Γιατί οι Kadebostany ίδρυσαν τη δική τους Δημοκρατία;
Διαβάζεται σε 10'
Ο Guillaume μάς μιλά για τη Δημοκρατία των Kadebostany που ίδρυσε το 2008 κάπου στην Ελβετία και όλα όσα αντιπροσωπεύει σήμερα. Άκου και την επανεκτέλεση της “Θάλασσας” του Πορτοκάλογλου.
- 01 Δεκεμβρίου 2025 06:31
Οι Kadebostany επανέρχονται στην Ελλάδα με το νέο τους show, στο πλαίσιο του παγκόσμιου Outsider World Tour 2026. Στις 13 Δεκεμβρίου στο Fuzz Club και στις 12 στο Principal στη Θεσσαλονίκη, ο Guillaume de Kadebostany παρουσιάζει το επόμενο κεφάλαιο του project του, ένα live γεμάτο ενέργεια, εικόνες και τη θεατρικότητα που έχει κάνει την «Δημοκρατία των Kadebostany» να ξεχωρίζει σε μεγάλες σκηνές της Ευρώπης.
Το νέο άλμπουμ The Outsider αναμένεται τον Ιανουάριο του 2026, με πρώτο δείγμα το single «Elephant in the Room», σε συνεργασία με τη Selin Çıngır. Ο Guillaume βλέπει αυτή τη νέα εποχή ως έναν ύμνο στην ελευθερία και στην ανάγκη να ζεις χωρίς συμβάσεις, μια φιλοσοφία που βρίσκεται στον πυρήνα της μπάντας από την πρώτη στιγμή: sophisticated pop με συναίσθημα, σκηνικότητα και αίσθηση δράσης.
Με επιτυχίες όπως τα «Castle in the Snow», «Mind if I Stay» και τη viral διασκευή του «Crazy in Love», οι Kadebostany έχουν κατακτήσει τα charts σε περισσότερες από 30 χώρες και έχουν εμφανιστεί σε πάνω από 700 συναυλίες. Στο πλευρό τους στην Αθήνα θα είναι το ελληνικό ντουέτο Seven of Hearts, ένα opening act που ανοίγει το live με τον ατμοσφαιρικό, art-pop ήχο του. Λίγο πριν την ελληνική μίνι περιοδεία σε πόλεις της Αθήνας ο Guillaume μοιράστηκε τις σκέψεις του για την πορεία των Kadebostany και την αγάπη τους για την Ελλάδα. Στις 10/12 θα εμφανιστούν στη Λάρισα, στις 11/12 στα Ιωάννινα και στις 14/12 στην Πάτρα.
Kadebostany: “Με τους Έλληνες μοιραζόμαστε το ίδιο γούστο στη μουσική”
Από τα πρώτα σας χρόνια μέχρι σήμερα, οι Kadebostany έχουν αλλάξει σχήματα, φωνές και κατεύθυνση. Τι θα λέγατε ότι παραμένει η σταθερή καρδιά του συγκροτήματος, αυτό που δεν άλλαξε ποτέ, όσες ανανεώσεις κι αν ήρθαν;
Το μόνο πράγμα που έχει μείνει πάντα ίδιο στους Kadebostany είναι η βαθιά μου αγάπη για τη μουσική. Κάθε εποχή της μπάντας έχει το δικό της στυλ και τη δική της αισθητική, γιατί βαριέμαι πολύ εύκολα και χρειάζομαι συνεχώς να επανεφευρίσκω τον εαυτό μου. Για μένα αυτό είναι κάτι υγιές. Μου αρέσει επίσης να γνωρίζω διαφορετικούς ανθρώπους και να ανακαλύπτω νέα ταλέντα σε όλο τον κόσμο. Κάθε συνάντηση φέρνει νέα ενέργεια και πάντα προσπαθώ να εντάξω αυτούς τους ανθρώπους στο όραμά μου. Πιστεύω ότι αυτή η ανοιχτότητα στη συνεργασία είναι αυτό που κρατά το project φρέσκο, ζωντανό και επίκαιρο.
Κοιτάζοντας μπροστά, τι είναι αυτό που θέλετε πραγματικά να πετύχετε στη μουσική; Περισσότερη αναγνώριση, νέα ηχητικά σύνορα ή κάτι πιο προσωπικό που ο ακροατής δεν συνειδητοποιεί με τη μία;
Αυτό που θέλω τελικά από τη μουσική είναι αρκετά απλό: να ικανοποιώ τον εαυτό μου δημιουργικά. Πιστεύω ότι κάθε άνθρωπος έρχεται στη Γη με έναν σκοπό, και πάντα ένιωθα ότι ο δικός μου είναι να κάνω μουσική. Ήμουν αρκετά τυχερός που το ανακάλυψα πολύ νωρίς, και από τότε η μόνη πραγματική μου φιλοδοξία είναι να δημιουργώ κάθε μέρα και να κάνω μουσική που θα αγγίζει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους. Η μεγαλύτερη χαρά μου είναι όταν κάποιος μου λέει ότι ακούει τη μουσική μου κάθε μέρα και του δίνει ενέργεια ή ότι έβαλε ένα από τα τραγούδια μου στον γάμο του. Αυτές οι στιγμές, όταν η μουσική γίνεται μέρος της ζωής κάποιου, είναι το απόλυτο επίτευγμα για μένα.
Η Ελλάδα ήταν από τις πρώτες χώρες που αγκάλιασαν τον ήχο σας. Πώς εξηγείτε αυτή τη σύνδεση; Τι βρίσκετε εδώ που δεν συναντάτε αλλού;
Νομίζω ότι η Ελλάδα συνδέθηκε τόσο νωρίς με τον ήχο μου επειδή, με έναν τρόπο, μοιραζόμαστε το ίδιο γούστο στη μουσική και – αν μου επιτρέπεται με ένα χαμόγελο – οι Έλληνες απλά έχουν εξαιρετικό γούστο. Κάθε φορά που έρχομαι στην Ελλάδα, ακόμα κι αν απλώς είμαι σε ένα ταξί και ακούω ραδιόφωνο, σκέφτομαι πόσο μου αρέσει η μουσική εδώ. Αυτό που εκτιμώ περισσότερο είναι ο συνδυασμός της δυνατής μελωδικής παράδοσης με μια πραγματική ανοιχτότητα στους σύγχρονους ήχους. Αυτή η ισορροπία βρίσκεται πολύ κοντά στο πνεύμα των Kadebostany, και γι’ αυτό η σύνδεση μοιάζει τόσο φυσική.
Υπάρχει κάποιο τραγούδι του Νίκου Πορτοκάλογλου που ξεχωρίζετε ιδιαίτερα; Και ποιοι άλλοι Έλληνες καλλιτέχνες σας αρέσουν ή έχετε συνεργαστεί μαζί τους;
Υπάρχουν πολλά τραγούδια του Νίκου που εκτιμώ, αλλά πρόσφατα είχα την ευκαιρία να δημιουργήσω μια νέα εκδοχή του «Θάλασσα». Ήταν απρόσμενο όταν με κάλεσε στην εκπομπή του το Μουσικό Κουτί και πρότεινε μια ξεχωριστή εκτέλεση. Στην αρχή δεν ήμουν σίγουρος ότι μπορούσα να το κάνω. Αλλά όταν άκουσα προσεκτικά τη φωνή του και τη μελωδική του γραμμή, η έμπνευση ήρθε αμέσως. Είμαι ενθουσιασμένος που θα παρουσιάσω αυτή την εκδοχή ζωντανά με την μπάντα μου. Συνεργάζομαι επίσης με τον Alexis, έναν φανταστικό Έλληνα καλλιτέχνη που θα είναι special guest και θα τραγουδήσει μαζί μας και μερικά τραγούδια στα ελληνικά. Το Outsider show θα είναι κάτι πραγματικά μοναδικό.
Έχετε πει ότι αρκετά από τα κομμάτια σας γεννήθηκαν από στιγμές που ζήσατε στην Ελλάδα. Τι στοιχείο τροφοδοτεί περισσότερο τη δημιουργία σας εδώ;
Αυτό που με εμπνέει περισσότερο στην Ελλάδα είναι απλά το vibe. Μου αρέσει ο καιρός, ναι, αλλά ακόμη περισσότερο να κάθομαι σε ένα καφέ και να παρατηρώ τους ανθρώπους. Υπάρχει κάτι στον ρυθμό και την ατμόσφαιρα της καθημερινότητας εδώ που μου προκαλεί ιδέες. Η Ελλάδα έχει μια ενέργεια που πάντα πυροδοτεί τη δημιουργικότητά μου.
“Ο αετός μού θυμίζει να κυνηγάω τα πράγματα ολοκληρωτικά”
Το Walk A Mile στο οποίο συμμετέχουν ο Alex Sid και η Selin. Ποια ήταν η έμπνευση πίσω από τη συνεργασία και το ίδιο το τραγούδι;
Το Walk A Mile ήταν αρχικά μέρος του άλμπουμ Outsider. Έγραψα πολλά τραγούδια για εκείνο το project, αλλά τελικά αποφάσισα να επικεντρωθώ στην βασική ιδέα. Το Walk A Mile όρισε αυτή τη νέα εποχή με το laid-back αλλά και uplifting συναίσθημά του, με μια δόση μελαγχολίας. Η συνεργασία με τον Alex και τη Selin προέκυψε φυσικά. Αγαπάμε όλοι τις μεγάλες συναισθηματικές μελωδίες τυλιγμένες σε ένα χαλαρό vibe, και όλα λειτούργησαν άψογα. Το τραγούδι έχει απαλή αίσθηση, αλλά ταυτόχρονα σου δίνει την ώθηση να προχωρήσεις.
Τι συμβολίζει ο αετός για εσάς προσωπικά και για τον κόσμο των Kadebostany;
Έχω έναν αετό τατουάζ στο χέρι μου, και μου θυμίζει να κυνηγάω τα πράγματα ολοκληρωτικά. Πάντα λάτρευα αυτό το ζώο – την καθαρότητά του, την αποφασιστικότητά του, την ελευθερία του. Για μένα συμβολίζει την ιδέα ότι η ζωή είναι μια ευλογία, και αν θέλεις πραγματικά κάτι πρέπει να το επιδιώξεις χωρίς δισταγμό. Αυτό το πνεύμα υπάρχει στον κόσμο των Kadebostany: φιλοδοξία, ανύψωση και αγκάλιασμα της ζωής με θάρρος και ευγνωμοσύνη.
Το Outsider 2 περιγράφεται ως ένα ολοκαίνουργιο κεφάλαιο για τους Kadebostany. Τι σας έκανε να ξαναχτίσετε την live εμπειρία του συγκροτήματος από την αρχή;
Χρειάζομαι συνεχή εξέλιξη. Κάποια μέλη μένουν, άλλα ακολουθούν νέους δρόμους, και οι Kadebostany ήταν πάντα ένα act ελεύθερης μορφής. Συνεργάζομαι με πολλούς μουσικούς και τραγουδιστές στο στούντιο, και το να έχω την ελευθερία να φέρνω νέους ανθρώπους στο live είναι απίστευτα συναρπαστικό. Φέρνει νέο αέρα, νέα ενέργεια, νέες τεχνικές, νέα όργανα. Δεν θέλω ποτέ να επαναλαμβάνομαι· το να κάνω το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά θα σκότωνε τη δημιουργικότητά μου. Κάποια βασικά στοιχεία παραμένουν, όπως τα πνευστά και η χαρακτηριστική αισθητική, αλλά η σκηνική παρουσία και η συνολική εμπειρία επανεφευρίσκονται πάντα. Μου αρέσει η ιδέα ότι κάποιος που με βλέπει κάθε δύο χρόνια θα ανακαλύπτει ένα εντελώς νέο show.
Έχετε αναφέρει ότι χρησιμοποιείτε AI στην καλλιτεχνική σας διαδικασία. Πώς είναι να φέρνετε αυτή την τεχνολογία στη μουσική σας;
Ξεκίνησα να πειραματίζομαι με το AI πολύ πριν γίνει mainstream. Είχα την ευκαιρία να περάσω χρόνο στο Sony CSL στο Παρίσι, ένα ερευνητικό εργαστήριο για μουσική με βάση την τεχνητή νοημοσύνη, και αυτό άνοιξε νέες δημιουργικές δυνατότητες. Κάθε φορά που ανακαλύπτω μια νέα τεχνική, προσπαθώ να την προσθέσω στο δημιουργικό μου οπλοστάσιο. Μερικές φορές λειτουργεί, μερικές φορές όχι, αλλά είναι πάντα απλώς ένα εργαλείο. Αυτό που μετράει περισσότερο είναι το δημιουργικό μου μυαλό. Όσο μια τεχνολογία διεγείρει τη φαντασία μου, θα τη χρησιμοποιώ. Το AI δεν αμφισβητεί την ταυτότητά μου· τη διευρύνει.
–Πώς ήταν το να ανοίγεις τη συναυλία των Massive Attack στη Ζυρίχη, μιας μπάντας που είναι εξίσου καθορισμένη από την πολιτική και τον ακτιβισμό της όσο και από τη μουσική της; Νιώθεις κάποια καλλιτεχνική ή ιδεολογική συγγένεια με αυτό το πνεύμα;
Το να ανοίγω τη συναυλία των Massive Attack στη Ζυρίχη ήταν φανταστικό. Έχουμε ήδη πολλούς fans στην πόλη, οπότε ήταν ιδιαίτερο να τους συναντήσω μέσα σε αυτό το πλαίσιο. Θαυμάζω βαθιά τους Massive Attack – είναι θρύλοι. Όσον αφορά την πολιτική και ακτιβιστική τους πλευρά, τη σέβομαι, αλλά η δική μου προσέγγιση είναι διαφορετική. Δεν νιώθω φυσική έλξη προς πολύ άμεσες πολιτικές δηλώσεις στη μουσική. Προτιμώ να εκφράζομαι μέσα από το συναίσθημα, την ατμόσφαιρα και την αφήγηση. Η μουσική μου επιτρέπει να επικοινωνώ βαθύτερες ιδέες με έναν πιο λεπτό τρόπο.
– Στο Instagram έγραψες: “From the underground to building my own republic, the journey has been real.” (Από το underground μέχρι το να χτίσω τη δική μου Δημοκρατία, το ταξίδι ήταν αληθινό) – Στον σημερινό μουσικό κόσμο, αρκούν το ταλέντο και η πίστη στο όραμά σου; Τι χρειάζεται πραγματικά για να χτίσεις τη δική σου «δημοκρατία»;
Πιστεύω πολύ στη δύναμη της οπτικοποίησης. Αν θέλεις να πετύχεις κάτι, φαντάσου το σαν να έχει γίνει ήδη. Πάντα πίστευα στο όραμά μου, στη φωνή μου και σε αυτό που ήθελα να φέρω στον κόσμο. Η επιτυχία είναι κάτι που δεν μπορείς να ελέγξεις. Αυτό που μπορώ να ελέγξω είναι η ποιότητα της ιδέας και η ακεραιότητα της διαδικασίας. Κυκλοφορώ κάτι επειδή πιστεύω σε αυτό, όχι επειδή περιμένω επιτυχία. Σήμερα τα social media κυριαρχούν στα πάντα, αλλά για μένα ο πραγματικός στόχος είναι η καλλιτεχνική πράξη: να δημιουργείς κάτι που θα αντέξει, που θα συνεχίσει να σημαίνει κάτι και μετά από χρόνια, που μπορεί να αγγίξει γενιές.
Εισιτήρια more.com.