Ορέστης Ντάντος: “Δεν περίμενα να νιώσω τόσο έντονα – αυτό θα ήθελα να πουν φεύγοντας”

Με τον όγδοο προσωπικό του δίσκο ήδη στα σκαριά και δύο εμφανίσεις που υπόσχονται ένταση, συγκίνηση και εκπλήξεις, ο Ορέστης Ντάντος επιστρέφει στη σκηνή του Σταυρού του Νότου Club στις 27 Νοεμβρίου και 4 Δεκεμβρίου.

Ανάμεσα σε ηχογραφήσεις, πρόβες και νέες αναζητήσεις, μιλά για την επόμενη μουσική του σελίδα, το πώς επιλέγει το ρεπερτόριο ενός live που ενώνει διαφορετικά μουσικά κοινά και τι σημαίνει για τον ίδιο να αλλάζει εποχές χωρίς να χάνει τον πυρήνα του.

Ετοιμάζεις τον 8ο προσωπικό σου δίσκο. Σε ποιο στάδιο βρίσκεσαι αυτήν την περίοδο και ποια θεματικά ή ηχητικά μονοπάτια εξερευνάς περισσότερο αυτή τη φορά;
Είμαστε στο στάδιο ηχογράφησης των φωνών. Πιθανώς να βγει κι ένα πρώτο δείγμα του δίσκου πριν τα Χριστούγεννα. Αυτή τη φορά ο δίσκος κινείται σε νεο-λαϊκά – ας το πούμε – μονοπάτια. Τουλάχιστον όπως βλέπω εγώ αυτή τη στιγμή ένα σύγχρονο λαϊκό τραγούδι.

Στις δύο εμφανίσεις στον Σταυρό του Νότου Club, θα παρουσιάσεις ένα εφ΄όλης της ύλης πρόγραμμα. Πώς επιλέγεις τι θα μπει στο live, όταν έχεις μία πολυσχιδή δισκογραφία;
Προσπαθώ να συμπεριλάβω και τα τραγούδια που έχω πραγματική διάθεση να παίξω αυτή τη στιγμή αλλά και εκείνα που έχουν κάνει μεγαλύτερη αίσθηση στον κόσμο. Να υπάρχει μια γλυκιά ισορροπία στο εγώ και στο εμείς.

Η μουσική σου ενώνει «χιπχοπάδες, παλιοροκάδες και παιδιά του εντέχνου». Πώς προκύπτει αυτή η ιδιότυπη σύμπραξη γύρω από τα τραγούδια σου;
Ως ακροατής από τα μικρά μου χρόνια συγκινήθηκα κατά καιρούς από πολύ διαφορετικά είδη μουσικής. Μεγαλώνοντας και ψάχνοντας το προσωπικό μου στιλ γραφής είδα ότι πολλά από τα ακούσματά μου ενσωματώνονταν στις δημιουργίες μου. Το άφησα να συμβαίνει. Δεν με ενδιέφερε να εγκλωβιστώ σε μια εικόνα ή σε ένα στιλ μουσικής.

Από το «Θα πάω όταν γουστάρω» μέχρι τα «Τακούνια για καρφιά» και από το «Νερό στη βάρκα» μέχρι το «Κοκτίζερ» — ποιο από τα τραγούδια σου θεωρείς ότι έχει αλλάξει νόημα για σένα με τα χρόνια;
Κανένα δεν αλλάζει νόημα. Απλά είναι φωτογραφίες μιας εποχής (τα πιο παλιά) που έχει παρέλθει. Σαν να βλέπεις φωτογραφίες του εαυτού σου με μακριά μαλλιά ενώ τώρα δεν έχεις.

Σε ποιον από τους δύο κόσμους γεννιούνται πιο καθαρά οι ιδέες σου, στο studio ή τη σκηνή;
Στο στούντιο κυρίως. Είμαι κατά βάση παιδί του στούντιο.

Αν κάποιος φεύγοντας από τις εμφανίσεις σου πει αυτό δεν το περίμενα, τι θα ήθελες να είναι;
«Να νιώσω τόσο έντονα»

Στην παρέα του:
Λεωνίδας Πετρόπουλος, μπάσο
Γιώργος Καρδιανός, κιθάρες
Γιάννης Ριζόπουλος, τύμπανα
Μαρίνα Καστρινού, τραγούδι
Σταυρός Του Νότου Club