Μούσχουρη και Αλιάγας τραγούδησαν το “Χάρτινο το φεγγαράκι” στη γαλλική τηλεόραση

Μια εμφάνιση που άφησε έντονο αποτύπωμα έγινε στη γαλλική τηλεόραση, όταν η σπουδαία Νάνα Μούσχουρη και ο παρουσιαστής και δημοσιογράφος Νίκος Αλιάγας τραγούδησαν μαζί το «Χάρτινο το φεγγαράκι» του Μάνου Χατζιδάκι, σε στίχους Νίκου Γκάτσου.

Η κοινή τους παρουσία δημιούργησε μια ιδιαίτερη στιγμή, με δύο Έλληνες καλλιτέχνες που συναντήθηκαν επί σκηνής για να τιμήσουν ένα από τα πιο αγαπημένα τραγούδια του ελληνικού ρεπερτορίου.

Η Μούσχουρη, με το γνώριμο ηχόχρωμά της, και ο Αλιάγας, ένα πρόσωπο με μακρά πορεία στα γαλλικά media, μοιράστηκαν φωνές, εμπειρία και συγκίνηση, θυμίζοντας στο κοινό την οικουμενική διάσταση της ελληνικής μουσικής.

Πίσω από τις κάμερες, ο Αλιάγας μίλησε με τρυφερότητα για τη σχέση τους: «Είναι φίλη, μητέρα και αδερφή μου», είπε εμφανώς συγκινημένος. Η Μούσχουρη, με το ήρεμο βλέμμα που τη συνοδεύει χρόνια, απάντησε πως θα μπορούσε να είναι γιος της. Με ένα χιούμορ που φώτισε τη στιγμή, ο Αλιάγας συμπλήρωσε: «Είμαστε δύο Ελληνάκια. Εσύ έζησες λίγο παραπάνω από εμάς», δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα ζεστασιάς και οικειότητας.

Το «Χάρτινο το φεγγαράκι» παραμένει ένα τραγούδι που συνοδεύει γενιές. Η απόδοση του από δύο καλλιτέχνες που έχουν συνδέσει το όνομά τους με την ελληνική παρουσία στο εξωτερικό υπενθύμισε πως η μουσική μας κουβαλά μνήμη, πολιτισμό και ένα διαρκές αίσθημα συνέχειας.

Η συνάντηση αυτή ήταν μια στιγμή που ανέδειξε τη δύναμη της ελληνικής μουσικής παράδοσης, τη ζωντάνια της και την ικανότητά της να ταξιδεύει πέρα από σύνορα και γλώσσες. Ένα στιγμιότυπο που θα μείνει στη μνήμη για την απλότητα, την αλήθεια και την αγάπη για το τραγούδι.

«Χάρτινο το φεγγαράκι» το τραγούδι το ερμήνευσε η Μελίνα Μερκούρη

Το «Χάρτινο το φεγγαράκι» είναι μια από τις πιο εμβληματικές στιγμές του ελληνικού τραγουδιού. Γεννήθηκε στο Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν, το 1949, όταν ο Μάνος Χατζιδάκις γράφει μουσική για την ελληνική παρουσίαση του έργου του Τένεσι Γουίλιαμς «Λεωφορείον ο Πόθος». Ο Νίκος Γκάτσος υπογράφει τους στίχους – και για τον ίδιο είναι η πρώτη του εμφάνιση ως στιχουργός σε πρωτότυπο τραγούδι.

Στην παράσταση, το τραγούδι το ερμήνευσε η Μελίνα Μερκούρη, δημιουργώντας μια στιγμή που συνδέθηκε βαθιά με τον χαρακτήρα της Μπλανς Ντιμπουά και με την ατμόσφαιρα του έργου. Το τραγούδι κυκλοφορεί στη δισκογραφία αρκετά χρόνια αργότερα, το 1958, με τη φωνή της Μούσχουρη. Από τότε γνώρισε αμέτρητες επανεκτελέσεις και ταξίδεψε πολύ πέρα από τα θεατρικά του συμφραζόμενα.