Κυκλοφόρησε το βιβλίο του Γ. Λακόπουλου “Η μπαλάντα των Ολυμπιακών Αγώνων”

Από τις εκδόσεις «Λιβάνης» κυκλοφορεί το νέο βιβλίο του Γιώργου Λακόπουλου με τίτλο: «Η μπαλάντα των Ολυμπιακών Αγώνων – Τα πρόσωπα, η λάμψη, οι σκιές και η Γιάννα Αγγελοπούλου» που παρουσιάζεται στις 26 Μαΐου, στην ΕΣΗΕΑ, από τον Βαγγέλη Βενιζέλο και τη Γιάννα Αγγελοπούλου , με συντονιστή τον δημοσιογράφο Παύλο Τσίμα.

Πρόκειται για αποκαλυπτικό πολιτικό δοκίμιο που φωτίζει τη διαδρομή σχεδόν μισού αιώνα. Από την πρώτη απόπειρα της Ελλάδας να αναλάβει η Αθήνα, για δεύτερη φορά, τη διοργάνωση των συγχρόνων Ολυμπιακών Αγώνων, μέχρι τον θρίαμβο του 2004 που αναγνωρίσθηκε διεθνώς ως εθνικό επίτευγμα.

Πέντε πρωθυπουργοί και διαδοχικές επιτροπές ασχολήθηκαν με την «ολυμπιακή επιδίωξη» της χώρας που απέτυχε δύο φορές, κινδύνευσε την τρίτη, εντέλει οργανώθηκε με υποδειγματικό τρόπο, δόξασε την Αθήνα, δημιούργησε νέες προϋποθέσεις ανάπτυξης, αλλά τελικά το υλικό και άυλο, κεφάλαιο που δημιούργησε εγκαταλείφθηκε!

Κεντρικό πρόσωπο της επιτυχίας του 2004, ήταν η Γιάννα Αγγελοπούλου που έφερε τους Αγώνες στην Αθήνα και τους οργάνωσε κινητοποιώντας τη δυσκίνητη ως τότε δημόσια διοίκηση, την αυτοδιοίκηση, τον ιδιωτικό τομέα, τη νέα γενιά αλλά και την κοινή γνώμη και πήρε από παντού εύσημα για τον ελληνικό θρίαμβο και την «καλύτερη διοργάνωση» της νεότερης εποχής.

Για μεγάλο διάστημα, η διοργάνωση των ελληνικών Ολυμπιακών Αγώνων υπήρξε θέμα πολιτικών διαξιφισμών και παραπληροφόρησης που, ενίοτε, προκαλούσαν σύγχυση για τις συνθήκες, τα πρόσωπα και το αποτέλεσμα.

Πώς έφτασε η Ελλάδα στην ανάληψη των Αγώνων, πόσο κόστισαν, ποιος πλήρωσε, ποιοι ωφελήθηκαν, ποιες ευκαιρίες χάθηκαν και ποιο ήταν το τελικό πρόσημο για τη χώρα, την κοινωνία και την οικονομία;

Από ποιους κίνδυνους και ποια χέρια, πέρασαν η διεκδίκηση και η διοργάνωσή τους; Ποιοι πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες ενεπλάκησαν και με ποιες επιδιώξεις;

Ποιοι συγκρούστηκαν με ποιους και πώς συμπεριφέρθηκαν τα κόμματα και τα ΜΜΕ; Μέσα από αυτήν την τρικυμισμένη διαδρομή, πώς φτάσαμε στην άρτια διοργάνωση του 2004, πώς λειτούργησε ως μάνατζερ η Γιάννα Αγγελοπούλου, ποιοι διεθνείς παράγοντες την υποστήριξαν και ποιος ήταν ο ρόλος του Θόδωρου Αγγελόπουλου στη διεκδίκηση;

Πώς διαχειρίστηκαν τους Αγώνες ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Κώστας Σημίτης και ο Κώστας Καραμανλής ως πρωθυπουργοί, ο Δημήτρης Αβραμόπουλος και η Ντόρα Μπακογιάννη ως δήμαρχοι-οικοδεσπότες;

Τι έλεγαν τα στελέχη της ΝΔ; Ποιο ρόλο έπαιξαν ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο Γιώργος Παπανδρέου, ο Θόδωρος Πάγκαλος, ο Κώστας Λαλιώτης, η Αλέκα Παπαρήγα και ο Αλέξης Τσίπρας;

Το βιβλίο αναζητώντας την αλήθεια και τις απαντήσεις, ανατρέχει στα γεγονότα, φωτίζει τα παρασκήνια και τοποθετεί τα πρόσωπα στην εξέλιξή τους, με αποκαλυπτικό τρόπο, για να καταλήξει στο συμπέρασμα: στην Ελλάδα μπορούν να γίνουν θαύματα, αλλά μπορούν να καταλήξουν σε αυτοκαταστροφές. Εξαρτάται από τις ηγεσίες.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

«Βάλτα και θα στα δώσουμε»

<Η ελληνική γραφειοκρατία πάντως έβρισκε διαρκώς τρόπους να επιβάλει χρονοτριβή. Ακόμη και σε ότι αφορούσε τη χρηματοδότηση αμέσων αναγκών και συγκεκριμένων δράσεων της διεκδίκησης.

Η Αγγελοπούλου αντιμετώπιζε τα αδιέξοδα στα οποία την έφερναν, χρηματοδοτώντας από το οικογενειακό της ταμείο ότι δεν «προλάβαινε» να εκταμιεύσει ο κρατικός προσυλλογισμός.
Μεταξύ των άλλων χρειάσθηκε να βρει ως έδρα της Επιτροπής το Ζάππειο -με τους συμβολισμούς του από το 1896.

Ως τότε η ίδια εργάζονταν στη « Μεγ. Βρετανία» , πληρώνοντας η ίδια τη δαπάνη- όπως και όλα τα έξοδα κίνησης και ότι άλλο τη αφορούσε προσωπικά.

Αλλά λίγοι στην κυβέρνηση το εκτιμούσαν και η αδράνεια έπαιρνε πολλές μορφές. Αν ήταν άλλος στη θέση μπορεί και να πηδούσε από τον έβδομο όροφο, στην πλατεία Συντάγματος.
Όταν είπε στους αρμόδιους υπουργούς ότι ως τις 15 Αυγούστου 1996, έπρεπε να κατατεθεί ο αναλυτικός φάκελος υποψηφιότητας δεν είχαν αντίρρηση.

Άλλα μόλις τους εξήγησε ότι έπρεπε να συνοδεύεται με παράβολο εκατό χιλιάδων ευρώ, κανείς δεν εύρισκε …κωδικό στον προϋπολογισμό για να τα αντλήσει. Είχε δυο επιλογές- εκτός από το άλμα στο κενό…

Η μια ήταν να τα βροντήξει. Όπως πράγματι έκανε δυο φορές στην περίοδο της διεκδίκησης , υποβάλλοντας παραίτηση. Δεν τη δέχθηκε ο Σημίτης. Αλλά οι υπουργοί συνέχιζαν να μην υλοποιούν τις εντολές του να τη συνδράμουν. Χωρίς συνέπειες.

-« Είναι οι άνθρωποί μου κυρία Αγγελοπούλου» της απάντησε κάποια στιγμή, δικαιολογώντας για τους κρατούσε διπλά του.

Η άλλη επιλογή της ήταν να αφήσει τα πράγματα όπως ήταν και να αποκλειστεί η Αθήνα για εκατό χιλιάδες δολάρια, από μια διοργάνωση ,στην οποία η Ελλάδα δήλωνε ότι θα ξοδέψει εκατομμύρια.

Ο από μηχανής Θεός ήταν, πάλι, ο… Θόδωρος Αγγελόπουλος! Έστειλε μια προσωπική επιταγή και η υποψηφιότητα κατακυρώθηκε…

«Δεν ήταν η τελευταία φορά που ο Θόδωρος κι εγώ «σώσαμε» την Ελληνική προσπάθεια, χρηματοδοτώντας την Ολυμπιακή καμπάνια» θα γράψει αργότερα.

Έτσι στις 14 Αυγούστου του 1996 η Γιάννα Αγγελοπούλου με τον Πέτρο Συναδινό, ως υπεύθυνο για τη σύνταξη του Φακέλου υποψηφιότητας δίπλα της, κατέθεσε στη Λωζάνη τα σχετικά «παραστατικά».

Η Αθήνα μπήκε οριστικά τον πίνακα της ΔΟΕ , με τις υποψήφιες πόλεις ανάληψη της 28ης Ολυμπιάδας. Ο στόχος της Γιάννας τώρα ήταν να συμπεριληφθεί στη sort list..

Οσάκις οι υπουργοί «δεν έβρισκαν κωδικούς » ο ευπατρίδης σύζυγος της , χωρίς δισταγμό την παρότρυνε να πληρώσει ίδια. Ο σκοπός το άξιζε…

Όταν το πήραν είδηση οι κυβερνητικοί, το …καθιέρωσαν σε στυλ: «Βάλτα και θα σου τα δώσουμε». Ακόμη και ο Σημίτης της είπε:« Να το ξέρετε, κυρία Αγγελοπούλου, θα σας τα πληρώσουμε», της είπε μια φορά.

Ούτε τα «πλήρωσαν», ούτε θα το δεχόταν οι Αγγελόπουλοι : χάρισαν το δημόσιο ότι είχαν ξοδέψει. Πόσα; Περισσότερα από 15 εκατ. δολάρια , ή πέντε δισ. δραχμές της εποχής.. >