Λάικ – ντισλάικ: Από τις καλοκαιρινές φεστιβαλικές αυλαίες έως τον σεξισμό των πανελληνίων

Πολλές οι εμπειρίες που βιώσαμε και που αφορούν τον πολιτισμό την εβδομάδα που μας πέρασε. Σε αυτήν την στήλη, θα προσπαθήσουμε να καταγράφουμε σε τακτική βάση τι μας άρεσε και τι δε μας άρεσε, τα λάικ και τα ντισλάικ, τι μας έκανε εντύπωση και τι μας ξάφνιασε. Όχι, τόσο σε επίπεδο κριτικής, όσο σε επίπεδο ελεύθερου συνειρμού.

Από τα μεγάλα πολιτιστικά γεγονότα μέχρι τα μικρότερα, αλλά και τα σχεδόν αόρατα, αυτά που υπάρχουν παντού μέσα στη ζωή μας. Όσα παρατηρούμε στις βόλτες μας στην πόλη και στα θεάματα που βλέπουμε κάθε εβδομάδα και που τα συζητάμε μόνο μεταξύ μας.

Αυτή την εβδομάδα σχολιάζουμε από την έναρξη του Φεστιβάλ Αθηνών έως τον σεξισμό των πανελληνίων.

ΛΑΪΚ

Φεστιβαλική αυλαία, Πασχαλίδης, μία Πτήση στο Κόσοβο και μπόλικο Netflix για τη Γεωργία Οικονόμου

Λαμπερή έναρξη του Φεστιβάλ Αθηνών με Αριάν Μνουσκίν στην Πειραιώς 260 και υπέροχη Τουραντότ στο Ηρώδειο και ναι, επιτέλους το καλοκαίρι μπήκε και επίσημα με τον καλύτερο τρόπο.

Δεν ξέρω τι έχει ο Μίλτος Πασχαλίδης και αποτελεί τόσο μεγάλο μαγνήτη για τη νέα γενιά, αλλά είναι τρομερή η απήχησή του. Όποιος είχε την τύχη να βρεθεί αυτές τις μέρες στο Θέατρο Bράχων το ένιωσε.

Ο Ένκε Φεζολλάρι μας επιβιβάζει στην «ΠΤΗΣΗ/ΚΟΣΟΒΟ», μια καταιγιστική και αιχμηρή πολιτική κωμωδία που δεν χαρίζεται σε τίποτα και σε κανέναν. Μια δαιμόνια παράσταση, γεμάτη παρωδίες και καυστικές αλήθειες για τους εθνικισμούς και την ελευθερία της Τέχνης, που μας κάνει να γελάμε ενώ ταυτόχρονα καταδεικνύει τις σκοτεινές πλευρές της κοινωνίας μας.

Ξέρω, είναι κάπως ετεροχρονισμένα, αλλά τώρα ξεκίνησα να βλέπω το Mad Men στο Netflix και κόλλησα. Διαφημιστές που καπνίζουν ακατάπαυστα τη δεκαετία του ’60, σαν να μην υπάρχει αύριο, άκρατος σεξισμός σε κάθε γωνιά, και ένας Τζον Χαμ που τον πιεις στο ποτήρι. Είναι σαν να σου σερβίρουν την κοινωνία εκείνης της εποχής με μια γεύση αχαλίνωτης φιλοδοξίας και τοξικού μισογυνισμού, αλλά ταυτόχρονα σε κρατάνε κολλημένο στην οθόνη.

Η ηρωίδα της σειράς Pernille είναι η απόλυτη ενσάρκωση της καθημερινής παράνοιας. Δύο έφηβες κόρες που σε οδηγούν στα όρια της τρέλας και μία μητέρα που, όντας πάντα εκεί, γίνεται το σταθερό σημείο αναφοράς στην καταιγίδα της ζωής. Μια γυναίκα που προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στο χάος και την ατελείωτη υπομονή, ενώ ο κόσμος γύρω της τη συνθλίβει με απαιτήσεις και ενοχές. Ένας ρόλος που, αν τον ζήσεις, τον νιώθεις στο πετσί σου.

Άγριες Μέρες, Cycladic Blues και ο Μίκης ταξιδεύει στην Κίνα για τη Χριστίνα Τσατσαράγκου

Βρεθήκαμε στην επίσημη πρεμιέρα της πρώτης μεγάλου μήκους ταινίας του Βασίλη Κεκάτου, Οι Άγριες Μέρες Μας, στην Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, λίγο πριν από την κυκλοφορία της στις ελληνικές αίθουσες – από το Cinobo στις 12 Ιουνίου. Έλειψε η “Χλόη” Δάφνη Πατακιά γιατί ήταν σε γυρίσματα στο εξωτερικό. Τη στιγμή που έκανε το cameo του ο Λεξ άλλαξε το vibe της αίθουσας. Άντε περιμένουμε την ανακοίνωση για τη δεύτερη συναυλία στο ΟΑΚΑ.

Το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης φιλοξενεί έργα της Marlene Dumas – μίας από τις πιο ξεχωριστές φωνές της σύγχρονης τέχνης. Η έκθεση Cycladic Blues είναι μια βαθιά προσωπική συνομιλία με την παραστατικότητα, τον έρωτα, τον θάνατο και τα αρχαιολογικά σύμβολα, μέσα από το δικό της, μοναδικά συναισθηματικό βλέμμα. Οι φιγούρες της άλλοτε εύθραυστες κι άλλοτε προκλητικές, μοιάζουν να αιωρούνται ανάμεσα στο προσωπικό και το πολιτικό, στο ερωτικό και το τραυματικό.

Βρεθήκαμε στη συνέντευξη Τύπου για τη δράση «Ο Λυρικός Μίκης Θεοδωράκης στην Κίνα – 100 Χρόνια από τη Γέννησή του», που πραγματοποιήθηκε στις 3 Ιουνίου στο Μουσείο Βασίλη & Ελίζας Γουλανδρή. Σε μια ατμόσφαιρα φορτισμένη με συγκίνηση και σεβασμό για το έργο του εμβληματικού συνθέτη, παρουσιάστηκε ένα φιλόδοξο πολιτιστικό εγχείρημα που ενώνει την Ελλάδα με την Κίνα μέσα από τη λυρική μουσική. Η Μαρία Παπαγεωργίου μίλησε για την προσωπική υπόσχεση που είχε δώσει στον Μίκη να μεταφέρει το έργο του εκεί που ο ίδιος δεν πρόλαβε να ταξιδέψει.

Η Cat Power στο Floyd μας έκανε να χαμογελάσουμε! Το πρώτο μισό της βραδιάς ήταν γεμάτο με ακουστικά τραγούδια και στο δεύτερο μισό βυθιστήκαμε την ηλεκτρική έκρηξη ενός πολυπληθούς συγκροτήματος. Μας είπε να κρατήσουμε το… σαγόνι ψηλά και έφυγε από τη σκηνή με το ‘Like A Rolling Stone’.

ΝΤΙΣΛΑΙΚ

Ιδιωτικά νοσοκομεία, πούρα και σεξισμός στα αρχαία για τη Γεωργία Οικονόμου

Ωραία τα ιδιωτικά νοσοκομεία, δε λέω, αλλά αυτό που πια έχουν γίνει κανονικά ξενοδοχεία μήπως κάπως να το δούμε; Στη βεράντα ωραίας μονόκλινης σουίτας γνωστού νοσοκομείου, όπου έτυχε να νοσηλευτώ, στηνόταν κάθε λίγο και λιγάκι prive πάρτυ με delivery, αλκοόλ και κάτι τεράστια πούρα που ο καπνός τους έμπαινε σε όλα τα δωμάτια του ορόφου.

Μήπως να ηρεμήσουμε λίγο, γιατί βλέπουμε δράκους παντού; Στα θέματα των Πανελληνίων, οι υποψήφιοι κλήθηκαν να συμπληρώσουν την πρόταση: «Δεν ντρέπεσαι που επαναλαμβάνεις ό,τι σου λέει η γυναίκα σου; Κατάντησες (φερέφωνό)….. της». Και ξαφνικά, ο σεξισμός και η υποτίμηση της γυναίκας ξεπηδούν από παντού. Αλήθεια τώρα; Αυτός ο νέος φασισμός της πολιτικής ορθότητας σπάει κόκαλα. Λες και η αρχαία γραμματεία πρέπει να μπει στον πάγο επειδή μπορεί να επηρεάσει τη σκέψη των μαθητών. Ας κάνουμε cancel και την ίδια την Ιστορία για να μην αναπαραχθούν “ματσίλες” και άλλες ενοχλητικές συμπεριφορές.

Τραμπ – Ιλον Μάσκ, δύο υπερφυσικοί μπέμπηδες που κάνουν πάρα πολύ επικίνδυνα νάζια.

Που φτάσαμε! Η βρετανικής καταγωγής βετεράνος δημοσιογράφος του CNN Christiane Amanpour αποκάλυψε στο podcast της «The Ex Files» την Τετάρτη ότι πρόσφατα προετοιμάστηκε να ταξιδέψει στις ΗΠΑ σαν να ταξίδευε στη Βόρεια Κορέα. Η Amanpour θυμήθηκε μια ομιλία που έδωσε στο Harvard Kennedy School τον περασμένο μήνα. Αν και είναι εξέχουσα προσωπικότητα των μέσων ενημέρωσης, εξέφρασε τον φόβο ότι θα τη σταματούσε η συνοριακή ασφάλεια του Τραμπ.

«Πρέπει να πω ότι φοβόμουν», δήλωσε η Amanpour. «Είμαι ξένη. Δεν έχω πράσινη κάρτα. Δεν είμαι Αμερικανίδα πολίτης. Αν και είμαι αρκετά επιφανής, κυριολεκτικά προετοιμάστηκα να πάω στην Αμερική σαν να πήγαινα στη Βόρεια Κορέα. Πήρα μαζί μου ένα καρτοτηλέφωνο. Φανταστείτε το. Δεν πήρα ούτε το κινητό μου τηλέφωνο, ούτε το iPad μου, τίποτα, και δεν είχα τίποτα στο τηλέφωνο εκτός από μερικούς αριθμούς».

Η Jessie J διαγνώστηκε με πρώιμο καρκίνο του μαστού: «Θα εξαφανιστώ για λίγο» δήλωσε.