Το μετέωρο βήμα της Τουρκίας

Ένα χρόνο μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου, η Τουρκία του Ερντογάν είναι πιο ασταθής, απρόβλεπτη και απομονωμένη στην περιφερειακή και την διεθνή σκηνή από ποτέ στην πρόσφατη Ιστορία της.

Η υπεραντίδραση του Ερντογάν, οδήγησε σε μιά αυταρχική εκτροπή χωρίς προηγούμενο στο σαρωτικό κύμα καταστολής της οποίας, είναι πολύ δύσκολο να διακρίνουμε ποιοι είχαν ανάμειξη στην αποτυχημένη προσπάθεια ανατροπής του και ποιοι συλλαμβάνονται στην λογική της προληπτικής εξουδετέρωσης μελλοντικών πολιτικών αντιπάλων.

Αν εξαιρέσουμε την Ακρα Δεξιά, το Εθνικιστικό Κόμμα ΜΗΡ, που αποκαλείται και Κόμμα των Γκρίζων Λύκων και το οποίο στήριξε την πρόταση του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ για σύσταση Προεδρικού Καθεστώτος στο Δημοψήφισμα, όλες οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις, έχουν με τον ένα η τον άλλο τρόπο μπεί στο στόχαστρο του Ερντογάν.

Επιπλέον με δηλωμένη την πρόθεση του Προέδρου της Τουρκίας να παραμείνει στην εξουσία μέχρι το 2029 οπότε λήγουν οι δύο πενταετείς θητείες, που αρχίζουν το 2019, είναι σαφές ότι δεν υπάρχει το παραμικρό περιθώριο διεκδίκησης της εξουσίας από την αντιπολίτευση, στο πλαίσιο της νέας θεσμικής νομιμότητας.

Έτσι το πραγματικό δίλημμα για την αντιπολίτευση, είναι υποταγή άνευ όρων ή μετωπική σύγκρουση με τους μηχανισμούς ενός σκληρού προσωποπαγούς καθεστώτος.

Με τα παραπάνω δεδομένα, η μεταβατική διετία 2017-2019, έχει ιδιαίτερη βαρύτητα, αν δηλαδή θα στηθεί θεσμική σταθερότητα ή αν θα προκύψει πολιτικό βραχυκύκλωμα που θα υποθηκεύσει το χρονοδιάγραμμα της καθεστωτικής μεταβολής.

Αν στο εσωτερικό μέτωπο, η αβεβαιότητα και η μειωμένη προβλεψιμότητα σκιάζουν τον ορίζοντα της Τουρκίας, εκτός συνόρων με επίκεντρο την Συρία  και το Ιράκ υπάρχει ορατότητα μηδέν: Οι Ηπα στηρίζουν φανερά, με βαρύ οπλισμό τους Κούρδους της Συρίας και δεν έχουν αντιδράσει στην διεξαγωγή δημοψηφίσματος το φθινόπωρο για την Ανεξαρτησία της Κουρδικής Οντότητας στο Βόρειο Ιράκ.

Με τη Ρωσία να μην έχει κανένα λόγο να αποξενωθεί από το Κουρδικό Κίνημα και το Ισραήλ να υποστηρίζει πλήρως την σταδιακή συνολική χειραφέτηση των Κούρδων,  η Τουρκία του Ερντογάν, βρίσκεται σε στρατηγικό αδιέξοδο:

Το μόνο που μπορεί να διαπραγματευθεί, είναι τουλάχιστον σε μια μεταβατική περίοδο η Ουάσινγκτον να ασκήσει όλη της την επιρροή ώστε το Κουρδικό να μην  οδηγηθεί σε γενικευμένη ανάφλεξη στην Νοτιοανατολική Περιοχή της χώρας.

Οι Ηπα και το Ισραήλ στηρίζουν πλέον την συνολική σταδιακή χειραφέτηση των Κολύρδων ΄χι ως τακτικό ελιγμό αλλά ως στρατηγική επιλογή: Ενα Ανεξάρτητο Κουρδιστάν  ακυρώνει κάθε επανεμφάνιση του Αραβικού Εθνικισμού, αποδυναμώνει το Ιράν και ακυρώνει οριστικά κάθε προοπτική ανάδειξης της Τουρκίας σε Περιφερειακή Δύναμη.

(Φωτογραφία: Kayhan Ozer/Presidency Press Service Pool via AP)