Συγκίνηση στη Μητρόπολη: Με κλαρίνα το “τελευταίο αντίο” στον Πετρολούκα Χαλκιά – Βίντεο

Ιδιαίτερα συγκινητικές στιγμές εκτυλίχθηκαν έξω από το παρεκκλήσι της Μητρόπολης Αθηνών, όπου εκατοντάδες κόσμος αποχαιρετά από το πρωί της Τετάρτης (18/6) τον δεξιοτέχνη του κλαρίνου, Πετρολούκα Χαλκιά, η σορός του οποίου τέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα.

Συγκεκριμένα, όπως μπορείτε να δείτε και στο παρακάτω βίντεο που εξασφάλισε το NEWS 24/7, την ώρα που το φέρετρο με τη σορό του θρυλικού καλλιτέχνη εξέρχεται της εκκλησίας, το συγκεντρωμένο πλήθος τραγουδά το παραδοσιακό ηπειρώτικο τραγούδι “Ξεχωρίσματα” ενώ τους συνοδεύουν κλαρίνα, ντέφια και βιολιά.

Δείτε το συγκινητικό βίντεο εδώ:

Στιγμιότυπα με το πλήθος να αποχαιρετά τον Πετρολούκα Χαλκιά τραγουδώντας τα “Ξεχωρίσματα”:

 

Σημειώνεται πως σύμφωνα με ανακοίνωση της οικογένειάς του, η σορός του θα μεταφερθεί απόψε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, το Δελβινάκι Ιωαννίνων, όπου αύριο, Πέμπτη (19/6) θα πραγματοποιηθεί η κηδεία του.

Ο Πετρολούκας Χαλκιάς, ο οποίος έφυγε από την ζωή σε ηλικία 90 ετών την 15η Ιουνίου 2025, ακολούθησε το οικογενειακό μονοπάτι της μουσικής, αλλά το χάραξε βαθύτερα, με πάθος, με αφοσίωση, με μια φλόγα που φώτισε τη δημοτική μας μουσική στα πιο σκοτεινά της χρόνια, κρατώντας την ζωντανή, αγνή, ανόθευτη.

Πάνω από χίλια τραγούδια φέρουν την υπογραφή του, είτε ως συνθέτη, είτε ως στιχουργού, είτε ως εκείνου που τα παρέδωσε ξανά στον κόσμο, σαν καινούργια, μα πάντα ριζωμένα στο παλιό. Κάθε του εμφάνιση, κάθε του αυτοσχεδιασμός, κάθε του μοιρολόι ήταν ιεροτελεστία.

Κυρίως στην ηπειρωτική επαρχία, ποιος δεν ξέρει – ή έστω δεν έχει χορέψει, συγκινηθεί ή γλεντήσει – με τα τραγούδια του Πετρολούκα Χαλκιά; Ο ίδιος έλεγε πως έχει παίξει χιλιάδες κομμάτια, σε πανηγύρια, γάμους, χαρές και μοιρολόγια, σε πλατείες, σε συναυλίες, σε όλη την Ελλάδα και πέρα από τα σύνορά της.

Το κλαρίνο του έγινε φωνή λαού, ψυχή τόπου και μνήμη ζωντανή.

Ιδού μερικά πράγματα που ίσως δεν ήξερες για τον δεξιοτέχνη του κλαρίνου Πετρολούκα Χαλκιά, τον οποίο έχει επαινέσει ο χαρισματικός και καινοτόμος τζάζμαν, Λούις Άρμστρονγκ.

Πετρολούκας Χαλκιάς – Ζωή σαν μυθιστόρημα

Γεννημένος το 1934 στο Δελβινάκι του Πωγωνίου, ένα ηπειρώτικο χωριό σμιλεμένο στην πέτρα και την παράδοση, ο Πετρολούκας Χαλκιάς μεγάλωσε μέσα σε δύσκολες “φτωχές” εποχές, και με τα σύννεφα των πολέμων βαριά πάνω από την… παιδική του ηλικία.

Ξεκίνησε να παίζει κλαρίνο από παιδάκι, ακολουθώντας το ένστικτό του και τη βαθιά μουσική παράδοση της οικογένειάς του. Ο πατέρας του, Περικλής Χαλκιάς – και ο ίδιος σπουδαίος κλαρινίστας – είχε φύγει για την Αμερική πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου απέκτησε μεγάλη φήμη. Κι όμως, παρά τη δική του μουσική πορεία, επιθυμούσε για τον γιο του μια πιο «ασφαλή» ζωή, μακριά από τις δυσκολίες του επαγγέλματος. Ονειρευόταν να τον δει μηχανικό αυτοκινήτων στα Γιάννινα. Μα το κλαρίνο είχε ήδη φωλιάσει στην ψυχή του μικρού Πέτρου – και τίποτα δεν μπορούσε να αλλάξει τον δρόμο που η μοίρα του είχε χαράξει.

Οι μεγάλοι δάσκαλοι ήρθαν στη ζωή του για να του δείξουν τον δρόμο…  Έμαθε το κλαρίνο από τον μέγιστο Φίλιππα Ρούντα, μα στην πραγματικότητα ο δάσκαλος δεν του έδωσε απλώς τεχνική – του άνοιξε τον δρόμο για να γίνει ο ίδιος φωνή της Ηπείρου. Δάσκαλος του Φίλιππα Ρούντα και μυθική, μεγαλύτερη φυσιογνωμία στο ηπειρώτικο κλαρίνο, κατά πολλούς, ήταν ο Κίτσος Χαρισιάδης, ο οποίος είχε -επίσης- συγγενική, σχέση με τον Πετρολούκα, ως πρώτος ξάδερφος με τον παππού του, από τη μεριά της μάνας του.

Σε ένα γάμο ο δάσκαλος Φ.Ρούντας μέθυσε και δε μπορούσε να παίξει. Ο ίδιος ο Πετρολούκας Χαλκιάς διηγείται το ξεκίνημά του: «Να δεις η τύχη μου πως ήταν, να με φέρει εκεί που έπρεπε να είμαι. “Τι θα κάνουμε τώρα, Φίλιππα τώρα;” τον ρώτησαν. “Φωνάξτε τον Πέτρο” τους λέει. Έρχονται στο σπίτι ώρα δυόμιση η ώρα τη νύχτα και με ξυπνάνε! Ήμασταν στρωματσάδα όλα τα παιδιά. “Σε θέλει ο δάσκαλός σου”, μου λένε.

Ούτε ήξερα γιατί με ζητάνε. Σηκώθηκα ντύθηκα και μου λένε “Πάρε το κλαρίνο και παίξε ότι σου ‘δειξε.” Τι να κάνω; Αρχίζω και παίζω, πολύ δυνατά. Έγινε χαμός! Χειροκροτήματα, λεφτά. Ο Φίλιππας κατά τις 6 ώρα του έφτιαξαν έναν καφέ σηκώνεται, μ’ ακούει και ρωτάει “Ποιος παίζει;” Αυτό ήταν. Με πιάνει και μου λέει. “Δεν χρειάζεσαι να σου δείχνω άλλο πια, θα έρχεσαι δίπλα μου”».

Ο Πετρολούκας Χαλκιάς με τη σειρά του έγινε δάσκαλος και επηρέασε πλήθος μουσικών.

Σε συνέντευξη στο News24/7 ο Ηπειρώτης μουσικός από τα Γιάννενα, ο Βασίλης Κώστας [καλλιτεχνικός διευθυντής του Epirus Ensemble του Ελληνικού Ινστιτούτου Βοστώνης και του «Επίλεκτου Ηπειρωτικού Ensemble» της Μητρόπολης Ιωαννίνων και υποψήφιος για Βραβείο Grammy] μας είχε μιλήσει για τη συνεργασία με τον Πετρολούκα Χαλκιά, καθώς μαζί κυκλοφόρησαν το άλμπουμ-ντουέτο “The Soul of Epirus” (Η Ψυχή της Ηπείρου”). Έναν καινούριο διάλογο μεταξύ του κλαρίνου και του λαούτου πάνω στο ρεπερτόριο της Ηπείρου.

Αναφορικά με τον χαρακτήρα του Χαλκιά μας είχε πει: «Αυτό που έμαθα και συνεχίζω να μαθαίνω από τον Πετρολούκα Χαλκιά είναι να λέω στον εαυτό μου τη λέξη “μπορώ” ακόμα και σε μουσικές προκλήσεις που φαντάζουν απλησίαστες με μια πρώτη ματιά. Ισχύει ότι έπαιξε μουσική στο γάμο των γονιών μου όπως επίσης ότι αποτελούσε και αποτελεί μουσικό ήρωα με κάποιο τρόπο ολόκληρης της οικογένειας μου.”