Οι άγνωστοι Χ της γαλάζιας εσωκομματικής εξίσωσης

Από την παραμονή της εκλογικής ήττας της 25ης Ιανουαρίου άπαντες στη Νέα Δημοκρατία συζητούν για την επόμενη ημέρα. Πότε όμως θα έλθει και πως θα μοιάζει εξαρτάται από ορισμένους παράγοντες, που μέχρι στιγμής δεν έχουν ξεκαθαρίσει.

Οι άγνωστοι Χ της γαλάζιας εσωκομματικής εξίσωσης είναι οι εξής:

Πρώτον, τι θα κάνει ο ίδιος ο Αντώνης Σαμαράς. Είναι σαφές ότι δεν έχει πρόθεση να παραιτηθεί, όπως ανέμεναν ορισμένοι μετά την ήττα. Το επόμενο ερώτημα είναι τι θα πράξει σε περίπτωση αμφισβήτησης. Θα είναι ξανά υποψήφιος; Και εάν ναι, θα κατέβει απέναντι του ο Μάκης Βορίδης; Ή θα εκτιμήσει ότι θα διασπαστεί η δεξαμενή της σκληρής δεξιάς και μνημονιακής ψήφου και δεν θα το επιχειρήσε

Το ακόλουθο ερώτημα είναι εάν έτεροι πιθανοί υποψήφιοι πρόεδροι που έχουν υπάρξει υπουργοί στην κυβέρνηση Σαμαρά, όπως ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Νίκος Δένδιας, θα κατεβούν σε μία αναμέτρηση με αντίπαλο το νυν πρόεδρο. Μεταβλητή επίσης θα αποτελέσουν τυχόν συμμαχίες, όπως το 2009 η απόσυρση του Δημήτρη Αβραμόπουλου και η συστράτευση του με τον κ.Σαμαρά έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη νίκη του δεύτερου.

Το μεγαλύτερο ερώτημα ωστόσο και ο πιο κρίσιμος παράγοντας είναι τι θα κάνει ο Κώστας Καραμανλής. Ο κ.Σαμαράς ζητεί επιμόνως σωσίβιο στον προκάτοχο του ή έστω τη διαβεβαίωση του ότι κρατά αποστάσεις από τους εσωκομματικούς αμφισβητίες και αυτό το στόχο είχε τόσο η τελευτάια συνάντηση που επιδίωξε μαζί του την Κυριακή της Αποκριάς, όσο και τα τηλεφωνήματα που του κάνει μετά τις εκλογές. Ο πρώην πρόεδρος της Ν.Δ διαβεβαιώνει σταθερά ότι δεν ενθαρρύνει κινήσεις, ξεκαθαρίζει όμως ότι δεν πρόκειται και να επιβάλει σιωπητήριο στα στελέχη, που έχουν έτσι κι αλλιώς τις δικές τους απόψεις.

Όσο ο κ. Καραμανλής δεν κάνει κάποιο νεύμα υπερ ενός εκ των επίδοξων διαδόχων, τόσο διατηρείται ζωντανή η συζήτηση περί ενδεχόμενης επιστροφής του- πιθανότατα όχι για να αναλάβει την προεδρία της Ν.Δ, αλλά για να ηγηθεί ενός νέου σχηματισμού στο χώρο της κεντροδεξιάς, παρόλο που ο ίδιος δεν επιβεβαιώνει τέτοια σενάρια. Το ενδεχόμενο πάντως ο κ.Καραμανλής να πάρει την πλειοψηφία της κεντροδεξιάς και να φύγει, αφήνοντας στον κ.Σαμαρά τη σφραγίδα μίας μικρής Ν.Δ (και τα χρέη) προκαλεί και ως σκέψη μόνο ανησυχία στο σαμαρικό στρατόπεδο.

Εάν δοθεί καραμανλικό δαχτυλίδι ή έστω έμμεση στήριξη, ορισμένοι θεωρούν ότι αυτό θα μπορούσε να αφορά κάποιο στέλεχος από τις δύο επόμενες γενιές της Ν.Δ, όπως τον Ευριπίδη Στυλιανίδη ή τον Απόστολο Τζιτζικώστα.

Κρίσιμος και άγνωστος παράγοντας της εσωκομματικής εξίσωσης ωστόσο είναι και η διαδικασία εκλογής προέδρου. Η εκλογή από τη βάση και μάλιστα με ανοιχτούς καταλόγους, όπως αποφασίστηκε σε έκτακτο συνέδριο του 2009 μετά από πρόταση Αβραμόπουλου και εφαρμόστηκε στην αναμέτρηση Μπακογιάννη- Σαμαρά, έχει εγγραφεί στο καταστατικό από το συνέδριο του 2013. Τα καταστατικά όμως είναι για να αλλάζουν, όπως άλλωστε συνέβη και το 2009. Και ανάλογα με τους συσχετισμούς και τις σκοπιμότητες, δεν αποκλείεται το καταστατικό να αλλάξει ξανά.

Τίθεται πάντως το ερώτημα ποιοι θα έχουν δικαίωμα να ψηφίσουν για πρόεδρο της Ν.Δ, της οποίας η εκλογική βάση έχει αλλάξει ριζικά από το 2009; Οι κεντρώοι ψηφοφόροι έφυγαν εν πολλοίς στην τελευταία αναμέτρηση, μέρος της λαϊκής δεξιάς έφυγε προς τους ΑΝΕΛ (και το ΣΥΡΙΖΑ), ενώ απώλειες υπήρξαν και προς τα δεξιά (ΧΑ) και ταύτοχρονα μερος του ΠΑΣΟΚ και του ΛΑΟΣ ψηφίζει σήμερα Ν.Δ. Οι ανοιχτοί κατάλογοι όμως έχουν και ρίσκο αλλοίωσης του αποτελέσματος, εάν για παράδειγμα κινητοποιηθεί κατά βάση η σκληρή δεξιά βάση (όχι μόνον της Ν.Δ).

Άγνωστος παράγοντας είναι και ο χρόνος. Οι εξελίξεις μετά την ήττα δεν ήταν τόσο ραγδαίες όσο θα ανέμεναν (ή θα επιθυμούσαν) ορισμένοι. Η ρήξη της κυβέρνησης με την Ευρώπη και η συνακόλουθη χρεοκοπία, που προέβλεπε προεκλογικά ο κ.Σαμαράς δεν ήλθε, αλλά πολλοί στη Ν.Δ δεν την αποκλείουν τον Ιούνιο. Εν τω μεταξύ ο πρόεδρος της Ν.Δ χτίζει τις άμυνες του, μη έχοντας κάποιον αδιαμφισβήτητο διάδοχο απέναντι του. Και αυτή θα είναι και η τελευταία κρίσιμη μεταβλητή: Ποιος θα καταφέρει να αποκτήσει μία δυναμική, ώστε να παρασύρει τη μεγάλη μάζα των βουλευτών, στελεχών και της βάσης μαζί του;