Το εμπόδιο όπου σκόνταψε για ακόμη μια φορά η ειρηνευτική συμφωνία για την Ουκρανία

Πριν από το έντονο λευκό φως της αίθουσας υποδοχής του Κρεμλίνου, υπήρξε ένας αποκαλυπτικός πρόλογος: ο Στιβ Γουίτκοφ και ο Τζάρεντ Κούσνερ, οι αυτοαποκαλούμενοι «άνθρωποι των συμφωνιών» του Ντόναλντ Τραμπ, οδηγήθηκαν από αξιωματούχους του Κρεμλίνου στους φωτεινούς δρόμους της εορταστικής Μόσχας.

«Δεν ήταν υπέροχα;» ρώτησε αργότερα ο Βλαντιμίρ Πούτιν, καθώς οι δύο πλευρές κάθισαν για μια πεντάωρη διαπραγμάτευση που φαίνεται να τους οδήγησε ακριβώς στο σημείο από όπου ξεκίνησαν. «Είναι μια υπέροχη πόλη», απάντησε ο Γουίτκοφ. Σε εκείνο το σημείο οι κάμερες σταμάτησαν να τραβούν πλάνα.

Δεν ήταν δύσκολο να προβλέψει κανείς, γράφει σε ανάλυσή του ο Guardian, τι θα ακολουθούσε πίσω από κλειστές πόρτες. Παρά την πίεση που ασκήθηκε στην Ουκρανία να προβεί σε παραχωρήσεις που θα ήταν αποδεκτές από τον Πούτιν, τις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης Τραμπ ότι αυτή ήταν η καλύτερη ευκαιρία για ειρήνη μέχρι στιγμής και τον ενθουσιασμό απεσταλμένων όπως ο Γουίτκοφ και ο Κούσνερ, η ειρηνευτική συμφωνία για την Ουκρανία προσέκρουσε σε ένα ανυπέρβλητο, αναπόφευκτο εμπόδιο: τον ίδιο τον Πούτιν, υποστηρίζει η βρετανική εφημερίδα.

Ο δρόμος προς την ειρήνη πάντα περνούσε από το Κρεμλίνο. Αυτό δεν αποτελεί έκπληξη, δεδομένου ότι ήταν ο Πούτιν που ξεκίνησε μια πλήρη εισβολή στην Ουκρανία πριν από σχεδόν τέσσερα χρόνια, η οποία έχει ως αποτέλεσμα εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς και εκατομμύρια εκτοπισμένους.

Ωστόσο, εδώ και εβδομάδες, η κυβέρνηση Τραμπ ασκεί πίεση κυρίως στην Ουκρανία -έναν μικρότερο εταίρο που είναι πολύ πιο εύκολο να πείσει και να εκφοβίσει σε σχέση με το Κρεμλίνο- προκειμένου να επιτύχει τις πιο ευνοϊκές συνθήκες που θα μπορούσε να προσφέρει στον Πούτιν, σε αντάλλαγμα για την ειρήνη.

«Αυτό που προσπαθούμε να δούμε είναι αν είναι δυνατόν να τερματιστεί ο πόλεμος με τρόπο που να προστατεύει το μέλλον της Ουκρανίας και να είναι αποδεκτός και από τις δύο πλευρές» δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών, Μάρκο Ρούμπιο, μετά την -όπως όλα δείχνουν- απόρριψη του αναθεωρημένου σχεδίου από το Κρεμλίνο.

Προφανώς όχι, παρατηρεί ο Guardian.

Ο Γουίτκοφ και ο Κούσνερ βρήκαν ένα Κρεμλίνο που παρέμενε εξίσου απρόθυμο να συμβιβαστεί σε βασικά ζητήματα, όπως ο εδαφικός έλεγχος και το μελλοντικό πολιτικό καθεστώς της Ουκρανίας, όπως όταν ο Τραμπ ανέλαβε για πρώτη φορά τα καθήκοντά του.

Φυσικά, το Κρεμλίνο δεν παρουσίασε τα αποτελέσματα των συζητήσεων με αυτόν τον τρόπο. Λίγο μετά τη συνάντηση, ο σύμβουλος του Κρεμλίνου Γιούρι Ουσάκοφ δήλωσε ότι οι συνομιλίες ήταν παραγωγικές, αλλά ότι η Μόσχα και η Ουάσινγκτον «δεν προχώρησαν ούτε πλησίασαν στην επίλυση της κρίσης στην Ουκρανία».

Δεδομένου ότι υπήρχε μια συγκεκριμένη πρόταση των ΗΠΑ στο τραπέζι, η οποία είχε συνταχθεί εν μέρει από έναν άλλο σύμβουλο του Κρεμλίνου, τον Κιρίλ Ντμίτριεφ, τα ΜΜΕ «είδαν» αυτή την απάντηση ως απόρριψη από το Κρεμλίνο.

«Όχι, αυτό είναι λάθος» ισχυρίστηκε ο εκπρόσωπος του Πούτιν, Ντμίτρι Πεσκόφ. «Το ζήτημα είναι ότι η πρώτη απευθείας ανταλλαγή απόψεων πραγματοποιήθηκε χθες και, όπως ειπώθηκε χθες, ορισμένες [προτάσεις] έγιναν αποδεκτές, ενώ άλλες κρίθηκαν απαράδεκτες, κάτι που είναι μια φυσιολογική διαδικασία στην αναζήτηση συμβιβασμού».

Ένα κλασικό «ναι, αλλά» του Κρεμλίνου, λοιπόν, σύμφωνα με τον Guardian.

Τόσο η Ρωσία όσο και η Ουκρανία εξακολουθούν να επιθυμούν να μην θεωρούνται εμπόδιο στην ειρήνη στα μάτια του Τραμπ, αλλά το Κρεμλίνο έχει ανακοινώσει τα δικά του σχέδια να συνεχίσει τη μάχη μέχρι να επιτύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα: σημαντικές εδαφικές και πολιτικές παραχωρήσεις σχετικά με τη μελλοντική στρατιωτική και πολιτική πορεία του Κιέβου.

Η αρχική απόρριψη οποιασδήποτε συμφωνίας από τον Πούτιν αυτή την εβδομάδα ήταν απολύτως αναμενόμενη. Η Tatiana Stanovaya, Ρωσίδα πολιτικός αναλυτής, είχε γράψει ότι η συνάντηση «δεν ήταν ποτέ επί της ουσίας διαπραγμάτευση. Ήταν μια σκόπιμη, σαφής παρουσίαση των προϋποθέσεων της Ρωσίας. Ο Πούτιν περιμένει τώρα να δει αν αυτό το άμεσο μήνυμα θα αλλάξει τη στάση του Τραμπ».

Ωστόσο, η συμφωνία του Κρεμλίνου να συζητήσει την πρόταση μπορεί να σηματοδοτεί πρόοδο, υποστηρίζει ο Thomas Graham, πρώην ανώτερος αξιωματούχος των ΗΠΑ που διατηρεί επαφή με νυν και πρώην Ρώσους αξιωματούχους, σε δηλώσεις του στο Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων.

Ο Πούτιν, πάντως, είχε κουραστεί από τον τρόπο με τον οποίο ο Γουίτκοφ -ο οποίος ανήκει σε μια ομάδα πέντε επιφανών συμβούλων εξωτερικής πολιτικής του Τραμπ, αλλά δεν κατέχει επίσημη θέση στην κυβέρνηση και δεν διαθέτει εμπειρία στη διπλωματία- χειριζόταν τις διαπραγματεύσεις.

«Ο Πούτιν δεν θέλει να βλέπει τον Γουίτκοφ να έρχεται στη Μόσχα για να κάνει αυτές τις συζητήσεις» λέει ο Graham. «Επιδιώκει στην πραγματικότητα αυτό που θα αποκαλούσε ως μια ‘κανονική διπλωματική διαδικασία’, όπου συγκροτούνται ομάδες εργασίας για να επεξεργαστούν τις λεπτομέρειες των, στην πραγματικότητα, πολύ, πολύ περίπλοκων ζητημάτων, όπου κάθε πλευρά έχει σημαντικές διαφορές και όπου μπορεί να υπάρχει η δυνατότητα να γεφυρωθούν αυτές οι διαφορές».

Επιστρέφουμε λοιπόν, γράφει η βρετανική εφημερίδα, στις ομάδες εργασίας. Για την Ουκρανία, αυτό θα μπορούσε να σηματοδοτεί την αποφυγή μιας κρίσης, αν η κυβέρνηση Τραμπ θεωρήσει ότι το Κίεβο δεν είναι το κύριο εμπόδιο για την ειρήνη. Και το Κρεμλίνο έχει επίσης αφήσει να εννοηθεί ότι είναι ικανοποιημένο να συνεχίσει τη μάχη μέχρι να επιτύχει τη συμφωνία που θέλει ο Πούτιν.

Εν τω μεταξύ, ο Πούτιν θα μπορούσε να αποφύγει να δώσει μια κατηγορηματική απάντηση για συμφωνία με την Ουκρανία, κάτι που, σύμφωνα με Αμερικανούς αξιωματούχους, είναι ο μόνος τρόπος για να τερματιστεί ο πόλεμος.

«Τελικά, οι αποφάσεις πρέπει να ληφθούν, στην περίπτωση της Ρωσίας, μόνο από τον Πούτιν» είπε ο Ρούμπιο. «Όχι από τους συμβούλους του, μόνο από τον Πούτιν. Ο Πούτιν μπορεί να τερματίσει αυτόν τον πόλεμο από τη ρωσική πλευρά».