υποστήριξε ότι: “Η κριτική που ασκούσε ο Σαμαράς εις ώτα μη ακουόντων επιβεβαιώθηκε από τα γεγονότα. Αυτή τη στιγμή αμφιβάλλει κανείς ότι παραγγέλνεις ΝΔ και σου έρχεται στο πιάτο Ποτάμι, σημιτικό ΠΑΣΟΚ και ολίγη από ΝΔ;” 

Από εδώ πάνε κι άλλοι για την “πατριωτική δεξιά”

Δεν είναι πάντως ο κ. Σαμαράς ο μόνος που στοχεύει στο ακροατήριο της πατριωτικής δεξιάς. Ο Κυριάκος Βελόπουλος επιχειρεί να καρπωθεί τη δυσαρέσκεια παραδοσιακών ψηφοφόρων της ΝΔ, ιδίως στη βόρεια Ελλάδα, όπου βέβαια το πραγματικό μείζον ζήτημα είναι το οικονομικό, δεδομένου ότι περιοχές όπως η Δυτική Μακεδονία πληρώνουν την πράσινη μετάβαση παραμένοντας σε οικονομική απομόνωση.

Ενώ και στο εσωτερικό της ΝΔ, ο Νίκος Δένδιας καλλιεργεί συστηματικά το “πατριωτικό του προφίλ”, αποφεύγοντας πάντως την ευθεία ρήξη με το Μαξίμου.

Ο υπουργός Άμυνας την περασμένη εβδομάδα προσπέρασε το γεγονός ότι ο κ. Μητσοτάκης ανακοίνωσε την ένταξη της Ελλάδας στο δανειοδοτικό αμυντικό πρόγραμμα SAFE της ΕΕ, παρότι ο ίδιος στο παρελθόν το είχε αποκλείσει. Ο κ.Δένδιας μάλιστα βγήκε από πάνω, δηλώνοντας ότι εκείνος διαπραγματεύθηκε τον πρόσθετο δημοσιονομικό χώρο με το υπουργείο Οικονομικών και ότι εάν δεν βρισκόταν το αναγκαίο 1,2 δισ ευρώ δεν θα υπέγραφε την αίτηση ένταξης.

Με την ευκαιρία, έριξε και μία ακόμη τουφεκιά κατά του υπουργού Εξωτερικών, Γιώργου Γεραπετρίτη, υπενθυμίζοντας με νόημα ότι δεν διαπραγματεύτηκε ο ίδιος ως υπουργός Αμυνας το SAFE, το οποίο έχει χαρακτηρίσει “κερκόπορτα” για ένταξη της Τουρκίας στην άμυνα της ΕΕ.

Αβραμόπουλος κατά πάντων

Εν τω μεταξύ ο πρώην υπουργός, Δημήτρης Αβραμόπουλος, άφησε νέες αιχμές κατά της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης, στοχεύοντας πάντως και τον κ.Δένδια.

Ο κ. Αβραμόπουλος άσκησε ειδικότερα κριτική “στην επιλογή από το 2019 να στηριχθεί ένας αμφιλεγόμενος και μη νόμιμος πολέμαρχος της Ανατολικής Λιβύης, ο Χαφτάρ”. Επιλογή που είχε γίνει επί Δένδια στο ΥΠΕΞ.

“Η επιλογή αυτή έθεσε τη χώρα μας ανεξήγητα και απέναντι στην πολιτική γραμμή της Ευρώπης, εξαρχής στη λάθος πλευρά, με αποτέλεσμα να εξαιρεθεί από όλα τα σημαντικά διεθνή φόρα για τη Λιβύη, από το Βερολίνο μέχρι σήμερα”, υποστήριξε ο πρώην υπουργός.

Στράφηκε όμως και κατά της σημερινής ηγεσίας του ΥΠΕΞ και συνολικά της κυβέρνησης, με αφορμή την τριμερή Ιταλίας- Τουρκίας- Λιβύης. “Ενώ οι τρεις πλευρές επιδιώκουν να οικοδομήσουν συνεργασίες με στρατηγική προοπτική, η Ελλάδα απουσίαζε μια ακόμη φορά, επιβεβαιώνοντας τον κίνδυνο να μείνει θεατής σε αποφάσεις που την αφορούν άμεσα” εκτίμησε ο κ. Αβραμόπουλος.

Απέδωσε δε τον αποκλεισμό αυτό της Ελλάδας όχι μόνο στο λάθος ποντάρισμα σε Χαφτάρ, αλλά και στην εμμονή της χώρας μας να βλέπει – όπως είπε- την Τουρκία αποκλειστικά ως απειλή. “Η  Ελλάδα, εγκλωβισμένη στις διμερείς της διαφορές, αυτοπεριορίζεται και αφήνει άλλους να καθορίζουν τις εξελίξεις” εκτίμησε.