Kneecap και Cypress Hill στη Μαλακάσα – Τι περιμέναμε να δούμε VS τι είδαμε

Μας αρέσει να βλέπουμε τη Μαλακάσα γεμάτη. Η εικόνα του Terra Vibe με κόσμο, παλμό και ενέργεια, είναι από μόνη της μια γιορτή. Η Κυριακή (13 Ιουλίου) στο Rockwave -που φέτος κλείνει τα 30 του χρόνια- είχε έντονο hip hop μουσικό φόντο, με το μεγάλο όνομα της βραδιάς να είναι οι Cypress Hill. Όμως, ο κυριότερος λόγος για τον οποίο βρεθήκαμε εκεί ήταν οι Kneecap — το εκρηκτικό τρίο από το Μπέλφαστ που όπου σταθεί και όπου βρεθεί δημιουργεί αντιπαραθέσεις.

Οι Móglaí Bap, Mo Chara και DJ Próvaí (με την τρίχρωμη μπαλακλάβα) ραπάρουν στη μητρική τους γλώσσα, μιλάνε για ναρκωτικά σαν να παραγγέλνουν φραπέ και βρίζουν τον πρωθυπουργό του Ηνωμένου Βασιλείου, Κιρ Στάρμερ. Κυρίως όμως σε κάθε live τους ουρλιάζουν για τη γενοκτονία στην Παλαιστίνη, τα νεκρά παιδιά και την τηλε-οπτικοποίηση μιας ανθρώπινης τραγωδίας στην οποία είμαστε όλοι συνένοχοι – αφού δεν κάνουμε τίποτα για να την εμποδίσουμε. Όλα αυτά τα έκαναν και στη Μαλακάσα και ο κόσμος τους… ενθάρρυνε να συνεχίσουν!

Kneecap – Χωρίς γιγαντοοθόνες, χωρίς φίλτρα, χωρίς προσπάθεια να γίνουν αρεστοί

Φτάσαμε στο Terra Vibe λίγο πριν τις 8 και πιάσαμε λίγη από την ενέργεια των JAUL & STOLEN MIC. Από τους Kneecap περιμέναμε ένα ωμό, αυθεντικό και πολιτικά φορτισμένο set από το εκρηκτικό τρίο του Μπέλφαστ. Και πήραμε πολύ περισσότερα.

Μετά την πολυσυζητημένη ταινία τους, τις βίαιες αντιδράσεις, τις δικαστικές εμπλοκές και φυσικά τη μουσική τους – ένα κράμα από politically-charged ιρλανδικό hip hop, rave beats και προφορική παράδοση – η περιέργεια δεν ήταν μόνο στο τι θα παίξουν, αλλά και ποιοι θα τους ακούσουν.

Αυτό που είδαμε ήταν ίσως το πιο ιδιαίτερο κοινό που έχει φιλοξενήσει ποτέ το Rockwave τα τελευταία χρόνια: πράσινες λεπτομέρειες παντού – κάλτσες, τιράντες, μπλουζάκια, καπέλα – σε συνδυασμό με Wu-Tang Clan μπλούζες, άνιμε prints, ΛΕΞ και… Metallica. Hip hop kids, punk παραλλαγές, ravers, Ιρλανδοί expats και Έλληνες ακτιβιστές – όλοι εκεί για το ιρλανδικό τρίο που έχει μετατρέψει τη μουσική σε πολιτικό όχημα.

Λίγο πριν τους Kneecap, μέλη της πρωτοβουλίας March to Gaza ανέβηκαν στην σκηνή του Rockwave με παλαιστινιακές σημαίες και κάλεσαν τον κόσμο σε συγκέντρωση νωρίς το πρωί της Δευτέρας στο λιμάνι του Πειραιά, καταγγέλλοντας τη μεταφορά πολεμικού εξοπλισμού προς το Ισραήλ και τη συνεχιζόμενη γενοκτονία κατά του παλαιστινιακού λαού. Η κίνηση έγινε δεκτή με χειροκροτήματα.

Ύστερα ήρθαν οι Kneecap. Η εμφάνισή τους ήταν τελικά αυτό που περιμέναμε – ή και κάτι παραπάνω. Δεν ήταν υπερβολική, δεν ήταν ποζεράδικη, δεν ήταν στημένη. Ήταν μια έκρηξη αυθεντικότητας, οργής και ανεξάντλητης ενέργειας. Χωρίς γιγαντοοθόνες, χωρίς φίλτρα, χωρίς φώτα στημένα πάνω στα πρόσωπά τους, χωρίς προσπάθεια να γίνουν αρεστοί.

Το μότο της βραδιάς ήταν ξεκάθαρο: “Free Palestine”. Πολλές παλαιστινιακές σημαίες ανέμιζαν στο κοινό. Ο Liam Óg Ó hAnnaidh (Mo Chara), που είχε τον κύριο λόγο από τη σκηνή, δήλωσε ξεκάθαρα τη στήριξη των Kneecap στον παλαιστινιακό λαό και τη “γενοκτονία” που συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην Γάζα.

Παραδέχτηκε ότι τους ακυρώνουν συνεχώς εμφανίσεις λόγω των πολιτικών τους τοποθετήσεων, και ευχαρίστησε δημόσια τους Έλληνες διοργανωτές και τους Cypress Hill που δεν έκαναν το ίδιο. Εισήγαγε το κοινό σε μια λογική που θύμισε σκηνές από την ταινία “Kneecap”: ρώτησε αν η μαριχουάνα είναι νόμιμη στην Ελλάδα, αν ξέρουμε τι είναι η κεταμίνη και μας προέτρεψε να πάμε όσα ναρκωτικά έχουμε στη σκηνή και να κρατήσουμε τα καπνογόνα για το τελευταίο τραγούδι… καλώντας την ασφάλεια να “ηρεμήσει λίγο” και να αφήσει τον κόσμο… ήσυχο.

Αναφέρθηκε και στη δίκη του στο Ηνωμένο Βασίλειο στις 20 Αυγούστου, καλώντας όσους από το κοινό μπορούν να δείξουν αλληλεγγύη με φυσική παρουσία. Δεν δίστασε να θίξει και το γεγονός ότι υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω που τους ψέγουν για το ότι “μιλάνε συνέχεια για την Παλαιστίνη” στα live τους — αφήνοντας να εννοηθεί ότι αυτό δεν θα σταματήσει – αφού κάθε φορά που ανεβαίνουν στη σκηνή τίποτα δεν έχει αλλάξει. Τα παιδιά ακόμα πεθαίνουν και οι Παλαιστίνιοι ακόμα βασανίζονται.

Τα visuals προσεγμένα με τα μηνύματα της μπάντας και τα γραφιστικά στοιχεία να ενίσχυουν το πολιτικό πλαίσιο. Η σκηνική παρουσία τους ήταν συμπαγής, εκρηκτική και ανεπιτήδευτη. Το κοινό συμμετείχε δυναμικά, τραγουδούσε μαζί τους, φώναζε, χόρευε, ύψωνε γροθιές και σημαίες.

Μερικά από τα highlights του set τους: το Better Way to Live (με τη συνδρομή του Grian Chatten των Fontaines D.C.), Get Your Brits Out, Your Sniffer Dogs Are Shite, Rhyno Ket, Fine Art και φινάλε με THE RECAP.  Και κάπως έτσι οι Kneecap αποχώρησαν μέσα σε ιαχές και μηνύματα και εμείς αναρωτηθήκαμε σε αυτόν τον κόσμο εκεί έξω ποιο στ’ αλήθεια μπορεί να είναι το μέλλον αυτής της μπάντας.

Οι Cypress Hill έγραψαν το δικό τους φινάλε

Αφού διαμεσολάβησε ένα Dj set στο οποίο όλο το Terra Vibe τραγούδησε το “Enter Sandman” των Metallica – το βράδυ έκλεισε με την εμφάνιση των πρωτοπόρων Cypress Hill, που έφεραν το δικό τους θρυλικό vibe στη Μαλακάσα και ενθουσίασαν το κοινό με πάνω από 20 “ύμνους” τους . Οι Cypress Hill έδωσαν ρεσιτάλ παρέα με χιλιάδες κόσμο κάτω από τον έναστρο ουρανό της Μαλακάσας.

Από το εναρκτήριο “When The Shit Goes Down” στο εμβληματικό “Insane in the Brain”, και από το old school “How I Could Just Kill a Man”, στο γεμάτο attitude “I Ain’t Goin’ Out Like That”, περάσαμε στο ραδιοφωνικό “Tequila Sunrise” και στο crowd-pleaser “(Rock) Superstar”. Οι Cypress Hill επιβεβαίωσαν γιατί θεωρούνται συγκρότημα-θεμέλιο της παγκόσμιας χιπ χοπ σκηνής. Το encore με το “Jump Around” (House of Pain cover) ξεσήκωσε κάθε τετραγωνικό της Μαλακάσας.