Υπουργείο Οικογένειας και… ιδιωτικού τομέα – Τι καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι

Διαβάζεται σε 6'
Υπουργείο Οικογένειας και… ιδιωτικού τομέα – Τι καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι
Aris Oikonomou / SOOC

Υποστελέχωση, κενά στην μετάδοση τεχνογνωσίας και αναθέσεις έργων στον ιδιωτικό τομέα είναι μερικά από όσα κατήγγειλαν εργαζόμενοι του Υπουργείου Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας.

Σε συνέντευξη Τύπου, που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη (18/12), προχώρησε ο Σύλλογος εργαζομένων του Υπουργείου κοινωνικής συνοχής και οικογένειας προκειμένου να γνωστοποιήσει τα κρίσιμα ζητήματα που αντιμετωπίζει και που άμεσα επηρεάζουν κάθε πολίτη.

Το εν λόγω Υπουργείο, το οποίο έχει συσταθεί εδώ και 2,5 χρόνια έχει συγκεντρώσει μια τεράστια γκάμα υποχρεώσεων -συχνά ασύνδετη- από προγράμματα όπως το «Σπίτι μου» μέχρι την αναδοχή, τα voucher για τους παιδικούς σταθμούς και την γραμματεία ισότητας των φύλων και τα Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης (ΚΔΑΠ).

Πρόκειται για ένα Υπουργείο με εξαιρετικά σημαντικό αντικείμενο, καθώς ασχολείται με τις πλέον αδύναμες κοινωνικές ομάδες, όπως είναι τα παιδιά, τα άτομα με αναπηρία οι Ρομά, οι ηλικιωμένοι, οι κοινωνικές ομάδες με χαμηλά οικονομικά εισοδήματα και οι άστεγοι.

Για το εύρος του Υπουργείου, είναι χαρακτηριστικό ότι οι υπηρεσίες του βρίσκονται σε τουλάχιστον τρία διαφορετικά κτίρια καθώς μέχρι πρότινος υπάγονταν σε διαφορετικά Υπουργεία, όπως ανέφερε η αντιπρόεδρος του συλλόγου εργαζομένων, Ελένη Μαυρούλη.

Η Υποστελέχωση

Είναι δεδομένο ότι καθώς η υποστελέχωση είναι ένα πρόβλημα που αγγίζει όλο τον δημόσιο τομέα, το εν λόγω Υπουργείο δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση.

Ανησυτικά είναι τα στοιχεία για τους εργαζομένους του Υπουργείου, καθώς όπως παρουσίασε αναλυτικά η η Μυρσίνη Καλαφατελη, Αναπληρώτρια Γενική Γραμματέας υπάρχουν πολλά σημαντικά κενά: «ρίχνοντας μια ματιά στον τηλεφωνικό κατάλογο των υπηρεσιών που φιλοξενείται στην ιστοσελίδα του υπουργείου, μπορείτε να δείτε και από μόνοι σας ότι: από τα 49 τμήματα στο υπουργείο, 8 δεν έχουν
προϊστάμενο εξ αυτών 4 δεν έχουν ούτε υπάλληλο και άλλα 3 έχουν μόνο έναν Υπάλληλο. Ενώ 13 τμήματα έχουν μόνο προϊστάμενο.

Επιπλέον υπάρχουν 12 υπάλληλοι που εκτελούν διπλά καθήκοντα: προϊσταμένων τμημάτων και αναπληρωτών προϊσταμένων διεύθυνσης.[…] Από την άλλη πλευρά ενώ υπάρχει μεγάλο έλλειμμα σε σταθερό και μόνιμο προσωπικό, παρατηρείται πλεόνασμα σε μετακλητούς υπαλλήλους, που ανέρχονται περίπου σε 50, καθιστώντας ουσιαστικά την αναλογία μετακλητών με μονίμους υπαλλήλους σε 1 προς 3» σημείωσε η ίδια.

Όπως τονίζουν οι εργαζόμενοι, η λειτουργία του Υπουργείου βασίζεται στο φιλότιμο των υπαλλήλων του, που αναλαμβάνουν πολλά περισσότερα από όσα μπορούν, γιατί αλλιώς θα υπάρξουν άμεσες και ολέθριες συνέπειες στις κοινωνικές παροχές της χώρας και την κοινωνική προστασία.

«Οι υπηρεσίες είναι αποψιλωμένες και απαξιωμένες, παρά την μεγάλη θεσμική εμπειρία που τις χαρακτηρίζει. Αυτοί που φέρουμε εις πέρας τα καθήκοντα μας, αλλά και αυτά των οργανικών θέσεων που είναι κενές, σαν να είμαστε 2 και 3 άνθρωποι ταυτόχρονα, καταπιανόμαστε με όσα «αντικείμενα» κάθε φορά χρειάζεται. Πάντα υπό τη συνεχή πίεση ολιγόωρων προθεσμιών, για να «βγει η δουλειά». Η «δουλειά», όμως, είναι οι κοινωνικές παροχές, η κοινωνική προστασία. Και για να «βγει» χρειάζονται προσλήψεις και δεν φτάνουν οι υπάλληλοί του που εργάζονται με αυταπάρνηση» σημειώνουν οι εργαζόμενοι του Συλλόγου.

Ταυτόχρονα όπως τόνισε στην ομιλία του ο πρόεδρος του Συλλόγου Γιώργος Σπανουδάκης είναι καίριας σημασίας ότι με τις συνταξιοδοτήσεις χάνεται η γνώση των παλαιότερων και δεν υπάρχουν νεοπροσληφθέντες για να συνεχίσουν το έργο.

«Οι υπάλληλοι, δηλαδή οι υπηρεσίες, είμαστε αυτοί που γνωρίζουμε καλύτερα τις ανάγκες των ευάλωτων ομάδων, μιλούμε με αυτές, παρακολουθούμε την πορεία των προγραμμάτων, έχουμε προτάσεις για το πώς μπορούν να βελτιωθούν.

Είμαστε εμείς που γνωρίζουμε ότι παρά την αύξηση του 8% που έχει δοθεί στα επιδόματα κάθε είδους, λόγω της τρέχουσας οικονομικής συγκυρίας και των εισοδηματικών και περιουσιακών κριτηρίων, όπου αυτά τίθενται, οι ανάγκες αυτές δεν καλύπτονται.

Είμαστε εμείς που γνωρίζουμε πόσο σημαντικά είναι τα προγράμματα που υλοποιούνται (πχ για τα άτομα με αναπηρία καθώς βελτιώνουν σημαντικά την καθημερινότητά τους ή ημιαυτόνομη διαβίωση) αλλά και πόσο κομβικής σημασίας είναι η συνέχιση και διεύρυνση τους έτσι ώστε μετά την πιλοτική εφαρμογή τους να υλοποιηθούν οριζόντια σε πανελλαδική εμβέλεια έχοντας αντιμετωπίσει όσες τυχόν αδυναμίες εμφανίστηκαν υπό την μεγαλύτερη δυνατή εποπτεία και στήριξη του κράτους» τόνισε ο ίδιος.

Χωρίς θέσπιση Οργανισμού δεν μπορούν να γίνουν προσλήψεις

Άλλωστε όπως κατήγγειλαν, μακροπρόθεσμες προσλήψεις δεν μπορούν να γίνουν στο Υπουργείο, αφού ακόμα δεν έχει γίνει Οργανισμός με συγκεκριμένο οργανόγραμμα και θέσεις με σαφή περιγραφή αρμοδιοτήτων.

Το συγκεκριμένο αποτελεί πάγιο αίτημα του Συλλόγου, που εξαρχής έθεταν και αιτούνταν συνάντηση με την προηγούμενη Υπουργό, Σοφία Ζαχαράκη, χωρίς καμία ανταπόκριση. Υπό την νέα Υπουργό, Δόμνα Μιχαηλίδου έχουν συναντηθεί μόνο με τον διευθυντή του γραφείου τους με συζητησεις που δεν οδηγούν σε κάποια λύση παρά σε καθησυχαστικές κουβέντες συμπαράστασης όπου η διοίκηση δηλώνει την κατανόησή της.

«Κανένας συνάδελφος δεν θέλει να μετακινηθεί στο υπουργείο μας. Ποιος λογικός άνθρωπος θα επέλεγε να πληρώνεται με έναν μισθό που με το ζόρι καλύπτει τις ανάγκες του αλλά να δουλεύει για 3 ανθρώπους; Είναι ξεκάθαρο ότι η έλλειψη μισθολογικού κινήτρου δυσχεραίνει περαιτέρω τη στελέχωση του υπουργείου» σημείωσε ο πρόεδρος του Συλλόγου τονίζοντας ότι στο Υ.ΚΟΙ.Σ.Ο. το μισθολογικό ζήτημα έχει κι ένα πρόσθετο χαρακτηριστικό.

Τα χρήματα στον ιδιωτικό τομέα

Σε όλα αυτά όμως οι εργαζόμενοι βλέπουν ότι δεν υπάρχει καμία μέριμνα. Αντιθέτως, «προκειμένου να βγαίνει η δουλειά» όπως λέει το Υπουργείο προγράμματα ανατίθενται σε συμβουλευτικές του ιδιωτικού τομέα.

Όπως τόνισε ο Σύλλογος είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο για το 2024-2025 συμβάσεις από το συγκεκριμένο Υπουργείο με συνολικό κόστος περίπου τα 2,5 εκατομμύρια ευρώ για εργασίες που όπως υποστηρίζουν, θα μπορούσαν να γίνει από τους ίδιους εαν γίνονταν προσλήψεις.

«Πρόκειται για μια δαπάνη η οποία υπερβαίνει κατά πολύ το κόστος που θα προέκυπτε από την αξιοποίηση των υφιστάμενων ανθρώπινων πόρων και δυνατοτήτων του δημοσίου τομέα» είπε ο κ. Σπανουδάκης.

Για να γίνει πιο συγκεκριμένος, εξήγησε « ο μισθός ενός νεοεισερχόμενου δημοσίου υπαλλήλου Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης είναι περίπου 1192 ευρώ το μήνα (μικτά), δλδ το χρόνο 14.304 ευρώ. Εύκολα γίνεται η διαίρεση για το πόσους μονίμους υπαλλήλους καλύπτουν τα χρήματα που δαπανώνται σε ιδιωτικές εταιρείες για παροχή συμβουλευτικού έργου μόνο στις συμβάσεις που υπογράφησαν από την ανεξαρτητοποίηση του νέου υπουργείου και μετά: περίπου 170 υπάλληλοι – ετησίως».

Υπογράμμισε δε, ότι και τώρα μεγάλο μέρος των υπηρεσιών που παρέχουν οι συμβουλευτικές εταιρείες «περνά» και μέσα από τις υπηρεσίες για διόρθωση, συμπλήρωση από το καταρτισμένο ανθρώπινο δυναμικό.

Κλείνοντας ο σύλλογος συνόψισε τις διεκδικήσεις του ως εξής για την αναβάθμιση της κοινωνικής πολιτικής και των εργαζομένων που την υπηρετούν:

  • Άμεσες προσλήψεις μόνιμου και σταθερού προσωπικού
  • Καθιέρωση μισθολογικής ενίσχυσης σε όλους τους εργαζόμενους του υπουργείου
  • Δραστικός περιορισμός των αναθέσεων σε ιδιωτικές εταιρείες παροχής συμβουλευτικών υπηρεσιών
  • Κατάργηση του νέου πειθαρχικού και της, τιμωρητικού τύπου, αξιολόγησης
  • Επαναφορά 13ου και 14ου μισθού

 

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα