5 Λόγοι για να ακούσεις από την Ιφιγένεια έναν χρησμό που σε αφορά

Τον θεατρικό μονόλογο Ιφιγένεια / Βορά της Βίβιαν Στεργίου θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε σε επανάληψη στην Πειραιώς 260 στις 13, 14 και 15 Ιουλίου σε σκηνοθεσία  Αικατερίνης Παπαγεωργίου με την Ελίζα Σκολίδη στον ομώνυμο ρόλο.

Η Ιφιγένεια/Βορά ξεκίνησε το ταξίδι της το περασμένο καλοκαίρι από το Αρχαίο Θέατρο στη Μικρή Επίδαυρο. Η Αικατερίνη Παπαγεωργίου, γνωστή στο θεατρικό κοινό από την ομάδα The Young Quill, με αφορμή τον μονόλογο Ιφιγένεια / Βορά, εμπνευσμένο από την Ιφιγένεια εν Αυλίδι του Ευριπίδη, εξερευνά τον μύθο της ηρωίδας, τοποθετώντας την στο σήμερα.

Η ηρωίδα του έργου, η Ιφι, ταξιδεύει στην Επίδαυρο και από εκεί στέλνει ηχητικά μηνύματα στην Κλυτ, τη μητέρα της. Περπατά, παρατηρεί, διαλογίζεται. Μοιάζει μ’ ένα ελεύθερο άτομο που αποφασίζει για τη ζωή της. Είναι δυναμική, τολμά και μιλά, δε σιωπά, βγάζει από μέσα της έναν ορμητικό ποτάμι συναισθημάτων. Το παλάτι της είναι λευκό και φουσκωτό. Από αυτά που συναντά κανείς στους παιδότοπους και στα φθηνιάρικα λούνα παρκ και είναι γεμάτα με μικρές φερέλπιδες πριγκίπισσες που χοροπηδούν εντός τους και κάνουν τσουλήθρα στις πλαστικές “κατεβασιές” του. Πού να ήξεραν ποια είναι η πραγματική ζωή και τι τους περιμένει…

Το κείμενο της Βίβιαν Στεργίου εστιάζει στη στιγμή πριν τη θυσία της Ιφιγένειας, όταν αυτή πια έχει αποδεχθεί τη μοίρα της. Θα θυσιαστεί σαν μια καλή γυναίκα που φροντίζει πριν από όλα για όλα. Προτού ωστόσο ανέβει στον βωμό, θα ξεστομίσει χρησμούς. Θα καταγγείλει τους πάντες και θα ισοπεδώσει τα πάντα. Δε θα αφήσει τίποτα όρθιο. Θα μιλήσει με ένταση, με τρόπο υπερβολικό. Και θα πει αλήθειες μεγάλες: για την καταπίεση που υφίσταται το γυναικείο φύλο, για το πώς γίνεται καθημερινά βορά στο στόμα μιας πατριαρχικής κοινωνίας, για την υποτίμηση, για την παθολογική ζήλια, για τη βία, την κακοποίηση και τους φόνους.

Εμείς είδαμε την παράσταση αυτή και σας την προτείνουμε για τους ακόλουθους λόγους:

Μια σύγχρονη και ανατρεπτική Ιφιγένεια

Το έργο της Βίβιαν Στεργίου μιλά για τα διαχρονικά προβλήματα της γυναίκας στη σύγχρονη κοινωνία. Από τη βία, την υποτίμηση, τις γυναικοκτονίες, μέχρι τις κοινωνικές προσδοκίες και τον ξεριζωμό των συναισθημάτων, η Ιφιγένεια αυτή αποκαλύπτει αλήθειες που θίγουν τη σημερινή πραγματικότητα. Με στίχους που αποδομούν τη ματαιοδοξία και τα στερεότυπα που περιβάλλουν τις γυναίκες, η παράσταση καταφέρνει να φέρει μια ανατριχιαστική κοινωνική κριτική πάνω στο σκηνικό του αρχαίου μύθου.

Η Ιφιγένεια δεν είναι η αγνή, αθώα κοπέλα που θυσιάζεται για την πατρίδα, αλλά μια γυναίκα που υπερασπίζεται την ύπαρξή της μέσα από μια μοναδική, θριαμβευτική φωνή. Η συγγραφέας καταφέρνει να μεταφέρει το τραγικό μοτίβο της αρχαίας Ιφιγένειας σε μια σύγχρονη, πανανθρώπινη υπόσταση, που μιλά για την καταπίεση και τις καταναγκαστικές θυσίες που επιβάλλει η κοινωνία στις γυναίκες.

Η σκηνοθεσία της Αικατερίνης Παπαγεωργίου

Η Αικατερίνη Παπαγεωργίου, σκηνοθέτις με εξαιρετική αίσθηση της φόρμας και της έντασης, επωμίστηκε μία πολύ απαιτητική αποστολή: να διαχειριστεί ένα πολύ δύσκολο κείμενο κρατώντας επί 40 λεπτά την ένταση στο κόκκινο και αποφεύγοντας οποιαδήποτε κόπωση στη θέαση.

Και την έφερε εις πέρας με τρόπο εξαιρετικό. Έβαλε την ηρωίδα της μέσα σε ένα φουσκωτό παλάτι και την συντόνισε άριστα κινησιολογικά και ερμηνευτικά. Την “καθυπόταξε” σε έναν απόλυτα προσεγμένο φορμαλισμό, δεν άφησε τίποτα στην τύχη, δημιούργησε επίπεδα και χρωμάτισε κάθε λέξη και κάθε φράση με διαφορετικό τρόπο.

Ελίνα Γιουνανλή

Η ερμηνεία της Ελίζας Σκολίδη

Η Ελίζα Σκολίδη, στον ρόλο της Ιφιγένειας, δίνει μια εκρηκτική ερμηνεία που κυριολεκτικά σπάει τα δεσμά της θυσίας και αποκαλύπτει την άγρια δύναμη της ηρωίδας. Είναι φανερό πως τόσα χρόνια που συνεργάζονται με την Αικατερίνη Παπαγεωργίου, έχουν βρει έναν δικό τους κώδικα και οι δυνάμεις τους συντονίζονται μοναδικά.

Σαρωτική και ταυτόχρονα αέρινη σαν Ιφιγένεια μιλάει εξ ονόματος όλων των γυναικών και μας χαρίζει ένα σπάνιο υποκριτικό κρεσέντο, όπου όλα τα εκφραστικά της μέσα συντελούν στην τελική κορύφωση. Ο λόγος της έχει τις κατάλληλες διακυμάνσεις, αλλάζει αυτόματα σχεδόν φωνή, έκφραση και στάση, μαγνητίζει το βλέμμα και δημιουργεί ποικίλες συγκινησιακές φορτίσεις. Η δική της Ιφιγένεια προσπαθεί να υπερκεράσει τα εμπόδια της πατριαρχίας και να ενηλικιωθεί, την ώρα που οι γυναικοκτονίες στέκουν πάντα εκεί.

Μια οπτική εμπειρία

Το σκηνικό της Μυρτώς Σταμπούλου, με τα φουσκωτά στοιχεία και το αφηρημένο περιβάλλον της Ιφιγένειας, ενισχύει τη θεματική του έργου, δημιουργώντας την αίσθηση ενός σύγχρονου κόσμου γεμάτου ψεύτικες ελπίδες και αναγκαίες θυσίες. Το λευκό – αγνό και αμόλυντο- φουσκωτό παλάτι, αλλά και το “αδειανό” πουκάμισο που παρέπεμπε εμμέσως στην πλάνη της Ελένης. Ένα πουκάμισο που σταδιακά εξαϋλώνεται, υπό το βάρος της θυσίας και που αποτελεί την επιτομή της ματαιότητας.
Οι φωτισμοί του Αλέκου Αναστασίου, η μουσική του Διαμαντή Αδαμαντίδη και οι κινησιολογικές οδηγίες της Χρυσηίδας Λιατζιβίρη εμπλουτίζουν την ατμόσφαιρα και βυθίζουν τον θεατή σε έναν κόσμο γεμάτο συγκινήσεις και εντάσεις.

Και το συμπέρασμα

Το έργο “Ιφιγένεια / Βορά” προσφέρει έναν φρέσκο και συνάμα βαθύ τρόπο προσέγγισης ενός αρχαίου μύθου, φέρνοντας στο προσκήνιο την ανάγκη της γυναίκας να κατακτήσει το δικαίωμά της να μιλήσει και να επιλέξει τη μοίρα της.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Ιφιγένεια / Βορά της Βίβιαν Στεργίου
Σκηνοθεσία: Αικατερίνη Παπαγεωργίου
Σκηνικά – Κοστούμια: Μυρτώ Σταμπούλου
Μουσική: Διαμαντής Αδαμαντίδης
Κίνηση: Χρυσηίς Λιατζιβίρη
Σχεδιασμός φωτισμού: Αλέκος Αναστασίου
Βοηθός σκηνοθέτη: Αλέξανδρος Βάρθης
Σχεδιασμός 3D projection mapping Envitec: Πέτρος Πρίντεζης
Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή

Εκτέλεση παραγωγής: The Young Quill / Φάνης Μιλλεούνης

Ερμηνεύει η Ελίζα Σκολίδη