Οδυσσέας Ιωάννου και Σταύρος Σιόλας γράφουν για την Ίκαρη

Ο Σταύρος Σιόλας συναντάει τον στιχουργικό κόσμο ενός από τους σημαντικότερους στιχουργούς της εποχής μας, του Οδυσσέα Ιωάννου.

NEWSROOM
06 Ιουνίου 2025 16:21

Ο Σταύρος Σιόλας και ο Οδυσσέας Ιωάννου συνεργάζονται για πρώτη φορά, γράφοντας πέντε τραγούδια για τη Βιολέτα Ίκαρη με γενικό τίτλο “Σύννεφα μπαλόνια“.

Ο Σταύρος Σιόλας, από τους πλέον ταλαντούχους συνθέτες της γενιάς του, με ιδιαίτερη γραφή και στέρεες μελωδίες που έχουν καταγωγή τόσο από το έντεχνο όσο και από το λαϊκό και το δημοτικό μας τραγούδι, συναντάει τον στιχουργικό κόσμο ενός από τους σημαντικότερους στιχουργούς της εποχής μας, του Οδυσσέα Ιωάννου.

Η Βιολέτα Ίκαρη, μία ερμηνεύτρια που δημιούργησε αίσθηση από την πρώτη της κιόλας εμφάνιση στην ελληνική δισκογραφία, με την χαρισματική φωνή της και τον πάντα ιδιαίτερο τρόπο ερμηνείας της, έχει καταφέρει να δημιουργήσει ένα απόλυτα προσωπικό ύφος.

Το τραγούδι “Σύννεφα μπαλόνια” είναι το πρώτο τραγούδι αυτής της συνεργασίας – που έδωσε και τον κεντρικό τίτλο σε αυτόν τον κύκλο τραγουδιών – και το ερμηνεύουν μαζί η Βιολέτα Ίκαρη και ο Σταύρος Σιόλας.

Ο Οδυσσέας Ιωάννου μοιράζεται τη σκέψη του για αυτή τη συνεργασία λέγοντας:

“Όποτε φτάχνουμε τραγούδια με συνεργάτες που συναντιόμαστε για πρώτη φορά, αισθάνομαι πως τώρα ξεκινάω να γράφω τραγούδια. Θέλω να τους δικαιώσω, να είμαι καλός. Πόσο μάλλον όταν τους παρακολουθώ χρόνια, τους εκτιμώ και λιγάκι ζηλεύω τα τραγούδια τους.”

Και ο Σταύρος Σιόλας υπερθεματίζει:

“Ένας στιχουργός απ’ τη συνομοταξία των μεγάλων δημιουργών της ελληνικής τραγουδοποιίας και μια φωνή αυθεντική, παλιάς κοπής, πολύτιμο εργαλείο τεχνικής και ερμηνευτικής δεινότητας είναι ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να έχει στη διάθεση του ένας συνθέτης για να υλοποιήσει αυτό που οραματίζεται! Ευτυχής κι ευγνώμων γι’ αυτή τη συναστρία, την ευχόμουν από καιρό!”

Ακούστε το τραγούδι “Σύννεφα μπαλόνια”

Βιολέτα Ίκαρη – “Για μένα, αυτό το τραγούδι είναι ένα δικαίωμα στο όνειρο”

Τα “Σύννεφα μπαλόνια” κάνουν τη Βιολέτα Ίκαρη να “…ονειρεύομαι ότι όλα θα μπορούσαν, έστω και για λίγο, να είναι ιδανικά — για μένα, τους ανθρώπους γύρω μου, τον κόσμο. Ήρθε σαν μια απρόσμενη υπενθύμιση ότι ακόμα και μέσα στο σκοτάδι, μπορεί να υπάρξει φως — μικρό, διακριτικό, αλλά αρκετό για να δώσει ελπίδα. Και νιώθω ευλογημένη που το είδα.

Η μουσική του με πλημμυρίζει και με σηκώνει απαλά, σαν να με απομακρύνει για λίγο από το βάρος της καθημερινότητας. Έχει κάτι το βαθιά λυτρωτικό, σα μια σιωπηλή υπόσχεση διαφυγής που με βρίσκει την κατάλληλη στιγμή. Ένα προσωπικό καταφύγιο.

Το “ευχαριστώ” προς τον Οδυσσέα και τον Σταύρο είναι πολύ λίγο μπροστά σε όσα νιώθω. Θα τους είμαι πάντα ευγνώμων που μοιράστηκαν μαζί μου ένα κομμάτι από την ψυχή τους μέσα από αυτό το έργο, που αποτελείται από πέντε μαγικά τραγούδια — τραγούδια που με συγκίνησαν βαθιά.”