Ορφέας Αυγουστίδης: Η χειρότερη μέρα του στο θέατρο
Διαβάζεται σε 3'
Ο Ορφέας Αυγουστίδης μοιράστηκε στον Γρηγόρη Αρναούτογλου την αντίδραση του γιου του για τα «Φαντάσματα», ενώ μίλησε γενικότερα για την υποκριτική.
- 17 Δεκεμβρίου 2025 13:25
Καλεσμένος του Γρηγόρη Αρναούτογλου, στο «The 2Night Show» το βράδυ της Τρίτης (16/12), ήταν ο Ορφέας Αυγουστίδης.
O ηθοποιός, ο οποίος φέτος πρωταγωνιστεί στη σειρά «Τα Φαντάσματα», μίλησε, μεταξύ άλλων, για τον γιο του και τον τρόπο που βιώνει ο ίδιος την πατρότητα.
“Ο γιος μου πηγαίνει προνήπιο. Με βλέπει στην τηλεόραση. Τώρα έβλεπε τα ‘Φαντάσματα’ και μου έλεγε “Γιατί κάνεις μπούρδες;” Του λέω “δε ντρέπεσαι να λες ότι ο πατέρας σου κάνει μπούρδες;”
Αισθάνομαι πολύ ωραία ως μπαμπάς. Κάθε πίστα έχει τις δικές της δυσκολίες και τη δικιά της επιβράβευση. Είναι πολύ ωραία, τι να πω; Δεν είχαν δίκιο οι γονείς μας που μας έλεγαν ‘Όταν κάνετε παιδί θα δείτε’;
Όταν μπαίνεις σε αυτή τη διαδικασία (της πατρότητας) τόσο υποψιασμένος και ξέροντας γιατί διάβασες, όταν βρίσκεσαι αντιμέτωπος με την πραγματικότητα που δεν είναι 1+1= 2 και φασαρία και άγχος, τι εξίσωση να λύσεις;
Το ένστικτο που εμπιστεύονταν οι δικοί μας -άσε το κομμάτι της βίας που μπορώ γενναία να πω ότι θα μπορούσε να περισσεύει. Και δεν το λέω για τους γονείς μου αλλά για αρκετές γενιές- το ένστικτο δεν είναι κακό να το ακούμε” είπε ο Ορφέας Αυγουστίδης.
Ακόμη, ο Ορφέας Αυγουστίδης δήλωσε πως κλείνει 21 χρόνια στην υποκριτική. “Η πρώτη μου δουλειά ήταν στο “Σειρήνες στο Αιγαίο”. Ο Νίκος Περάκης ήταν θαμώνας στο μπαρ του εστιατορίου που δούλευα και με ρώτησε αν μιλάω κρητικά. Μου πρότεινε να μου μάθει η μαμά μου και μου ανέφερε ότι κάνει μια οντισιόν.
Ήμουν στο πρώτο έτος της Δραματικής Σχολής και κάπως έτσι έγινε. Πήγα έκανα την οντισιόν και μετά από δυο εβδομάδες μου είπαν να περάσω να υπογράψω το συμβόλαιο για την ταινία. Τα γυρίσματα έγιναν καλοκαίρι και δε χρειάστηκε να το διαχειριστούμε στη σχολή”.
Επίσης, ο ηθοποιός αναφέρθηκε σε παραστάσεις που έχει παίξει με λιγοστό κοινό. “Μου έχει τύχει να παίξω σε παραστάσεις με λίγο κοινό, και όχι μόνο μια φορά. Δεν απογοητεύτηκα, γιατί περνούσαμε φανταστικά. Η χειρότερη μέρα ήταν σε θέατρο 700 θέσεων, με 40 θεατές. Σκεφτόμασταν ότι μπορεί να μη μας βλέπουν και το απολαμβάναμε πολύ. Αυτή είναι η δουλειά, όχι να αποδεικνύεις συνέχεια ότι αξίζει τον κόπο μόνο όταν είσαι γεμάτος”.