Το “αυτογκόλ” ΣΥΡΙΖΑ-Νέας Αριστεράς για την προανακριτική

ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά την προηγούμενη εβδομάδα συζητούσαν πώς θα αξιοποιήσουν τους 37 βουλευτές που διαθέτουν, ώστε να καταθέσουν πρόταση προανακριτικής για τα Τέμπη με βάση την δικογραφία για τον Κ.Καραμανλή.

Κατέληξαν να «αλληλο-καρφώνονται» σε δημόσια θέα, για το αν πρέπει ή όχι να ζητηθεί η παραπομπή του Κυριάκου Μητσοτάκη μαζί με τον υπουργό Μεταφορών. Με τρόπο που είναι βέβαιο ότι θα αξιοποιήσει πολιτικά το Μέγαρο Μαξίμου.

Η κατάληξη

Αυτή είναι – περιληπτικά- η περιγραφή των επαφών ανάμεσα στα δύο κόμματα της αριστεράς τα τελευταία 24ωρα προκειμένου να καταθέσουν κοινή πρόταση σύστασης προανακριτικής επιτροπής. Αφού τα επιτελεία των δύο σχηματισμών μελέτησαν την κατατεθειμένη δικογραφία.

Η πιο πιθανή εξέλιξη είναι εντός της εβδομάδας να κατατεθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ μία αυτόνομη πρόταση παραπομπής σε προανακριτική που θα περιλαμβάνει και τον πρωθυπουργό η οποία δεν θα συζητηθεί καν. Αιτία το ότι δεν θα διαθέτει τις απαραίτητες 30 υπογραφές. Μια κίνηση αντίστοιχη, δηλαδή, με αυτή που έχει ήδη κάνει το ΚΚΕ.

Έτσι η συζήτηση που θα γίνει τελικά στην Βουλή θα αφορά αρχικά την πρόταση που έχει ήδη καταθέσει το ΠΑΣΟΚ (προτείνει παραπομπή Καρμανλή για κακούργημα) . Παράλληλα θα συζητηθεί η πρόταση που αναμένεται να καταθέσει η Νέα Δημοκρατία (με παραπομπή για το πλημμέλημα  της «παράβασης καθήκοντος»).

Περί Μητσοτάκη

Όπως αναφέραμε βασική αιτία των διαφωνιών ήταν το αν θα ζητηθεί παραπομπή σε προανακριτική για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Θέση που υποστήριξε η πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, αν και δεν έχει γίνει γνωστό το κατηγορητήριο το οποίο σκέπτεται να προτείνει.

Από την πλευρά της Κουμουνδούρου προκρίθηκε έγγραφο που περιλαμβάνεται στην δικογραφία και αφορά αναφορά συνδικαλιστικής οργάνωσης στον χώρο των σιδηροδρόμων, για την προβληματική κατάσταση του δικτύου, που κοινοποιήθηκε και στο γραφείο του πρωθυπουργού. Με βάση αυτό ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Σωκράτης Φάμελλος ανέφερε σε δημόσια δήλωσή του πως «πρέπει να απαντηθούν όλα τα ερωτήματα για όλα τα πρόσωπα όσο ψηλά και αν βρίσκονται».

Αντίστοιχα από την πλευρά της Νέας Αριστεράς ο Αλέξης Χαρίτσης εκτίμησε πως τέτοιου «πυροτεχνήματα εντυπωσιασμού εξυπηρετούν το σχέδιο της κυβέρνησης και του κυρίου Μητσοτάκη». Θεωρώντας πως μια τέτοια κίνηση θα αποτελέσει για τον Κυριάκο Μητσοτάκη «παράθυρο διαφυγής από τις απαράγραπτες ευθύνες του». Στην Νέα Αριστεράς πιστεύουν ότι στην δικογραφία δεν υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ενοχής του πρωθυπουργού και πως μία απόρριψη του αιτήματος ουσιαστικά θα είναι απαγορευτική την διερεύνηση τυχόν ευθυνών του Κ.Μητσοτάκη εφόσον προκύψουν νέα στοιχεία.

Η ουσία της διαφωνίας

Όπως όλα δείχνουν όμως είναι πολιτικό και όχι νομικό το ουσιώδες ζήτημα που ενισχύει την «απόσταση» ανάμεσα στους δύο χώρους. Σε μία περίοδο μάλιστα που για άλλα ζητήματα, όπως η κατάσταση στην Γάζα, δημιουργούνται «μετωπικές» συνθήκες ανάμεσα στα κόμματα της αντιπολίτευσης.

Σε αυτή την κατάσταση φαίνεται να έχουν αφήσει το «αποτύπωμά» τους, οι πολιτικές τάσεις σε αμφότερους τους χώρους που τάσσονται κατά της ενίσχυσης της ενότητας των δύο σχηματισμών.

Στον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ είναι περισσότερο εμφανές. Αφού η πλευρά του Παύλου Πολλάκη και του Νίκου Παππά είναι αυτή που έχει θέσει με επιμονή το θέμα της πρότασης παραπομπής του πρωθυπουργού. Δημιουργώντας τις αντίστοιχες αντιδράσεις στον χώρο της Νέας Αριστεράς όπου γίνεται λόγος για… «συνταγή Novartis».

Άλλωστε ο Νίκος Παππάς ήταν από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που έκαναν τις πλέον αιχμηρές δηλώσεις με υπονοούμενα κατά της Νέας Αριστεράς όπως το ότι «κάποιους βολεύει να είναι στο στόχαστρο μόνο ο Καραμανλής».  Από την πλευρά της ΝΕΑΡ πάλι υπήρξαν σχόλια για «παθήματα που δεν γίνονται μαθήματα στον ΣΥΡΙΖΑ». Επίσης έγινε λόγος για «διαρροές, διαστρεβλώσεις και βυζαντινισμούς».

Εντύπωση προκαλεί το ότι οι διαφωνίες αυτές, δεν παρέμειναν στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης των επιτελείων των δύο κομμάτων. Αντιθέτως με την μορφή δηλώσεων ή διαρροών «βρήκαν τον δρόμο» προς την δημοσιότητα.

Μια συνθήκη που προφανώς δεν ανέδειξε το κοινό στοιχείο της προσέγγισης της υπόθεσης από ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά που είναι πως για το δυστύχημα των Τεμπών υπάρχουν και πρωθυπουργικές ευθύνες που πρέπει να αναζητηθούν με τον πιο πρόσφορο τρόπο.

Αντιθέτως «έφερε στο προσκήνιο» τις διαφορές τακτικής, που υποκρύπτουν διαφορετικές προσεγγίσεις. Αφενός σε επικοινωνιακό και αφετέρου σε θεσμικό και πολιτικό επίπεδο. Ενισχύοντας κάθε επιχείρημα περιχαράκωσης και στους δύο χώρους.

Είναι ήδη φανερό – σε δημόσιες δηλώσεις και αρθρογραφία – πως η κατάσταση αυτή δεν έχει περάσει απαρατήρητη από την πλευρά της κυβέρνησης. Έτσι τόσο στην τρέχουσα πολιτική επικαιρότητα αλλά και στην επικείμενη συζήτηση στην Βουλή αναμένεται η δημόσια διαφωνία ΣΥΡΙΖΑ – Νέας Αριστεράς να αξιοποιηθεί στην κατεύθυνση της κυβερνητικής επιχειρηματολογίας περί απόπειρας κατασκευής κατηγορητηρίων από την αντιπολίτευση.