“The Catalyst”: Ελλάδα – Τουρκία, επόμενη κίνηση; Ένας οδικός χάρτης επίλυσης προβλημάτων

Το think tank «The Catalyst» διοργανώνει δημόσια συζήτηση με τίτλο «Ελλάδα – Τουρκία. Επόμενη κίνηση; Ένας οδικός χάρτης επίλυσης προβλημάτων», με αφορμή την παρουσίαση της νέας του πρότασης για την οικοδόμηση ενός ρεαλιστικού και εφαρμόσιμου πλαισίου επίλυσης των ελληνοτουρκικών διαφορών.

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο βιβλιοπωλείο Free Thinking Zone την Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2025, στις 19:00, με ταυτόχρονη ζωντανή μετάδοση μέσω των σελίδων του The Catalyst στο Facebook (εδώ) και στο YouTube (εδώ).

Συμμετέχουν στη συζήτηση

• Χρήστος Ροζάκης, Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών, τ. Υφυπουργός Εξωτερικών
• Δημήτρης Τριανταφύλλου, Καθηγητής, Πάντειο Πανεπιστήμιο
• Σωτήρης Σέρμπος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο
  Θράκης
• Δανάη Κουμανάκου, Πρέσβης ε.τ.

Από το “The Catalyst” συμμετέχουν

• Αθηνά Δρέττα, Πρόεδρος «The Catalyst»
• Πάνος Μανωλάκος, Κοινωνιολόγος, Αντιπρ. «The Catalyst»

Το Σχέδιο του Catalyst: ένας οδικός χάρτης ρεαλισμού και σταθερότητας

Από το Μηδενικό Άθροισμα στο Κοινό Όφελος

Το Σχέδιο του Catalyst απορρίπτει τη λογική του μηδενικού αθροίσματος στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και προτείνει ένα πλαίσιο όπου κάθε πλευρά κερδίζει κάτι ουσιαστικό. Η Ελλάδα αποκτά θεσμικές εγγυήσεις και σαφή χρονοδιαγράμματα επίλυσης μέσω δικαίου, η Τουρκία ενισχύει τη θεσμική της σχέση με την Ευρώπη, ενώ η Κύπρος ενδυναμώνεται στο πλαίσιο της συλλογικής ασφάλειας του ΝΑΤΟ και ενισχύεται η πιθανότητα επίλυσης του Κυπριακού των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Η «Παγίδα» της Αιρεσιμότητας

Η πρόταση βασίζεται στη δέσμευση της Τουρκίας μέσα σε ένα πλέγμα κινήτρων και υποχρεώσεων που καθιστά το κόστος παραβίασης των συμφωνιών υψηλότερο από το όφελος. Τα οφέλη που της προσφέρονται -οικονομικά, θεσμικά και τεχνολογικά- έχουν προσωρινό χαρακτήρα έως ότου ολοκληρωθεί η διαδικασία επίλυσης, εξασφαλίζοντας συνεχή συμμόρφωση.

Ο Χρόνος ως Εργαλείο, όχι ως Εχθρός

Αντί της παράτασης της αβεβαιότητας, το Σχέδιο εισάγει σαφή χρονοδιαγράμματα και αυτόματες ρήτρες εφαρμογής. Σε περίπτωση αποτυχίας διαπραγμάτευσης, ενεργοποιούνται προβλέψεις όπως η αυτόματη παραπομπή στη Χάγη. Έτσι, ο χρόνος μετατρέπεται σε μηχανισμό πίεσης προς λύση και όχι σε παράγοντα παράτασης του αδιεξόδου.

Κανόνες αντί Ισχύος σε Εποχή Αβεβαιότητας

Μέσα σε ένα διεθνές περιβάλλον αυξανόμενης αστάθειας, η πρόταση του Catalyst επιδιώκει να εδραιώσει κανόνες και θεσμούς πριν επιβληθούν λύσεις από τη λογική της ισχύος. Με αυτόν τον τρόπο, η Ελλάδα αναλαμβάνει ενεργό ρόλο στη διαμόρφωση του πλαισίου διαπραγμάτευσης, δημιουργώντας μια «ασπίδα» απέναντι σε μελλοντικές εξωτερικές πιέσεις και επιβολές εκτός του Διεθνούς Δικαίου.