Δραματική προειδοποίηση καθηγητή του ΕΜΠ: ‘Αυτό που ζει σήμερα η Δυτική Αττική θα επαναλαμβάνεται’

Δραματική προειδοποίηση καθηγητή του ΕΜΠ: ‘Αυτό που ζει σήμερα η Δυτική Αττική θα επαναλαμβάνεται’

Τα μπαζωμένα ρέματα και τα ακραία καιρικά φαινόμενα που θα πάψουν να είναι σπάνια, φέρνουν την Αττική σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Ο καθηγητής του ΕΜΠ, Γιάννης Πολύζος εξηγεί στο News24/7 την πραγματικότητα.

Η τραγωδία που ζει η Δυτική Αττική έχει πολύ ξεκάθαρο λόγο. Αν η ρίζα του κακού δεν αντιμετωπιστεί άμεσα, τότε η ιστορία θα επαναλαμβάνεται και θα επαναλαμβάνεται, με τον αριθμό των νεκρών να αυξάνεται διαρκώς.

Δεν πρόκειται για κινδυνολογία, αλλά για την πάσα αλήθεια, καθώς όπως λέει στο News24/7 o ομότιμος καθηγητής, στη Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, Γιάννης Πολύζος ” φαινόμενα σαν και το σημερινό, θα πάψουν να είναι σπάνια. Στο εγγύς μέλλον, θα είναι μέσα στο πρόγραμμα“.

Το αντικείμενο του κ. Πολύζου είναι η πολεοδομική ανάλυση και ο σχεδιασμός, με έμφαση τη συγκρότηση του σύγχρονου ελληνικού αστικού χώρου. Το βιογραφικό του σημείωμα είναι εντυπωσιακό . Το πρώτο του δίπλωμα (1970) ήταν του αρχιτέκτονα. Το δεύτερο (1972) του Πολεοδόμου. Ακολούθησε και διδακτορικό στο Διεπιστημονικό Κέντρο Αστικών Ερευνών του Πανεπιστημίου Toulouse – le Mirail (1978) και η βεβαιότητα πως είναι ο άνθρωπος μας, για να μας εξηγήσει τι ζούμε, αλλά και τι μας περιμένει.

Το News24/7 επικοινώνησε μαζί του, για να μάθει -και να μεταφέρει- αν υπάρχει σωτηρία, μετά τη σημερινή καταστροφή στη Δυτική Αττική. Αυτό που μάθαμε είναι πως πρέπει να προετοιμαστούμε, διαφορετικά οι συνθήκες θα μας αναγκάσουν να οδηγηθούμε σε λύσεις, αφότου αποδειχθεί πως η επανάληψη είναι μητέρα της μαθήσεως.

Τα ακραία καιρικά φαινόμενα, θα είναι μια συνηθισμένη διαδικασία. Αυτό μας λέει η παγκόσμια τακτική και οι 15.000 επιστήμονες από όλον τον κόσμο, που υπέγραψαν προ δύο ημερών σχετικό κείμενο”. Η ανοιχτή επιστολή των επιστημόνων από 184 χώρες, έδωσε καταστροφική προειδοποίηση για τη μοίρα της ανθρωπότητας, σε περίπτωση που δεν μάθουμε να σεβόμαστε τον πλανήτη.

Μεταξύ αυτών που σημειώθηκαν, για τις αλλαγές των τελευταίων 25 χρόνων, ήταν οι εξής:

*το καθαρό νερό που είναι διαθέσιμο, κατά κεφαλή του παγκόσμιου πληθυσμού, μειώθηκε κατά 26%.

*ο αριθμός των “νεκρών ζωνών” στους ωκεανούς (τα μέρη που λίγοι οργανισμοί μπορούν να επιβιώσουν, λόγω μόλυνσης και ελάχιστου οξυγόνου) έχει αυξηθεί κατά 75%.

*περίπου 1.216 τετραγωνικά χιλιόμετρα δασών έχουν “χαθεί”, κυρίως προς χάριν αγροτικών περιοχών. 

*οι εκπομπές άνθρακα, παγκοσμίως και οι μέσες θερμοκρασίες, έχουν δείξει σημαντικές αυξήσεις.

*ο πληθυσμός του κόσμου έχει αυξηθεί κατά 35%.

*ο αριθμός των θηλαστικών, των ερπετών, των αμφίβιων, των πτηνών και των ψαριών έχει μειωθεί κατά 29%.

Θα μας πείτε, τι σχέση έχουν όλα αυτά, με όσα συνέβησαν στη Σύμη και τα ξημερώματα στη Δυτική Αττική. Μια στιγμή, να σας πει ο κ. Πολύζος.

Μέσα στο πακέτο των επιπτώσεων της δεδομένης κλιματικής αλλαγής, είναι και τα ακραία καιρικά φαινόμενα, στον Ειρηνικό, τα Νησιά Φίτζι και σε μικρότερο βαθμό, στη Μεσόγειο όπου είμαστε κι εμείς. Άρα, το να έχουμε έντονες και σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, σημαντικές βροχοπτώσεις, θα είναι το αναμενόμενο για τα επόμενα χρόνια”.

Δηλαδή “α υτά τα φαινόμενα θα πάψουν να είναι σπάνια. Κάτι που φυσικά θα ισχύσει και για την άνοδο της θερμοκρασίας. Στο εγγύς μέλλον, οι έντονες βροχές, οι διαβρώσεις εδαφών (ήδη στον Κορινθιακό χάνονται παραλίες και θεμέλια σπιτιών που είναι πάνω στο νερό), οι έντονες βροχοπτώσεις στα μεγάλα αστικά κέντρα, θα είναι κάτι που θα έχουμε στο πρόγραμμα”.

Η εύκολη εργολαβική λύση, δημιούργησε χιλιάδες προβλήματα

Πόσο έχουμε βάλει το χεράκι μας με το -κοινώς λεγόμενο- μπάζωμα των ποταμών; Κάπου εδώ να θυμίσουμε πως είμαστε από τις ελάχιστες ευρωπαϊκές πόλεις που δεν έχουν ποτάμι/ποτάμια. “Αλλού έκλεισαν, αλλού έβαλαν μικρές διατομές, με αποτέλεσμα να υπάρχει η υπερχείλιση και τα θύματα”.

Ο κ. Πολύζος εξήγησε πως “ θετικά παραδείγματα είναι αυτά του Χαλανδρίου και της Πικροδάφνης. To ρέμα της Εσχατιάς (στο Μενίδι) είναι κακό παράδειγμα. Πριν 7-8 χρόνια είχε προκαλέσει πολλά προβλήματα. Έχει εγκιβωτιστεί (σ.σ. το έργο ολοκληρώθηκε τον περασμένο Ιούλιο), λογική άθλια, διότι πέραν των επιπτώσεων που έχει στην κλιματική αλλαγή, δεν διασφαλίζει κάτι. Για παράδειγμα, πως δεν θα φρακάρει το κομμάτι από φερτά υλικά”, αυτά που παρασύρουν τα ρέματα όταν οι βροχοπτώσεις πέφτει στα βουνά. Αν φράξει, τότε έρχεται πλημμύρα και το κόστος δεν είναι μόνο υλικό.

Τα ανοιχτά ρέματα έχουν μειωθεί κατά 66.4%

Η Αττική έχει ουκ ολίγα ρέματα, εκ των οποίων η συντριπτική πλειοψηφία έχει μπαζωθεί. Πρώτα, δείτε τι υπάρχει.

ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΑΤΤΙΚΗ: Παλλήνης, Γέρακα, Πηγάδια, Καλίσια, Ραφήνας (και τα συμβαλλόμενα μικρά ρέματα Πικερμίου), Νέας Μάκρης, Αναβύσσου, Παλαιάς Φώκαιας, Σαρωνίδας, Σκόρπιο Ποτάμι (στην περιοχή Μαραθώνα), Πυθαγόρα (στον Διόνυσο).

ΔΥΤΙΚΗ ΑΤΤΙΚΗ: Σαρανταπόταμος (στην Χαλυβουργική), Μαύρη Ώρα, Αγίας Αικατερίνης, Αγίου Γεωργίου (στον Ασπρόπυργο), Νέας Περάμου, Μαυραντζάς (στα Μέγαρα), Εσχατιάς (στο Μενίδι), Καναπίτσας, Χαϊδαρόρεμα και το ρέμα Περιστερίου.

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΑΤΤΙΚΗ: Κηφισός (αποτελεί τον τελικό αποδέκτη των ομβρίων του λεκανοπεδίου και εκκρεμούν τα έργα διευθέτησης της κοίτης στο “ανοικτό” τμήμα του), Ευρυπίδων, Σφακίων, Ποδονίφτη, Μιχελή, Λιοσίων, Χαλανδρίου, Πρ. Δανιήλ, Θεσσαλονίκης, Κυκλοβόρου, Πύρνας και Αμαρουσίου.

Σύμφωνα με μελέτη του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, τα ανοιχτά ρέματα το 1945, είχαν μήκος 1.280 χιλιόμετρα. Το 2013 ήταν μόλις 434 χιλιόμετρα. Το ποσοστό της μείωσης έφτασε στο 66,4%.

Αυτή είναι η λύση

Πριν απελπιστείτε, να σας πούμε πως με καλή θέληση και πολλή δουλειά, υπάρχει λύση, ώστε να μη ζούμε κάθε τρεις και λίγο ό,τι ζουν οι κάτοικοι στη Δυτική Αττική σήμερα, με τους νεκρούς να ‘χουν φτάσει τους 9; “ Ναι, είναι τα ανοιχτά ρέματα. Να σταματήσουμε να μπαζώνουμε. Οι επόμενες γενιές θα αναλάβουν το ξεμπάζωμα, κάτι που έχει ξεκινήσει ήδη στην Ευρώπη. Σίγουρα πρέπει να αποφευχθούν οι εγκιβωτισμοί των ρεμάτων, γιατί τιμωρούνται. Μια εύκολη εργολαβική λύση, δημιουργεί χιλιάδες προβλήματα”. Σε περίπτωση που δεν γνωρίζετε, ο εγκιβωτισμός είναι τεχνική για τη θεμελίωση κατασκευών μέσα στο νερό.

Η τάση που έχει δημιουργηθεί στην Ευρώπη είναι “ τα ανοιχτά ρέματα, οι μεγάλες πράσινες διαδρομές που να προσπαθούν να ενώσουν τους ορεινούς όγκους, με μικρά ή μεγάλα πάρκα”.

Photo Credit: EUROKINISSI / Στέλιος Μισίνας

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα