“Σέρρες”: Ο Αλέξανδρος Πιεχόβιακ μιλά για την ερωτική σκηνή που περιμέναμε καιρό να δούμε

Στο προτελευταίο επεισόδιο της σειράς “Σέρρες”, το οποίο προβλήθηκε το βράδυ της Τρίτης (21/10) στον ΑΝΤ1, ο Άγγελος (Αλέξανδρος Πιεχοβιάκ), ύστερα από μια διαδρομή γεμάτη ερωτηματικά και σιωπές, βρίσκει τελικά το θάρρος να σταθεί απέναντι στον Οδυσσέα (Γιώργο Ζυγούρη) και να παραδεχθεί τα συναισθήματά του. Τότε, οι δυο τους παραδίδονται στη στιγμή, γεμάτοι πάθος, γράφοντας για ακόμη μια φορά ιστορία στη μικρή οθόνη.

Λίγες μέρες πριν το φινάλε του δεύτερου κύκλου, ο Αλέξανδρος Πιεχόβιακ μίλησε στον επίσημο λογαριασμό του ΑΝΤ1 στο Instagram για την πολυσηζητημένη σκηνή.

“Η πρώτη σκηνή που μου έρχεται στο μυαλό, η οποία είναι και πάρα πολύ κομβική για την ιστορία του Άγγελου και του Οδυσσέα, είναι η ερωτική μας σκηνή. Δεν είναι μία σκηνή κομβική μόνο για τους δύο ρόλους, αλλά ήταν και μία πάρα πολύ όμορφη διαδικασία για εμάς τους ίδιους τους ηθοποιούς.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ το πόσο προστατευτικοί ήταν όλοι στο συνεργείο, ο σκηνοθέτης μας, ο Σταμάτης. Το πόσο γλυκός ήταν ο Γιώργος ο Ζυγούρης, το πόσο άνετα νιώσαμε. Και κύλησε τόσο ωραία και ομαλά που μου άφησε μια πολύ γλυκιά αίσθηση στο τέλος, ότι εδώ κάτι ωραία πήγε, κάτι κάναμε ωραίο.

Αλλά νομίζω ότι πάντα και στους ανθρώπους, καθώς μιλάμε για μια ιστορία αγάπης, έχει περισσότερη σημασία η συνάντηση των ανθρώπων και η διαδικασία παρά το ίδιο το αποτέλεσμα. Και όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα, η αγάπη που κρατάω από αυτό το γύρισμα είναι ανεκτίμητη”εξομολογήθηκε ο Αλέξανδρος Πιεχόβιακ.

Η επίμαχη σκηνή

Υπενθυμίζεται πς, επρόκειτο για μια σκηνή που δεν «απολογήθηκε» για την ύπαρξή της. Για περίπου δύο λεπτά, δύο άνθρωποι παραδόθηκαν ο ένας στον άλλον — τόσο απλά, τόσο ξεκάθαρα, τόσο αληθινά. Χωρίς περικοπές, χωρίς φόβο, χωρίς ντροπή.

Και ήταν μια στιγμή που χιλιάδες θεατές περίμεναν καιρό να δουν. Για πολλούς, ήταν μία από τις ελάχιστες φορές που ένιωσαν ότι εκπροσωπούνται ουσιαστικά. Που είδαν τους εαυτούς τους στην οθόνη όχι ως καρικατούρες, όχι ως περιφερειακούς χαρακτήρες ή «φίλους του πρωταγωνιστή», αλλά ως κεντρικούς ήρωες, με βάθος, επιθυμίες και αξιοπρέπεια.

Με αυτήν τη σκηνή, ο Γιώργος Καπουτζίδης έκανε για ακόμη μια φορά αυτό που γνωρίζει τόσο καλά: άνοιξε δρόμους στην ελληνική μυθοπλασία. Όχι μόνο για την αφήγηση queer ιστοριών στην τηλεόραση, αλλά και για μια νέα, συμπεριληπτική απεικόνιση της ελληνικής κοινωνίας – εκείνης που υπάρχει, ζει, ερωτεύεται και διεκδικεί τη θέση της στην οθόνη χωρίς να χρειάζεται να ζητήσει συγγνώμη.