Πέθαναν με υποβοηθούμενη αυτοκτονία οι αδερφές Κέσλερ, τα “εθνικά πόδια” της Ιταλίας

Το είχαν πει, την ημέρα των 88ων γενεθλίων τους: «Η επιθυμία μας είναι να φύγουμε μαζί, την ίδια μέρα. Η ιδέα ότι η μία θα φύγει πρώτη είναι πολύ δύσκολο να αντέχεται». Έναν χρόνο και κάτι μήνες αργότερα, ανακοινώθηκε ότι οι δίδυμες αδερφές Άλις και Έλεν Κέσλερ πέθαναν στο Γκρούνβαλντ, κοντά στο Μόναχο, και οι δύο την ίδια ημέρα.

Όπως αναφέρει η Corriere Della Sera, είχαν επιλέξει την υποβοηθούμενη αυτοκτονία και είχαν ορίσει οι ίδιες την ημερομηνία, όπως επιβεβαίωσε η Βέγκα Βέτσελ, εκπρόσωπος της Deutsche Gesellschaft für Humanes Sterben (Dghs), της γερμανικής οργάνωσης για τα αστικά δικαιώματα και την προάσπιση των ασθενών, την οποία είχαν απευθυνθεί οι Κέσλερ.

Η εκπρόσωπος πρόσθεσε ότι ένας γιατρός και ένας δικηγόρος της οργάνωσης πήγαν στο σπίτι των διδύμων για να τις συνοδεύσουν στη διαδικασία, σύμφωνα με τον νόμο.

Πάντα αχώριστες, οι Κέσλερ είχαν εκφράσει την επιθυμία να ταφούν μαζί, σε μία ενιαία τεφροδόχο, δίπλα στις στάχτες της μητέρας τους Έλσα και του σκύλου τους Yellow. Η Έλεν το είχε επαναλάβει σε συνέντευξη στην Corriere πριν λίγους μήνες.

Αδερφές Κέσλερ: Πώς το “διπλό γερμανικό θαύμα” κατέκτησε την Ιταλία

Έτσι κλείνει η πορεία ενός καλλιτεχνικού διδύμου που σημάδεψε τον κόσμο του θεάματος.

Η Άλις και η Έλεν Κέσλερ είχαν γεννηθεί στις 20 Αυγούστου 1936 στο Νέρχαου της Σαξονίας. Η μακρά και επιτυχημένη τηλεοπτική τους καριέρα τις έκανε γνωστές και στην Ιταλία, όπου τις αποκαλούσαν «τα εθνικά πόδια».

Στα μεταπολεμικά χρόνια, οι Κέσλερ ήταν από τις πρώτες που παρουσίασαν χορευτικά νούμερα πιο τολμηρά για την εποχή, τόσο ώστε να γίνεται λόγος για ένα «διπλό γερμανικό θαύμα».

Μετά τη χρυσή εποχή τους στη RAI τη δεκαετία του ’60, το 1988 παρουσίασαν και την εκπομπή La fabbrica dei sogni, όπου για πρώτη φορά εμφανίστηκαν σε χωριστούς ρόλους.

Αξέχαστα έμειναν τραγούδια τους όπως το «Da-Da-Umpa» και το «La notte è piccola per noi».

Παρότι είχαν μακροχρόνιες σχέσεις, δεν παντρεύτηκαν ποτέ.

Το 2006, οι δύο αδελφές, που ζούσαν σε απέναντι σπίτια, δώρισαν εν ζωή την περιουσία τους στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα, εξηγώντας: «Δεν έχουμε πια συγγενείς, κι αν έχουμε δεν τους γνωρίζουμε. Διαλέξαμε τους MSF επειδή ρισκάρουν τη ζωή τους για τους άλλους, έχουν πάρει το Νόμπελ Ειρήνης και είναι σοβαροί».