ΕΤΣΙ ΕΖΗΣΑ ΤΟΥΣ ACTIVE MEMBER: Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΠΟ ΜΕΣΑ

Έξι τραγούδια κι ένα κείμενο μας ταξιδεύουν στα άδυτα του Low Bap, με οδηγό τον MVP, σταθερό σημείο αναφοράς των Active Member πίσω από τις κουρτίνες για 17 συνεχόμενα χρόνια. Ο (κατά κόσμον) Νίκος Παπαϊωάννου γράφει στο WE για το σημερινό αντίο της μπάντας

Από τον Νίκο Παπαϊωάννου

Από την πρώτη μέρα που γνώρισα τον B.D. Foxmoor, σ’ ένα γήπεδο μπάσκετ, στην Πρόνοια στο Πέραμα, κάπου στα τέλη της δεκαετίας το ’90, για μία συνέντευξη στο περιοδικό Active by Nitro (το θυμάστε;), κατάλαβα ένα πράγμα για τον άνθρωπο που ίδρυσε τους Active Member to 1992: Νερό στο κρασί του, θα έριχνε μόνο για δικούς του ανθρώπους.

Δικός του άνθρωπος έγινα κάπου στο 1998. Τον κυνηγούσα, μέσω της Warner Music, για να του κάνω συνέντευξη στο Active by Nitro. Να τον προσεγγίσω μπασκετικά, επειδή έπαιζε τόπι (πριν τον πάρει η κατηφόρα των κιλών), ήταν Αρειανός και (φυσικά) Γκαλικός. Στο τμήμα δημοσίων σχέσεων της Warner, ίδρωναν κάθε φορά που άκουγαν για αίτημα συνέντευξης με τον Μιχάλη. Άρχιζε ο γνωστός πρόλογος: «Ξέρεις, είναι λίγο περίεργος. Έχει στούντιο. Έχει συναυλίες».

Μετά από δέκα μέρες τρεναρίσματος, αποφάσισα να πάω να τον συναντήσω σε μία συναυλία τους, σ’ ένα μπαράκι στον Πειραιά. Τελειώνει το σετ τους, πάω τον πλησιάζω και του λέω αυτό που θέλω. Η απάντηση του ευθύτατη: «Ναι να έρθεις στο Πέραμα και να τα πούμε. Αλλά να τα γράψεις όπως θα τα πω γιατί είναι μαλακία μετά να σε ψάχνω».

Από τότε μέχρι και σήμερα, ο Μιχάλης και η Γιολάντα (σ.σ Sadahzinia), με κάνουν και νιώθω ως μέλος των Active Member. Στις χαρούμενες και στις δύσκολες στιγμές ήμουν εκεί. Στα διάφορα στούντιο, ανά το λεκανοπέδιο της Αττικής. Στα πρώτα γραφεία της Freestyle Productions στο Πέραμα. Στο Παγκράτι, εκείνο τον Μάιο, όταν μας τηλεφώνησαν και μας είπαν ότι πέθανε ο Πυροβάτης. Στα φαγοπότια στο κάγιο του Περάματος. Στις συναυλίες στο Ροδον, πίσω, πάνω και μπροστά στη σκηνή. Κάθε αλλαγή χρονιάς που κάναμε με το «Low Bap Festival» στην Πετρούπολη στη μουσική σκηνή «Στον αέρα». Στο αυτοσχέδιο στούντιο στη Σουβάλα στην Αίγινα, παρέα με τον XRay, τον Jamoan και τον Stab. Παρέα με τον Ron Artest, μεταξυ Περάματος και Βουλιαγμένης, όταν τον έφερα στην Ελλάδα για να γράψει το πρώτο του single. Στη σκηνή στο Σύνταγμα, όταν ο XRay έκαψε το αμερικανικό διαβατήριό του, σ’ ένδειξη διαμαρτυρίας για τους βομβαρδισμούς στο Βελιγράδι. Στις μέρες, όπου ο Μιχάλης αποφάσισε, πως έπρεπε να χωρίσουν οι δρόμοι του με τον XRay. Στις μέρες όπου ακολούθησαν της αποχώρησης του Νικήτα και άλλων παιδιών από τη φάση, με πολλά χτυπήματα –εκατέρωθεν- κάτω από τη ζώνη. Στην μέρα που χτύπησε το τηλέφωνο και μάθαμε πως οι φασίστες έφαγαν τον Παύλο μας. Στο διήμερο στο Stage Vol. 1, όπου ο XRay, ο Βέβηλος, το Θηρίο, ο Παράφρων, ο Μέθυσος, το Φάντασμα, ο Κύρος, ο Οδυσσέας από τους Razastarr, έσμιξαν πάλι με τον B.D. Foxmoor, για χάρη του Παύλου. Στο ανοιξιάτικο βράδυ όπου ο Μιχάλης αποφάσισε αυτό που όλοι μας το είχαμε ακούσει στα τραγούδια του: Το τέλος των Active Member. «Να κρατήσει όσο γουστάρουμε εμείς, κι αν χαθεί μπράβο της παρακμής», είχε γράψει ο Μιχάλης στο προφητικό κομμάτι «Να μη νοιαστεί κανείς».

Η επιβλητική μορφή του Μιχάλη καθόρισε μέχρι και σήμερα τους Active Member. H Γιολάντα, αν ο Μιχάλης είναι ο πατέρας του Low Bap, είναι η μητέρα. Έβαζε πάντα πλάτη. Περισσότερη απ’ όση μπορείτε να φανταστείτε. Όμως ούτε η ίδια μπορούσε και δεν ήθελε (και καλά έκανε) να τρενάρει την προδιαγεγραμμένη πορεία των Active Member προς τον συναυλιακό και δισκογραφικό τους επίλογο.

Ο κύκλος των Active Member, έπρεπε να κλείσει, όπως έκρινε ο Μιχάλης. Το Low Bap, δεν πάει πουθενά. Ούτε ο B.D. Foxmoor, ούτε η Sadahzinia. Oι Active Member θα είναι για πάντα ζωντανοί μέσα από την πλούσια δισκογραφία τους. Μέσα από τον πλούτο των στίχων τους και των μηνυμάτων τους. Ποτέ άλλοτε η χώρα δεν γνώρισε τόσο πολιτικό στίχο. Από τη Διαμαρτυρία το 1992, μέχρι και την τελευταία δουλειά που θα κυκλοφορήσει με τίτλο «Κάρπιμο», έχουμε να κάνουμε με μία πορεία 23 ετών και όγκο δουλειάς όπου άλλα γκρουπ θα ήθελαν τα διπλάσια χρόνια για να δημιουργήσουν.

Όλα αυτά με κεντρικό άξονα το Πέραμα. Τον θρόνο του Ξέρξη. Τον τόπο της φυγής. Κάποια στιγμή τον είχα ρωτήσει, γιατί έχει τέτοιο κόλλημα με το Πέραμα και μου είχε πει: «Το Πέραμα έχει να κάνει με αυτό το γαμημένο μέρος και τα καζάνια. Έχει να κάνει με την κατάσταση που λέγεται Πέραμα και το τι γίνεται εκεί. Είναι ο τόπος της φυγής που λέμε. Εκείνο το μέρος δηλαδή, που είναι έτοιμο να σε κατασπαράξει, να σε διώξει, αλλά και να σε ξαναδεχθεί άμα γυρίσεις. Το Πέραμα είναι αυτό ακριβώς το μέρος. Μπορεί και το σπίτι σου να είναι ένα δικό σου Πέραμα. Όλοι κρύβουν ένα Πέραμα κάπου μέσα τους».

O Μιχάλης εμπνεύστηκε από το Πέραμα και τα προβλήματά του κι έγραψε για το Πέραμα που έχουμε όλοι μέσα μας. Γι’ αυτό το Low Bap και οι Active Member διαθέτουν πολυμορφικό κοινό. Σε μία συναυλία μπορείς να δεις από μεγαλοστελέχη πολυεθνικών, πολιτικούς ή πολιτικάντηδες, πλούσιους, παράνομους μετανάστες, φτωχούς, βολεμένους, άνεργους, πρεζάκια, πιτσιρίκια, πατεράδες, μανάδες, παππούδες και γιαγιάδες.

Στο τέλος της μέρας, αυτό που έκαναν οι Active Member, με βασικούς τους εκφραστές τον Μιχάλη και τη Γιολάντα ήταν να υποστηρίζουν τον λόγο τους με την ζωή τους. Απλά, καθαρά, κρυστάλλινα. Αυτός είναι ο κώδικας του Low Bap.

Απόψε λοιπόν, στο ποδηλατοδρόμιο του ΟΑΚΑ, μέσα από 55 τραγούδια, θα κάνουμε ένα όμορφο και τελευταίο –ζωντανό- ταξίδι στην πορεία του κινήματος των Active Member.

Είμαι σίγουρος ότι το τέλος θα είναι μαγεία, όπως έγραφε η Sadahzinia, στο ομώνυμο τραγούδι των Active Member. Θα τραγουδήσουμε, θα γελάσουμε, θα κλάψουμε, θα χειροκροτήσουμε και θα φύγουμε. Οι Active Member θα αποτραβηχθούν από τη σκηνή, αλλά θα είναι πάντα στις ψυχές όλων εμάς που τους ζήσαμε είτε για 17 χρόνια, είτε για μία συναυλία.

«Είναι παράξενη η ζωή και γλυκιά ιστορία

είναι ένα δώρο ή μια βαριά τιμωρία

είν’ η αρχή της μια καλή ευκαιρία,

όμως το τέλος είν’ η μαγεία».

Απόψε θα πούμε αντίο στους Active Member και εις το επανιδείν στον B.D. Foxmoor, τη Sadahzinia και το Low Bap.

ΥΓ: Ελπίζω απόψε στο ποδηλατοδρόμιο στο ΟΑΚΑ να δω, παλιούς γνώριμους από τα πρώτα χρόνια της φάσης. Από τον XRay, τον Stab και τον Jamoan, μέχρι το Θηρίο, τον Παράφρων, τον Μέθυσο, το Φάντασμα, τον Ξενιστή, τον Κύρο, τον Vertical, το Τοτέμ, τον Καραντάιν, τον Βαρώνο, τον MCD, τον DJ Booker, τον Dj Smartie Al. Τ’ αδέρφια που χαθήκανε νωρίς, ο Πυροβάτης και ο Παύλος θα είναι σίγουρα μαζί μας για να ραπάρουν από εκεί πάνω.

Δεκτές όλες οι απόψεις και στο Twitter @ndpapaioannou

Ακολουθήστε το News24/7 στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα